Van de week was er in de Tweede Kamer een vraag van Corinne Ellemeet (GL).
Corinne, media en velen namen aan dat met het antwoord van minister-president Mark Rutte hij en het kabinet Rutte IV zeiden dat zij de onafhankelijk staat Indonesië gaan erkennen per 17 augustus 1945. Later liet Rutte een ambtenaar verklaren dat er geen juridische erkenning komt.

Ik heb dat gesprek van Ellemeet en Rutte live gezien. Het viel me direct op dat Mark Rutte NIET expliciet zei: ‘ik, de regering, gaan de onafhankelijke staat Indonesie met terugwerkende kracht erkennen per 17 augustus 1945′
Bij het nog eens de beelden bekijken kreeg ik de indruk dat Mark Rutte heel goed begreep dat Ellemeet bedoelde op erkenning van de staat per 17 aug 45. Maar daar om heen draaide en de indruk gaf dat hij daar in meeging. Zoals hij reageerde had hij het eerder over de erkenning van dat men de onafhankelijkheidsdag 17 augustus elk jaar vierde
Maar Corinne Ellemeet vroeg ook niet duidelijk naar de erkenning van de staat met terugwerkende kracht.

Maar wat is de waarde van die erkenning met terugwerkende kracht?
Is dat schuldbekennend nobel ? Is dat the right thing to do ?
Het is meer van symbolische waarde.
Voor sommigen is het alsnog de Indonesische revolutie wel of niet uit revanche-gevoelens te voltooien. Of voor anderen is het een opstapje naar gemakkelijker geld eisen van Nederland voor ellende van toen vroeger. Voor mij hoeft die erkenning niet. Voor vele Indonesiërs ook niet. Het is meer een belanda-trauma ?
Maar als die terugwerkende erkenning er wel komt….. niks ergs… misschien is dat eerder een opening naar de publieke opinie dat men dan ook de salarisrechten van knillers, ambtenaren en nazaten kan erkennen. De backpay

De kritiek van de RMS is dat zo’n erkenning een dolksteek is in de Molukse ruggen en het bedreigend is voor het bestaansrecht van de RMS.
De RMS-beweging heeft bestaansrecht in Nederland. Maar Nederland heeft de staat RMS nooit erkend. En ook hier komt men in het drijfzand van juridies geneuzel.

Corinne Ellemeet in dit filmpje zei het volgende, maar het was geen directe en duidelijke vraag over erkenning van de staat Indonesië per 17 augustus 1945 met terugwerkende morele en juridische kracht.
Rutte interpreteerde op een wijze die hem de kwestie deed omzeilen.

vraag aan de minister-president of hij bereid zou zijn om in overleg ook met de Indonesische president te kijken ..(Rutte onderbreekt ).. het ging mij er eigenlijk ook om dat ik het waardevol vind – ook in symboliek- op het hoogste politieke niveau… ().. maar als onze minister-president ook uiting zou geven aan het belang van 17 augusus 1945 ..().. en dat op een manier gebeurt dat Indonesië zegt ‘ja dit is precies wat we wilden’