Meer Dan Babi Pangang:
In de Meer Dan Babi Pangang Podcast maken presentatoren Julie Ng en In-Soo Radstake elke twee weken kennis met inspirerende Aziatische Nederlanders. In deze aflevering onderzoeksjournalist en documentairemaker Griselda Molemans. Een gesprek over geld, bedrog door de Nederlandse staat, de Back Pay kwestie, Aziatische representatie en haar boek Opgevangen in Andijvielucht.
De Meer Dan Babi Pangang Podcast is een serie waarbij eten de toegangspoort vormt om een gast en diens cultuur beter te leren kennen. In dit geval de onderbelichte en vaak onbekende Aziatische gemeenschap.
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
@meerdanbabipanghang; ‘over geld, bedrog etc.’- Een interessante verhaal van/over onderzoekster/journalist Griselda Molemans over haar speurtocht naar onwelriekende (geld) Indische zaken! Waarvan iedereen kennis moet nemen. – Luister naar deze mi. zeer unieke manier van meerdanbabipangang interviews/podcast! -* Mijn opmerking/vraag voor Griselda; wat moet er gebeuren om jouw onderzoek tot een organisatie te brengen? Om toch (eindelijk) eens een vuist te maken tegen de overheid!
R.L. Mertens zegt 29 november 2021 om 00:20 onder meer: “Mijn opmerking/vraag voor Griselda; wat moet er gebeuren om jouw onderzoek tot een organisatie te brengen? Om toch (eindelijk) eens een vuist te maken tegen de overheid!”
Nou meneer Mertens, wat let u om nu zelf eens kordaat tegen die Belanda Boesoek op te treden. Mevrouw Molemans heeft met haar onderzoek al het donkey work voor u verricht. Maak zelf die vuist, breng haar onderzoek “tot een organisatie”. Onsterfelijkheid hapklaar op uw bordje.
Bersiap!!!!
@PierredelaCroix; ‘tegen de overheid etc.’- Het gaat hier om achtergehouden gelden; back pay, verzekeringen, verduisteringen etc, Derhalve geen lijfelijke strijd met bamboe roentjings, waarbij u mij zeker weer wil verbannen uit mijn geliefde vaderland. U doet niet mee om tegen die boesoek heid op te treden? Om orde en gemoeds/rust te herstellen? Om die rampokkers/extremisten van die Indische goudstaven( ook mijn kleine staafje) eindelijk in de kraag te grijpen? Je maintiendrai !
R.L. Mertens zegt 29 november 2021 om 21:20: “R.L. Mertens zegt 29 november 2021 om 21:20: “Het gaat hier om achtergehouden gelden; back pay, verzekeringen, verduisteringen etc, Derhalve geen lijfelijke strijd met bamboe roentjings, waarbij u mij zeker weer wil verbannen uit mijn geliefde vaderland”.
1) Nou meneer Mertens, als geen gevaar voor eigen leven dreigt zou het voor u helemaal aantrekkelijk moeten zijn om het onderzoek van mevrouw Molemans “tot een organisatie” te brengen.
2) Ik heb u nooit willen verbannen naar Indonesia, maar u er alleen op gewezen hoe inconsequent u bent door steeds weer, tot vervelens toe, uw mantraatje tegen de Belanda Boesoek af te draaien en tegelijkertijd uw leven te midden van die rottige Hollanders te slijten. Ieder verstandig mens zou weg wezen en zijn heil ergens anders zoeken. Wat let u toch?
@dhr Mertens
Aan het eind van de podcast heeft mevr. Griselda Molemans het over haar organisatie n.l. haar eigen uitgeverij en ze zegt zelf ” de kleinste uitgeverij voor onderzoeksjournalistiek”. persoonlijk vind ik dat U wel origineels te zeggen heb, dus wat let U?
Ik kijk zelf met belangstelling naar de wijze hoe “Meer dan babi pangang” podcast gebruik wordt als communicatie middel. Ikzelf ben een podcast aan het maken over de Bersiap, gewoon een business-case. Ik wil weten wat het effect is van zoiets.
