14 Responses to Oorlogsverhalen

1. Boeroeng schreef:

   22 oktober 2025 om 01:08

   
   Bron is Revolutie in Soerabaja van Willy Meelhuijsen

   Beantwoorden
2. vandenbroek@libero.it 1953 schreef:

   8 juni 2022 om 11:08

   @dhr. H. Itzig Heine
   Ik stuit op een lijst van namen van personen die op 28 en 29 oktober 1945 in Soerabaja overleden, de gegevens zijn oorspronkelijk afkomstig van de OorlogsgravenDienst Overledenen O.D.O. Namen komen overeen met die dhr Itzig Heine in zijn rapport over het Goebeng transport vermeldt, Maar er zijn namen met die overlijdingsdata, die niet op zijn lijst voorkomen. Ik heb de indruk dat het namen zijn van slachtoffers, die tot nu toe onbekend of vermist waren.

   Als dhr Itzig Heine zjij mailadres kan geven, zal ik de lijst met namen opsturen.

   Beantwoorden
3. Peter van den Broek De Andere Generatie schreef:

   12 september 2018 om 19:31

   Het Goebengtransport

   Hijgend Hert der Jacht ontkomen. ik krijg de hijgend hik.

   Beantwoorden
   • Jan A.Somers schreef:

     13 september 2018 om 17:24

     Mijn kinderliedje kennelijk ook niet gelezen. Maar misschien vind u hikken gezellig? Overigens weer eens wat anders dan prietpraat, u houdt van variatie. In plaats van zelf een boek schrijven.

     Beantwoorden
4. Peter van den Broek De Andere Generatie schreef:

   12 september 2018 om 19:03

   Aflevering 4 – Het Gubeng transport in Soerabaja. In deze aflevering ziet u de oorlogsverhalen van Lou Bals, Pieter Cortel, Anneke Seijn en Henk Itzig Heine die vertellen over hun oorlogservaringen.

   Het interview met Lou Bals (een inlichtingenman) is heel interessant, want hij was één van de 7 militairen van het RAPWI-contact-team, dat op 18 September 1945 in Soerabaja werd geparachuteerd.
   Hij vertelt de gebeurtenissen over het vlagincident bij het Oranje hotel op 19 September. Wat hij wijselijk niet verteld, dat Ruslan Abdulgani, vertegenwoordiger van het Indonesisch bestuur in Surabaya de volgende dag naar kamer 33 van het Oranje Hotel ging en de aanwezige Nederlandse militairen, inclusief Lou Bals, in vloeiend Nederlands vertelde dat ze hun leven riskeerde als zij WEER waagden zoiets doms te doen als de Nederlandse vlag in Surabaya te hijsen. In de Nederlandse verhalen kom ik dit historisch feit niet tegen.

   De Indonesiers waren via het hotelpersoneel te weten gekomen dat het de Nederlandse militairen waren die het plan hadden uitvoerden om hun vlag te hijsen. Nederlands bronnen geven vaandrig, J. Lansdorp aan die de vlag had gehesen (zie javapost .nl “Soerabja in donkere tinten”)

   Lou Bals, een ooggetuigen van de gebeurtenissen, noemt het hijsen van de Nederlandse vlag niet voor niets een PROVOCATIE.

   En zo ontbrandde de Bersiap in het eens zo rustige Soerabaja , nou ja rustig! Er gebeurde wel meer interessante dingen in Soerabaja tussen 17 Augustus en 19 September 1945, waaraan
   Nederlandse geschiedschrijving niet de broodnodige aandacht geven, maar wel verhelderend zijn voor en begrijpelijk maken van het ontstaan van de Bersiap.

   Beantwoorden
   • Jan A.Somers schreef:

     12 september 2018 om 19:11

     “Aflevering 4 – Het Gubeng transport in Soerabaja. In deze aflevering ziet u” Ik mis het Goebengtransport. Misschien een hik van de computer.

     Beantwoorden
     • Boeroeng schreef:

       12 september 2018 om 19:52

       De gegeven link wilt niet loaden.
       Probeer deze link: https://vimeo.com/284751746
     • RLMertens schreef:

       13 september 2018 om 15:03

       @JASomers; ‘ mis het Goebing transport etc.’- Zie tv.doc. Soerabaja-Surabaja met ene Vera André, die het transport overleefde en Henk Itzig Heine, die getuigde hoe de Indonesische militie zich opwierp(!) om het transport te beschermen. En dat in tegendeel met de uitroep tegen de Britten; ‘liever een konvooi te ….., dan een gehele imperium’.
       Den Vader getrouwe …….tot den dood!
     • Jan A.Somers schreef:

