7 december werd in de Singelkerk te Amsterdam het boek ‘Indisch Verdriet ‘ van Herman Bussemaker gepresenteerd
Angela Moyra zong haar eigen lied Hati Sakit. Opgedragen aan haar Molukse oma die , staande aan de reling van de boot die afvoer naar Nederland, steeds verder haar land zag verdwijnen . Ook een bekend beeld voor vele Indische mensen.
De foto is van Hetty Naaijkens, die aanwezig was.
Meer foto’s op facebook, quote: Dank aan alle bezoekers. Dank Jan-Kees Wiebenga voor het in ontvangst nemen van het eerste exemplaar van het boek ‘Indisch Verdriet’. Silfraire Delhaye voor je warme introductiegesprek naar het boek ‘Indisch Verdriet’. Wim Manuhutu voor het leiden van het debat, Peter Keppy, San Fu Maltha, en Elisa Lipschits voor het deelnemen aan het debat. Angela Moyra voor je prachtige nummers die je voor ons gezongen hebt. Peggy Stein en Anton Lutter voor de organisatie in samenwerking met uitgeverij Boom en alle vrijwilligers en vrienden
...................
Indisch4ever 
Het was een druk bezochte en goed georganiseerde presentatie in de kerkzaal van de Doopsgezinde Gemeente aan het Singel in Amsterdam, dankzij de medewerking van uitgeverij Boom, het Indisch Platform en het bureau OneBigAgencey werd het een bijzondere middag met een lach en een traan.
Het boek werd aangeboden aan Jan Kees Wiebenga een van de politieke pleitbezorgers van de Indische Kwestie in Den Haag en oud-voorzitter van ‘het Gebaar’
Herman Bussemaker heeft met dit boek opnieuw aangetoond een goed ingevoerde kenner van de recente Indische geschiedenis te zijn. Zijn eerdere publicaties over de Indische zaak bevestigden dit reeds. Hij heeft het boek voorzien van persoonlijke anekdotes en observaties, ongewoon bij een wetenschappelijk onderzoek, maar het werkt wonderlijk effectief bij de vele voorbeelden van vernederende situaties die de Indische gemeenschap in Nederland heeft moeten doorstaan in hun strijd om erkenning, van back pay tot het Indisch Herinneringscentrum In Bronbeek, tot op de dag van vandaag. Het boek geeft een voorbeelden van het opkomst en ondergang van een aantal Indische organisaties. Ook de treurige mislukkingen van projecten binnen de Indische gemeenschap komen aan bod. Hun strijd, want dat was en is het, met de dubbelhartige en ontkennende Nederlandse kabinetten van de afgelopen decennia, die zich verschuilend achter wettelijke bepalingen en rechterlijke uitspraken er niets voor voelde verantwoordelijkheid te nemen voor hun bruine medeburgers uit de Oost. Zo ontstond de morele ereschuld want onrecht verjaart niet!
Het boek is goed gedocumenteerd en kent vele bronvermeldingen als je zelf nog geen het een en ander wil opzoeken. Dat is het grote verschil met het boek van mevrouw Griselda Molemans, die beweringen gedaan heeft en feiten gepresenteerd die zij niet kan boekstaven en daarmee valse hoop creërend. Het boek sluit goed aan op ‘Ons Indisch Erfgoed’ van mevrouw Lizzy van Leeuwen.
Het boek ‘Indisch Verdriet’ moet je gelezen hebben!
Ik krijg steeds meer zin om het te gaan lezen. Een vergelijking met het boek ‘opgevangen in andijvielucht’ ligt inderdaad voor de hand. Ik ben benieuwd hoe Bussemaker’s boek zich verhoudt tot de claims van mevrouw Molemans.
We horen trouwens niet veel meer van de politieke en juridische acties die begin dit jaar met veel ketelmuziek werd aangekondigd.
Er vond een droeve gebeurtenis plaats in het leven van mevr. Griselda Molemans in eind okt van dit jaar. Een rouwperiode zij haar gegund……
Een verlies in de naast omgeving kan er inderdaad diep inhakken. Een periode van rouw is zeker begrijpelijk.
