18 sept 1944 Junyo Maru

De gevangen hadden er al een vreselijke tocht opzitten toen op maandagmiddag 18 september 1944 om 9 minuten voor vier uur, de Junyo Maru voer ter hoogte van Bengkulu, hevig door elkaar werd geschud. Om te voorkomen dat er paniek zou ontstaan op het schip, riep de Japanse kapitein dat er een probleem was met een van de motoren. Tot niet veel later hetzelfde gebeurde. Het werd snel duidelijk dat er geen probleem wat met de motoren, maar dat het twee keer om een hevige explosie ging. En toen ontstond er wél paniek. Nadat een vrachtwagen door de explosies was losgekomen in het ruim en tientallen opvarenden had verpletterd, vluchtten honderden naar het dek en sprongen meerdere krijgsgevangenen overboord, ook al konden velen onder hen niet zwemmen. Sommigen konden zich nog vastklampen aan de vlotten van de boot, maar veel mannen stierven in het water. Het Nieuwsblad

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

43 reacties op 18 sept 1944 Junyo Maru

  1. Roel Ras zegt:

    De opa van mijn vrouw zat ook als gevangene (militair) op de Junyo Maru en is als vermist opgegeven. Via de stichting oorlogsgevaar hebben we info gekregen waar het monument en de graven van oma en een oom ligt (de oom was ook een gevangene militair). Hier hebben we online zelf een foto bij kunnen plaatsen. Het zou voor mijn vrouw en voor haar nog levende broers en zuster geweldig zijn om ook postuum dit erekruis te krijgen.

  2. J.Z.Brijl zegt:

    Dank B,
    Ik heb reeds contact opgenomen met Charmaine Broks. en haar toegezegd dat ik voor haar
    opa alsnog postuum het MOK zal aanvragen; zij heeft op mijn bericht al gereageerd ;
    in beginsel is daarmede tegemoetgekomen aan haar vzk.
    mhgr.
    JZB

    • eppeson marawasin zegt:

      Dag meneer Brijl, ik moest even wennen aan het niet verwachte getutoyeer; voelde als een cultuurschok. Ben nog van de ‘adat’ 😉 . Dat u evenwel in redelijke gezondheid uw goede werken moge blijven doen.

      En er ligt alweer een heel nieuw jaar in het verschiet: “Keep up the good work Sir !”

      e.m.

      • Jan A. Somers zegt:

        Ach, dat komt elke dag bij ons binnen. Ikea enzo. Niet op reageren, niet ons soort volk.

  3. Charmaine Broks zegt:

    aan Brijl J Z hoe moeten wij in contact komen met jou zou het wel heel erg fijn vinden als ik nog iets mag krijgen postuum mijn grootvader die onder de naam Hubertus Johannes de Mey op dit schip heeft gezeten en op 18 sept 1944 is verdronken

  4. Anoniem zegt:

    helaas heeft mijn grootvader hier ook op dit schip gezeten maar hij heeft het niet overleefd

  5. R. Bastiaans zegt:

    Lijst met de slachtoffers van het incident met de Junyo Maru. Niet op de lijst staan de Javaanse slachtoffers (dwangarbeiders):
    http://members.iinet.net.au/~vanderkp/junyopg8.html

    De Britse pow slachtoffers staan op een aparte lijst:
    http://www.cofepow.org.uk/remembrance/Junyo_Maru/index.htm

    • Ron Geenen zegt:

      “”””””””Lijst met de slachtoffers van het incident met de Junyo Maru. Niet op de lijst staan de Javaanse slachtoffers (dwangarbeiders):”””””””””

      Heb de verslagen per Hell schip gelezen en wat mij nog meer opviel, dat de jap, nadat het schip begon te zinken, op de mensen, die in het water lagen, begon te schieten. Bij elk gebeuren van alle zinkende schepen deden de Japs dat. Conclusie: Deze misdadige daad kwam van hogerhand.
      Een mentaliteit van een ziek volk!