Mijn bedoeling is niet een vuist te maken tegen de overheid. Die is veel te druk bezig met haar eigen ding. Mij gaat het om meer, U weet wel de Aziatische representatie.
Ach die Onsterfelijkheid. Ik laat het Zichzelf Onsterfelijk belachelijkmaken aan anderen over. Zo zijn de taken weer netjes verdeeld.
@vandenBroek; ‘uitgeverij etc.’- Onderzoek is de eerste stap. Echter de volgende….de daad bij het woord!
Nou …. stroopt u de mouwen dan maar op, meneer Mertens. Werk aan de winkel! Laat die Belanda Boesoek maar eens zien waar u toe in staat bent.
@PierredelaCroix; ‘de mouwen dan maar op etc.’- Hoopte op een reactie van mevr.Molemans, Echter omdat u reageerde; hier dan mijn idee; met een jurist (als klankbord) op naar Mevr.Zegveld; haalbaarheid(?), budget (mede standers: inleg); actie!
Zo nodig bij het Europese Hof!
Nou meneer Mertens, u weet het zo goed. Aan de slag dus. Aux armes! Nu eens niet voor de verdrukte inlander, maar voor de verdrukte Indo.
Het is geen kunst om vanaf uw krosi males maar iets te roeptoeteren.
@PierredelaCrix; ‘ roeptoeteren etc.’- U doet toch ook mee? Om dat gespuis eens goed aan te pakken….eens komt de dag dat Nederland….
mevr. Molemans heeft een lofwaardig eerste stap gedaan om de opvang van Indische Nederlanders in Nederland te onderzoeken. Maar er is meer.
Mevr Molemans stipt enkele dingen aan :
1) Over de wijze waarop de Indische Nederlanders na 1950 uit Indonesië vertrokken en de hindernissen die de Nederlandse overheid opwiep om hun vertrek naar Nederland tegen te gaan is nog maar weinig gepubliceerd. Ik heb wel wat gehoord van mijn familie en Indische kennissen en die gegevens d vergeleken met wat in wetenschappelijke literatuur bekend is en dan kom ik tot de conclusie dat het Nederlands overheidsoptreden schaamteloos en vernederend was tegen over haar eigen landgenoten, niet alleen Indische Nederlanders maar ook Molukkers in Nederlandse dienst en laten we niet vergeten De Gelijkgestelden aan.. zoals de Heren Bo keller en Guus Cleintuar. Het was structureel beleid, wanbeleid. De migranten werden geintimideerd en gemarginaliseerd, zoals de doelbewuste niet-erkenning van de diploma’s van werkzoekende bruine Nederlanders. Nu zou men zeggen met een juridische term “Onbehoorlijk Bestuur” maar het gaat veel verder dan dat, Ik zou de opvang van gerepatrieerden (de naam al) wel beter onderbouwd willen zien door nader onderzoek,.
2) Datzelfde geldt voor de opvang van deze Nederlanders uit Indonesie in Nederland. mevr Molemans geeft enkele voorbeelden, maar het schaamteloze overheidsbeleid komt niet duidelijk naar voren. Er wordt wel gesproken over kille opvang en geruisloze integratie, maar in werkelijkheid was het anders. Het amorele gedrag van de overheid en in het bijzonder minister Lieftinck (zie zijn 60% regeling) ) ambtenaren mag wel eens onderzocht worden. De toeslagenaffaire is in vergelijking van de behandeling van Gerepatrieerden na 1950 kinderspel. Vernederend is in dit kader een eufemisme. Ook hier dient het Overheidsbeleid en uitvoering onderwerp van verder onderzoek te worden.
Als studenten met een Indische achtergrond zich eens met deze niet al te populaire onderwerpen willen bezighouden, dan zou dat een vooruitgang zijn. Maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat zulke scriptieonderwerpen met open armen door docenten aan universiteiten worden ontvangen, lòaat staan dat zulke onderzoeken door de eigen Overheid worden gefinancierd: wiens brood men eet, diens taal men spreekt.