       13 september 2018 om 17:21

       Waar vind ik in dat bericht “Aflevering 4 – Het Gubeng transport in Soerabaja.” Ister niet,.Of wordt er verwezen naar mijn stukje daarover in Javapost? Vreemde links tik ik niet aan, Hoeft ook niet, gewoon Javapost lezen, veilig. Ergens anders wordt ook opgeroepen te schrijven over de bevrijding uit de Werfstraatgevangenis. Ook vreemd, gewoon Javapost lezen.
       “hoe de Indonesische militie zich opwierp(!) om het transport te beschermen.” Inderdaad heeft de TKR wat geprobeerd. Resultaat: De dode Brits-Indiërs liggen in Jakarta, en schijnen niet herdacht te mogen worden, ik ben het tenminste nergens tegengekomen. En hormat plegen in Jakarta is zo makkelijk.. Op Kembang Kuning volgens mijn stukje in Javapost: De meest betrouwbare schatting van het aantal dodelijke slachtoffers vind je bij de graven op het ereveld Kembang Kuning in Surabaya. Daar zijn 26 verzamelgraven met 28 oktober 1945 als datum, waarin 108 personen zijn begraven, waarvan 23 met name genoemd,. Daarbij zijn niet de doden geteld die na verwonding later zijn overleden. En ook niet de doden die in de kali (vlakbij) waren gegooid. Die zijn naamloos en ook niet geteld.
     • Goebeng Transport 80 jaar - van den Broek schreef:

       18 oktober 2025 om 19:34

       Deze maand is het 80 jaar geleden, dat de massa-executie op het Goebeng transport plaatsvond .

       Paul G. Schudel, directeur van Chemische Industrie Basel, het huidige CIBA-Geigy, was direct betrokken bij de overval door Indonesische extremisten op het konvooi van vrouwen, kinderen en oudere mannen te Soerabaja op 28 oktober 1945, ook wel het Goebeng-transport genoemd.

       In de eerste vrachtwagen van het konvooi bevond zich Ir. M. Keller, Zwitsers vice-consul en vertegenwoordiger van het Internationale Rode Kruis. Paul Schudel bevond zich in de tweede vrachtwagen. Elke vrachtwagen werd bestuurd door een Brits-Indische militair van de 123 Coy Royal Indian Army Service Corps (RIASC), terwijl op elke truck een tweede gewapende militair van het 4th Mahratta als bewaker meereisde. Het konvooi werd begeleid door 3 jeeps bemand met elk 4 militairen.

       Vrouwen, kinderen en oudere mannen werden van Goebeng afgehaald om naar een beschermde wijk aan de Reiniers-Boulevard (Darmo-kamp) te worden gebracht. Daar hadden de Japanners aan het begin van de oorlog reeds vrouwen en kinderen geïnterneerd.

       Het transport geschiedde op verzoek van de Engelse commandant van de 49th Indian Infantry Brigade, Brigadier A.W.S. Mallaby. De Zwitsers hadden hem gewaarschuwd voor de gewelddadige stemming onder de Indonesiërs in Soerabaja, maar Mallaby sloeg deze goedbedoelde raadgevingen in de wind, met noodlottige gevolgen.

       Het idee om de Nederlandse vrouwen en kinderen in een beschermde wijk samen te brengen, was afkomstig van de Indonesische burgemeester van Soerabaja. Hij had beloofd voor de veiligheid van het transport zorg te dragen, maar de Engelsen namen de verantwoordelijkheid voor het transport op zich.

       De overval op het derde en laatste transport vond plaats toen het konvooi aan het begin van de Palmenlaan op een barricade stuitte.
       Uit de Pugh papers blijkt: “Captain Chopra, Royal Indian Artillery, the officer-in-charge, and his escort of three sepoys dismounted from their jeep to remove the obstruction. All four were shot dead without warning.”

       De extremisten openden met machinegeweren, Molotov-cocktails en handgranaten het vuur. De eerste vrachtwagen, waarin IRK vertegenwoordiger Keller zich bevond, vloog in brand. Keller raakte gewond en heeft de aanval overleefd..
       Schudel gebood de chauffeur van zijn wagen door te rijden. Deze vrachtwagen bereikte met twee doden en gewonden het Darmo-kamp. In totaal bereikten 3 tot 4 vrachtwagen dit kamp.

       Analyse
       Schudel liet zijn verhaal vastleggen op 18 juli 1953, acht jaar na de bloedige gebeurtenissen. De betrouwbaarheid van zijn getuigenis kan hoog worden ingeschat.

       • De aanwezigheid van Keller als vertegenwoordiger van het Zwitserse Rode Kruis kan erop wijzen dat het humanitaire transport onder bescherming stond van het Internationale Rode Kruis IRK.
       • De betrokkenheid van de Indonesische burgemeester toont aan dat Indonesiërs precies wisten dat het transport een humanitaire missie was.
       • Desondanks werd het konvooi – bestaande uit 20 vrachtwagens en 3 militaire voertuigen, begeleid door minstens 62 Brits-Indische militairen – tot stoppen gedwongen en onder vuur genomen.
       • het transport werd van alle kanten door Indonesische extremisten onder vuur genomen. Dit wijst op een planmatige en doelbewuste actie gericht op de liquidatie van de inzittenden.
       • Als elke wagen 15-20 mensen kon vervoeren, waren bij deze massa-executie tussen de 300 en 400 vrouwen, kinderen en oudere mannen betrokken.
       • Volgens de ooggetuige Itzig Heine waren er circa 150 overlevenden van dit transport. Dit betekent dat er sprake was van minimaal 150 en maximaal 250 doden en vermisten, de Brits-Indische militairen niet meegerekend.