      • Pierre de la x zegt:

        Eerlijk is eerlijk …. toen ons eigen hellship “Van Imhoff” ten onder ging als gevolg van een Japanse torpedo aanval uit de lucht zaten haar “passagiers” in de ruimen, Duitsers en alles wat nog meer doorging voor “staatsgevaarlijk” als ratten in de val. De weinigen die in zee konden springen werden dacht ik ook beschoten door bemanning en bewakers in de reddingssloepen. In ieder geval werd hun belemmerd een sloep te bereiken.

        Of die (mis)daad ook een printa was van hogerhand weet ik niet. Maar in the end is het een mens die beslist een medemens in nood te helpen of de trekker over te halen en/of hem jammerlijk te laten Verzuipen.

        Pak Pierre

      • Ron Geenen zegt:

        “””””””””””Of die (mis)daad ook een printa was van hogerhand weet ik niet. Maar in the end is het een mens die beslist een medemens in nood te helpen of de trekker over te halen en/of hem jammerlijk te laten Verzuipen.”””””””””””””

        Zo zie je maar weer. Zien doet volgen en het is beslist niet goed te praten.

  6. Indisch4ever zegt:

    De teksten van de speeches op de hellships-herdenking 10 sept
    http://www.shsjz.nl/herdenking-2016-2.html

  7. Indisch4ever zegt:

    hellshipmonumentherdenkinghellships2016
    Dit is het monument zeetransporten te Bronbeek. De maker heeft mensen uitgebeeld die zich aan elkaar vasthouden aan de zijkant van het schip. Zie de foto in het topic. (met dank aan Bo Keller voor deze toelichting)

    hellshipssept2016
    Sandra Reemer en Gerdi Verbeet bij dit monument 10 september jongstleden
    Sandra vertelde over haar opa die omkwam met de Junyo Maru.

  8. Indisch4ever zegt:

    Bij de hellshipsherdenking van 10 september zei Sandra Reemer al zoiets dat ze meer na-oorlogse kritiek op Japan had willen zien voor het niet markeren van de schepen.
    Jammer, haar speech is niet gepubliceerd en er is wel een film gemaakt, ook niet te vinden op het internet.

    • Ron Geenen zegt:

      “”””””””””Jammer, haar speech is niet gepubliceerd en er is wel een film gemaakt, maar die is ook niet te vinden op het internet”””””””””””””

      Een jaar of 2 geleden heb ik haar al via de internet geschreven, dat ze meer via het internet moest publiceren. Gewoon haar artikelen/filmpjes/acties naar andere websites sturen. Veel aan linken doen. Velen kunnen gebruik maken van deze media, maar vele anderen hebben het blijkbaar nog steeds niet door.

  9. brijl, J.Z. zegt:

    Best B en Ron,
    In november 1942 heeft het Internationale Rode Kruis bij de Japanse Regering met klem er op aangedrongen zich te houden aan de gemaakte Internationale afspraken op de Conferentie in Genève, waarbij onder meer was afgesproken, dat:
    – de kgvn correct a/boord moesten worden behandeld;
    – de schepen ZICHTBAAR moesten zijn voorzien van het Internationale “RODE KRUIS” teken;
    – de schepen eveneens ZICHTBAAR moesten zijn voorzien van de letters POW (Prisoners of War).

    Verder wil ik nog voor alle duidelijkheid vermelden, dat naast Nederlandse, Ambonese en Menadonese militairen, zich ook a/b Amerikaanse, Britse en Australische kgvn bevonden,die deel uitmaakten van dit tragische rampen-transport. Onder de Nederlanders waren er verder ook nog bemanningsleden van de Ned. koopvaardij, o.a. matroos WILLEM PUNT.
    Tenslotte bevonden zich a/b naast Japanse militairen en Japanse technici, meer dan 4000 Indonesische dwangarbeiders – Romusha’s – aan/ boord van het ss “Junyo Maru”.
    De meesten van hen verdronken tijdens dit transport, omdat zij in de onderste ruimen zaten; ca. 200 overleefden deze zeeramp, maar verloren naderhand ALLEN het leven, toen zij onder erbarmelijke omstandigheden gedwongen werden, om aan de aanleg van de Pakan Baroe spw. te werken. Men heeft tenslotte hun lichamen nooit kunnen vinden, omdat zij niet begraven mochten worden,als zij tijdens hun gedwongen werk overleden.

    mvgr.
    Jacq. Z.Brijl.

