myindoworld.com deel 1: Dit jaar 2017 herdenken wij dat wij 72 jaar geleden bevrijd werden van de Japanse onderdrukkers
myindoworld.com deel 2: Tjip Boenandir als gevangene van de Japanners
myindoworld.com deel 3: Tjip Boenandir en Edward G. Welcker
...................
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
Bertha Lammerts van Bueren-de Wit
XXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
Indisch4ever 
De RAAF in Kalidjati was ook vlug verdwenen naar Australie.Terwijl dit de hoofdsteun was verwacht voor de oorlog verklaring van Holland tegen Japan.
SBN Doorman verloor de Slag in de Javazee wegens gebrek aan luchtsteun, Het is een gegeven dat welhaast mythische vormen heeft aangenomen, maar dat heeft natuurlijk niks met geschiedschrijving te maken. Daarbij wordt over het hoofd gezien dat Doorman toch tijdens het daggevecht bescherming kreeg van eigen (geallieerde) vliegtuigen. VADM Helfrich had dat aan het Java Air Command (navolger van ABDA-air) gevraagd en er werden vliegtuigen van West- naar Oost-Java gevlogen De staf van Helfrich had dat geregeld, schijnbaar werkte Helfrich los van zijn staf.
10 Amerikaanse Curtiss P-40 (17th Squadron) van 5 Nederlandse Brewster Buffaloes steunden Doormans vloot, ze stegen van vliegveld Ngoro op en arriveerde laat boven d vloot toen de zeeslag in volle gang was. Ze vlogen zeer hoog om enig kans te maken tegen de veel snellere en kilometers lager vliegende Japanse noordvliegtuigen. Toch hadden deze vliegtuigen Doorman geholpen door verkenning en aanslagwaarneming van de Japanse boordvliegtuigen te verhinderen.
Doorman had zelf de beschikking over boord- of watervliegtuigen, maar die waren niet ingescheept omdat Doorman een nachtaanval verwachtte. Het is daarbij ook nog eens onbegrijpelijk dat Doorman niet gebruikt maakte van de boordvliegtuigen van HMS Exeter en HMAS Perth.
Dus het verhaal over gebrek aan luchtsteun kan wellicht naar het sprookjesbos verplaatst worden. Voortschrijdend inzicht zal ik maar zeggen
De 3 artikelen die u boven aanhaalt, zijn de authentieke beschrijvingen en ervaringen, die jaren geleden, toen de heer Welcker nog veel jonger was, tijdens een interview op papier zijn vastgelegd. Zijn dochter heeft mij, toen ik de heer Welcker een paar dagen voor zijn overlijden, een bezoek bracht, mij een kopie van dat interview gegeven.
Maar Kalidjati en Andri was nog onder Hollandse contolle maar helaas was de de commandant vanded MLD generaal Majoor L.H. Van Oyen er niet meer omdat hij vroegtijdig al in Australia zat.De waarnemend commandant van de MLD was Kol .E.T.Kengen di zo te zien minder/niet bevoegd was om een luchtsteun te geven aan de Java Vloot.(Aldus de KNIL historicus Kapt .Peter van Meel)
De slag van de Java Zee was verloren wegens geen luchtsteun omat Andir en Morokrembangan al onder de controle was van de Japanse luchtmacht.
Het onderwerp “Slag in de Javazee 1942” is mij te dierbaar en te lief om er over te twisten en bakkeleien en bovendien zou ik de betrokken gesneuvelden (waaronder mijn broer) het respect van mij naar hen toe, ermee tekort doen.
Echter moet het mij wel van het hart en uit naam van mijn broer, dat ik gemerkt heb, dat er een digitaal onderdeel van mijn website pagina over deze Slag in de Javazee is “gejat” en geplaatst op een website pagina van en en wel door diegene die op dit forum altijd zo hoog van de toren blaast over Copyright en dat soort zaken.
Op mijn website heb ik tenminste het fatsoen getoond om de bron van de betreffende foto te vermelden, hetgeen niet gedaan is door diegene die de betreffende foto van mijn website gejat heeft en op zijn website pagina geplaatst heeft. En dat fatsoen ontbreekt bij de bedoelde jatter die voor eigen glorie gaat.