In de tussentijd hou ik me bezig met de Bersiap
vandenbroek@libero.it zegt 30 november 2021 om 11:32: “wiens brood men eet, diens taal men spreekt”.
Het zal wel aan mijn cognitieve dissonantie liggen, maar ik dacht dat als iemand een ander naar de mond praat, het gezegde luidt: “Wiens brood men eet, diens woord men spreekt”. Different cook.
Verder is het mij een geruststelling te lezen dat de heer Van den Broek zich blijft bezig houden met de bersiap. Een spannend doch bloedig onderwerp waar wellicht, misschien, 99 % van Nederland niets van afweet en ook niets van af wil weten. Daar gaat dus binnenkort verandering in komen. Ik wacht op zijn Opus Magnum.
Ik dacht trouwens dat de heer ing. R.L. Mertens al lang een antwoord had gevonden op de vraag over het hoe en waarom van de bersiap: Actie = reactie. Simple comme bonjour. Eenvoudig zoals de man zelf is.
Het verhaal van mevr. Griselda Molemans is voor mij heel herkenbaar. Ik kan de geschiedenis van mijn familie in haar verhaal passen. De z.g.n. Repatrianten van na 1950, door Vadertjes Drees als Indische Nederlanders aangeduid, werden door Nederlandse Nederlanders valselijk als steuntrekkers aangezien. Griselda Molemans geeft zelf aan dat “echte” Indische Nederlanders hun overtocht naar Nederland en het contractpensions uit eigen zak betaalden, de overheid schoot alles wel voor, zie het beruchte meubel- en kledingvoorschot, een bron van corruptie. Zodoende werd de gemiddelde migrantenfamilie, bestaande uit ouders met 2 kinderen opgezadeld met een schuld van minstens Hfl 15000 vergelijkbaar met een huidige waarde van € 47000. Indo’s hebben ongeveer hfl 1.125.000.000 in de Nederlandse economie gepompt. Vergelijk ik dat met de Marshallhulp van USD 1.128.000.000 aan Nederland, dan hebben Indo’s een aanzienlijke bijdrage geleverd aan de Nederlandse economie. Een kromme vergelijking want de Marshallhulp werd grotendeels kwijt gescholden. Nederlandse scheepvaartmaatschappijen kregen door hun monopoliepositie op de lijn Nederland-Indonesie een onrechtmatig deel van dit geld. En ik mag niet vergeten de meer dan kwalijke rol van het overgrote gedeelte van pensioenhouders, die via armoedige voedselverstrekking de pensiongasten uitbuitten.
Om de voorschotten terug te laten betalen legde de regering een soort loonbeslag op. Om deze schuld te vereffenen, wilde Min. Lieftinck van Financiën 75% van het gemiddelde maandsalaris ad hfl 150-200 inhouden! Ambtenaren van Sociale Zaken vonden dat zelfs te gortig. De barmhartige Samaritaan Lieftinck, tegenwoordig zou hij een hork worden genoemd, streek over zijn hart en het percentage werd verlaagd tot 60%. Hij zei zelf dat de 60%-maatregel een goede duw in de rug van de Indo was om snel uit het contractpension te geraken. Ik reken even uit: een maandelijkse aflossing van 60%x Hfl 200= hfl 120 betekende voor de Indo iets meer dan 10 jaar op een houtje bijten. Bij een gemiddeld salaris van hal 150 werd de terugbetaling uitgestreken over bijna 14 jaar. Aan het eind van de rit had een Indo nog niks in zijn portemonnee.
De raadgeving van minister Lieftinck knoopte mijn vader goed in de oren en na een verblijf in contractpensions in Gorredijk en Scheveningen betrokken hij en zijn gezin binnen een jaar een heuse 4-kamerwoning in Rijswijk. Ik hoor van die Indianenverhalen dat DMZ werk en huizen toewees aan Indo’s die aan de eisen van aanpassing of integratie voldeden. Dat kan toch niet?