  10. Great story! Is het ook in het Engels?

    • Ron Geenen zegt:

      “”””””””Great story! Is het ook in het Engels?””””””””””””””

      Hoe kunt u dat zeggen? Het is een van de grootste schandalen en gedragingen van de moordende Jap. En zo hebben ze ongeveer 20 schepen naar de bodem van de zee geholpen inclusief slachtoffers.

      • Indisch4ever zegt:

        Het waren wel onze bondgenoten die het schip deden zinken. Zij schoten.
        Het ligt allemaal niet zo simpel zwart en wit.

      • Ron Geenen zegt:

        Heb de Japanse schepen geteld, die geen teken van het rode kruis voeren en in hun ruimen allemaal gevangenen vervoerden. Deze schepen werden dan ook getorpedeerd.
        Het waren er 17. Misschien waren het meer. Onze bondgenoten hadden opdracht die schepen helaas naar de bodem van de zee te zenden. Heb daarbij ook een paar familieleden verloren en dat dank zij het gedrag van de Jap.

  11. Loekie zegt:

    ” ‘Mijn vader was van een andere generatie. Over de oorlog sprak je niet. En voor hem gold dat het aantal slachtoffers dat hij had gemaakt nu opeens een stuk hoger was geworden. Maar, zo zei hij, daar kan ik nu toch niets meer aan veranderen.”
    http://www.npogeschiedenis.nl/andere-tijden/afleveringen/2002-2003/De-ondergang-van-de-Junyo-Maru.html

  12. George zegt:

    War is the greatest plague that can afflict humanity;it destroys families, communities, states ,traumatizes mankind and the whole ecology. It is destruction at its worse. Any scourge is preferable to it.

  13. brijl, J.Z. zegt:

    Beste B,
    Fijn dat je weer de aandacht vestigt op dit verschrikkelijke zee- drama , waarbij zoveel van onze militairen aldaar een zeemansgraf vonden.
    Voor een aantal van de families van deze Ned. slachtoffers is het mij intussen gelukt, om
    postuum op een EERVOLLE wijze alsnog het Mobilisatie- Oorlogskruis toegekend te krijgen. Het zou geweldig zijn, als op dit bericht nog meer familieleden van deze slachtoffers contact met mij willen opnemen; ik kan mij dan ook voor hen inzetten dan, hun (groot)vader alsnog een
    onderscheiding toegekend kan krijgen en de versierselen van de onderscheiding + documenten aan hun naderhand kan worden uitgereikt.

    met hartelijke groet.,

    Jacq. Z. Brijl.

    • bokeller zegt:

      Bo Keller op 23 december 2011 om 22:35 schreef:
      Ong.in de laatste week van september 1944,hoorden wij
      afgepijgerde,honger lijdende,gevangenen in M-Sumatra
      motoren geronk- kabaal-overal rennende roependen armtierige mannen.

