Tweede kerstdag 2004. De allesverwoestende tsunami die ook Sri Lanka trof. Mona Janssen was net een paar dagen terug uit Hikkaduwa, een kustplaats in het zuidwesten van Sri Lanka. De plaats waar haar zoon een vakantieresort had gebouwd. Het resort werd als bij wonder gespaard. Het dorpje niet. Het werd helemaal verwoest. Er vielen vele dodelijke slachtoffers en ontelbare gewonden.
—-
Mona is geboren in Bandung, op Java. Tot haar zevende is ze daar gebleven. De eerste klas van de lagere school gedaan, net als de Eerste Communie. En toen moesten ze vluchten. Naar Nederland. Over die vlucht en de jaren daarna kan Mona uren vertellen. Geen vrolijke verhalen. “Maar nu gaat het ergens anders over”, zegt ze, met een blij gezicht. “Over de mensen in Hikkaduwa. arenalokaal.nl
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Hoe was het eten in de contractpensions
waren er toen geen eet/kook problemen .
Ik ben nooit met eten verwend geweest,maar
bij m’n opvang [paardestal] Oldenbroek kon ik
de soldatenkost aldaar,niet naar binnen krijgen.
Het in je etensblikje gemikte prak, de vettige lucht
in de eetzaal,de ongewassen lichaamslucht rondom.
Tot mijn laatste centen aan de patatboer versleten of
ik at brood met jam wat ik wel lekker vond.
siBo
“”””””Hoe was het eten in de contractpensions
waren er toen geen eet/kook problemen .”””””””””””””
Hotel/Pension Beatrix (een belediging voor de naam) in Berg en Dal kreeg je o.a. soep verdun met water zonder vlees. Het vreten was daar zo slecht dat zelf de ambtenaar ingreep, de tent sloot, en ons overplaatste naar Nijmegen. En dat vette blonde mens maar beweren dat ze het niet begreep.
“”””””””Het enige kruid dat ik at was kangkung.”””””””””
Maar eenmaal in NL werd het de lucht van Andijvie en ik geloof niet dat de vluchteling van vandaag daar mee wordt opgescheept.
Ach … als je net je vege lijf hebt gered, dan smaken rauwe bonen zoet, zo lijkt mij.
Hutspot andijvie is overigens best lekker. Beetje sambalbij …..
Pak Pierre
En vergeet ook niet dat onze ouders het voorgeschoten kledinggeld, meubelvoorschot, enz als backpay tot de laatste cent moesten terugbetalen. Salarissen werden met 60% ingekort. De posities van de Indo’s werden met 2 rangen verlaagd om concurrentie tegen te gaan.
Ben trouwens benieuwd of the hedendaagse vluchteling die andijvie wel zou lusten. Net in een van de kranten gelezen dat een paar het eten maar vies vonden en het hebben weggegooid.
Geef de hutspot andijvie, wat mij betreft, maar aan Ficky.
“tot de laatste cent moesten terugbetalen” Mijn ouders hoefden niets terug te betalen. Zij hebben ook nooit voorschot gekregen. Alles uit voorschotsalaris moeten betalen, elke maand wat. Voor mij geldt hetzelfde. Met als verschil dat ik als corveeër aan boord honderd gulden kreeg. En gratis overtocht, kost en inwoning (naast werken!).
“”””””””””Mijn ouders hoefden niets terug te betalen”””””””””””””
Dat heb ik al eerder gehoord. Ik spreek ook niet over de enkele uitzonderingen Maar het probleem dat de zeer grote meerderheid van de Indo gemeenschap overkwam. Die grote gemeenschap had het al moeilijk en de toenmalige regering vond het nodig om nog meer zout in de wond te smeren.
“Geef de hutspot andijvie, wat mij betreft, maar aan Ficky.” Moet je eigenlijk de stamppot andijvie van mijn Zeeuws meisje eens proeven, met uitgebakken spekjes.
“”””””””Moet je eigenlijk de stamppot andijvie van mijn Zeeuws meisje eens proeven, met uitgebakken spekjes.””””””””””
Laten we het houden “op smaken verschillen”
Geenen: “Ben trouwens benieuwd of the hedendaagse vluchteling die andijvie wel zou lusten. Net in een van de kranten gelezen dat een paar het eten maar vies vonden en het hebben weggegooid”.
De vluchtelingen die hier in ons land worden opgevangen zullen, gerekend naar de alhier geldende maatstaven, geen vies eten krijgen. Misschien wel eten dat hen vreemd is. But that’s different cook.