Die 60%-regeling was niet de uiterste grens van schaamteloosheid en vernedering. Om de druk van deze goed opgeleide bevolkingsgroep op de arbeidsmarkt te verminderen, werden Indische diploma’s met een pennenstreek niet erkend. Op deze manier werd kunstmatig een leger van goedkope arbeidskrachten gecreëerd die ongekwalificeerd werk kon verrichten in de textielindustrie in Twente, in slachterijen of in de mijnbouw in Zuid-Limburg, zoals mijn oom die de Technische School in Indie had doorlopen en in de mijnen kon werken. Zodoende werd de Indische bevolkingsgroep wel gemarginaliseerd.
Volgens de Verelendungstheorie van Marx hadden Indische Nederlanders gelijk Tan Malakka in opstand moeten komen en de revolutie uitgeroepen., Maar mijn vader met Das Kapital van Karl Marx onder de arm en zwaaiend met een lidmaatschapskaart van de CPN leek mij toch iets meer een nachtmerrie.
Tja heel herkenbaar het bovenstaande beschreven door P van den Broek ,Mijn vader had best een hoge functie bij het Indische Bankwezen ( Expert op een of ander bank wezen gebied ) Maar hij was daarin veel te bescheiden ,hij zei altijd “” Ik ben een gewone bankbediende !”” Daarom werd hij in Zuid-Limburg als machine-bank werker tewerk gesteld ! Jaren later moest hij er nog hard om lachen ,ja je kunt er beter om lachen dan om huilen toch ! Toen hij solliciteerde bij een ECHTE Bank werd hij met open armen ontvangen en natuurlijk meteen aangenomen ! Dus vaarwel mooi maar arm Limburg op naar Ibu Kota Amsterdam ,waar hij ook meteen 4x zoveel verdiende als in Limburg en dat was pas het start-salaris .Maar die tijd als arbeider ( Machine -bankwerker ) vond hij toch een mooie ervaring .Hij keek er met genoegen op terug .
Dan praat ik niet over verloren gegane banksaldi en verzekeringspolissen van deze bevolkingsgroep. Ik meen op dit blog een discussie te herinneren met ene Nico van de Nederlandse Bank. Ik vraag me af waar die “arme” man gebleven is.
Onverschilligen en domoren ook uit het voormalig Nederlands-Indie beweren wel eens dat door eigen inspanning men in Nederland ver kan komen, maar als de mogelijkheden niet werden aangeboden, dan konden mijn behoorlijk opgeleide vader, zijn broers en zusters wel tabé met hun handje zeggen.
Over zulke diepe vernederingen werd natuurlijk in de familie niet gesproken, zo zijn Indischen niet gebouwd, maar ook wij kinderen begrepen wel wat er aan de hand was. Zoals vele Indische Nederlanders die na 1950 repatrieerden, hebben mijn ouders alles opgeofferd om hun kinderen een goede opvoeding en opleiding te geven. Als ik de opleiding en het werk van de tweede generatie vergelijk met het niveau van de opleiding en het werkniveau van de generatie van mijn ouders (Indische Nederlanders gerepatrieerd na 1950) dan is er duidelijk sprake van sociale mobiliteit . Dat was voor de generatie van mijn Vader, de kleine Boeng. onbereikbaar in het koloniale Nederlands Indie (gebaseerd op een niet-representatieve steekproef)
Wat schaamte allemaal niet te weeg kon brengen. De overheid veegde zulke schrijnende toestanden onder het vloerkleed en uit schaamte deed mijn familie hetzelfde. Dat is toch een erfenis van onrechtvaardigheid. Het is overerfbaar en dan begrijp ik best wat de woorden van de Heer Mertens “Belanda Boesoek” in dit verband betekenen. Dat dit als mantra betiteld wordt, tekent alleen maar onwetendheid grenzend aan onverschilligheid aan, een veel voorkomend verschijnsel bij Nederlanders.