Sabina Rozario:
De derde en vierde generatie noemen zich wel Indisch, maar Indisch betekent voor hen: eten bij oma, naar Pasar Malams en naar Indo-feestjes gaan. Als ik dan vraag: “Wat als oma overlijdt, neem je het stokje dan van haar over en zorg je dat iedereen bij jou wekelijks komt eten?” Dan kijken ze me aan en zeggen dan: “Nee, daar heb ik het veel te druk voor.” Dus met oma verdwijnt ook dat stukje Indische traditie. Eten en muziek zijn belangrijk, maar zwakke pijlers om de Indische identiteit voort te laten bestaan. Bij elke generatie komt de link met de Indische roots steeds verder te liggen. Ik durf gerust te stellen dat de Indo niet meer weet wie hij is.
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Sabina Rozario, I am sad to read what your wrote and can truly understand that is a reality today especially with the younger generations leading such busy lives. However, I would like to see more data and statistics on this. Is there anyone who has those statistics and provide them? The Indo Project (TIP) is very aware of the situation of keeping the younger generations interested and involved in Indo history and culture to keep it from dying and that is why TIP was created to educate the Indos in the English speaking world ten years ago. The TIP Team has worked hard for the past ten years to cultivate interest, involvement and unity in the Indo community. We actually have seen results in an increased interest in the English speaking 3rd and 4th generations of Indos not only in the USA but from NL as well. It is reflected in the numerous Facebook pages, stories, books that have sprung up in the English language that do exactly what our mission has been…educating others and keeping our heritage, our culture and history alive. That is important because of our diaspora. The DESCENDANTS of the people (Totoks, Indos, Indonesians) whose ROOTS and HERITAGE are in the former Dutch East Indies, can be found around the world. younger generations want to learn more, want to help keep our Indo history and culture alive.
What I want to add, is that, I and others of my 2nd generation need to step up and provide that information, an example to the younger generations if we want to cultivate their interest.
Ik weet nu niet of op Bali gaan wonen zoveel mogelijkheden biedt om de situatie in Nederland te verbeteren?
Over dat bloggen en eBooks schrijven is trouwens de laatste tijd redelijk veel te doen geweest:
https://www.buzzfeednews.com/article/clarissajanlim/kristen-gray-bali-ebook-deport-indonesia
Ervan uitgaand dat mevrouw geen WNI is, zou ik ook zeker niet zo duidelijk tonen dat men bezig is als ‘digital nomad’ terwijl men woont in het land hier. Dat ligt niet zo best bij Immigration en Manpower.
Dat boek op de foto ken ik. Ja, heb ik ooit eens gekocht, “Door Blauw geslagen Ogen, het Indo-gevoel van de derde generatie Indo’s in Nederland” (2005) . Heb ik nog spijt van. En daar gaan we weer met dat gevoel, is dat communiceerbaar?
Het boek staat vol met stereotypen, sjablonen en tevergeefs worden open deuren ingetrapt. Ik sla het onhandig grote fotoboek open: Hoofdstuk 4 heeft als titel “Terug naar Indonesie” ,, het voelde heel sterk alsof ik het land herkende” Toen ik met Indonesiers omging, merkte ik dat sommige (zonder N) me als een NSB-er zagen!!! Dat zegt kennelijk iemand met verstand.
Maar wat weten Indonesiers van NSB-ers af? Afgezien van dat, mijn roots liggen nog altijd in Nederlands-Indie. En zo gaat het bladzijden lang door en geïllustreerd met grote foto’s, nee foto’s geillustreerd met tekst.
Ik durf gerust te stellen dat de samenstellers van en de geinterviewden in het boek niet meer weten wat Indo is.
Dan kijk ik vertederd naar de foto van twee kleinkinderen van mijn zusje. Hun ouders zijn allebei volbloed indo. Zij zijn minstens 8ste generatie Indo. .Als ze niet weten wat Indo is, wordt dat wel door de familie ingepeperd.
Vanaf 1959 to 1965 was mijn hele familie naar California geëmigreerd, zelfs mijn Oma op haar oude dag. In de jaren 50 en begin 60 waren er, zeg maar, zo’n 20,000 Nederlanders van Indische afkomst naar America gekomen vanwege de Pastore-Walter Act. I was 2 jaar oud toen wij in Holland aankwamen en12 toen wij naar Californie vertrokken. Dus ik herinner mezelf niets van Jakarta of Indie. In 1963 begon De Soos, door Tjalie Robinson en Rene Creutzburg opgericht, en wij gingen daar elke maand naar toe. Er waren daar wel een of twee meisjes mijn leeftijd, maar het was moeilijk samen te komen, anders dan eens per maand, vanwege de verre afstanden. En op school was het mogelijk misschien een of twee Indische meisjes te hebben. Dus met wie ga je uit als je al 16 of 17 bent? Die leuke blondjes, of dat schattige Mexicaanse meisje die precies op een Indo lijkt? Al mijn broers en zusjes, neven en nichten zijn over de lange tijd met NIET Indos getrouwd, dus werdt het geslacht meteen verwaterd, zeg maar. Dat gaat zo door totdat 50 jaar later bijna niemand meer Nederlands spreekt, en “sad to say” het interesse in Indies leven of historie is een “nakomertje” (afterthought). Mijn broer en zusje hebben wel interesse in Indische gerechten, en zo koken ze nu en dan wel iets, maar dat is “the extent of our Indo roots. (weet niet de vertaling)
“Dus gaat zo door totdat 50 jaar later bijna niemand meer Nederlands spreekt”
Daarom zijn I4E en Java Post goed om onze moertaal bij te houden.
@BenBenjamins; ‘extent of our Indo roots’- Het ‘verlengen'(?)van je Indische afkomst. To be or not to be, that’s the question !! = te zijn wie je bent etc. -Jaren geleden zat ik met mijn gezin op vacantie in Napels/Italië te midden van Italiaanse Amerikanen. Ik vroeg hen dan ook ‘wie ze zijn jullie etc.’ Wij zijn Amerikanen, maar wel van Italiaanse afkomst, nb. uit Napels!’ Trots vertelden ze mij hoe zij hun afkomst, door al die jaren in de USA hebben bewaard/gekoesterd! En ook ik voel dat zo; Nederlander te zijn, maar wel van Indische afkomst=Indo! – Het is dan ook ‘up to you…. te willen(!) zijn, wie je bent! Mijn kleinkinderen weten allen, wie ze zijn. En hoe komt dat? Door hen bij wijze, van kinds af… te laten weten/voelen/denken/eten etc., wie we zijn. Niet met dwang of zo, maar gewoon bij de opvoeding/groot worden. – En natuurlijk zijn er Indo’s, die dat niet kunnen schelen…so what? Als ik nu hier( bij jullie the Indo project!) op diverse Indische sites zie, hoe de 3e/4e generatie zich manifesteert(!)…. dat doet mij deugd! Immers: Indisch4ever!
