10 Responses to Vera Lynn wordt 100 jaar

1. Indisch4ever schreef:

   20 maart 2017 om 23:03

   Zangeres Anneke Grönloh is groot fan van ‘Dame Vera Lynn’ en kent haar persoonlijk. “Ze is dé zangeres van de afgelopen eeuw”, zegt Grönloh in het NOS Radio 1 Journaal.

   Volgens haar kun je niet om de verschijning Lynn heen. “Het is echt een dame. Een personality, dat wil je niet weten. En een goed en warm mens, een echt mens.”
   Ik dacht: jeetje, dat kan ik nooit, nooit, nooit, never nooit overtreffen.
   Anneke Grönloh over het zingen van We’ll meet again
   Grönloh ontmoette Lynn voor het eerst in 1962. “Ik had toen de eer om met haar in een programma te staan, het Grand Gala du Disque. Dat was in Den Haag, ik dacht het Kurhaus destijds.” Daarna zag ze haar vaker.

   In 2015 was ze bij haar thuis in de plaats Ditchling. “Ze is een sweetheart, echt waar”, zegt Grönloh. “Als je haar ontmoet: ze kijkt je aan met zulke warme en intelligente ogen. En als ze je een hand geeft, weet je niet wat er gebeurt.”

   Lynn moedigde Grönloh aan om We’ll meet again op te nemen speciaal voor 70 jaar bevrijding. “Ze zei: waarom ga jij dat niet zingen? Ik dacht: jeetje, dat kan ik nooit, nooit, nooit, never nooit overtreffen.”

   http://nos.nl/artikel/2163649-vera-lynn-wordt-100-ze-is-de-zangeres-van-de-afgelopen-eeuw.html

   Beantwoorden
   • Ron schreef:

     20 maart 2017 om 23:31

     Er zijn zo veel grote zangers en zangeressen en Vera lynn hoort er zeker bij. Maar voor mij blijft Ella Fitzgerald toch de allerbeste.

     Beantwoorden
     • Jan A. Somers schreef:

       26 maart 2017 om 16:36

       Zeker zo goed! Maar heel wat anders. Niet vergelijkbaar. Maar Vera Lynn was voor mij de link naar de bevrijding die ik net had genoten. In opvangkamp Struiswijk zorgde een Amerikaans artsenteam (door wie we waren gekeurd) ook voor vermaak. Two girls and a sailor en …… Vera Lynn. En in die tijd ben ik ook voor eeuwig gevallen voor de doedelzak waarmee een Gurkha-militair orkest was uitgerust. Een rot geluid, maar zo prachtig! De doedelzak had ik ook in Soerabaja gehoord bij de begrafenis op Kembang Koening van de slachtoffers op de Exeter na de slag in de Javazee. Prachtig! De bespelers waren de volgende dag ook dood.
2. . schreef:

   18 maart 2017 om 02:30

   WAL SUPARMO, zegt:Vera Lynn heeft en wat “eigenaardige ” stem.

   Beantwoorden
   • Jan A. Somers schreef:

     18 maart 2017 om 10:52

     U heeft vast niet de euforie van haar optredens tijdens/na de oorlog niet meegemaakt. Bij uitvaarten van Indische mensen wordt zij vaak afgespeeld. We’ll meet again staat als enige op mijn uitvaartlijstje! Dat is mijn enige nostalgie. Zo heb ik ook mijn zwakke kant.

     Beantwoorden
     • Pierre de la Croix schreef:

       18 maart 2017 om 11:38

       Zeker veel mooier en troostrijker dan Mieke’s “Waarheen”

       Op mijn lijstje komt misschien Lily Marlene. Van Vera of Laila Andersen. Maar dat lijstje verandert nogal eens. “Bengawan Solo” of “La Paloma”? Mijn vrouw wordt er djengkel van. De mars “Alte Kamaraden” behoort ook tot de favorieten.

       Overigens ….. met respect voor de 100 jarige: Wat is haar link met I4E en het Indisch zijn? De liedjes die ik mij herinner van direct na de oorlog waren Amerikaans, niet Brits. Zij troostte de Britse troepen in de slag om El Alamein, maar naar mijn mening bereikte zij niet de krijgsgevangenen in Birma, op Ambon of aan de Pakan Baroe Lijn. Van Vera Lynn hoorde ik pas iets in Nederland. Was dat niet “Auf Wiedersehen” als teken van Wiedergutmachung in de vijftiger jaren v.d.v.e.?

       Nu Pak Surya ook al is opgestapt moet ik nog maar eens serieus naar het lijstje kijken. Maximaal 3 mopjes, zegt mijn vrouw. Het wordt nog moeilijk.

       Pak Pierre
     • bokeller schreef:

       18 maart 2017 om 13:21

       Pak Pierre,
       Heeft U hier wel’ns over nagedacht.
       ’t Is wat anders dan de straffe ”langzame pas”
       http://www.bing.com/videos/search?q=surinaamse+uitvaart&&view=detail&mid=8B0FA4AA9ADF051AADA78B0FA4AA9ADF051AADA7&FORM=VRDGAR
       siBo
     • Pierre de la Croix schreef:

       18 maart 2017 om 15:03

       Heweldeh! Het zijn levenskunstenaars, die Surinaamders. Vrolijk tot voorbij den doet.

       In New Orleans heb ik iets soortgelijks meegemaakt. Droevig heen, uitbundig terug. De zon schijnt. Het leven gaat verder.

       Pak Pierre
     • . schreef:

       18 maart 2017 om 23:56

       Wal Suparmo, zegt: INGET GRAMAPON!
     • Pierre de la Croix schreef:

       19 maart 2017 om 17:13

       Met of zonder selengerrrr?

       Pak Pierre