Henriette van Raalte-Geel
in Algemeen Dagblad 15 augustus 2019.
Klik op het plaatje en eventueel nog eens klikken in een nieuwe browserblad
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
As I was 5-8 and my brother 7-10 years old I have always felt that my mother not only had to worry about her own safety in the Japanese camps, but also for two small kids. her courage exceeds that of male prisoners of war that only had to care about their own safety. As we ran from our burning barracks after a bomb attack, she could only go as fast as her two small children. What courage!
Zo zie ik mijn moeder Clair Elisabeth Geenen-Chevalier ook. Zij had 4 kinderen te beschermen en te voeden. De jongste was op 8 october 1943 geboren in Padang, het missie complex dat door de jap als vrouwen gevang werd gebruikt. Dat kind, een meisje, kreeg zolang het kon borst voeding, ongeveer 10 maanden. Extra voeding was het rijstewater, dat in een kopje werd geschept. Dat kind wordt nu in oktober 76 jaar. Ook had mijn moeder niet het geluk, dat haar man de oorlog zou overleven. Haar man is ongeveer 8 maanden lang gemarteld geworden en stierf ook op 15 Augustus. Alleen hij heeft in het ziekenhuis nog even volgehouden; tot 1948. Dat volk heeft de atoombommen verdiend.
Ron…. geen enkel volk verdient genocide door atoombommen.
Zet die jappenhaat eens opzij . In Indonesië kent men belandahaat.. Overal ter wereld vind je amerikahaat. Als mensen vanuit vroegere onrecht grote moordpartijen gaan rechtvaardigen , daar wordt de wereld echt niet beter van.
Als in Nederland iemand tot gevangenisstraf wordt veroordeeld, roepen slachtoffers en nabestaanden op tot doodstraf.
@ doodstraf…
# argumenten tegen…bv sta je niet bij stil.
*** . Rechters en officieren van justitie zijn soms minder objectief dan gedacht.
Binnen het strafrecht wordt gestreefd naar objectiviteit maar het blijft mensenwerk. Allerlei problemen doen zich dan voor. Om bijvoorbeeld niet beschuldigd te worden van racisme zie je dat in Amerika relatief vaker blanke mensen de doodstraf krijgen (en minder vaak gratie krijgen). Dit is niet rechtvaardig.
https://www.kritischehouding.nl/2012/05/de-25-argumenten-tegen-de-doodstraf_11.html
“zijn soms minder objectief dan gedacht.” In het strafrecht gaat het om de dader. ‘hij, die …..’. In de slachtofferverklaring wordt geprobeerd het slachtoffer voorop te stellen, geholpen door de advocaat. Daar moeten OM en rechter op bedacht zijn. Bij de politie kan ook sprake zijn van etnische profilering.
Mijn schrijven is ook gebaseerd op de jaren 42 – 45. Ik spreek niet over vandaag. Goed lezen.
Die jap dacht toen door het negeren van de conventie van Geneve zich alles te kunnen permitteren.
Die bommen, die vielen hebben hun dat afgeleerd. Trouwens, de wereld (behalve een paar) weet intussen tot welk gedrag de jap instaat was/is.
Heeft iemand zich wel eens afgevraagd hoe al die Indische Buitenkampmoeders met hun jonge kinderen, waarvan de jongste vaak nog borstvoeding moest hebben en er nauwelijks aan voedsel te komen was zonder inkomen want vader zat als krijgsgevangene in het Jappenkamp.
Dus alles proberen te verkopen wat los en vast zat en enige waarde had voor de Chinese opkopers. Of ruilen voor wat eetbaars..Zie op Faceboek – Buitenkampmoeders.
Dan kwam de atoombom en dat was in Indie niet de bevrijding.
Moordpartijen op buitenkampers en krijgsgevangenen die uit het kamp uitbraken om door peloppors te worden afgeslacht. Vaak hele gezinnen.
Dus die atoombommen hebben uiteindelijk tot een bloedige opstand en revolutie geleid.