Thank you R.L. Mertens for pointing the pride factor of our Indo heritage…no matter where we end up in the world. Your words are so true: Het is dan ook ‘up to you…. te willen(!) zijn, wie je bent! Mijn kleinkinderen weten allen, wie ze zijn. En hoe komt dat? Door hen bij wijze, van kinds af… te laten weten/voelen/denken/eten etc., wie we zijn. Niet met dwang of zo, maar gewoon bij de opvoeding/groot worden. Thank you for instilling pride in their Indo heritage. Maybe it is not so important if you live in NL and surrounded by sea of Indo descendants and an abundance of Indo resources. But when you end up in another part of the world and no one knows your identity and your roots, it is a shame not to educate others and take pride in your heritage. When The Indo Project was first started there was only one Facebook and one Yahoo Indo group in English that educated the younger generation about their heritage. The older Indos in CA would say ” Ach, waarom zou je zo’n organisatie oprichten, wij zijn toch de “last of the Mohicans”? Since then, at least a dozen FB groups have been created with tens of thousands of active followers who are showing off their Indo Pride, who are showing off their cooking skills and passing them down to their children and grandchildren. It is those children and grandchildren who will keep our Indo heritage alive with pride.
@De -Indo-weet-niet -meer -wie-hij-is “” Het topic spreekt over HIJ dus de Indische ( Female) weet-wel-wie-zij-is ! Het probleem ligt dus bij een laki-laki Indo ,die-niet -meer-weet -wat-HIJ -is .Hier heb ik Dr Tolol een goede remedie op ! Die Indo ,die-niet-meer-weet-wie HIj-is ,moet elke dag op een tjabe rawit zuigen ,een Madame Jeannet is ook goed .Na een week weet-die-Indo-wel-wat-HIJ-is ! Wat dan ? Nou gewoon een domkop ,die alles gelooft wat ene Dr Tolol hem op de mouw spelt .😜😜😜
As Chief Seattle stated:why should I mourn at the untimely fate of my people? Tribe follows tribe, and nation follows nation, like the waves of the sea. It is the order of nature, and regret is useless. Your time of decay may be distant, but,it will surely come, for even the White Man whose God walked and talked with him as friend with friend, cannot be exempted from the common destiny.
Mind these wise words, and you’ll understand!
Natuurlijk is het niet zo eenvoudig om zoiets door te geven, vooral niet bij tieners voor wie de vrienden belangrijker zijn geworden dan de ouders. Dat zag ik zelfs bij onze 1e generatie kinderen. Het interesseert ze eigenlijk niet zoveel. Misschien komt dit met de jaren?
Ze hebben wel respect voor de cultuur en familie meegekregen en wij spreken, afhankelijk van de persoon, BI en Nederlands met elkaar. Maar ik besef wel dat als ze een echt serieus vriend(inne)je opdoen dit hoogst waarschijnlijk geen Indo zal zijn en dan wordt de taal bijvoorbeeld al ondergeschikt. En die partner zal ook eigen culturele waarden en normen hebben.
Ik ken het (foto)boek niet maar ik heb echt nooit en te nimmer meegemaakt dat men hier als NSB-er wordt behandeld. Hier weet de man op de straat niets over de geschiedenis. Ze kennen een paar Nederlandse voetballers en dat is het dan ook; voor hen is er geen verschil tussen Nederlanders, Britten en Amerikanen. Mensen met wat meer opleiding en geld kennen Europa van een 10-daagse tour maar zelfs dat is beperkt. Er zijn gewoon geen wraakgevoelens o.i.d. maar als men te koop gaat lopen met het feit dat opa en oma indertijd het land zijn ontvlucht, kan ik me wel voorstellen dat sommige(n) op een bepaalde manier reageren?!
En zoals zo vaak gezegd hier, zijn de Indo’s in RI juist ongelofelijk populair en een soort schoonheidsideaal. (Onze kids maken daar wel een beetje misbruik van.) Er lopen op Bali trouwens zeer veel rond dus ik weet niet van wie ze die negatieve feedback zou hebben gekregen, het komt op mij over als interessant willen doen. Dat is ook zoiets wat ik een beetje meewarig bekijk; men wil de roots ontdekken en dan gaat men naar hét vakantie-eiland bij uitstek, met een Hindoe cultuur en andere taal? Daar wordt men pas echt door de ‘locals’ als toerist gezien (en dat is zelfs bij mij zo).
Terwijl dit de favoriete versie van mijn dochter is:
Luister ik liever naar het ‘origineel’:
Maar verschil mag er zijn hé?
Zo’n verhaal komt herkenbaar en goed bij mij over. Mijn Indische verleden is toch een (goed/slecht) verleden? En waarom zou ik kinderen/kleinkinderen/achterkleinkinderen belasten met zaken waar ze nooit het echte gevoel voor zullen hebben? Elke generatie heeft recht op zijn eigen problemen. Maar zie ik Indische/Indonesische mensen langs komen, dan heb ik even een herkening. Leuk toch? En kleinkinderen zijn ook wezen kijken waar opa is opgegroeid. Net zoals ze zijn wezen kijken naar het Vlissingse geboortehuis van oma. Zelfs met de huidige mensen even wezen praten. Klaar, punt uit. En onderweg wijst Zeeuws meisje naar iemand (je mag eigenlijk nooit wijzen!) en zegt mij: een landgenoot van je!
” voor hen is er geen verschil tussen Nederlanders, Britten en Amerikanen” Goed zo! Praten allemaal Engels.