Mijn vrouw en ik zijn beide “oorlogskinderen”. Opgegroeid in karigheid. Er wordt bij ons GEEN eten weggegooid. Ik eet het liefste rijst, maar gun mijn vrouw haar Duitse kostjes waaronder ook de bij ons in NL bekende stamppotten. Ik eet braaf mee en vind stamppotten heel lekker, mits verrijkt met sambal.
De vluchteling die hier zijn eten met vies gezicht wegdondert mag van mij subiet vertrekken. Terug naar Syrië, Afghanistan, Eritrea of waar ze ook vandaag komen. Als het daar toch zoveel beter is …….
Pak Pierre
“”””””””””De vluchteling die hier zijn eten met vies gezicht wegdondert mag van mij subiet vertrekken. Terug naar Syrië, Afghanistan, Eritrea of waar ze ook vandaag komen. Als het daar toch zoveel beter is “”””””””””
Helemaal mee eens, maar wat doet de overheid. Eten wordt aangepast. Reeds eerder heb ik ook eens geschreven, dat wij beiden, mijn vrouw, ook een Indische, en wees, eten nooit weggooien. In tegendeel, weet tot op heden van de leftover altijd iets te brouwen. Ben als Indo geen liefhebber van de Hollandse kost. En het voedsel aan boord van de NL schepen hebben mijn smaak daarvoor ook niet verbeterd. En over smaken valt niet te redetwisten, niet waar.
Vandaag = vandaan.
PP
Vandaag kan ook, je weet maar nooit
“”””””””Vandaag kan ook, je weet maar nooit”””””””””
Bedoelt u de Inhoudingen en terugbetalingen? Vermoedelijk krijgen ze het dan aan de stok met Europa. Of het nu met Brussel is of Strasbourg.
Pak Arthur: “Vandaag kan OOK”.
Mijn leraar Duits op de Haagse HBS Beeklaan, Herr Lehnen (rijmt op Geenen, maar dat is toeval), zei tegen mij, als ik weer Indische traagheid ten toon spreidde: “Morgen, morgen, nur nicht heute, sagen alle faule Leute, Peterchen”. Peterchen was ik dus.
Overigens heb ik hier al eerder geschreven dat ik een allesetertje ben. Wellicht door die oorlog en wat daarna gebeurde, toen het al “vrede” was. Ik had en heb natuurlijk mijn voorkeuren, maar ik heb nooit gekankerd op het mij verstrekte eten. Zelfs niet aan boord van de schepen van de Christelijke Nederlandse Koopvaardij en niet in militaire dienst, waar het een nationale sport was om over het eten te klagen.
Zo lang er miljarden honger lijden, échte honger, moeten wij die het geluk hebben ons in welvaart te wentelen de goden niet verzoeken door geringschattend over eten te praten, laat staan eetbaar voedsel weg te gooien.
Pak Pierre
“””””””””. Ik had en heb natuurlijk mijn voorkeuren, maar ik heb nooit gekankerd op het mij verstrekte eten.””””””””””””””
Als je een grootmoeder en een moeder heb die van heel weinig in staat zijn iets lekkers te maken, dan vraag ik mij af wat mensen zoals de kok van hotel/pension Beatrix aan het doen waren. Ik ben heel kieskeurig geworden, want ik weet door ervaring, dat met weinig moeite het beter kan.
Vele mensen klaagden over het eten in de contractpensions 60 jaar geleden.
Hoeveel van hen hebben een ontvangen hap weggegooid ?
Heel normaal dat mensen soms onbekend voedsel niet lusten. En dat het in vuilnisbak verdwijnt.
Dat heeft niks van doen met arrogantie, ondankbaarheid , verwendheid enzo.
“”””””Heel normaal dat mensen soms onbekend voedsel niet lusten.
En dat het in vuilnisbak verdwijnt.””””””””
Ja zoiets als dat hotel in Berg en Dal.
Eetbaar eten weggooien omdat je het niet lust vind ik niet “normaal”.
Maar ja, het zal wel aan de omstandigheden liggen waaronder ik ben opgegroeid. Inclusief mijn opvoeding. Voor wijlen mijn goede vader, die uit zijn Birma-Siam tijd wel wist wat échte honger was, moesten wij kinderen niet proberen te zeggen “Dat lust ik niet”. De man had zijn fouten, maar hier had hij groot gelijk.
Pak Pierre
Dit is mijn vluchtig commentaar vanaf een vluchtheuvel: in de Oost had ik de duivel gezien,ik probeerde een hoge vlucht te nemen, maar ik viel lager dan geraamd en als een kievit liep ik mijn hart uit mijn lijf. om daarna overkruis te galloperen naar een ander continent.
Een uitvlucht …..