Waarbij vaak Indo’s slachtoffer werden waaronder mijn vader die te snel het Jappenkamp uit ging om zijn gezin te zoeken.
Mijn jongste zusje Sjouke die in December 1943 werd geboren heeft de oorlog overleefd, vraag niet hoe want er was haast niet aan melk te komen.
Helaas is ze niet veel ouder dan ca. 40 jaar geworden.
Trouwens ook mijn moeder mocht niet veel ouder worden dan 50 jaar.
Ik wijt dit aan de ontberingen in de Jappentijd.
Door die atoombommen werden we bevrijd van de Japanners maar kwamen andere wrede moordenaars waardoor wij de wijk hebben moeten nemen naar Nederland en velen van daaruit naar elders.
Dat is een goede vraag Huib. Het komt voornamelijk doordat er op deze forums niet alleen mensen deelnemen die dat allemaal hebben meegemaakt, maar vooral er na in o.a. Nederland zijn geboren. Deze figuren weten vaak niet wat armoede is, wat honger is, wat pijnen zijn, wat moord en doodslag is. Ja, ze lezen het, maar voelen het niet. Daarom hebben ze zelf de neiging om de desbetreffende daden van de toenmalige verkrachters, wreedaards, slachters, moordenaars, enz te verdedigen. Onze groep wordt ook steeds kleiner; wij zijn de last of the Mohicans of Indohicans.
Die moeders voelden zich volgens mij helemaal niet dapper. Zij voelden zich, zonder man, verantwoordelijk voor hun kinderen. En deden daar dan ook van alles voor. Zonder bedankje. Het was een moeilijke tijd, om zonder werk, aan eten te komen. En waren dapper, zonder het te weten. Het is erg, iets te moeten doen, en dat eigenlijk niet kunnen.
“Indische Buitenkampmoeders ” Mijn moeder was er zo eentje. Kon wat verdienen via de kaoem met naai/breiwerk. Ikzelf had een handeltje in zeep. Samen hadden we geen honger. Na mijn verblijf bij de Kenpeitai werd ik tewerkgesteld op een melkerij. En daar kon mijn moeder thuis ook aan meewerken. Bij ons in huis woonde een gezin van een moeder met twee grote jongens. En een echtpaar met twee jonge kinderen. Die voerden allemaal niets uit. Helemaal niets. Wel baboe Soep commanderen om te koken, van onze belandja natuurlijk. Ik heb daar wel eens wat van gezegd, maar mijn moeder was er een van soedah, laat maar.
Tjonge jonge .is iemand maanden afwezig op dit blog ,laat helemaal niks van zich horen ,wij denken allemaal ,die is mati of de PIJP uit .Komt ie plotseling opdagen op 18 augustus om 16.18 uur ,een uitleg over zijn lange afwezigheid ? klein excuusje misschien ? Nee hoor meneer begint meteen over BORSTVOEDING !! ja dat is inderdaad het favoriete gespreksonderwerp bij Indo,s ,nou blij dat u er weer bent pak Huib en nog levend ronddartelt net als uw paarden .Nou o.k even serieus over borstvoeding ,het is wetenschappelijk bewezen dat de eerste 6 maanden van een mensenkind cruciaal zijn ,kan volgens prof dr Tolol wel kloppen ,mijn moeder ging ook het kamp in met een zuigeling ,hij was 3 maanden oud ,ik ben van 1949 hij dus van 1942 ik ben zeker 2 koppen groter als het niet meer is .
@@mijn moeder ging ook het kamp in met een zuigeling ,hij was 3 maanden oud ,ik ben van 1949 hij dus van 1942 ik ben zeker 2 koppen groter als het niet meer is .@@
Mijn zusje, woonachtig in Born, Limburg, is ongeveer 1,45 meter en heeft een oog probleem en een been iets korter dan de ander.
Ja ja voeding en nog eens voeding ! Jouw zusje en mijn broer hadden de pech als baby in een interneringskamp hun eerste 6 maanden te hebben doorgebracht ,in Indonesia zie je ook veel kinderen met oog problemen komt door eenzijdige voeding en ook vaak pure armoede ,snap het nog steeds niet ,ben je al arm en kun je je kinderen bijna niets te eten geven ,fokken ze maar door hup weer een kind erbij bodoh deze !