@JanASomers; ‘belasten met zaken etc.’- Waarom belasten? Hen meegeven wat wij ook hebben meegekregen van; ouders/familie en zelfs toen; van onze kokkie/kebon ea. Uiteraard juist al die mooie/heerlijke zaken/herinneringen etc.- Mijn kleindochter, momenteel student op Bali is wat trots Indisch te zijn, dus ook Indonesisch van afkomst(!) Is daardoor ook meteen in(!) bij haar Indonesische mede studenten. Zo wordt ze ook bij de andere studenten geïntroduceerd(!); als één met een Indonesische achtergrond(!). Leert nu behassa. – Mijn andere kleinzoon met een Hollandse moeder, nog nimmer in Indonesië geweest, kreeg de kans stage te lopen bij een bedrijf( studie kennis van mijn schoonzoon) in een overhemden fabriek te Bandoeng. Hij heeft daar 4 maanden vertoeft. Kwam enthousiast terug; die vriendelijk lachende mensen die hij overal tegen is gekomen. Geen nors kijkende mensen, zoals hier in de tram of bus. Altijd wordt je daar glimlachend aangekeken of tegemoet getreden. Een ervaring om als (licht) bruine mens in die volledige bruine gemeenschap te zijn. Is inmiddels al 2x met vacantie geweest. Zijn Hollandse moeder beweegt zich met gemak tussen/in onze Indische familie. Kookt zelfs ook Indisch; sambel goreng peté! – Ach, het is maar even…hoe je door het leven gaat! Wel of niet met~ een Indische baggage. It’s up to you!
“al die mooie/heerlijke zaken/herinneringen etc” Ook Kenpeiktai en Simpangclub en Werfstraatgevangenis? “Altijd wordt je daar glimlachend aangekeken of tegemoet getreden.” Oei, ik weet ook anders! Mijn kinderen/kleinkinderen hebben het veel te druk om moeilijk te doen over Indisch zijn. Zij hebben nu andere mooie/heerlijke zaken/herinneringen van zichzelf. Gelukkig maar, zij maken deel uit van het nu. Zij weten waar opa en oma vandaan komen, en zijn er ook naar gaan kijken. Goed toch?
@JASomers; ‘ook kempetai en Simpang club etc.’- Als men daar over vraagt; zeker! En die vragen komen tzt(!)., want ook de zwarte bladzijden van onze geschiedenis moet verteld worden! -Zo ook; hoe de Inlanders in (ons) Indië hebben geleefd!
Sorry hoor Anise maar ik vind beide clips helemaal niks ! Veel te zoetsappig ,veel te lief ,te veel slagroom ,ik heb liever dat beide geliefden elkaar de hersens inslaan met dat tennisracket .maar dat komt natuurlijk omdat ik een Indo ben ,die niet weet wie hij is ! Dat meisjes clip 1 het leukst vinden ,kan ik nochtans begrijpen ,mooi meisje en nog belangrijker voor meisjes mooie jongen ,zet nou in plaats van deze Indonesische /Indo jongen een lelijke Hollandse jongen met veel puberpuisten ,vinden “” onze”” meisjes die clip plotseling een stuk minder leuk .Ja meisjes in een bepaalde leeftijd vinden maar twee dingen erg interessant :KLEDING en JONGENS .😁😁😁
Geen probleem kakak. Wij zijn romantische meisjes.
In een kleine poll vroeg ik hier waarmee ik koko Bung het meeste plezier zou kunnen doen; 1) Syahrini (de koningin van het opportunisme); 2) Agnez Mo (mijn persoonlijke favoriet met Chinese achtergrond); 3) Anggun (die huwelijken verzamelt en op wie een plastisch chirurg zich flink heeft uitgeleefd)?
De meeste stemmen gingen naar 4) Aurah Kasih.
U kunt het geluid natuurlijk altijd uitzetten.
@Anise :👍👍👍 Di Dalam Bahasa Suriname “” Dat na moj pokoe !”” Dat is mooie muziek !
Maar dat boek van Sabina Rozario “Door Blauwe Ogen” zegt toch iets over (3de generatie) Indo’s, maar dan wel op een andere manier, door andere ogen bekeken. In social media wordt sentiments-analyse gebruikt om de mening/positie van bvb Indo’s te meten over hun identiteit. Dat kan ik dan vergelijken met de mening van 2de generatie Indo’s.
Op die manier kan ik inhoud geven over het “verwateren” van het indo-zijn. Op zichzelf een hilarische, bizarre en veel voorkomende mening dat door ras- pardon etnische vermenging de indo-identiteit verwatert. Toch een beetje indolente opmerking, want Indo zit toch tussen je oren?
Mijn zoon, volbloed indo maar dat weet hijzelf niet, is vertrouwd met die analyses. Als ik hem daarover vraagt, kijkt hij mij guitig aan en verwijst dan naar Google of een manual , waar alles wordt uitgelegd. Gevolg van de strenge Indische opvoeding.
Het lijkt me onwaarschijnlijk dat men het over bloedvermenging heeft, wel de (toename van de) invloed van de nieuwe partner en diens familie met een andere achtergrond. Als mijn zoon of dochter met een Hongkie zouden thuiskomen, wordt de Chinese impact/invloed op de kleinkinderen veel groter. En als het -ik zeg maar iets- een Noor(se) of Argentijn(se) is, zal die weer heel andere waarden en normen in de relatie aanbrengen die een invloed op de opvoeding zullen hebben. Ik vraag me ook af hoe men nog 1/8e Indonesisch kan onderkennen, bij adoptiekinderen ziet men wel dat de invloed van de omgeving eigenlijk sterker is dan het genetische deel.
In sommige Indische families wordt het hel erg naar gevonden als een van de kinderen buiten de Indische bubbel trouwt. Een soort landverraad of nestbevuiling. Dat vonden sommige kennissen ook van Zeeuws meisje .Bij mijn trouwen zei mijn moeder: Zorg je goed voor …..! Als ik een telefoontje van mijn moeder opnam was het eerste wat ze vroeg: Is ….. er? Dat was thuiskomen voor Zeeuws meisje!
Bloedvermenging onwaarschijnlijk???? Hoe vaak ik in boeken zoals “Door Blauwe Ogen” of nog erger “Twijfelindo” het woord gemengdbloed tegenkom of 1/2, 1/4, 1/8. Het reinste sociaal-darwinisme van de nazi’s.
En als ook nog eens “genetisch deel” erebij wordt gehaald, dan zijn we bij Eugenetica van de Oosterburen in WO2 terechtgekomen, ook wel in die tijd rasverbetering genoemd.
In het Engels: half-caste
Al het bloed is vermengd, zelfs van een “pure Arier”.
Het boek ‘Door blauwe ogen’ ken ik niet maar ‘Twijfelindo’ heb ik indertijd gekocht én gelezen. Het interesseerde me wel omdat ik ook wilde weten waar ‘onze’ Indo’s (dat is een kwinkslag) zich aan konden verwachten. Dat was in de periode net voordat ze in het buitenland zouden gaan studeren.
