Je foto hangt naast de TV aan de muur
en ik zie je dagelijks en denk aan je stervensuur,
verzopen nadat je kapot geschoten was in het nachtelijk uur.
In de Slag in de Javazee op de 27ste dit jaar alweer 73 jaar geleden,
smeekte je om je leven maar God verhoorde niet je gebeden,
je angst en het gekerm en geschreeuw, ook niet die van hen die meeleden. IAF. De tekening is van deze site.
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Een hergedachtenis van 27 februari 1942.
Cor, mijn broer, voor jou zal ik mijn verdriet herschrijven,
opdat de wereld voor heel even zal ophouden met kijven.
Opdat de wereld weet dat je als mens je leven
samen met je kornuiten aan ons hebt gegeven.
Opdat de wereld weet, dat het leven snel voorbij glijdt
en als het even kan, men van elkaar iets meer begrijpt.
Opdat de wereld weet dat niet altijd het ego kan prevaleren
en men jou en je gevallen mede-kornuiten dient te respecteren.
Men heeft helaas jullie offers niet begrepen en kijft er lustig op los;
en is men het niet met elkaar eens, dan is de tegenpartij gelijk de klos.
Opdat de wereld weet, dat deze dag er één is om te gedenken
en men niet het gif over elkaar heen dient te schenken.
Cor, je was een mens en gaf je piepjonge leven
en verdient respect, al was het maar voor heel even.
Geachte Heer Hans Boers,
Met ontroering en respect heb ik Uw hergedachtenis aan 27 feb. gelezen.
Binnenkort wordt ik 88 jaar, maar zo lang ik dit werk nog kan en mag doe, zal ik proberen de vetetranen en de families van de tijdens WOII overleden mannen en
(groot)vaders, te helpen.
mvg. JZB
Dank u wel meneer Brijl… (ook namens mijn broer en mijn militaire voorouders – Lt. Gen / Majoor Hoofdintendant en andere familieleden die hun leven offerden hetzij door onthoofding hetzij door ontberingen)
En dank voor uw moeite voor anderen en ook namens die anderen. Ik wens u nog een fijne maandag en pelan2.
Lees meer over Naas Chömpff op OGS; http://www.hetverhaalbewaard.nl/persoon/25234/jan-marie-lodewijk-ignatius-chömpff
vrg nanna Jeekel
http://www.imexbo.nl/slag-in-de-javazee-1-1.html en volgende pagina’s erna met de nadruk op enkele gevallenen.
@ De heer Brijl, luitenant-kolonel b.d.
Geachte heer Brijl, is het niet mogelijk (met uw ingangen) om bij de organisatoren aan te kaarten dat er meer aandacht bij de herdenkingen wordt geschonken aan de andere schepen, dan enkel die 4 genoemde. Ik meen ergens vernomen te hebben, dat de Slag in de Javazee (met de nadruk op de ondergang van HMS de Ruyter en overige gezonken schepen 60 km westelijk van Bawean, als “toon voorbeeld” door de verantwoordelijken,voor alle zeeslagen aldaar is bedoeld, wat betreft het herdenken.
@ De heer Somers.
U schreef o.a.: Als u een keer in Surabaya bent, ga dan naar Kembang Kuning. Buig dan het hoofd, meer hoeft niet. Jammer dat ik daar te oud voor ben.
Het is mij enigszins onduidelijk voor wie uw bericht bedoeld is.
Hans Boers
“voor wie uw bericht bedoeld is.? Voor de heer ‘RLMertens zegt: 28 februari 2015 om 21:50’. Ik dacht daarbij dat je het bij een herdenking niet zo moeilijk moet maken. Alleen hormat betuigen. Mijn conditie en gezondheid laat het niet meer toe Indonesië te bezoeken.
Voor een verslag van die slag vind ik het boek ‘Koers 300, Vaart 25, De Slag in de Javazee’ van J.P. Nater goed leesbaar. Met een goede literatuurverwijzing.
Dank heer Somers voor uw uitleg en verwijzing naar J.P. Nater.
m.vr.gr. Hans Boers
J.P. Nater was een Groningse dermatoloog die geschiedenis als hobby had. Van zijn hand zijn verschillende boeken over uiteenlopende historische onderwerpen verschenen.