B=Bert
De Nederlander is het grootste ras ter wereld. Men beweert dat dit door hormonen in de voeding is. De derde en volgende Indische generaties in Nederland zullen ook wel langer zijn dan de eerste.
@@ben je al arm en kun je je kinderen bijna niets te eten geven ,fokken ze maar door hup weer een kind erbij bodoh deze !@@
Vaak geen voorlichting, geen geld voor voorbehoedsmiddelen, geen geld voor abortus. Of verboden van dat heersende geloof. Vaak ook vermenigvuldig en vervolgens heengaan. Gebeurd in dat land in overvloed. En plaats die optelsom onder de noemer corruptie. Je weet oorzaak en resultaat.
Eigenlijk getuigt dit van misdadig gedrag ,je bent al arm en je kunt je kinderen al amper te eten geven en toch weer een kind baren ,helemaal krankzinnig en dat “” nieuwe”” kind is totaal kansloos ,zo weer een kansloze stumpert erbij ,geloof ook dat de islam er mee te maken heeft ,zo weer een aanhanger van Allah erbij ! WEERZINWEKKEND gedrag van volwassenen .Ik spuw op dat soort “” mensen “”
Nou nou, Pak Bert … uw veroordeling van in armoede levende i.c. Indonesiërs is niet mals. Die arme mensen hebben gewoon de educatie en de gelegenheid niet om, zoals u en ik, achteroverleunend vanuit onze luie stoel de wereld te beschouwen. Die arme lieden zitten stijf in de overlevingsmode. De vicieuze cirkel waarin ze zich bevinden zal nooit worden doorbroken als er niet van regeringswege beleid en armoedebestrijding op wordt gezet.
Als je nooit geleerd hebt om beter te weten, dan kan er ook geen sprake zijn van @misdadig gedrag@ –Die armen weten en kunnen het zelf niet; ze moeten geholpen worden. Als ze mogelijkheden en kansen worden aangereikt om de armoede achter zich te laten, komt uw wens tot geboortebeperking vanzelf in zicht. Trouwens u weet als insider wel wat in Nederland voor rooms-katholieke gehuwden ‘de plicht’ was ultimo 19e tot medio 20ste eeuw.
Vandaag de dag wordt in landen als Hongarije, Denemarken en ook Nederland zelfs overwogen stimuleringsmaatregelen te treffen om het geboortecijfer weer omhoog te krikken.
http://www.indonesienu.nl/nu-actueel/indonesie-een-van-de-meest-ongelijke-landen-ter-wereld
@ E.M.: Ik heb uw schrijven aan Bert herhaaldelijk gelezen. Dat gedaan en elk woord gewogen. U programmeert de Nederlandse methode (pvda?). Die methode slaagt, volgens mij, niet in Indonesie. Eerste reden corruptie. Tweede reden de fanatieke moslims. Net o.a. het boek The Indo’s in Southern California gelezen, dat geschreven werd door de Indische dame en Antropologe Greta Kwik. Ook zij komt tot andere conclusies. De mogelijkheid en kansen om heel hard te mogen werken is iets wat de Indo’s, die het in Nederland niet meer zagen, hebben gedaan. Hier bestaan geen zoethoudertjes. Je moet het zelf doen. Nu zie ik een nieuwe groep dat ook doen. De Indonesische, bijna allemaal christenen binnenkomers, werken zich in familieverband de Lazarus.
Een ieder neemt vaak de gewoonten van een land en zijn wetten/regels over. Ik weet niet hoe het in andere staten toegaat. Alleen in SoCal. Hier zien ze van dag 1 dat er geen andere keuze is. Niet klagen, niet zeuren, een baan vinden en desnoods in de avond naar school. Ik heb mensen gekend die 2 tot 3 banen hadden. Er zullen nog wel meer verschillen zijn tussen NL en CA. Ik weet alleen dat het hier werkt, want je krijgt hier de kans. Daarbij heb je hier veel minder regels en wetjes, die de werkwillenden belemmeren.