      Zenuwachtige op ons in rammende bewakers.
      Dan een overdonderend gejuich,vaderlandse -en
      kerkelijke liederen zingende overlevenden vd.ramp.
      Vrachtauto na vrachtauto afgeladen met
      overlevenden denderden op een paar meters afstand ons voorbij.
      Wij waren verbijsterd , totdat de herkenning kwam ,
      de krijgsgevangenen afkomstig vanuit Java,die ons vanaf de trucks toeschreeuwden :VOLHOUDEN, de Amerikanen komen
      ,wij zijn getorpedeerd.
      Niemand van ons kon weten dat het nog een 1jaar zou duren,
      het was wel een morele oppepper
      In dat toekomend jaar hadden deze getransporteerden zo ook wij de verschrikkelijke periode proberen te overleven .
      Ik hoop, dat m’n transport genoten een reactie geven.
      siBo

      • Pierre de la x zegt:

        Respect voor de “spirit” van die mannen die net een verschrikkelijke ramp hadden overleefd en zich niet als geslagen honden lieten afvoeren maar anderen moed en hoop dorsten toe te roepen. Hoop doet tenslotte leven.

        Pak Pierre

      • Ron Geenen zegt:

        “”””””””””””Ong.in de laatste week van september 1944″”””””””””””

        Was je toen ook in Bangkinang?

      • bokeller zegt:

        ## Hoop doet tenslotte leven##
        Na het transport van deze ongelukkigen, dat ons
        blik weer op de kansen van de oorlogssituatie richtte,
        was het overvliegen van tientallen bommenwerperpers
        richting Singgapore, wat paniekachtige toestanden in
        de bij ons omringende Japanse militairen teweeg bracht.
        Maar ook de diepe angst over ons toekomend lot,
        daar de Japanse kampcommandant ons toen de opdracht
        gaf om diepe kuilen buiten het Complex te graven.

        siBo

    • Ron Geenen zegt:

      Dat ga ik doen, Jacq. Mijn neef Rudy Uijleman-Antonijs heeft die ramp overleefd, werd uit het water na 3 dagen uit het water gevist en vervolgens weer als gevangene aan de Pakan Baru spoor te werk gesteld. Ook dat heeft hij overleefd en is rond de 85 jarige leeftijd in Den Haag, kinderloos, overleden. Zijn zus en mijn nicht, Meity Ungerer, nu 88 jaar, woont bij mij in de buurt in CA. Ik ga haar benaderen en gegevens verzamelen.
      Tot hoors.

    • Charmaine Broks zegt:

      Mijn opa, Johannes Hubertus De Meij was als militair op de Juyno Maru toen die op 18 September 1944 werd getorpedeerd. Uiteraard heb ik mijn opa nooit gekend, maar ik zou het zeer op prijs stellen als hij voor zijn inzet en heldhaftigheid postuum een eervolle onderscheiding in de vorm van het Mobilisatie-Oorlogskruis zou mogen ontvangen

    • Caroline Zandbergen zegt:

      Geachte Heer Brijl,
      Ook mijn opa zat op de Junyo Maru en is een aantal dagen na de torpedering omgekomen: Steenwinkel, Teunis Adrianus Res. Elt. Gi.K.N.I.L. Ik weet zeker dat mijn moeder en haar broer het heel fijn zou vinden om postuum het mobilisatie-oorlogskruis van hun vader te ontvangen. Kunt u mij zeggen hoe ik dit kan aanpakken? Vriendelijke groeten, Caroline Zandbergen

      • J.Z.Brijl zegt:

        Goedemorgen Caroline Zandbergen,
        Dank voor Uw bericht, dat ik zojuist heb gelezen; in beginsel zal ik U natuurlijk helpen en
        voor Uw Opa proberen, dat hij alsnog postuum en eervol het Mobilisatie- Oorlogskruis toegekend kan krijgen.
        In een aparte aan U gerichte e-mail, zal ik wat aanvullende info. naar U verzenden.
        met vriendelijke groet,
        Jacq. Z. Brijl

    • Anoniem zegt:

      Hi beste Jacq,
      mijn naam is Herbert Warnars, mijn Opa Hendrik Johan Warnars geboren 5 Sep 1904 is overleden op de Juno Maru op 18 Sep 1944.
      mijn vraag is, waar bkan ik verdere informatie hier over krijgen?
      mail adres: herbertjan58@gmail.com.
      Dank je hartelijk,
      Herbert Warnars

Laat een reactie achter op Jan A. Somers Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.