Pak Pierre
Het was meer een kruisvlucht uit of een kruidvat.
Of is het kruitvat?
Waarschijnlijk meer een kruitvat dan een kruidvat. Het enige kruid dat ik at was kangkung.
Mijn vertrek had niets te maken met vluchten. Na Kenpeitai, bersiap en lijken ruimen, met een korte verlenging als ambulancechauffeur (ook niet altijd even fris) dacht ik in Nederland beter af te zijn, meteen weer een nieuw avontuur. Dus op de Sloterdijk als corveeër van het Rode Kruis, met honderd gulden gage, naar Nederland. Was inderdaad een nieuw begin. En spannend. Een jaar lang verloren onderwijsjaren inhalen. Mijn ouders keken er natuurlijk wat anders tegen aan. Hun hele bezit verloren. Maar ze zijn wel rechtop blijven lopen, niet zeuren, sterke mensen!
“Maar ze zijn wel rechtop blijven lopen ……”.
Tja …. velen lijken vergeten dat wij afstammen van homo erectus.
Pak Pierre
Pak Lemon.
Mijn eerste vlucht naar Nederland was een gecontroleerde vlucht
gemaakt met de Connie.
De tweede vlucht vanuit Biak in 1962
siBo
Vluchtje KL nomor zoveel.
Eentje maakte een fataal ererondje boven Biak. Gelukkig zat jij daar niet in, Bo.
Hoop dat de stewardessen aardig voor je zijn geweest tijdens die lange vlucht.
Pak Pierre
Pak Pierre in dat vliegtuig zat de hele familie MacMootry; op de oudste zoon na: Doddy zat een klas hoger op de Mulo in DokV.(meissie van Baas René Vreede; mijn konco) De familie Mr. De Rijke kwamen er levend uit en bij een volgende vlucht(soort PiperCup) weer neergestort en ze kropen er gehavend uit. Niet te geloven; Bijzonder.
Mvg Jos H Crawfurd.
Tja …. sommigen hebben 2 beschermengeltjes, 1 op elke schouder.
Pak Pierre
Hallo Mona.
Mijn vader en zijn familie heeft ook in Bandung gewoond en zijn ook naar Nl.gevlucht.Fam.Krijgsman.
Naar mijn weten kwamen de fam.Krijgsman
oorspronkelijk uit West-Sumatra, zo ook mijn
maatje Abe, die in de loopgraven in Korea
sneuvelde in 1950.
siBo
Er was ook een familie Krijgsman te Soerabaya rond 1780.
Er is een theorie dat de stamvader van deze Javaanse tak een zoon was van de familie te Padang.
Maar dat is niet bewezen, zover ik weet
Mijn vader en zijn familie kwamen uit Malang maar hebben voordat ze naar Nederland kwamen in Bandung gewoond.
Mijn oma is met haar 4 zonen en 1 dochter naar Nederland gevlucht.
Het was een vlucht.
Nee hoor; we gingen met de boot: SS.Zuiderkruis. Duur een maand en een dag en begon de narigheid.
Acclimatiseren in een kamertje: Moeder en drie opgeschoten kerels van 19 tot 32 jaar en eens in de week mogen douchen voor amper een kwartiertje.
Nog niet over de Hollandse hap gesproken:Spruitjes; andijvie en al die goedkope groente.
Haring die vind ik wel lekker, maar die krijg je niet.
M.v.g. Jos H Crawfurd.
http://www.haringmetui.nl/
Dat is nu een ander soort Haring met Ui
siBo
Het was een diaspora.
De 2 begrippen, vluchten en terugkeren, vielen bij de reis naar NEDERLAND (het vaderland vlgs het paspoort) samen. Indischen die direct of na een kort verblijf in Holland doorreisden naar elders leggen de nadruk ws meer op vluchten.
***Vluchten = Aan de haal gaan, De benen nemen, De hielen lichten, De pleiterik maken, Deserteren, De wijk nemen, Drossen, Er uitknijpen, Ervandoor gaan, Heenlopen, Het hazenpad kiezen, Op de vlucht slaan, Uitwijken, Vlieden, Weglopen, Zich uit de voeten maken; Voorbijvliegen (ENCYCLOPEDIE)
Tja …. als ik in mijn Pan Dale Terlaloe Gemoek kijk, dan zie ik als omschrijving voor “vluchten” in eerste betekenis toch iets wat ik daarvoor ook onder “vluchten” had verstaan: “Zich (snel) verwijderen om zich te onttrekken aan dreigend gevaar; om te ontkomen aan een vijand”.