“Ik heb mensen gekend die twee of drie banen hebben”
Ik kan hierover meepraten. Er was een tijd dat ik twee baantjes had en later gedurende een tijd werkte ik 2 shifts op de week-ends, 10 uur op de eerste shift 7 dagen in de week en 6,5 uur op de derde shift op de week-end, geen vrije dag voor een lange tijd. Elk jaar hadden wij zo’n periode op het werk bij Alcoa. Het was geen moetje maar het werd aantrekkelijk gemaakt omdat ik triple uitbetaald kreeg voor de derde shift op de week-end plus anderhalf voor de uren boven de veertig en dubbel op zondag voor de eerste shift.
Het merendeel van wat wij maakten was voor de bestemming van militaire vliegtuigen.
90% van alle fasteners van de F16 maakten wij.
Boeing en Airbus waren ook onze klanten.
U bent niet de eerste die in de aerospace werkzaam was en waarvan ik zulke verhalen heb gehoord. Ook in mijn beroep in engineering was het normaal dat we maanden lang 11 uren per dag werkten en de weekenden 8 uren. De zaak kreeg een bonus bij het bereiken van een bepaalde datum. Mijn bonus ging in mijn pensioen/investment plan.
Zelf op 73 jarige leeftijd kreeg ik thuis een call from Parson Eng. Ze kregen een 4 jaren project van Aramco in Saudi. Ze vroegen mij of ik als een consultant wilde terugkomen. Income was navenant.
Wat ik er mee wil zeggen er is werk genoeg en de Indo’s hier met specialiteiten waren en zijn altijd in demand. Over het algemeen willen emigranten altijd wel een extra verdienen. En California drijft op deze mensen.
Nog een extra opmerking. In Nl werkte ik ook voor Amerikanen. En daar hadden we een 30 tal dagen vakantie. Ik gebruikte ze altijd en bleef een 5 weken weg.
In CA had ik slechts 3 weken.. Nam 2 weken op om even uit te rusten. Gaf mijn vrouw een brake.
O ja, er tussen door hielp ik mijn nicht en man met koken voor de Avio en andere weekend parties.
Misdadig gedrag is natuurlijk een beetje overdreven maar u zal het wel met mij eens zijn ,als een ongeborene het voor het zeggen zou hebben ,ze niet voor Indonesie kiezen om daar geboren te worden .Indonesie had al een campange “”Dua Cukup “” heeft het veel geholpen ? Inderdaad de RK kerk had ook liever veel zieltjes ,daarom werden kinderrijke RK Indische gezinnen ( De mijne ) in het Zuiden gedeponeerd ,alleen vergaten die RK geestelijken dat er in het Zuiden niet zo veel werk was .Dus wat deden die RK Indische gezinnen ? Die namen de benen naar het rijke Westen van Nederland .Er werd hier in Nederland laatst een advies gegeven aan mensen met een krappe beurs “” Stel je kinderwens even uit ,totdat je wat beter bij kas zit ,want een kind kost veel ,heel veel geld “” Dat een kind veel geld kost weet u wel geachte pak M want u heeft kinderen ,u zorgt toch ook goed voor hun ? Moet wel want u heeft zorgplicht maar afgezien van zorgplicht het is een morele plicht .Heb dat journalistieke stuk van u hierboven gelezen ,als je als kind in het gezin van de broers Hartono wordt geboren ,heb je flinke mazzel ,wordt je daarentegen in het gammele hutje van pak Kromo en ibu Toetie geboren ,heb je flinke wat heet heel flinke pech .