Zal er dan in het nieuwe jaar wél actie ondernomen worden met betrekking tot de claims? Zal dat de vorm krijgen van een rechtszaak tegen de Nederlandse staat. Nog een vraag: bestaat de Task Force Indisch Rechtsherstel (TFIR) nog steeds? Is het een persoonlijk initiatief van mevrouw Molemans en wie heeft er zitting in? Zal deze taskforce het voortouw nemen in politieke en juridische actie? http://www.stgdebrug.nl/claims.html
@Mas Rob “bestaat de Task Force Indisch Rechtsherstel (TFIR) nog steeds? ”
Omdat de bijna naamgenoot ( Indische Raad v Rechtsherstel) te overheidsgedreven dwz gauw het hoofd in de schoot legde of misschien (onbewust) zaken verdoezelde?
Uit : Kamerstuk 21 maart 2000
25 839
Tegoeden Tweede Wereldoorlog
Indische tegoeden
De Begeleidingscommissie Onderzoek Indische Tegoeden, de commissie- Van Galen heeft onderzoek verricht naar de particuliere Nederlandse bank- en verzekeringstegoeden in Nederlands-Indië.
De conclusies leren dat er geen directe aanwijzingen te vinden zijn voor het systematisch in beslag nemen van particuliere bank- en verzekeringstegoeden door de Japanse bezetter. Na de Tweede Wereldoorlog zijn de rechten van bankcliënten en polishouders overigens vrijwel onverminderd gehandhaafd gebleven.
Het onderzoek naar de Indische Raad voor het Rechtsherstel is zoals gezegd uitermate summier geweest omdat de archieven daarvan voor het grootste deel niet meer aanwezig waren. Dit neemt niet weg dat er ook binnen het meer beperkte, eigen kader van het Indische rechtsherstel tekortkomingen naar voren zijn gekomen. De commissie-Van Galen wijst op de specifieke problemen rond de valutarestricties die het opnemen en overmaken van tegoeden bemoeilijkten en op de levensverzekeringen. Voorts ligt het in de rede dat het Indische rechtsherstel in de jaren 1945–1949 tenminste met dezelfde aanloopproblemen en vertraging heeft gekampt als het rechtsherstel in Nederland.
De gesignaleerde tekortkomingen in het Indische rechtsherstel krijgen meer gewicht in combinatie met diverse andere problemen waarmee de vervolgingsslachtoffers zich na de Japanse bezetting in Nederlands-Indië geconfronteerd zagen, met name de vijandig geworden bejegening door Indonesiërs die naar onafhankelijkheid streefden en de grenzen die de ontwikkelingen in de periode tot aan de soevereiniteitsoverdracht hebben gesteld aan het rechtsherstel. In dit verband acht de regering een gebaar op zijn plaats dat de grenzen van de gesignaleerde tekortkomingen van het Indische rechtsherstel met zijn relatief beperkte reikwijdte overstijgt maar wel recht doet aan de bijzondere omstandigheden waarbinnen het rechtsherstel in Nederlands-Indië heeft plaatsgevonden.
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-25839-13.html
Uit:http://andijvielucht.nl/blog/
Molemans recent 21 nov 2014 : Dit is de kernvraag: wanneer geeft de DNB toe dat er in februari 1942 een kapitaalvlucht vanuit Batavia naar New York heeft plaatsgevonden, waarbij de geld- en goudvoorraad van de banken en verzekeringsmaatschappijen op Java in het diepste geheim is overgebracht? Waarvan vervolgens beweerd wordt dat dit kapitaal geconfisqueerd is door de Japanse bezetter? En het gros van de oorlogsslachtoffers hun banksaldo en polissen nooit uitgekeerd hebben gekregen?
Wanneer gaat men zich ook eens inspannen voor een gedenksteen voor de Bersiapslachtoffers bij het Indisch monument? Of tellen die nog steeds niet mee en gaat het alleen om de centjes.
Huib.
Ik krijg zo langzamerhand het idee dat er geen bersiapslachtoffers mogen bestaan. Dat geeft teveel gedoe! En binnenkort is mijn generatie er niet meer. Dan praat niemand er meer over. Eindelijk rust!
Ik zal wel de plank totaal hebben misgeslagen; maar wie is Jan Kees Wiebenga nou eigenlijk die het Gebaar behartigt of in het leven geroepen heeft.
Schandalig om het zo te benoemen; een achterstallige NATRAP zoals de Jap altijd doet.