Alhoewel een beetje oppervlakkig (de foto’s lijken zwaar gefotoshopt en het kwam op me over als zijnde interviews van een half uur per persoon die zijn uitgeschreven op één A4-tje) ben ik er toch geen uitspraken in tegengekomen die aan rassenwaan of zo doen denken.
Aan de jongelui wordt gevraagd wat men weet van hun ‘Indische kant’; waar die vandaan komt (welke grootouders bijvoorbeeld), wat men er in het dagelijks leven nog van merkt, of er nog contacten zijn en hoe de omgeving op de gemengde achtergrond reageert. En of men ooit in Indonesië is geweest. Natuurlijk krijgt men dan wel eens een opmerking in de trend van “mijn opa was Indo dus ik ben 1/8e”. Ik zie niet in wat daar mis mee is?
Is de dochter van dhr. Somers ook geïnterviewd? Eén persoon lijkt herkenbaar.
“rasverbetering” Als een sinjo niet Indisch trouwt wordt hij geacht niet bij te dragen aan lichter getinte kinderen dan een donkerder moeder. Echt gebeurd!
“Is de dochter van dhr. Somers ook geïnterviewd?” Mij niet bekend, maar ik heb dat boek niet gelezen. Ga ik ook niet doen, ik weet voor mijzelf genoeg. Maar mijn oudste dochter was wel betrokken bij het afnemen van de interviews voor de SMGI. 1997-2001. 720 interviews die liggen te verstoffen! Het belang van deze collectie ligt ook in de vele geïnterviewden van oudere leeftijd, die intussen gestorven zijn en niet meer aanspreekbaar. De huidige interviews zijn allemaal van jonkies. Spreken vaak vanuit ‘horen zegen’. Net als de interviews door ‘Westerbork’ voor het IHC. En de huidige schrijvers van boeken!
half-baked, half-hearted,half-truth,half-wit.
Half-caste is an offensive term, also because the word itself has nothing to do with ethnicity.
Natuurlijk is half-caste een beetje zoals het N woord, zeer beladen. Voornamelijk in de Angelsaksische wereld. Eigenlijk is er niets mis met een woord, alleen hoe het gebruikt wordt en wat er mee bedoeld wordt. In het Chinees is het woord voor gemengd hetzelfde en daar wordt het onderscheid niet gemaakt. Maar in Oceanië is het gebruik van het woord vaak zelfs strafbaar. Het is dus volledig landafhankelijk en elk land heeft wel soortgelijke scheldwoorden.
Ik persoonlijk vind het woord hybrid(e) nog verwerpelijker. Wat de wetenschappers raar vinden omdat het voor hen heel neutraal is. Maar op mij komt het over dat het als inferieur wordt gezien aan de pure versie. Of juist superieur, de genetische defecten zijn verwijderd.
De gevoeligheden liggen bij iedereen anders natuurlijk.
Nu heb ik soms wel de indruk dat gemengd in Nederlands Indië als beter werd gezien dan inheems? Niet zo erg als in Australië gelukkig waar het zelfs wettelijk werd vastgelegd dat halfbloeden anders behandeld dienden te worden dan de Aboriginals en meer voorrechten kregen maar toch duidelijk minderwaardig waren aan blanken. Ze mochten in een programma voor huishoudster, joepie.
Mij interesseert het eigenlijk niet. Ik ben wie ik ben. Toevallig geboren als sinjo Suroboyo. Opgevoed door baboe Soepia. Nu een Delftenaar (met heel veel opvoeders daartussen), maar zal nooit een Delvenaar worden, laat staan een Delvenees.
Op de een of andere manier ben ik terecht gekomen in een boek van ‘Erfgoedhuis Zuid-Holland’: De bevrijding volgens ooggetuigen. 45 persoonlijke verhalen van Zuid-Hollanders (van mij ontleend aan het IHC!).Op mijn vraag hoe of wat kreeg ik als antwoord: U woont toch in Zuid-Holland, dan bent u toch Zuid-Hollander? In dat boek overigens ook een heel interessant verhaal over Mw. Marianne in ’t Anker- de Jong: Herinnering aan de bevrijding in Indië. Met als laatste zin: Ik mag Joods zijn. Ik mag overleven.
@ Annise
Ik weet niet hoelang mevr. Anise Indo/Indisch o.i.d, is.
“Rassenwaan” in Twijfel Indo is wel degelijk te onderkennen en te kwantificeren. Want Rassenwaan als biologischverschijnsel is relatief gemakkelijk te beschrijven, een kwestie van de geschiedenis van de Indo’s te kennen en leentje buur te spelen bij Prof. Wim Willemse die veel onderzoek naar Indo’s pardon indische Nederlanders heeft gedaan. Voor Rassenwaan hoef ik maar naar het woordgebruik de nazi’s te kijken, want die waren deskundig op het gebied van Rassenwaan.
Ik heb in het boek Twijfelindo bij één van de eerste vragen ” “Hoe Indisch ben je” zgn sleutelwoorden met geel viltstift gemarkeerd en dat heb ik voor een representatief aantal van de 360 deelnemers die het formulier invulde genoteerd in mijn EXCEL sheet. Naturlijk heb ik ook wat gegevens verzameld van de deelnemers om hun profiel van “Twijfelindo” vast te leggen.
Om e.e.a. te verifieren heb ik bij een bezoek aan Nederland koffiegedronken met de samensteller van het boek Armando Ello.
Mevr. Annise mag raden hoe vaak woorden die samenhangen met Rassenwaan door de deelnemers worden gebruikt. Aan de vraag aan dhr Somers concludeer ik dat het haar is ontgaan dat de deelnemers veelal van de zgn derde generatie zijn.
Een grappige en tekende vraag was “Hoe eet je rijst”. De schijnindo’s gaven bijna zonder uitzondering het juiste antwoord. Armando Ello heeft wel over zijn vragen nagedacht.
““Hoe eet je rijst”” Tja, een belangrijke eigenschap van een Indo! Hoe herken je een Italiaan? De manier waarop hij spaghetti eet! Maar ja u bent toevallig zowel Indo als Italiaan. Bent u daardoor niks?
“dat de deelnemers veelal van de zgn derde generatie zijn.” Ik heb me nooit geïnteresseerd in de zoveelste generatie. Schijnt ook te verschillen wat of je mij aan moederskant of vaderskant toerekent?