Trouwens deze discussie moeten we behoedzaam voeren, want er zijn veel geadopteerde Indonesische kinderen hier in Nederland op deze site Indisch4ever reageert ook zo,n persoon ,hij heeft het economisch en sociaal heel goed in Nederland maar hij voelt zich bovenal Javaan en daar ben ik blij mee want hij is ook een Javaan ,zijn ouders hebben hem afgestaan ,nu kan ik alleen zeggen tegen hun “” Neem het je ouders niet kwalijk want je weet hun omstandigheden niet “” De Indonesische regering voerde ook een tijd een politiek van goed als ,die kinderen geadopteerd worden maar we zouden graag zien dat die kinderen in Nederland terecht kwamen in gezinnen met een Indonesische achtergrond .,want dan krijgen ze nog wat van hun cultuur mee .Mooie gedachte maar werkt voor geen meter ,ik ken veel geadopteerde Indonesische kinderen maar geen 1 heeft Indische adoptie ouders .Tja jammer genoeg heerst er nog veel animositeit onder de Indo,s jegens de Indonesier .Dat adopteren is natuurlijk een druppel op de gloeiende plaat ,er zal toch wat moeten gebeuren in Indonesie en trouwens ook in Bangla Desh want daar is het nog ernstiger aan die bevolking toewas .
@Bert: Niet alleen Indonesische kinderen. Mijn vrouw was ook al wees in 1945/1947 toen ze net 2 jaar was. Dank zij de moorden van Indonesiers in Malang, die er plezier in hadden.
@Bert:
Sorry dat je me een hele tijd hebt moeten missen op deze site.
Reden is mijn rikketik die het opeens begaf waardoor ik in het ziekenhuis in Nieuwegein onder het
mes ging en de kundige hartchirurgen daar een bye-pass uit mij rechter kuit hebben gemaakt en ook en de hartklep hebben gesleuteld. Je snapt wel dat ik toen geen behoefte had aan discussies op deze site.
Maar nu het over Indische moeders gaat die met hun jonge kroost de oorlog hebben moeten overleven door alles watgeld waard was te verkopen aan Chinese Indiase Baba,s, terwijl de mannen in het Jappenkamo zaten kon ik het niet nalaten te reageren. Uit respect voor mijn moeders inzet toen ze bovendien haar man verloor die vermoord werd door peloppors.
Ze stichtte een School met de Bijbel op waar ze samen met enkele andere dames les gaf aan
jonge kinderen die in de Jappentijd niet naar school konden en stoomde ze klaar voor de middelbare school.
Ook haar eigen kinderen en de oudsten zette ze op het vliegtuig naar Nederland toen ze naar de de middelbare school moesten.
Zo kwamen we dus op Katholieke jongens- en meisjes internaten terecht waar we alle drie een einddiploma VWO behaalden. Mijn zusters studeerden af voor onderwijzeres en verloskundige.
De onderwijzeres trouwde met een Indo die naar SCAL. ge-emigreerd was en de tweede trouwde met een jongen die op de Lago Oil in Aruba een baan kreeg. Daar wonen ze nog steeds.
Ik ben in Nederland gebleven maar was al te oud en moest mijn militaire dienstplicht vervullen.
Na die diensttijd zocht ik een baan bij het NIPO. Al vrij snel kreeg ik een baan bij een bedrijf in New York waarvoor ik in West-Europa klanten in stooktechniek en waterconditioning bezocht.
Ik kwam mijn vrouw tegen toen ik in Amsterdam woonde en we kregen 2 kinderen een jongen en een meisje.
In de 70-er jaren zijn we samen een computerservice bedrijf gestart toen we nog in Egmond woonden in een stolpboerderij en verhuisden we naar Loenen naar een Saksische boerderij met meer hectares grond om de paarden/pony’s te kunnen houden.
Onze beide kleinzoons zijn ooit Gelders kampioen dressuur op pony’s geworden. De oudste kleinzoon woont en werkt bij Servisoft in Dublin.
Onze dochter woont bij ons in een door mij zelf gebouwde tweede woning en een bedrijfsruimte waarin ze handel drijft in bedrijfskleding. Ook runt ze nu ons paaden-en ponybedrijf.
Onze zoon woont ook in ons dorp en heeft een eigen bedrijf in Lift-en Roltraptechniek .
Hij onderhoudt, verkoopt persoons-en goederen liften en roltrappen.
Beide kinderen hebben wij geholpen (ook financieel) bij het opstarten.