@Somers; ‘voor wie bedoeld…. Ik heb gebogen bij het monument aan de noord kust van Rembang. De plek, ten noorden,waar de zeeslag heeft plaatsgevonden. We waren,9/ ’99, per auto op weg van Soerabaja, langs Grisé, naar Semarang. Verdriet/hormat voor een mi.nutteloos offer door zovelen. Want Indië werd daarna in een vloek en zucht door Japan ingenomen. En die offer is dankzij Helfrich, die voor de zeeslag met Doorman een discussie had over het nut van deze expeditie. Helfrich, die later na de oorlog nog rustig van zijn pensioen kon genieten en aan die bombarie van ‘ik val aan’ volop meedeed.
Geachte Heer Boers,
Ik heb indertijd deze kwestie onder aandacht van het Bestuur van de “Stichting
“Herdenking Slag in de Java Zee” gebracht, maar daar ben ik helaas niet veel verder mee gekomen.
Misschien dat er zich tzt nog eens een betere mogelijkheid zal voordoen.
met vriendelijke groet,
Jacq. Z. Brijl
Geachte heer Brijl, dank voor uw antwoord. Hopelijk lukt het inderdaad t.z.t. zo God het wil.
m.vr.gr. Hans Boers
Dit is het verhaal van mijn broer, die op de Hogere Zeevaartschool in Den Helder in de jaren zestig adelborst was en inwonend student bij het gezin van oom Ko, een jongere broer van mijn vader.
“Een jongere broer van mijn vader, (oom Ko), was korporaal konstabel op het fortuinlijke schip De Tromp. Een konstabel is een van de artilleristen op een schip die de kanonnen van het schip bedient. Hr.Ms. Tromp een lichte kruiser heeft, evenals haar iets jongere zusterschip Hr.Ms. Jacob van Heemskerck de gehele oorlog overleefd en is, volgens haar opvarenden een fortuinlijk schip geweest. De Japanners dachten er anders over. Niet minder dan vijfmaal maakten zij in communique’s bekend dit Nederlandse oorlogsschip tot zinken te hebben gebracht.
Wel liep de Tromp in de nacht van 20 februari 1942 aanmerkelijke schade op tijdens de Slag in straat Badoeng, waarbij ook tien opvarenden sneuvelden en dertig gewond waren.Zij kreeg daarna de order om zo spoedig mogelijk in Australie te gaan repareren en vertrok dientengevolge op 23 februari uit Soerabaja.Toen de Japanners enkele dagen later in de Java-zee met het geallieerd eskader onder Schout bij-nacht Doorman afrekenden, maakte de Tromp daar dus geen deel meer van uit. Men mag wel aannemen dat door deze bestiering van het lot de Nederlands kruiser de dans ontsprongen is. Na in Sydney hersteld te zijn heeft de Tromp vervolgens tot het eind van de oorlog in het verre oosten aan de strijd ter zee kunnen deelnemen. Eerst in de wateren rond Australie, konvooidiensten, daarna werd het schip ingedeeld bij de Britse “Eastern Fleet”en tenslotte bij de 7de Amerikaanse vloot in de Z.W. Pacific. De Tromp kreeg hierdoor gelegenheid op te treden bij verschillende acties in haar zo vertrouwde Indische wateren en zou ook de eerste Nederlandse oorlogsbodem zijn, die na de capitulatie van Japan weer op de rede van Tandjong Priok verscheen.”
H.A. N
Ja, dat klopt. Aan boord van de Tromp voor Batavia was er een radioverslaggever. Hij was wel niet aan land geweest, maar bij Nederland Wereldomroep kreeg je hem te horen met het verhaal dat alles rustig was. De radio waar ik mee luisterde was gejat van Japanse buren die vermoord waren. (mijn verleden telt wel enkele minder fraaie acties!)
Sorry, anoniem was ik. Gegevensvakje was leeg!
Sorry, anoniem was ik. Gegevensvakje bleek leeg te zijn.
Sorry, anoniem was ik.
Zo, dat weten jullie dus. Sorry!
@Anoniem/Somers.’radioverslaggever; ‘dat alles rustig was’.(?) De marconist; Te Batavia gearriveerd, terwijl aan land schoten klonken, werd de Indische bemanning gevraagd/verzocht een Britse verkenningsgroep (van de Cumberland) aan land te begeleiden en door Batavia te gidsen. De Indische groep weigerde; ‘de hele oorlog te hebben overleefd om dan in je geboorteland te worden neergeschoten’. Er werd gedreigd met sancties etc. De groep bleef bij hun besluit. De verkenningsgroep is zonder hen toch land gegaan(zonder een -blanke- Nederlandse begeleiding) De weigeraars hebben daarna nooit meer iets gehoord/ondervonden.(?)