Ik herken een buitenlander (niet-Italiaan) hoe deze spaghetti eet. In het begin wees de Italiaanse familie mij er fijntjes op hoe ik spaghetti behoorde te eten, inclusief de lepel. Van je familie moet je het hebben. Ik paste me aan , zoals het een welopgevoede indo betaamt. Mijn Nederlandse vrienden eten met mij regelmatig in Italie en elke keer is het amusant hoe zij spaghetti eten.
Mijnheer van den Broek, mag ik u eens persoonlijk aanspreken? Ik weet niet hoe u bent in het echte leven maar op dit forum bent u een tamelijk vervelende mens die altijd anderen afkraakt en zijn gelijk wil halen zonder met echte argumenten af te komen.
Nu ook weer; in het boek bijvoorbeeld staan veel interviews waar de vader of moeder wel degelijk uit Nederlands-Indië of Indonesië komen dus wat u beweert is pertinent onwaar. Misschien zitten er foutjes in uw Excel spreadsheet?
Ik besef dat u dit waarschijnlijk niets interesseert maar ik zal maar antwoorden op uw vraag; ik ben Chinees Indonesische. Ik heb mijn middelbaar diploma in België behaald na het volgen van het 5e en 6e studiejaar aan een Vlaams college en heb daarna gestudeerd in Leuven.
Hier het interview waarbij ik aan dhr. Somers moest denken. Ik geloof wel dat dit enigszins verklaarbaar is?
https://imgbox.com/Jz9G51vS
Bij mijn onderzoek naar het boek “twijfelindo” heb ik natuurlijk ook geregistreerd wat de man en vrouw van de eerste en tweede generatie zijn: Indo, totok of indonesisch (inlands) . Bij de 1ste generatie zijn de man en vrouw beiden indo, de uitzonderingen bevestigen de regel. De tweede generatie is de ene indo en de andere totok, de uitzonderingen bevestigen de regel. Dan registreer ik ook waar de persoon, de ouders en grootouders geboren zijn. Ik doe simpele dingen, althans dingen die ik begrijp.
Ik heb gewoon geregistreerd wat in het boek staat en dat verwerkt in een Excelsheet, dat dan een database wordt. Text-analysis zou mijn zoon zeggen. Ik ben en blijf maar een gewone tomatenboer in italie.
Ik doe mijn uitspraak op basis van de gegevens die ik verzamel. Daarom snap ik de uitspraak niet, dat “de vader of moeder wel degelijk uit Nederlands-Indië of Indonesië komen dus wat u beweert is pertinent onwaar”.Voor mijn begrip, kan mevr. Anise beargumenteren waar dat beweerd heb?
“Bij de 1ste generatie zijn de man en vrouw beiden indo,” Oei, dan ben ik echt niks! In mijn stamboom van moeders kant is er nergens iets geweest tussen een indo man en een indo vrouw. En als welopgevoede Indo zou ik Inlands schrijven, niet inlands.
ik dacht dat de grammaticale regel is dat geografische aanduiding met een hoofdletter begint. Waar een geografische aanduiding ontbreekt, wordt geen hoofdletter gebruikt zoals zij is autochtoon, zij is inlands. Dit lijkt mij een argument
Zover ik weet is de 1e generatie gemengd tussen Caucasian en Local? Dus volgens dat principe, zijn die van mij en die van mijn Balinese vriendin die kinderen heeft van een Fransman hetzelfde.
En daar zien we gelijk al dat spreadsheets met amateuristische analyses en statistiekjes, nutteloos zijn. Mijn kinderen zijn in diverse omgevingen opgegroeid, internationaal. Terwijl die van mijn vriendin altijd op Bali hebben gewoond, de lokale lingo spreken, slechts één keer in Frankrijk zijn geweest en nauwelijks merci kunnen uitbrengen.
Dus het verschil in de familie, de opvoeding en de omgeving, doen de erfelijke en afkomst factoren bijna teniet. Ik kan me voorstellen dat een Indo 4e generatie in Nederland zich meer verbonden voelt met een Indische achtergrond dan iemand van de 1e generatie in Melbourne.
“zij is inlands.” U houdt toch zo van reglementen/ Doe er dan wat mee, passend bij u zo hoog geprezen Indische opvoeding.
“het interview waarbij ik aan dhr. Somers moest denken.” Het is dus niet mijn dochter. Zij vertelt dat haar vader in Yogjakarta is geboren. De vader van mijn dochter was niet zo deftig geboren, gewoon in Soerabaja.
Inlander met hoofdletter na 1922 ,daarvoor inlander met kleine i ,slaat werkelijk nergens op ,was die positie van die Inlander/inlander daarmee plotseling verbeterd .Komt plotseling de Tuan Besar op de werkvloer en kondigt een mededeling aan :Geachte inlanders bij deze kondig ik het besluit van de GG af ,waarmee de naam inlander vanaf heden met een hoofdletter wordt geschreven !”” Wat had je verwacht ? Een uitgelaten menigte Inlanders/inlanders ,die al juichend en springend over elkaar heen liepen en hiep,hiep hoera schreewden ? Of een djongos ,die tegen zijn baas zegt “” Awas ya ik ben nu een inlander met hoofdletter I !”” Volstrekte waanzin ! gewoon een ideetje van een zwaar alcoholische ,overwerkte ,gestresste soepkip sorry ambtenaar .Hadden ze tegelijkertijd de lonen verdubbeld in samenhang met die hoofdletter I ,dan had ik het een lumineus idee gevonden ! Nu was het een lege dop .😎😎😎
“slaat werkelijk nergens op” U was in Indië toch een Nederlander? Vallend onder de regels voor Europeanen. En niet onder die voor de Inlanders en Vreemde Oosterlingen? Voor een fatsoenlijk, mens een passende schrijfwijze. Een vooruitgang toch? Daarvoor woonden in Indië alleen maar Javanen (sorry, javanen).. Voor sommige Indische mensen is dat in Indonesië nog steeds zo. En ze gingen maar Holland, waar alleen maar Hollanders woonden.
“Hoe eet je rijst?” Dat hangt ervan af hoeveel honger je hebt en of je een lepel, mes of vork hebt of niet.
Hier in de VS eten de meeste mensen rijst met een mes en een vork;te omslachtig voor mij, ik eet rijst met een lepel.
Hetzelfde in landen als België en Duitsland, waar ze weinig geschiedenis en relaties met Aziatische landen hebben. (Niemand heeft er ook een rijstkoker.)
Chapeau Heer Robert. Ook schijnindo’s eten hun rijst met een lepel.
Ik merk het bij Italianen, ze willen mijn Indisch eten met mes en vork eten, ik vertel hen dat wij Indo’s met lepel en vork eten. Dat niet alleen , als ik opschep, dan begin ik met de rijst en daarna de bijgerechten. Italianen beginnen gelijk met de bijgerechten. `s lands wijs, `s lands eer
Weer wat geleerd op mijn ouwe dag. Zo blijf je bij. Mijn kleinkinderen zeggen dan: wat is opa toch bij de tijd.
Ik heb 5 jaar bij een Indonesisch restaurant op het Leidse Plein in Amsterdam gewerkt .ALLE toeristen eten die rijsttafel met mes en vork .Gaf verleden week een etentje bij mij ,roti met lamsvlees ,die Indo ,die er bij was maakte het het bonst ,hij liet die roti ,die roti en at alleen de bijgerechten met vork en mes ,de rest at gelukkig de roti MET gerechten ,uiteraard met mes en vork maar sudah .Toen iedereen uitgegeten was ,begon ik met mijn handen te eten ,je pakt een stukje roti en grijpt daarmee die gerechten en stop de boel de boel in je mulut ,mijn moeder heb ik ook nog nooit met een lepel zien eten ,ja misschien als zij een restaurant bezochten maar als niemand keek ,at zij toch het liefst met de hand .Met de hand eten is in veel Aziatische landen ,de gewoonste zaak van de wereld .😜
@dhr Bung Tolol
U kunt best gelijk hebben. Vòòr de coronacrisus werd ik in Seoul door een klant voor een typisch Koreaans diner uitgenodig. We zetten ons aan tafel en een hele rits van bordjes gevuld met gerechten werd op de tafel uitgestald, het leek in mijn ogen op een rijsttafel waarbij de rijst ontbrak. Het vlees werd voor mijn neus van zwijnepoten afgesneden. De gastheer nam in zijn hand een groenteblad van onbestemde herkomst en vulde dat met vlees en andere gerechten. Daarna vouwde hij op een speciale manier het blad dicht, doopte het geheel in een saus en at het smakelijk op. Als goed opgevoede Indo volgde ik zijn voorbeeld. Al met al wel een belevenis.
Eigenlijk zou de vraag niet moeten zijn hoe men rijst eet, maar of men saus sambal vraagt/neemt als men aardappel gerechten eet. (Wat wij dus doen, zelfs met bloemkool en kaassaus.)
Natuurlijk is het mes en vork bestek gewoon westers. En men lacht wel met de eetgewoonten van de Amerikanen bijvoorbeeld (zo eet ik ook, de vork wordt verplaatst naar rechts na het snijden), maar vergeet niet dat de Fransen de regelsen tafelmanieren eigenlijk pas heel recent hebben ‘opgesteld’ en verfijnd.
Het eten met de hand bestond al in de Hindustan periode. En natuurlijk is er in de Arabische wereld ook meestal geen bestek waardoor het dus later niet veranderde op Sumatra en Java. Daarom wordt er in de Padang restaurants geen bestek gegeven tenzij men er om vraagt.
Sushi mag trouwens ook met de hand worden gegeten. Als Peranakan eten wij wel veel met stokjes natuurlijk, ook de rijst (de truc is het kommetje naar de mond te brengen en te schuiven). In India viel het me op -waar u al op alludeert- dan men in veel gebieden helemaal niet zoveel rijst (basmati) eet; men bestelt roti in de plaats en doopt dat in de saus. Veel Indonesische gerechten eet ik met lepel en vork maar iets zoals jenkol en ikan bakar bijvoorbeeld, eet ik altijd met de hand. Met de hand, niet de handen natuurlijk, nooit de linker gebruiken.
Er is in groot-Jakarta een zeer grote groep Koreanen en er zijn honderden, zo niet een duizendtal Koreaanse (BBQ) restaurants. Waar het vlees meestal aan tafel gebakken wordt en men dan boven elke tafel een buis heeft voor de afvoer van de rook. Het is hier dus niet speciaal, iedereen weet wel dat ze de sangchoo moeten vullen met vlees en bijgerechten, ik merk dat dit in zuid Europa nog niet zo ingeburgerd is.
We zullen als we ergens naartoe gaan altijd eerst de borden en het bestek kuisen, met tissues en de hand-sanitizer die we (ook pre-pandemie) consequent gebruiken.
Ha ha die Anise ! :Ja ik schreef “” Begon ik met mijn handen te eten “” Uiteraard was dat met mijn hand en zeker niet de linkerhand ,want die is onrein .Wat dat gebruik van sambal op alles en nog wat betreft ,doe ik ook ,anders krijg ik geen aardappel gerecht door mijn strot .Maar zou dat als HET criterium moeten gelden ? Zo ja ben ik de enige Indo in mijn talrijke familie ,wat die sambal betreft ,ik koop nooit sambal in de Supermarkt ,kun je net zo goed jam gebruiken ,ook niet in de Indische toko ,waar dan wel ? Bij de Surinaamse Hindoestanen !👍 Ook bereid ik zelf graag sambal ,sambal gebruik ik in bijna al mijn gerechten en ook bij broodbeleg ,brood,sardientjes ,komkommer en natuurlijk sambal .Die Italiaanse gerechten krijg ik ook niet naar binnen zonder sambal .Kortom sambal staat heel hoog aangeschreven in mijn dapur .Wat je als laatste zin schreef ,klopt wel met mijn eigen bevindingen ,Chinesen en Japanners zijn heel netjes bij het gebruik van winkelwagentjes en spuiten die hele kar vol met desinfectie middelen ,ze nemen er de tijd voor ,Nederlanders doen dat totaal niet en ook vergeten Nederlanders vaak hun handen te wassen na w.c bezoek .🤔🤔🤔 Dat ,dat virus zo heeft toegeslagen in Nederland verbaast mij ook helemaal niet ,beschouw het als lesgeld ! In Taiwan hebben ze na die grote virus uitbraak in 2006 ,de bakens verzet en de nodige voorbereidingen getroffen ,resultaat in Taiwan ? Weinig doden ,weinig besmettingen .👍
“eetgewoonten van de Amerikanen” En dwars aan tafel zitten met de eelboog op tafel.
sorry voorde typefouten, die tablet is voor een ouwe vent nog steeds een moeilijke vorm van computeren.