Toen de Japanners in maart 1942 in aantocht waren vluchtten mijn grootmoeder, moeder en tante met mijn zusje en mij van Semarang de bergen in. Ik was 3 en herinner mij van de vlucht nagenoeg niets, zeker niet van de angst en spanning die de volwassenen moeten hebben gevoeld. Er heerste totale paniek.
Toen de Japanners capituleerden en er officieel vrede was maar de Indonesiërs in Semarang vreselijk tekeer gingen, werd ons de gelegenheid geboden huis en haard (bij wijze van uitdrukking, “haard” in Semarang immers tidak ada) te verlaten en naar Siam te “vluchten”. In die tijd vluchtten mijn grootouders De la X met achterlating van have en goed uit Magelang naar Semarang, per Brits militair convooi dat onderweg regelmatig werd beschoten door dappere Indonesische “vrijheidsstrijders”.
Aan het begrip “vluchten” is in mijn optiek altijd verbonden “een hals-over-kop vertrek van ergens met de hete adem van de dood in de nek”.
Er zijn gevallen bekend van mensen die in de roerige vijftiger en zestiger jaren uit Indonesia moesten vluchten onder levensbedreigende omstandigheden. Onder meer de showprocessen tegen de heren Jungschläger en Schmidt, beiden ex Nefis, zouden anderen ertoe hebben genoopt er snel van door te gaan, met een zak over het hoofd en een tandenborstel als enige bagage.
Ik denk niet dat voor de meesten van de 300.000 – 400.000 (Indische) Nederlanders die per boot en sommigen per vliegtuig naar Nederland vertrokken, aanspraak kunnen maken op de indicatie “vluchteling”. Goed, de meesten gingen niet vrijwillig omdat alles erop wees dat het nieuwe Indonesia geen boodschap aan hun had, maar zij vertrokken niet onder acuut levensbedreigende omstandigheden.
Nu wij allen via het buisje en andere nieuwsmedia dagelijks worden doodgegooid met vluchtelingen en hun ellende, zullen sommige “repatrianten” van toen en hun nazaten het wel spannend vinden om zichzelf anno heden ook “vluchteling” te noemen, onder het motto “kijk, wij hebben net zo geleden”.
Ik denk dat zelfs een reisje klas kambing met “Zuiderkruis”, “Sibajak” of “JvO” een snoepertje is geweest vergeleken bij de lange voettochten, oversteek per wankel rubberbootje en andere ontberingen van de oorlogsvluchtelingen die nu in het veilig gewaande Europa een goed heenkomen zoeken.
Pak Pierre
@:”Ik denk niet dat voor de meesten van de 300.000 – 400.000 (Indische) Nederlanders die per boot en sommigen per vliegtuig naar Nederland vertrokken, aanspraak kunnen maken op de indicatie “vluchteling”. :
Bovenstaande citaat geldt eveneens voor zo’n 800.000 personen van de 1 miljoen vluchtelingen die vanuit Turkije of Libië naar Europa (lees: Duitsland, NL en Zweden) komen.
Wat ik alle dagen op de tv zie, zijn talloze sterke jonge mannen (zogenaamde sixpackers!) uit voornamelijk Afghanistan, Eritrea/Somalië en Marokko/Tunesië, en hier en daar een vader met z’n gezinnetje, die de Turkse opvang niet bevalt alhoewel hij in Turkije toch wel is ontkomen aan het oorlogsgeweld in Syrië of Irak.
Dat ze allemaal persé naar de rijke Noord-Europese landen willen en daarvoor een gevaarlijke overtocht op zee maken in een gammel bootje waarin veel te veel personen zitten met reddingsvesten, die zo’n naam echt niet waard zijn, gevolgd door een barre voettocht van enige honderden km’s (meer dan 1.000 km soms!) door minder rijke Europese landen over hebben, geeft toch wel te denken!
Een aparte uitleg aan het tegenwoordig veelvuldig misbruikte woord “vluchteling” zou op haar plaats zijn.
Ik zou ons Indo’s op geen enkele wijze willen vergelijken met deze stroom van vluchtelingen.
“En toen moesten ze vluchten. Naar Nederland. Over die vlucht en de jaren daarna kan Mona uren vertellen.”
Vertrokken of gerepatrieerd hoor en lees je steeds minder. Gevlucht hoor en lees je steeds meer.
en de discussies op vele indosites, worden de indo’s en molukkers heel vaak vergeleken met de vluchtelingen van nu…er zijn zelfs een paar indo’s die dan maar met gemak beweren dat de indo’s t beter getroffen hadden, dan de tegenwoordige vluchtelingen….en dan komen de ruzies… 😉 het woord repatrianten, worden maar afgedaan als een niet bestaand woord….