@ellen. Toen de Tromp op weg was naar Batavia, hoorde mijn vriend 1e.marconist aan boord, de proclamatie. Hij gaf het bericht door aan zijn directe officier. Die verbood hem hierover verdere mededelingen te doen aan derden(?)
Inderdaad; ‘gestorven/verdronken voor een nutteloos eergevoel (van Helfrich)’, aldus de film maker.- Hoe moet/wil men zoiets tragisch herdenken. Zeker niet met ; ‘ik val aan volg mij’.
Moed, Beleid en Trouw……..tot in den dood!
Dit is het opschrift van het verhaal, dat ik indertijd over mijn Oom Naas had geschreven.
Hij was een echte “Indische jongen” en werd geboren in Nglirom, een klein dorpje in de residentie Blora op Midden-Java.
Gedurende zijn schooljaren had hij steeds aangegeven, dat hij maar één ding wilde worden, namelijk zeeofficier bij de Koninklijke Marine.
Bij het uitbreken van de oorlog met Japan, was LTZ 1 van de KM Jan Marie Lodewijk Ignatius (Naas) CHÖMPFF, Commandant van Hr.Ms. torpedojager “Piet Hein”; tevens was hij Groepscommandant van de 1ste Jagersgroep. Voorts maakte hij deel uit van de :ALLIED STRIKING FORCE!!!
Bij het afscheid van zijn echtgenote Connie – op de verjaardag van zijn jongste zoon Tommy – gaf Oom Naas zijn gouden huwelijksring en gouden vulpen aan zijn vrouw.
Die dag, was de laatste dag, dat zij elkaar nog zouden zien.
Tussen 19/20 feb. 1942 brak er een verbittert en hevig zeegevecht uit in de zeestraat Badoeng, ten Noorden van de eilanden Bali en Lombok, tussen het kleine Nederlandse/Amerikaanse Eskader en de Japanse voorhoede(neven)Eskader (+ een deel van de invasievloot), dat uiteindelijk leidde tot de Eervolle ondergang van Hr.Ms. torpedojager “Piet Hein”.
Vele van de moedige bemanningsleden van Hr.Ms. torpedojager “Piet Hein” verloren daarbij hun leven. Ook LTZ 1 Chömpff kwam daarbij om het leven. Naar eerst in Bali te zijn begraven werd Oom Naas na WOII herbegraven op het Ereveld “Kembang Koening” is Soerabaja.
Voor zijn moedig optreden werd hij postuum op 16 april 1942 no. 6/54888 door Hr.Ms. Koningin Wilhelmina benoemd tot Ridder der Militaire Willemsorde der 4de Klasse, met de mutatie:
“Moedig en beleidvol gedrag als commandant van Hr.Ms. torpedojager “Piet Hein” tevens groepscommandant 1ste jagersgroep, in het zeegevecht in Straat Lombok van 19 op 20 februari 1942, waarbij een uit zware kruisers en torpedojager bestaande vijandelijke overmacht, werd aangevallen, met het resultaat, dat den vijand zware verliezen werden toegebracht en waarbij Hr.Ms. torpedojager “Piet Hein” met het grootste deel der bemanning strijdend onderging”
(Moed, Beleid en Trouw………tot in den dood!).
De onderscheiding werd a/b/ van Hr.Ms. “Banckert” op 21 jan. 1945 te Rotterdam, aan zijn echtgenote uitgereikt door Hr. Ms. de Koningin, te samen met onderscheidingen die aan nog 2 andere bemanningsleden waren toegekend.
Het doet mij daarom nog altijd veel pijn, als bij de herdenkingen van de Slag in de Java Zee, nauwelijks Hr.Ms. torpedojager “Piet Hein” wordt vernoemd., ondanks dat dit schip deel uitmaakte van één Allied Striking Force en indertijd samen met o.a. Hr. Ms. Tromp, gewikkeld was in een (neven) gevecht met de voorhoede van een Japans Vlooteskader dat deel uitmaakte van het Japanse Hoofdeskader.
Ik hoop daarom tenslotte, dat in de komende herdenkingen van de slag in de Java Zee, dat ook Hr.Ms. torpedojager “Piet Hein” meer wordt vermeld, alsook de Nederlandse Marineschepen, die daarna in de zeestraat Soenda verloren zijn geraakt.
Jacq. Z. Brijl, luitenant-kolonel b.d., drg. “Bronzen Leeuw”.
Foto’s van Jacques Brijl:
Goede Zondagmorgen Boeroeng,
Ik was door omstandigheden wat laat met mijn reactie op het verhaal over de Herdenking van de “Slag in de Java Zee”. Omdat ik het erg belangrijk vond om toch “mijn verhaaltje” te vertellen heb ik alsnog mijn wat “lange” reactie bij het verhaal gevoegd.
Verder bijgevoegd, een foto van mijn Oom Naas, LTZ 1 J.M.L.I. Chömpff, die van hem is gemaakt, (hij zit midden achter de reddingsboei)a/b van Hr.Ms. van Ghent toen hij daar Commandant was.
Het bijzondere van deze foto is, dat nadat deze foto werd gemaakt,mijn Oom Naas, daarna met zijn gehele bemanning is overgegaan naar Hr.Ms. torpedojager “Piet Hein”.
Er bestaat voor zover ik weet geen enkel foto van mijn Oom met zijn bemanning, toen zij a/b waren van Hr. Ms. torpedojager “Piet Hein.
mhg. Jacq. (“der alte”).
Uit eerbied voor zijn moedig optreden in de strijd tegen Japan werd na WOII, een mijnenveger van de KM naar hem genoemd, dus Hr.Ms. Chömpff
Inderdaad wordt weinig vermeld over de Piet Hein.mijn vader Johan Verdonk was 1’stoker op de torpedoboot en helaas niet gered,ik heb hem nooit gekend ,ik ben13febr 1942 geboren.,mijn voornamen heb ik wel van mijn vader gekregen wel een kleine troost.zag een foto heel klein op deze site kon ik niet goed zien. Jammer.kan er nog meer foto’s van dl e Piet Hein op de site komen.?gr Mabel
Geachte Mevrouw Mabel Verdonk,
Ik heb begrepen, dat er maar heel weinig foto’s zijn van de bemanning van Hr. Ms. torpedojager “Piet Hein”. Misschien, dat één van de lezers van deze site nog een foto
heeft.
Ik had overigens nog een vraag. Heeft Uw familie ooit postuum een militaire onderscheiding voor Uw vader gekregen? Ik denk haast van niet.
. Zo niet, dan wil ik voor Uw vader proberen – als U dat tenminste wilt – alsnog een
onderscheiding toegekend te krijgen.
Mij adresgegevens, e.d. kunt U van BOEROENG krijgen.
Met vriendelijke groet
Jacq. Z. Brijl
Voor mijzelf rangschik ik de gebeurtenissen nabij en in Straat Soenda, na de slag, gewoon onder de Slag in de Javazee. Dat is ook meerdere geallieerde schepen overkomen. Zo ook de Exeter waarvan we de doden eerst in Soerabaja op Kembang Koening hadden begraven. Vlootaalmoezenier Pater Bruno en ik als misdienaar, zie Javapost. Ik dacht dat er bij de doden ook een Nederlander was. De vier Amerikaanse torpedobootjagers zijn volgens mij om de Oost ontkomen.
Geachte heer Brijl, Geroerd door het schrijven van u dat de Slag in de Straat van Badoeng en het vergaan van de Hr Ms Piet Hein nauwelijks herdacht/genoemd werd, heeft mijn vader Roelof(Dolf) Jan van Viegen, overlevende, na 1 bezoek aan de herdenking, besloten nooit meer te gaan. Zo teleurgesteld, voor hem volgde nog 3 jaar jappenkamp in Birma. Dit jaar ga ik voor het eerst om de echtgenoten,vaders,zonen,broers,opa’s te gedenken, die nooit meer thuis kwamen.
Mijn vader is overleden, die oorlog is een geestelijke last voor hem gebleven tot aan zijn dood.
Lieve groet.
” ‘ik val aan volg mij’” Sprookjes hebben het eeuwig leven. Zie Javapost.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_in_de_Javazee
Als u een keer in Surabaya bent, ga dan naar Kembang Kuning. Buig dan het hoofd, meer hoeft niet. Jammer dat ik daar te oud voor ben.
Dit is de derde reactie die mij doet ontwaken. Laat mij in Bandung tegen een overlevende tennis spelen (Adriaans/Kortemaer) en in Amerika een andere ontmoeten (Welcker); hij leeft nog.
Cap
My deepest sympathy and utmost respect for all the brave sailors who died or were wounded in that terrible and horrifying sea battle. May God bless them all.