Waarmee ik maar wil zeggen dat ik dankbaar ben voor mijn moeders inspanningen om ons de oorlog door te krijgen terwijl haar man/onze vader eerst in het Jappenkamp zat en toen door peloppors werd vermoord toen ik pas 7 jaar oud was.
Geweldig verhaal en nog een lang en gezond bestaan toegewenst.
@Pak Huib ,blij dat het weer goed gaat ,had al vermoedens dat het iets met gezondheid te maken had .Ja jemoeder stond er helemaal alleen voor nadat je pa vermoord werd ,moeilijk maar ze mag zich gelukkig prijzen dat haar kinderen goed terecht zijn gekomen Wat de PIJP betreft ,het is nu een van de mooiste en leukste buurten van Nederland ( Beetje overdrijven mag wel boleh ) en dan die snelle verbinding met de METRO …….. prachtig !!.
Even een foutje recht zetten in mijn bovenstaand verhaal.
Helaas haalde ik twee merknamen door elkaar.
Deze seniele oude man deed in zijn jonge jaren zaken met het Amerikaanse bedrijf “SERVISOFT”
(uit Chicago meen ik).Dat was een fabrikant van waterconditioners/softeners, zowel voor industrieel als huishoudelijk gebruik..Deze waterbehandelings apparatuur werd gebruikt om het schadelijk hard water dat veel te kalkrijk was te verzachten door het water met behulp van negatief geladen harskorrels te filteren en de schadelijke kalkbestanddelen uit het water te filteren. Werd toen veel toegepast bij industriele stoomketels. Maar er is ook een huishoudelijke versie voor gebieden waar
veel kalk in de waterleiding zit, waardoor verwarmingsinstallaties dicht gaan slibben.
Mijn oudste kleinzoon Dennis in Dublin werkt dus niet voor deze Servisoft maar voor Microsoft en
dat is ook een Amerikaanse fabrikant voor Computerbesturingssystemen.
Sorry voor deze salah wessel.
@ Pak Bert…… ja de PIJP is onherkenbaar geworden.
Mijn jongste zusje heeft er eind 60-er jaren een tijdje gewoond.
Ook de aangrenzende STADHOUDERSKADE waar ik in een kontraktpension vlak bij HEINEKEN begin 50-er jaren heb gewoond bij een tante, (een vriendin van mijn moeder), ook oorlogsweduwe. Ik zat op de Rustenburger lagere school en na behalen van het algemene toelatingsexamen
ging ik naar de 4e 5-jarige HBS-B op het Roelof Hartplein. Ik had toen geen fiets maar wel rolschaatsen, dus ik kon overal snel komen want er was daar in de wijk geen openbaar vervoer.
Gek genoeg voel ik me nog steeds Amsterdammer en er woont nog familie van ons in Noor en in Zuid woont mijn jongere broer.die ooit in Geuzenveld met zijn vrouwtje Warung Semarang runde Een restaurant waar je heel lekker Indisch kon eten.
Trouwens mijn jongste zusje had bij het Rembrandsplein ook een Indisch eethuisje. Ze noemde het Lombok. Later verhuisd naar Bussum of Laren. Ze was al jong overleden rond haar 40e.
@Ron…..bedankt voor je beste wensen en wens het jou ook toe.
Ja Pak Huib ,ik heb volgens mij zowel je broertje als je zusje eenmaal ontmoet ,in de jaren 70 vdve dreef ik een cafe aan de Admiraal de Ruyterweg .Je broer kwam er weleens en vertelde van zijn Indische warung in Geuzenveld ,locatie van die warung was niet geweldig maar toch liep het storm vanwege het goede eten .Dat kleine zaakje aan de Halve Maansteeg bij Het Rembrandtplein ken ik ook ,daar enige kennissen van mij daar werkten ,dat waren Egyptenaren volgens hun liep het ook als een trein ,ja dat was in tegenstelling tot Geuzenveld een gouden locatie .
