15 augustus in Den Haag… kan het doorgaan ?

Geplaatst op 10 april 2020 door Boeroeng

Herdenking 2020
Op dit moment gaan wij er vanuit dat de herdenking op 15 augustus zal doorgaan. Wij houden de berichtgeving van het kabinet en het RIVM nauwlettend in de gaten. Wanneer de situatie wijzigt, dan kunt u dat lezen op onze website.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

11 Responses to 15 augustus in Den Haag… kan het doorgaan ?

  1. W. Suparmo (@WSuparmo1) schreef:
    12 april 2020 om 11:42

    In Oost Indonesie incl. Borneo maar excl. NG was het Australische troepen die de bevrijding hadden gedaan.

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers schreef:
      12 april 2020 om 16:14

      “was het Australische troepen die de bevrijding hadden gedaan.” Aangezien SEAC (South East Asia Command) niet in staat was geheel Indië te bevrijden, werd Australische hulp gevraagd. De Australische regering was hiertoe slechts bereid indien buiten SEAC een afzonderlijk Australisch opperbevel zou worden geschapen, globaal Borneo en Oost-Indonesië omvattend. Voor de bevrijding van Oost-Indonesië werd een op Borneo aanwezige Australische divisie beschikbaar gesteld.
      De Australiërs lieten, net als MacArthur en in tegenstelling tot Mountbatten, het burgerlijk bestuur volledig over aan NICA (Netherlands Indies Civil Affairs), geheel in lijn met het Civil Affairs Agreement dat met de Amerikanen (South West Pacific Area) was vastgelegd. Dat betekende dat NICA-ambtenaren van het begin af aan in contact en overleg kwamen met de plaatselijke Indonesische besturen en de plaatselijke leidende nationalisten. Die NICA-mensen gingen uit van de afspraken die vlak vóór de oorlog waren gemaakt: een rijksconferentie voor hervormingen op staatkundig gebied.
      De Australiërs waren oorlogsmoe, maar de tijdens de oorlog in Australië geformeerde twaalf compagnieën infanterie, gevormd uit Indonesische en wat Nederlandse en Surinaamse militairen, waren uiteraard onvoldoende voor de overname van dat enorme gebied buiten Java en Sumatra. De Australiërs verleenden dan ook steun aan de plannen van de Nederlandse commandant in dat gebied, kolonel C. Giebel: voormalige Nederlandse krijgsgevangenen, ondanks hun slechte fysieke toestand, bewapenen en als KNIL-eenheden organiseren. Overal waar de nieuwe KNIL-compagnieën aankwamen, ruimden de Australiërs met vreugde het veld.

      Beantwoorden
  2. ellen schreef:
    11 april 2020 om 14:23

    Op initiatief van de Ichtuskerk (Prot. Hervormd) in onze gemeente, heb ik een bijdrage geleverd voor de digitale tentoonstelling (i.v.m. de corona-crisis). De tentoonstelling is in het kader van 75 jaar vrijheid na WO II, met het oog op de 4/5 mei herdenking. Mijn bijdrage was over het Indisch en Indonesisch verzet in Nederland tegen de Nazi’s tijdens WO II. Op basis van het boek van Herman Keppy, Kerels of lafaards. Omdat het leven in Indie hard was, waren de Indische en Indonesische studenten bereid harde strijd te leveren tegen Nazi-Duitsland. Dit verzet is vrijwel onbekend in Nederland en bij de Indische gemeenschap.

    Heb ik toch iets kunnen doen in quarantaine.

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers schreef:
      11 april 2020 om 16:42

      Zo’n tentoonstelling was/is(?) er ook in het IHC, maar ik vond die wel summier. Er is nu nog steeds een flinke groep Indonesische studenten in Nederland. Ik kom ze in Delft tegen, maar ik ken ze verder niet in de grote smeltkroes van buitenlandse studenten. Alleen in de internationale kerkdiensten. Ik weet ook niet of de Perhimpoenan Indonesia nog bestaat. Maar misschien hebben de huidige Indonesische studenten geen politieke aspiraties meer.

      Beantwoorden
  3. Jan A. Somers schreef:
    11 april 2020 om 11:17

    Ik heb de volgende e-mail verzonden:
    Mevrouw, mijnheer,
    Op 4/5 mei worden ook de bevrijders van Nederland herdacht. Kunnen op 15 augustus ook onze bevrijders in Indië worden herdacht? Hun slachtoffers liggen op de erebegraafplaats in Jakarta, krijgen nooit Indisch bezoek. En hun veteranen worden nooit bij de herdenking uitgenodigd.
    Met vriendelijke groet,
    J.A. Somers, Delft.

    Beantwoorden
    • Bukan Saya schreef:
      11 april 2020 om 15:55

      Als ‘echte’ bevrijders kunnen de Engelse troepen (inclusief Pakistaanse- en Brits Indische militairen en niet te vergeten de Ghurka’s) die niet lang na 17 augustus 1945 op Java en Sumatra arriveerden, beschouwd worden.
      Eerste opdracht was om de Jappen te ontwapenen en zorgen voor de repatriatie, maar
      vrijwel onmiddellijk moesten zij (ook) in actie komen tegen de pemoeda’s en rampokkers.
      Dank zij dit krachtdadig optreden is het aantal (Bersiap) slachtoffers onder o.a. Indische Nederlanders, Chinezen etc. niet nog hoger opgelopen dan de genoemde aantallen die nu in allerlei documenten aan te treffen zijn.
      De feitelijke bevrijders (de Amerikanen) waren op dat moment vér weg in de Pacific en alleen in Nederlands Nieuw-Guinea waren ze al veel eerder geland.

      Beantwoorden
      • Jan A. Somers schreef:
        11 april 2020 om 16:16

        “De feitelijke bevrijders (de Amerikanen) waren op dat moment vér weg in de Pacific” Het was hun bedoeling Japan te verslaan en niet Indië te bevrijden. Ze hadden alleen Nieuw-Guinea even nodig als springplank, en via de Filipijnen island hopping naar Japan. De feitelijke bevrijding van Indië werd gelijktijdig overgedragen aan de Britse SEAC.

      • R Geenen schreef:
        11 april 2020 om 17:02

        @@Als ‘echte’ bevrijders kunnen de Engelse troepen (inclusief Pakistaanse- en Brits Indische militairen en niet te vergeten de Ghurka’s) die niet lang na 17 augustus 1945 op Java en Sumatra arriveerden, beschouwd worden.@@
        Diverse verhalen en beschrijvingen van Sumatra was het optreden zeer beperkt. De Engelsen, die in Colombo zaten, gaven de jap de opdracht de Ned en Indische mensen te bewaken. De Engelse militairen waren alleen bezig de Engelse en Australische kamp gevangenen in vrijheid te brengen.

      • Jan A. Somers schreef:
        12 april 2020 om 10:44

        “gaven de jap de opdracht de Ned en Indische mensen te bewaken. ” Dat is een normale regel in een capitulatieovereenkomst. De Japanners waren tot nader order belast met de handhaving van orde en rust. Met als probleem dat er in die tijd niet zoveel Japanners meer waren in Indië. De besten waren al sinds eind 1944 op Japan teruggetrokken. En ze wilden eigenlijk naar huis.

      • R Geenen schreef:
        12 april 2020 om 17:54

        Op Sumatra waren er toen nog ongeveer 70,000 japs onder toezicht van de Engelsen. En velen deden weinig aan hun opdracht de mensen in de bewuste kampen bewaken. Waarschijnlijk heeft u zich alleen verdiept in het gebeuren op Java.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *