Mas Rob:
Een van de onderwerpen die er maar bekaaid af komen in de geschiedschrijving van de laatste jaren van Nederlands-Indië is het culturele leven in de kolonie. Indië kende zo bijvoorbeeld een eigen filmindustrie, iets dat in Nederland vrijwel vergeten is. Ik kom erop omdat ik, al zwervend over internet het volgende artikel uit de Indische Courant van 3 juni 1937 tegenkwam:
-
...........𝓘𝓷𝓭𝓲𝓼𝓬𝓱𝟒𝓮𝓿𝓮𝓻
Berichten van het heden, maar ook uit het verleden -

- en


Indische Soos -

Recente reacties
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Pierre H. de la Croix op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- René 1969 op Jappenkamp Kampili
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Anoniem op I.M. Sophia Miedema-Verstraate
- wollige taal van den Broek op Bibi Breijman over haar roots
- stupidity - van den Broek op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- U.N. Meis op Wat heb je gestemd voor de Tweede Kamer
- Pierre H. de la Croix op ‘Mongoolse Prins’ Dschero Khan (96) overleden in april
- Pierre H. de la Croix op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- wanasepi op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- njai - van den Broek op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- ronmertens op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- Anoniem op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- ronmertens op Zussen Klemann op zoek naar voorouders Bekker
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow vereist JavaScript.





































“Dat was niet ‘netjes’ geloof ik.”
=================================================
Hoewel er verschillen zijn in de gezelschappen , de bezoekers en de steden was een Stamboel voorstelling vaak mede beinvloed door inbreng van de bezoekers .
Het mee zingen, of commentaren .
Dus het is logisch dat jonge (toekomstige) heeren van hun moeders niet naar zo’n voorstelling mogen.(Zelfs getrouwde heeren moeten het “stiekem”doen)
Bij de ronggengs (lagere kaliber) kunnen de heeren vaak mee dansen (tandak-ken) en eventueel na afloop kon men soms prive converseren met de danseressen.
Heel erg privé?
Hangt waarschijnlijk af wie ‘de laokes ût zitte te dèle’ …
e.m.
Nji Tjitjih was een Sundanese ze werd ontdekt op haar 15 jaardoor Opera Valencia een rondreizende stamboel(?) gezelschap.
Dus een echte nette gezelschap, anders dan de ronggengs.
Later werden ze bekend onder de naam Sandiwara Miss Tjitjih , de “titel Tjitjih kreeg ze van de kolonialen en en Indonesiers.
(Quote : diberi gelar oleh kaum kolonial dan bangsawan bumi putra dengan sebutan “Miss” ).
In mijn jonge jaren heb je ook de openlucht bioscoop ( MisBar) .
Als geriMIS (begint te regenen) , gaan de kijkers buBAR ( lopen weg).
Wij mochten van onze moeder niet naar Komedie Stamboel. Dat was niet ‘netjes’ geloof ik.
Naast de Gambar Hidoep gebeuren is ook interessant om te schrijven over de geschiedenis van Miss Tjitjih.
Echt bekend bij de Orang Betawi en Orang Indo Belanda.
Niet iedereen kan en wil naar de Schouwburg ( schuin tegenover de ingang van Passer Baroe) .
@Surya Atmadja: Miss Tjitjih, die naam herinner ik me heel goed uit de periode 1947/50 in Batavia. Zij trad op in een soort stamboel voor Indonesiërs in een openluchttheater van gedek. In die tijd waren er meer bioscoopzalen opgetrokken van gedek, maar die hadden een dak. Dat bewuste theater lag in mijn vage herinnering aan een grote weg, ‘k dacht naar Kemayoran.
Een tekening van Peter van Dongen.
Mooie tekening van Peter van Dongen: bioscoop REX tussen 1946 en 1950 (?). Wanneer we die vergelijken met de foto uit 1939, valt op hoe in de tekening de E van REX er bijhangt.
Sign of the Times?
Wat achtergrond info ( via de vertaalmachine v Pak Google )
Algemeen Nederlandsch Indische Filmsyndicaat
Indonesische Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
( http://id.wikipedia.org/wiki/Algemeen_Nederlandsch_Indisch_Filmsyndicaat )
Algemeen Nederlandsch Indische Filmsyndicaat (ANIF) filmmaatschappij eigendom Albert Balink opgericht in 1938 . Het bedrijf richt zich op het maken van een documentaire over Indie voor vertoning in de Nederland . Zijn studio is gelegen in de regio Jatinegara (nu studio PPFN) in Jalan Otto Iskandar Dinata. De eerste nieuwsfilms gemaakt door ANIF zijn opnames over drukte op het Waterlooplein ( Banteng-plein ), de mars naar het paleis van de gouverneur-generaal, Pasar Gambir ( pekan Raya Jakarta oudheid), en ga zo maar door.
In de ANIF News, werd bekend dat aanvullend op het maken van Spiegel van Indie (Mirror-Indië) bleek dat Balink ook van plan was om films met titels Goa Djin, Land Geurige, Boemi Volcano, Boelan Light (Blue Moon), Gogoda en Tjandoe te produceren. Na Balink’s vertrek stagneerde de productie van ANIF De meest opvallende creaties van Mannus Franken (leider ANIF camera’s)zijn, Land Sabrang (1938), een documentaire. In Februari-maart 1940, werd ANIF opgeheven.
Uit het artikel van de Indische Courant blijkt dat de in het Wikipedia-artikel gegeven oprichtingsjaar (1938) van het ANIF niet klopt.