       Bronnen:
       • Het verslag van P.G. Schudel is te vinden in het Archief van Tran: Pia van der Molen – dossier Jack Boer – document 007.
       • Pugh papers in het Imperial War Museum IWM London, gedigitaliseerd in mijn bezit .
       • Situation Reports Oktober 1945 – 4th batallion Mahratta’s: National Archives Kew – London. gedigitaliseerd in mijn bezit.
       • Overlijdensaktes bij de Burgerlijke Stand te Batavia/Jakarta
       • Vermistenlijsten Rode Kruis – Nationaal Archief Den Haag
     • Boeroeng schreef:

       18 oktober 2025 om 22:58

       De genoemde Henk Itzig Heine verloor zijn broer bij het goebengtranspport.
       Zijn zoon Henk is nu lid van de Raad van Toezicht van het Indisch Herinneringscentrum.
       Die broer werd begraven in het graf van de broertjes Krab, achterneefjes van mijn moeder.
       
     • ronmertens schreef:

       20 oktober 2025 om 17:44

       @vandenBroeke; ‘analyse etc.’ – Wat voor redenen/ waarom/waardoor werd dit transport door de extremisten(!) overvallen? Wat zeggen Indonesische bronnen hierover?
     • Goebeng transport - van den Broek schreef:

       21 oktober 2025 om 15:49

       @ Hr Mertens:

       zie ook mijn reactie in 2020 op javapost https://javapost.nl/2013/08/14/het-goebengtransport/

       ” The Indonesian literature in general (and interestingly also van Delden 1995:195, 290) omits to mention this terrible massacre of women and children (Goebengtransport). One exception is Kadim Prawirodirdjo (1987:31) who assuming like Wehl (1948:57) Oey Hong lee (1981:43) and Giebels (1999:388) that the Convoy was coming rather going to Darmo, claims it was perpetrated in reaction to the Allied raid on Kalisosok goal to free Captain Huyer and other Dutch prisoners. Another exception is Roeslan Abdulgani (1975:28) who expresses his regret at it. As far as I was able to find out, the convoys from Darmo to the port only started after an agreement was concluded between Sukarno and (gen) Hawthorn (Commanding Officer 23rd Infantry division)”.

       – verwijzing naar Kadim Prawirodirdjo (1987:31) “Dongengan 45’ Dari Panggung Sejarah Perang Kemerdekaan Indonesia vol.1 Yogjakarta . Kedaulatan Rakyat

       – verwijzing naar dr. Roeslan Abdulgani (1975:28) 100 Hari di Surabaia Yang Menggemparkan Indonsia Jakarta Yayasan Idayu.

       bron: https://www.jstor.org/stable/27865619?read-now=1&seq=24#metadata_info_tab_contents

       De aanval op het derde Goebeng transport bestaande uit een konvooi van 20 Britse vrachtwagens geëscorteerd door 3 jeeps, was door de Indonesiërs georganiseerd als reactie op de bevrijding van KTZ Huyer en andere ook Nederlandse gevangenen uit de Werftstraat- of Kalisosokgevangenis
     • Anoniem schreef:

       21 oktober 2025 om 15:54

       @ dhr Mertens

       De aanval op het derde Goebeng transport bestaande uit een konvooi van 20 Britse vrachtwagens geëscorteerd door 3 jeeps, was door de Indonesiërs georganiseerd als reactie op de bevrijding van KTZ Huyer en andere ook Nederlandse gevangenen uit de Werftstraat- of Kalisosokgevangenis op het 3de Goebengtransport

       ” The Indonesian literature in general (and interestingly also van Delden 1995:195, 290) omits to mention this terrible massacre of women and children (Goebengtransport). One exception is Kadim Prawirodirdjo (1987:31) who assuming like Wehl (1948:57) Oey Hong lee (1981:43) and Giebels (1999:388) that the Convoy was coming rather going to Darmo, claims it was perpetrated in reaction to the Allied raid on Kalisosok goal to free Captain Huyer and other Dutch prisoners. Another exception is Roeslan Abdulgani (1975:28) who expresses his regret at it. As far as I was able to find out, the convoys from Darmo to the port only started after an agreement was concluded between Sukarno and (gen) Hawthorn (Commanding Officer 23rd Infantry division)”.

       – verwijzing naar Kadim Prawirodirdjo (1987:31) “Dongengan 45’ Dari Panggung Sejarah Perang Kemerdekaan Indonesia vol.1 Yogjakarta . Kedaulatan Rakyat

       – verwijzing naar dr. Roeslan Abdulgani (1975:28) 100 Hari di Surabaia Yang Menggemparkan Indonsia Jakarta Yayasan Idayu.

       bron: https://www.jstor.org/stable/27865619?read-now=1&seq=24#metadata_info_tab_contents