Ofwel:
https://www.delpher.nl/nl/kranten/view?query=warung+semarang&coll=ddd&page=1&facets%5Bperiode%5D%5B%5D=0%7C20e_eeuw%7C&facets%5Bspatial%5D%5B%5D=Landelijk&identifier=ABCDDD:010833076:mpeg21:a0278&resultsidentifier=ABCDDD:010833076:mpeg21:a0278
Klopt Bert, mijn jongste zusje Thelma had inderdaad Egyptische broers aan het werk toen ze zelf het restaurant in Breukelen opende en ging runnen.
Helaas werd ze niet veel later ernstig ziek en is aan die ziekte op tamelijk jonge leeftijd overleden. Ze woonde aan de Tweede Helmersstraat in Amsterdam..
Daarvoor woonde ze in de Pijp totdat ze een baan kreeg als stewardess bi Air Bahama’s. Toe moest ze naar de Bahama’s verhuizen. Toen dat bedrijf op de fles ging is ze naar Californie gegaan naar onze oudste zus Sonja en haar man Don. Maar ze kon er haar draai niet vinden en kwam terug naar Amsterdam waar ze eerst bij een Indisch restaurant in de Utrechtsestraat ging werken en al vrij snel er in slaagde om haar eigen Indisch eethuis Lombok op t richten.
Leuk dat je die Egyptenaren heb gekend. Misschien heb je mijn zusje ook wel eens ontmoet ondanks ze die 2e zaak in het Gooi runde.
@Loekie ….dank voor het artikel . Kende het niet omdat het Parool in Gelderland niet te krijgen is. Wel de Telegraaf…en daarop stond uiteraard niets over een eenvoudig Indisch eethuis.
Ja pak Huib ,dat Indisch restaurant in de Utrechtsestraat was restaurant Tempo Doeloe ,de chef kokkin was Indisch Ellen Ligthart haar man was Egyptenaar ( Kopt) en die 2 Egyptische broers waren ook Kopten en vrienden van Victor ( man van Ellen ) .Restaurant Tempo Doeloe was in die tijd jaren 90 spot nommer pertama voor Amsterdam ,eigenaar was ook een Indo ,Don en zijn vriend een Totok .Er was vroeger op de t.v een programma waar mensen konden klagen over het hun voorbereide eten ,zo ook een Indisch verzorging tehuis ,die oude Indo,s klaagden steen en been over hun kok ,nou heb ik gezien hoe die kok Indisch eten aan het verkrachten was ,Dus wat deed dat programma ze stuurden Ellen er op af om die kok de fijne kneepjes van het vak te leren ,ze deed dat op een rustige en geduldige manier ,gelukkig was die Indische kok niet eigenwijs en hij pakte alles snel op ,die oude Indische kakeks en neneks waren zeer tevreden ,Ellen Ligthart was eigenlijk Indonesisch maar werd geboren en geadopteerd door Indo,s uit Padang geloof Fort de Kock ( In het Maleis vodekok )
@@Indo,s uit Padang geloof Fort de Kock ( In het Maleis vodekok )@@
Ha ha, ik geloof niet dat ze in Fort de Kock (Bukittinggi) maleis spraken. Eerder Minangkabau.
En de Minang mens had een hekel aan de Javaan.
Ja mijn vader had les gekregen in de Minangkabause taal en was afgestudeerd Vodekok is natuurlijk geen Maleis maar een verbastering van Fort de Kock ,verder heb ik geen bal verstand van al die talen in die Indische archipel ,weet wel dat die familie Ligthart ook naar de U.S.A is vertrokken .volgens mij spraken die Inlanders eerder van Voddeko met 2 D dus .
@@volgens mij spraken die Inlanders eerder van Voddeko met 2 D dus @@ En vandaag spreken ze alleen van Boekittinggi. Misschien een paar oudjes die weten van Fort de Kock.
@B: In de Minang taal hoor je heel weinig de a klinken en veel meer een “o”.
“Eerder Minangkabau. En de Minang mens had een hekel aan de Javaan.” Klopt!
Ik dacht dat de oorspronkelijke bevolking rond Fort de Kock een maleise taal of dialect spraken. Iets verschillend van de buurtregio’s, meer verschillend van de regio’s te Sumatra verder weg.