Oh ja, mijn website pagina over de Slag in de Javazee is in 2012 geschreven en gemaakt en het bewijs hiervan is aantoonbaar via de backup software en de registratie van mijn provider in Duitsland, alwaar ik mijn website heb geplaatst; men kan dus nooit zeggen dat het omgekeerde plaats heeft gevonden omdat het gejatte onderdeel op de website van bedoelde jatter pas recentelijk in eind februari/begin maart 2017 of iets dergelijks online is gezet (hetgeen door bedoeld personage zelfs op dit forum kenbaar is gemaakt.)
Namens gesneuvelden: Wie de schoen past trekke hem aan. En ik twijfel er niet aan, dat de schoenpasser wel degelijk weet ie en wat ik bedoel
En voor de rest wens ik een ieder een fijn weekend toe
Als aanvulling op mijn bovenstand relaas:
1) …dat de schoenpasser wel degelijk weet ie… moet natuurlijk zijn: …weet wie….
2) Laat bedoeld persoon kenbaar zijn, dat googelen op de naam “xxxxxx” (als equivalent dan) en wel op afbeeldingen zoekt, men meteen al de bewuste foto te zien krijgt met vermelding van de website waar het is geplaatst. (Zonder derhalve de website zelve te bezoeken.)
3) Deze foto is uniek, namelijk door mij persoonlijk als bevroren beeld uit de film vastgelegd. De afgebeelde persoon op de foto werd namelijk geinterviewd.
4) In de laatste jaren van zijn leven heb ik persoonlijk telefonisch contact gehad met de afgebeelde persoon op de foto, destijds woonachtig te Malang (en met dit woord Malang is tevens de bron vermeld welke aangehaald wordt door bedoeld persoon) en inwonend bij familie wegens zijn hoge ouderdom en omdat ik details over mijn broer wilde weten, die de afgebeelde persoon op de afbeelding uit zijn diensttijd aan boord van de Ruyter had gekend.
Als aanvulling op uw bovenstaand relaas:
1. Heb o.a. aan een bekende Indo die op dit zelfde net altijd goede foto’s weet te vinden om hulp gevraagd. Hij heeft mij toen een artikel van OGS met foto gestuurd. Een opname met ik dacht 6 andere personen. Die opname was niet goed genoeg om de stoker-olie man alleen uit de groep te halen. Deze bekende Indo heeft mij toen aanbevolen OGS te schrijven. Vermoedelijk hebben die nog meer beelden ter beschikking. Vlak er na kreeg ik de foto waar u bezwaren over maakt door iemand anders toegestuurd.
2. Intussen heb ik de gewraakte opname, die ik met fotoshop wel verbeterd heb, van alle artikelen verwijderd. Ik ging er van uit om de overleden persoon nog gauw per 27 februari een laatste eer te bezorgen. Hopelijk doen de artikelen het ook zonder opname. En wie weet komt een ander mij helpen.
PS: Intussen heb ik van een derde een methode gekregen om precies te achterhalen van wie elke opname op het internet toebehoord.
Punt en sluiten.
Meneer Boers,
Er werd hier geen ene foto door mij “gejat” . Heb alle artikelen gekregen en wat meer foto’s van een ander toegestuurd gekregen. De enige foto dat direct van mijn lens afkomt is van de heer Ed Welcker.
Ik heb nogal wat contacten en bel mensen op of ze vooral foto’s van een bepaald onderwerp hebben. Door het krijgen/toegestuurd door een ander kan ik dus de bron niet vermelden. Het artikel dat ik ook heb gekregen, is de bron wel gemeld en daarbij heb ik het aan vandaag aangepast.
Ik ben er haast zeker van dat u ook mijn email heeft. In dat opzicht bent u meer een kerel als u mij persoonlijk had benaderd.
Laat mij weten of u de opname verwijdert wil zien dan doe ik het. Vermoedelijk gaat het om de opname van Boenandir. En mocht u mijn email vergeten zijn Ron@MyIndoWorld.com
Ron Geenen
De vader van Han Nahuijsen, ‘papa Tonnie’, stierf op 32-jarige leeftijd als telegrafist bij de Slag in de Javazee. Pas na 45 jaar vond Han de moed om terug te keren naar Indonesië en de rampplek op te zoeken. 27 februari zal altijd een belangrijke dag in zijn leven zijn. Maar nu is het wrak weg.
