Vrijdag 27 januari 2012, ’s nachts om 02:10 uur, schrokken wij wakker van een piepend geluid. Was het de klokradio? De mobiele telefoon? Nee, het geluid kwam vanaf mijn nachtkastje, mijn horloge piepte! Nog nooit had ik de alarmfunctie gebruikt in de 15 jaar dat ik dit horloge had. Ik wist niet hoe ik hem uit moest zetten. Met vijf knopjes, in/uit, dubbel indrukken, wat ik ook probeerde, niets lukte, het ding bleef piepen. Ik ben uit bed gegaan en heb de gebruiksaanwijzing gezocht, maar ook die uitleg hielp niet. Uiteindelijk na wat duwen en trekken aan de knopjes, stopte het geluid. Het was inmiddels 02:30 uur.
Otto, mijn vader’s jongere broer, was slechthorend – bijna doof als gevolg van mishandeling in het kindertehuis in Magelang – hij had een aangeboren spraakhandicap, een oog was in de loop der jaren blind geworden, het zicht in zijn andere oog verslechterd tot bijna blind. De laatste jaren kon hij ook nauwelijks lopen, maar zijn hersens en geheugen waren uitstekend:personen, gebeurtenissen, plaatsen, datums, alles wist hij nog. In de periode 1999 – 2010 schreven wij elkaar, ik ontving 30 brieven van hem. De handgeschreven brief als beste communicatiemiddel. De stap naar een computer en e-mail heeft hij helaas nooit kunnen maken.
Vaak ging het over gewone dingen: over zijn vroegere reizen, zijn gezondheid of over administratieve dingetjes zoals de AOW. Maar altijd vroeg hij hoe het met mij en mijn gezin ging. Hij was oprecht geïnteresseerd en onthield ook alles.
In 2006 heeft hij vier brieven geschreven waarin hij zijn leven in Indonesië en Nieuw-Guinea beschreef. Bijzondere documenten.
Zijn 85e verjaardag hebben we bij ons thuis gevierd samen met zijn vrouw en dochter en haar echtgenoot. Het was erg gezellig en hij had er ook plezier in. We hebben gekletst, luid en met veel gebaren, lekker gegeten en zelfs gezongen met zijn allen! Het was zijn laatste bezoek aan ons. Een half jaar later, in februari 2010 ontving ik zijn laatste brief, daarna lukte ook dat niet meer. Hij schreef dat een brief hem een week kostte. Het schrijven moest letter voor letter,met een vergrootglas, onder een sterke lamp en na elke zin een rustpauze.
Die brief eindigde met:
“Ik kan niet meer lang schrijven, ik heb last van droge tranende ogen die ik vaak dichtknipperen moet. Mijn benen zijn te zwak om te lopen of wandelen, ongeveer 40 meter, dan neiging tot vallen. Hurken, buigen, tandenpoetsen, bij elke beweging doet mijn lende,linker en rechterzijde pijn. Aan linkerzijde de botten zijn versleten en elke dag medicijnen slikken.”
Gevolgd door hartelijke groetjes.
Vrijdag 27 januari 2012, 08:44 uur werd ik gebeld dat mijn oom die ochtend was overleden ….
Het kan geen toeval zijn dat het horloge was gaan piepen. Ik weet zeker dat Otto wilde laten weten, dat zijn tijd gekomen was. Geen handgeschreven brief maar draadloze berichtgeving.
Ferry Geuther © 2016.
brontekst “In memoriam Otto Geuther”, uitgesproken op 1 februari 2012.
...................
Indisch4ever 
Inderdaad. There are more things in Heaven and Earth, Horatio, than are dreamt of in your philosophy.
Mijn vrouw had een TJOENDRIK dat is een KRIS voor vrouwen. Deze tjoendrik heeft verzorging nodig met bepaalde rituele daden te doen.Ik geloof er niets van.Maar toen ze dood ging, was de tjoedrik die in een vaas staat van het buffet gevallen.De vaas is niet kapot alhoewel gevallen van anderhalve meter hoogte.
Prediker 9:5-6 laat ons weten dat de doden geen deel meer hebben in alles dat onder de zon geschiedt (Het zijn valse spirits die zich vermommen )
Vergeet dat maar. Ga naar de website van Victor Zammit en dan zal je daar meer over weten.
“Vergeet dat maar.”
Als zondaar,en dat ben ik, doe ik liever een beroep op de bijbel voor de onverdiende genade God’s dan iemand zoals Victor Zammit die geen interesse heeft en ook niets kan doen voor het welzijn van mijn ziel.
Why do you talk about an antidote? Just pick you choice, that’s it.
your choice
Victor Zammit bestudeert empirisch en serieus the Afterlife en heeft bewijzen dat er een Leven na de Dood is. Hij is geen redder van zielen, maar een onderzoeker van het Leven na de Dood.
Take your poison!
Poison to you. Antidote to me
Take your poison means pick your choice(mostly bad).
“Take your poison means pick your choice{mostly bad)
That was my understanding too. except that it is all bad.
We all choose that which we like to hear, we cannot choose the God of the scriptures, nobody does (Rom 3:11-12), for we are spiritually dead in trespasses and sin (Ephesians 2:1). We are poisoned and need an antidote (Christ). It is God who makes the sovereign saving choice, not us (John15:16)
In mijn familie was er ook iets van een horloge wat ging piepen, of alleen dat soort geluid, kort na verscheiden van een familielid.
Het verhaal van Ferry verbaast me niet.
Het verhaal van Ferry is interessant en waar; er bestaat Leven na de Dood.