Nee, tenminste wat mij is verteld geworden door o.a. mijn moeder en haar oudste broer. Trouwens, mijn nicht en haar man, beiden 91 jaar, spreken vrij goed Minangkabau en dat klinkt heel anders. Vooral haar echtgenoot, Daniel Ungerer, die in Fort de Kock is geboren. Maleis is iets typisch van Java en ik dacht voornamelijk west java.
Mijn familie uit Padang had het altijd over maleis ..
Dat was de gebruikelijke term en ze spraken niet een maleis wat vreemd was aan wat de Padangers over het algemeen spraken, begreep ik altijd.
Oa door taaljundige publicaties begreep ik dat maleise taalvormen van origine meer voorkomen op Sumatra dan op Java .
@@Oa door taaljundige publicaties begreep ik dat maleise taalvormen van origine meer voorkomen op Sumatra dan op Java .@@
De Minangkabau mensen, zijn de moslims, wilden niet voor de christelijke Blanda’s in Sawahlunto werken. daarmee bedoel ik in de Ombilin mijnen. Toen heeft de directie javanen van Java geronseld, want die wilden wel. Deze javanen brachten hun maleis taaltje mee. De Minang mensen moesten daarom helemaal niets van de javanen hebben. Ook de NIASsers van het eiland, die voornamelijk protestant waren, hadden geen goede ervaring met de Minang mens. Boven de Minang bevolking zaten vooral rond het Toba meer de Batakkers. Ook christenen.(merendeel)
De Minangkabauer vertrouwde daar geen andere stam en namen zelf hun eigen eten mee, als ze weken op pad gingen en gingen werken. O.a. hebben ze daarom hun rendang uitgevonden, die je als je het goed droog kookt, waarbij de kruiden als een bescherm laag rond het vlees zit, maanden goed kan houden. Het boek Walk in Splendor gaat volledig over de Minangkabauer. Zo heb ik ook een Engels boek over de Niasser. Ook het boek van Lou Lanzing geeft aardig informatie over de plaatselijke bevolking. Diverse Chevalier families hebben tussen de Batakkers gewoond.
“Mijn familie uit Padang had het altijd over maleis .” Kan kloppen. Maleis is een lingua franca, een gemeenschappelijk uiten, oorspronkelijk vooral in de handel gebruikelijk. Werd door de Nederlanders in Indië in het algemeen ook gebruikt >>pasarmaleis!!! Mijn moeder sprak Javaans met de baboe, mijn vader sprak een Boeginese(?) taal met de schepelingen, maar Maleis met de Chinese kok. Het huidige BI is een geëmancipeerde vorm van het Maleis dat nog steeds in ontwikkeling is. Bij het in Yogyakarta toegangskaartjes kopen werd mijn Maleis/BI niet goed begrepen. Wel mijn kleine beetje Javaans. Over en weer hilariteit.
Mijn moeder noemde een oud persoon niet orang tua maar orang tuo
“…een alom en altijd aanwezigen vijand…de landstaal.”
https://www.delpher.nl/nl/kranten/view?query=taal+fort+de+kock&coll=ddd&page=5&identifier=KBDDD02:000198539:mpeg21:a0008&resultsidentifier=KBDDD02:000198539:mpeg21:a0008
1. In De Telegraaf van vandaag 22 Augustus 2019 staat op pagina T17 een bijna pagina groot artikel DE KWESTIE, een opinie artikel van HANS MOLL, van de Federatie Indische Nederlanders,
met als titel: WAAR BLIJVEN DE EXCUSES VAN REGERING INDONESIE ?
2. In de Apeldoornse DE STENTOR staat op pagina 15 een artikel over de Indische troostmeisjes
van Jn Ruff-O’Herne die afgelopen Maandag is overleden.
Helaas kan ik het niet zo gauw scannen, maar misschien kan Boeroeng dat wel.
Mocht dat niet lukken dan wil ik nog wel een poging wagen om ze t scannen.Laat het even weten..
Huib