Lees verder
De development van de Japanse type 93 long range torpedo begon in 1928.
Dat is dus 14 jaar voordat de slag in de Java zee plaats vond en deze torpedo werd gebruikt.
Hoe kon de Jap de capabilities van deze torpedo zo lang geheim houden terwijl het op een Engelse uitvinding was gebaseerd.
Toen ik ook las dat de torpedo’s van de Jap een veel grotere reikwijdte had, had ik mij al afgevraagd waar ze dat vandaan hadden. Nu u zegt dat het een Engelse copy is of daarop gebaseerd is, verbaasd het mij niet. Zij zijn de beste in het na-apen van andermans producten. Trouwens dat is ook veel goedkoper dan zelf uitvinden en research doen.
Het bovenstaaande torpedoverhaal is meer ingegeven door chauvinisme i.c. westers superioriteitsgevoel dan gebaseerd op de blote feiten. Dat de Japanners schromelijk werden onderschat blijkt wel uit het feit dat Ned. Indie (toch wel een wereldrijk) binnen een paar dagen volledig onder de voet werd gelopen door die schele Japanners met hun kromme benen, maar die verplaatsten zich wel op de fiets.
Aangezien de Japanse vloot bij verdrag van Washington (?) numeriek in de minderheid werd gebracht t.o.v. bvb de Amerikaanse Navy, richtten de Japanners hun aandacht op andere cruciale punten dan het aantal slagschepen. De Japanners waren beter geoefend in nachtgevechten. Het is geen toeval dat het geallieerde schepen zowel in de Java- als Soendazee gedurende nachtgevechten tot zinken werden gebracht.
Daarnaast hadden de japanse Marine torpedo’s met superieure techniek 93 LL die zijzelf ontwikkeld hadden, bvb de geallieerde torpedo’s werden aangedreven door samengeperste lucht. Dat blijkt wel uit de mooie bellenbanen van die torpedo’s, die vaak op films te zien zijn. Het nadeel van de gigantisch mooie bellenbanen was dat de tegenpartij die ook zag.
Daarentegen werden Japans torpedo’s aangedreven door vloeibare zuurstof. Daardoor waren deze torpedo’s niet alleen sneller maar konden veel grotere afstanden overbruggen. Tevens functioneerde het ontploffingsmechanisme beter. Al deze voordelen van Japanse torpedo’s werden vele, tevele geallieerde schepen noodlottig.
Mocht dat zo zijn, dan hebben de Amerikanen in zeer korte tijd hun les geleerd, het initiatief overgenomen en een massieve vloot opgebouwd. De Japanse super duikboten 400 en 401 hebben niets bereikt. De 2 bommen op de 2 Japanse steden daarentegen een vrede afgedongen.
Opmerkelijk waren de ontwikkelingen met betrekking tot de oorlogsvloten in de Stille Oceaan. In 1922 kwamen de Verenigde Staten, Engeland en Japan op een maritieme conferentie in Washington overeen dat de verhouding tussen hun aantallen slagschepen 10:10:6 zou bedragen; de Amerikanen zouden slechts één grote vlootbasis, in Pearl Harbor op de Hawaï-eilanden mogen aanleggen, en de Britten slechts één grote vlootbasis in Singapore. Op de Filippijnen en op Hongkong zouden geen grote Amerikaanse resp. Britse vlootbases mogen worden gevestigd. Japan werd hiermee de sterkste maritieme mogendheid in de Pacific aangezien de Britten de meeste van hun schepen toch in het Atlantische gebied zouden houden en de Amerikanen hun maritieme macht over de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan zouden moeten verdelen. Bovendien gold de verdeelsleutel voor slagschepen, niet voor vliegdekschepen. Nederland, dat in het gebied toch gold als koloniale grootmacht, speelde in militaire zin geen rol, en was ook niet voor de conferentie uitgenodigd. Wel ontving Nederland van de Verenigde Staten, Engeland, Frankrijk en Japan de toezegging dat deze mogendheden de Nederlandse rechten op Indië zouden eerbiedigen. Impliciet een bevestiging van de Nederlandse soevereiniteit! Deze toezegging zou de basis van het Nederlandse en Nederlands-Indische defensiebeleid voor de komende jaren worden, neutraliteit onder dekking van een vermeend maritiem overwicht van Engeland en de Verenigde Staten. De afspraken van Washington met betrekking tot de collectieve veiligheid werden in 1930 op de Londense vlootconferentie nogmaals bevestigd, maar reeds in 1934 zegde Japan zijn in Washington en Londen aangegane verplichtingen tot wapenbeheersing op.
https://www.youtube.com/watch?v=mBx2Bu-jnOs
I just finished watching the movie you sent.