En ik heb problemen met de doperwten op mijn vork houden.
Ik heb gemerkt dat ze in Nederland tegenwoordig hun mes vasthouden zoals men een potlood vasthoud, heel onnatuurlijk.
Vroeger hield je het mes in je vuist.net zoals een fork.
HKLP
https://www.urbandictionary.com/define.php?term=HKLP
“zoals men een potlood vasthoud” En, vooral kinderen,, die hun lepel vasthouden als een hamer.
Nou, ik zie dhr Bung Tolol toch niet gauw een lik sambal op oesters of kaviaar doen. Laat staan op witte truffels. Ik neig er naartoe de locals of autochtonen te volgen. Afgezien van dat, een ajam goreng boemboe bali is zonder sambal toch ook niet het summum van smaal.
Sambal kan de ware smaak van het gerecht verdringen en daarom gebruik ik meer in de zon gedroogde hete pepers
Probleem in Italie is wel de verscheidenheid en kwaliteit van het eten dat in de smaak ervan tot uitdrukking komt. Gisteren nog verse garnalen (ik kocht ze levend en kookte ze) met een soort (biologische) pak soy in knoflook/gember/soyasaus gebakken klaargemaakt. Smaakt toch anders.
Dat is trouwens ook Indisch, dat mannen koken, anders laat mijn vrouw mij toch lekker verhongeren .
“ook Indisch, dat mannen koken” Mijn Zeeuws meisje kookt heerlijk Indisch! Van mijn moeder geleerd. Moeten Indische mannen dan niet werken? Komen na vijfen thuis en willen toch ook eten?
ik werk sinds mensenheugenis thuis, Home-office. Sinds kort hebben we een vaatwasmachine en blijven er weinig uitvluchten over om niet te koken. Trouwens we eten 2 keer warm per dag .
“werk sinds mensenheugenis thuis” In Nederland werken de meeste mensen op hun werkplek, buitenshuis.
@Oesters,kaviaar,witte truffels ? Ik verkeer niet in kringen ,die dat verorberen ,2 jaar geleden nodigde een kennis ( Die net het Casino had leeggetrokken ) mij uit om in een bepaald restaurant te dineren ,Restaurant X te A een tweesterren restaurant dus ,ik heb beleefd maar beslist aangegeven dat ik dat niet doe ,veel te exclusief voor mij simpele Indo ,een heel eenvoudig eethuisje boleh ,ik houd niet van poespas ,doe maar gewoon ,doe je gek genoeg ! Trouwens naar een Sterrenrestaurant ga je niet om te eten maar om gezien te worden ,geef mijn portie maar aan Fikkie !😎😎😜
Ik ga ook niet op eigen rekening naar sterrenrestaurants, je gaat met meer honger uit het restaurant dan dat je er binnengaat. Maar als ik uitgenodigd word of met klanten moet eten, dan is het een andere zaak. Ik kan natuurlijk niet tegen degenen zeggen dat ik thuis veel beter eet. Dat is niet Indisch opgevoed.
Ik ben als tomatenboer best in leuke zaken geweest. Laatst had een oude klant zijn restaurant alleen geopend voor mij en twee Japanse klanten. We begonnen om 1300 uur en om 1600 uur kwamen we eruit. Het aantal gangen was niet te tellen en ik hoefde aan het eind nog geeneens te betalen.! Dan wil ik best buiten eten bij Italianen. Italianen zijn wat gastvrijheid en gulheid betreft onovertroffen, maar Indo’s kunnen er ook wat van. Moet je in Nederland aankomen . Wilt U één koekje bij de koffie? En dan gaat het blikje wel gelijk de kast in.
Maar wij hebben weer niet zo’n grote staatsschuld. Waar wij in Nederland in EU-verband verzocht worden aan mee te betalen.
Waarom Italie zo’n grote staatsschuld heeft, is niet zo moeilijk te begrijpen. Er wordt te weinig belasting betaald. Alle grote en mindergrote Italiaanse dochterondernemingen hebben een houdstermaatschappij in Nederland om belasting te ontwijken, vroeger heette dat belastingontduiking, maar tijden veranderen.
Nederland is heel goed in zulke belastingconstructies en zolang er hoogwaardige werkgelegenheid bij belastingadviseurs, accountants en notarissen wordt geschapen klaagt niemand, in Nederland wel te verstaan.. Wat studievriendjes werkten in de branche, dus weet ik wel wat vanaf, trouwens, Is allemaal heel legaal in Nederland, maar in wezen is het natuurlijk onrechtvaardig. Toen Nederland begon te zeuren over meebetalen, vergeleken de Italianen Nederlanders met dieven die na de overval hardweglopen en roepen “houdt de dief”. Toen ik op mijn Nederlanderschap werd aangesproken had ik het excuus dat ik er niet Nederlands uitzie.
Wij proberen ons voor wat de staatsschuld betreft te houden aan de Europese afspraken. Ik dacht dat die maximaal 60% van het bbp bedraagt En aan het maximale jaarlijkse begrotingstekort, ik dacht zo’n 3 %. De Nederlandse staatsobligaties zijn dan ook geliefd bij spaarders. Nu in de verkiezingstijd beginnen ze weer te zeuren over hogere pensioenen. Kan natuurlijk, maar ze vergeten dat in Nederland dan ook de pensioenpremies omhoog moeten. En ze willen af van het eigen risico van de zorgverzekering. Kan ook. Maar ze praten dan niet over de daarbij horende premieverhoging.
Het zijn gewoon internationale verdragen dat je slechts in één land belasting over je winst/inkomen hoeft te betalen. Zoals mijn dochter in Zwitserland, en een kleindochter in België. Dat speelt ook bij internationale beleggingsfondsen. Daar krijg ik ook de in Nederland betaalde dividendbelasting van terug omdat de winstbelasting in dat buitenland al is betaald. Niks belastingontduiking. En doordat Zeeuws meisje en ik als financiële partners gezamenlijk inkomsten/vermogensbelasting aangeven kunnen we vermogensbestanddelen schuiven naar de partner met de laagste belastingruk. Gewoon de regeltjes volgen, is nog spannend ook. Maar in Nederland moeten we ook zelf ons pensioen verdienen, niks belastinggeld daaraan spenderen zoals bijvoorbeeld in Frankrijk, waar je al met 50 jaar met pensioen kunt. Van ons salaris gedurende ons werkzame leven was de pensioenpremie ruim 21 %! Van reageerders in de USA hoor ik steeds de verwijten dat in Nederland de belasting zo hoog is. Ja, als je alles betaalt wat je graag wilt! Overigens zou ik best wat meer belasting willen betalen, houd je ook meer over.