Very impressive and thank you. I think I will save this.
Mijn vrienden beslist ook niet. Ze zijn sneaky!
Die titel heb ik nooit gelezen, het boek is in 1980 (Nater) of 1988 (Nortier) verschenen en toen was ik a llang van school af.
Ik heb de verhalen over de slag in de Javazee in brede zin in de jaren 60 in Alle Hens of het Marineblad gelezen en daarna tijdens mijn dienstplicht wat doorlezen in de Marinebibliotheek in Den Helder.
Het bovenvermelde boek is beperkt van opzet want het doet geen eer aan degenen die op de Hr. Ms. Piet Hein zijn gesneuveld, noch de gesneuvelden op de USS Houston of HMAS Perth.
Maar we houden wel in herinnering “Ik val aan, volg mij”.
Karel Doorman heeft niet gezegd “Ik val aan, volg mij”
Er was verwarring omdat de Exeter alleen maar op halve kracht kon voeren heeft Karel Doorman geseined dat alle schepen het vlaggenschip De Ruyter moesten volgen. De order was in het Engels. ALL SHIPS. FOLLOW ME.
http://www.charybdis/karel-doorman
Probeer dit a.u.b.
http://www.charybdis.nl/karel-doorman
Op het wapenschild van het vliegkampschip Hr. Ms. Karel Doorman stond “Ik val aan, volg mij.
Het latere Fregat Hr. Ms. Karel Doorman maar ook het bevoorradingsschip
Zr. Ms. Karel Doorman hebben dacht ik de juiste woorden op het wapenschild: “Foillow me”
C. Dullemond heeft een Masterscriptie geschreven met als onderwerp de vroege beeldvorming (mythevorming) van de Slag in de Javazee.
Titel: De reikwijdte van een misverstaan signaal ‘Ik val aan, volgt mij’ en de herinnering aan de Slag in de Javazee
Een verwaarloosd aspect in de historiografie van de Slag in de Javazee (27-28 februari 1942) is de wijze waarop Nederland, tijdens de oorlog en in de eerste jaren daarna, geprobeerd heeft betekenis te geven aan deze zware nederlaag. Dit verhaal van een offensieve strijd, in bondgenootschappelijk verband en onder Nederlandse leiding, vormde voor de Nederlandse regering een uniek en uiterst bruikbaar voorbeeld van agency. ‘Ik val aan, volgt mij’ – de beroemde, nooit in werkelijkheid uitgesproken woorden van eskader-commandant Karel Doorman vormden de kern van dit mythische verhaal.
Het foutieve citaat, enkele weken na de slag ontstaan in een interview van een Amerikaanse journalist met Nederlandse overlevenden van de slag, werd aanvankelijk gebruikt ter bemoediging van bezet Nederland en later als appel voor de bevrijding van Nederlands-Indië: ‘Doormans sein geldt ook voor u.’ Toen herstel van de oude gezagsverhoudingen een illusie bleek, verloor het citaat zijn propagandistische betekenis.
Klopt, de achter De Ruyter varende Exeter was getroffen en zwenkte bakboord uit. De daaropvolgende schepen, met de Houston voorop, dachten er achter aan te moeten. De journalisten wisten van het sein iets dappers te maken. Nuttig in angstige tijden. De jager Witte de With kreeg de opdracht de Exeter naar Soerabaja te begeleiden. Ik heb de prachtige ervaring gehad als misdienaar op Kembang Koening de militaire begrafenis te mogen begeleiden. Zie Javapost 9 juni 2011, De werkelijkheid was ver weg.
Hennis en Bussemaker:Wat weten ze nou over de Slag in de Java zee?
Niets toch; wel over de Noordzee.
Het verschil tussen een Indonesiër en een Indo weten ze totaal niet of willen het niet weten. Boeren gedachten!!
M.v.g. Jos H Crawfurd.
Ik denk dat ze net als ik op school geschiedenis hebben gehad. Ik houd het nog altijd op: Johan P. Nortier, Koers 300, vaart 25. De slag in de Javazee. Acties van minuut tot minuut.
Ik vermoed dat de hele politiek Den Haag er ook nauwelijks vanaf weet. “Zo ver weg en zo lang geleden. Niet de moeite waard en het is beter om te vergeten”. Wij die er over schrijven zijn waarschijnlijk een pest voor hun.
Die politiek hield overigens een mooie herdenking. De kerk op de hoek van lange Voorhout. ’s avonds drie keer gezien op TV.
Waarvan akte…
***In Den Haag wordt maandag herdacht dat het 75 jaar geleden is dat de Slag in de Javazee plaatsvond. De herdenking vindt plaas in de Kloosterkerk. Daarbij zullen ruim 450 nabestaanden, één overlevende en de ministers Jet Bussemaker van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie aanwezig zijn. http://denhaagfm.nl/2017/02/25/herdenking-slag-in-de-javazee-in-kloosterkerk/
Gingen ze naar de herdenking om hun gezicht te laten zien of weten ze waar het om ging? Immers de verkiezingen zijn in aantocht. Na 7 jaren gebeurtenissen op mijn website vastgelegd te hebben en ook veel gelezen te hebben via het internet en boeken, heb ik eerlijk gezegd geen hoge dunk van deze mensen.
Ik denk dat in ieder geval nabestaanden en overlevende komen om te herdenken. Van die mensen kun je in ieder geval een hoge dunk hebben. En ik denk in ieder geval bij deze herdenking ook de bewindslieden.
Wat betreft de nabestaanden heb ik ook geen twijfel. Maar die heb ik ook niet genoemd!
En bewindslieden weten ook niet alles, maar ze hebben een staf om ze dagelijks bij te praten.
Diversen, die uit het kabinet zijn getreden, hadden een staf die ook niet veel wisten of lagen te slapen.
Uitzending van Omroep Max gisteren 26-02-2017 over de expeditie van Theo Doorman naar de plek waar zijn vader omkwam in de Javazee.
http://www.uitzendinggemist.net/aflevering/382836/Slag_In_De_Javazee.html
Bedankt voor het delen van de film. Erg indrukwekkend en ik ben er stil van.
Heb wel de film doorgestuurd naar de zoon van Ed Welcker, Ernie.
Weer eens een bewijs dat de mens aantoont het slechtste wezen te zijn op deze aarde.
In en in triest.
BOENANDIR is getorven op 8 November 2014 in Surabaya.
Heb andere informatie. Kunt U dat bewijzen.
Mijn gegevens zeggen dat hij 90 jaar is geworden en niet in Surabaya, maar Malang. Kijk ook naar zijn geschatte geboorte datum, die hij in een gesprek zelf heeft verteld..
Alleen in DE INDO gelezen.
Boenandir heeft in een correspondentie met de heer Ed Welcker het volgende geschreven.
“Ik ben geboren aan de voet van de Gunung Kelud. Op mijn geboortedag in 1919 was er ook een uitbarsting van deze berg.
http://indonesianow.blogspot.nl/2006_02_01_archive.html
geschreven 21 februari 2006, dus Boenandir was in juni 1919 geboren
krant begin juni 1919
B, Wie heeft dat artikel geschreven? En van wie heeft hij die informatie gekregen?
Ik heb de officiële correspondentie van Boenandir met Benno Apon uit Whittier, CA van Yvonne Bell-Welcker, de dochter van Ed Welcker gekregen. De echte datum is niet bekend. Dus het maakt eigenlijk niets uit. Hij werd ongeveer 90 jaar.
Vervolg: Aangezien er in die tijd geen geboorteaktes werden uitgegeven werd mijn geboortedatum gesteld op 20 juni 1920.
M.a.w. De echte datum is ergens tussen eind 1919 en de datum, die Tjip Boenandir zelf op papier heeft vastgelegd.