“Van reageerders in de USA hoor ik steeds de verwijten dat in Nederland de belasting zo hoog is. Ja, als je alles betaald wat je graag wilt !”
Pensioenpremie van ruim 21% is zeker hoog of u het nou wilt of niet.
In de USA komt pensioen op de rekening van de werkgever alhoewel minder werknemers een pensioen krijgen tegenwoordig. De werknemer kan max $19500 in een 401k doen en de werkgever doet er dan gratis bij voor een totaal bedrag van max.$56000 per jaar.
De belasting voor dit bedrag en de rente daarvan is uitgesteld totdat men met pensioen gaat en dus in een lagere belasting bracket komt. Het kan dus ook voorkomen dat men helemaal geen belasting op een 401k betaald.
“In de USA komt pensioen op de rekening van de werkgever” En hier in Nederland vaak tweederde. Dat wordt vaak uitgelegd als een leuk extraatje, maar dat is het niet. Het hoort gewoon bij het salaris volgens de arbeidsovereenkomst, maar je krijgt het niet in handen, en ziet het niet op je loonstrookje. Het gaat rechtstreeks naar het pensioenfonds. Hier heet de pensioenpremie daarom ook uitgesteld loon. De pensioenpremie is gewoon loon dat je niet in handen krijgt. Over dat deel van je salaris hoef je dan ook geen inkomstenbelasting te betalen. Die betaal je pas over de uitkeringen als je met pensioen bent. Voordelig omdat pensioen lager is dan je toenmalige salaris.
Het huidige probleem is dat door een betere gezondheid en leefomstandigheden de levensverwachting van mensen hoger is dan vroeger. Er moet dus ook langer pensioen worden uitgekeerd terwijl je over dezelfde tijd als vroeger premie betaald hebt
Ik vernam van mijn echtgenoot dat ik na zijn overlijden nog steeds recht zou hebben op zijn enorm pensioen, opgebouwd in Nederland?!
Het gaat wel over €12 per maand!!! 😂
“opgebouwd in Nederland?” Houd t.z.t. ook zijn AOW n de gaten! Je wordt er niet rijk van, maar is wel een leuke ervaring.
Kan wel zien dat u al jaren niet in Nederland bent geweest ! Een koekje bij de koffie ? Is er al jaren niet meer bij ! Vergeet dat koekje maar ! Tegenwoordig krijg je een snuifje aangeboden ,u weet wel met een rietje erbij op een spiegeltje .Koekje kost 0.05 cent ,snuifje 25 euro Op het platteland kun je misschien nog een koekje bij de koffie verwachten ,in Amsterdam moet je dat niet flikken ,een koekje bij de koffie ? Je wordt meteen tot totale imbeciel gebombardeerd !.😂😂😂
” ..Hier in de VS eten de meeste mensen rijst met een mes en een vork…”:
Op mijn vele reizen door de USA (meer dan 20x in de afgelopen 25 jaar) van Oost naar West en van Noord naar Zuid zag ik dit:
Amerikanen eten alles met een vork in de rechterhand. De vork schuift dan over het bord
(naar de eter toe), het hoofd zakt iets naar voren en vervolgens wordt de hele lading van de vork in de mond gekieperd! Ook wordt de vork vaak gebruikt als mes (n.b.: wat Indo’s vaak doen met de lepel). Hardere etenswaren worden op de vork geprikt en vervolgens in de mond gebracht.
Soms wordt dan een en ander doorgespoeld met een grote slok cola.
“vervolgens wordt de hele lading van de vork in de mond gekieperd! ” Treffender kan ik het niet verwoorden. Mijn meisje had een keer bij Amerikaans bezoek de tafel gedekt met de vleeswaren keurig netjes op een bord. Werd met die vork dat hele bord leeggeschoven op de boterham! Het is niet onnetjes eten hoor, het is normaal!
“Amerikanen eten alles met een vork in de rechterhand.”
De vork gaat alleen naar de linkerhand als ze iets moeten snijden met het mes waarna het mes wordt neergelegd en de fork weer in de rechterhand komt.. De linkerhand komt dan vaak op de schoot.
Ze vragen mij wel eens of ik links ben.als ik steak eet.
De fooi wordt op tafel gelegd bij het weg gaan. In Nederland zou dat niet aangeraden worden
“Hello, my name is Cherry and I will be your waitress tonight.”
Allemaal in koor: “Hello Cherry!”
Zo eet mijn vrouw ook. Eerst snijden en dan de vork rechts. Ik heb wel het gevoel dat het de laatste jaren in Europa niet meer zoveel uitmaakt allemaal, ik zie ook niemand meer met de polsen op tafelrand, veel hebben de handen op de schoot of de ellebogen op de tafel.
/ Soms wordt dan een en ander doorgespoeld met een grote slok cola /
Ice Tea. Van die walgelijke huisgemaakte waarmee vergeleken zelfs Teh Botol een nectar van de goden is.
Het fooiensysteem van de VS staat me wel flink tegen. Je moet voor een normale bediening al 15% ophoesten en dat gaat makkelijk boven de 20% als het echt goed was. En bij grotere groepen moet je nog uitkijken ook want bij 7 personen of meer rekenen ze de fooi automatisch aan en vertellen dat niet dus als je niet oplet betaal je dubbel.
In Nederland is het ook niet alles; totale onduidelijkheid dus het eindigt ermee dat je maar een tientje geeft. In België is het gewoon service en tax inbegrepen dus dat wordt er uitgelegd als niets extra. Ze lopen wel te zaniken over zuinige Hollanders maar wij zijn de enigen die een fooi geven in de Antwerpse restaurants. In Indonesië is het vaak inbegrepen maar soms ook niet. Maar hier moet je opletten wie je tafel afruimt; meestal niet diegene die je bediende. Ook betaal je vaak bij een kassa dus krijgt je ober niets.
In Indonesië flikken ze trouwens hetzelfde als in de VS; ze graaien je bord mee zodra je klaar bent met eten en de rest van het gezelschap nog niet. Heel grof en onbeleefd.
“.in Amsterdam moet je dat niet flikken…”:
Gelukkig ligt Amsterdam niet in Nederland!
https://www.fox19.com/story/34630196/6-different-types-of-eaters-which-one-are-you/