Een schamel fooitje van zo’n €1300,00; zeker de rente van een aalmoes voor die bruine rakkers.
Bedankt Mijnheer Wiebenga; ga lekker verder wiebelen.
Mvg.Jos H Crawfurd.
1.300 euro is nog altijd meer dat een baboe gedurende heel haar carriere zal hebben verdiend. En helemaal simpel is Wiebenga niet :
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan-Kees_Wiebenga
Dag meneer Crawfurd, ik hoop dat u hier wat aan hebt:
— Mr. J.G.C. (Jan-Kees) Wiebenga*** was Bestuursvoorzitter van de Stichting Het Gebaar. In de Raad van Advies zaten o.a. Dr. ir. H.Th. Bussemaker (Vereniging Kinderen Japanse Bezetting en Bersiap) – E.J.E. Herni (Bond van Ex-Geïnterneerden en Gerepatrieerden van Overzee) (tot 26-05-2008) en Mevrouw dr. A.M. de Pijper (Stichting Japanse Ereschulden). In de Raadkamer Projecten was o.m. vertegenwoordigd de thans als dichter/schrijver bekend staande Drs B(arney) P. Agerbeek, toentertijd nog in de hoedanigheid van Directeur Rabobank.
— Het bestuur van de stichting nam besluiten over de ingediende projectaanvragen. De beslissingen nam het bestuur na advisering door de Raadkamer Projecten. Het bestuur kon de Raad van Advies benaderen als extra informatie over ingediende projectaanvragen nodig bleek.
— Stichting Het Gebaar is opgericht in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Het bestuur van de Stichting Het Gebaar is door minister dr. E. Borst van het ministerie van VWS geïnstalleerd.
— De Nederlandse regering heeft in december 2000 ‘Het Gebaar’ gemaakt ‘als erkenning van achteraf geconstateerd teveel formalisme, bureaucratie en vermoedelijke tekortkomingen in het Indisch rechtsherstel in combinatie met de andere problemen waarmee de vervolgingsslachtoffers zich na de Japanse bezetting in Nederlands-Indië geconfronteerd zagen, met name de vijandige bejegening door Indonesiërs die naar onafhankelijkheid streefden en de grenzen die de ontwikkelingen in de periode tot aan de soevereiniteitsoverdracht hebben gesteld aan het rechtsherstel vanwege vermoedelijke tekortkomingen in het naoorlogse rechtsherstel’. De regering heeft 350 miljoen gulden (€ 158.823.075) voor individuele uitkeringen en 35 miljoen gulden (€ 15.882.308) voor collectieve doelen beschikbaar gesteld. In november 2001 werd, in opdracht van het ministerie van VWS, Stichting Het Gebaar opgericht. De stichting beheerde de gelden en verzorgde de aanmelding, verificatie en uitbetaling van de projectgelden bestemd voor collectieve doelen, zoals zij dat ook heeft gedaan voor de individuele tegemoetkomingen.
BRON: http://www.oorlogsgetroffenen.nl/archiefvormer/Het_Gebaar
***Mr. J.G.C. (Jan-Kees) Wiebenga
http://www.parlement.com/id/vg09llieijpa/j_g_c_jan_kees_wiebenga#p8
e.m.
P.S.
http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/toespraken/2009/01/28/het-gebaar-maakte-oorlog-in-indie-bespreekbaar-en-zichtbaar.html
http://www.indischplatform.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=283:brief-aan-de-stichting-indisch-platform-over-reikwijdte-van-het-gebaar&catid=70:dossier-vws-20454&Itemid=90
e,m,
Mevrouw/heer Loeki;mijn suggesties t.o.v. Die man heb in nooit onder de noemer geschaard en een baby ook nooit genoemd.
Ons personeel in Surabaya hebben mijn Ouders altijd met respect behandeld en gingen ze naar huis met eten voor de avond.
U wil toch niet suggereren dat met achterlating van twee huizen in Surabaya en een in Hollandia €1300,00 kost.
Neem anders even de moeite om Dhr.Hans Boers zijn site Imexbo te mogen openen, dan weet U dat ik niet aan het opscheppen ben.
Het is wel heel jammer dat er vanaf de zijlijn kritiek wordt geleverd.
Mvg. Jos H Crawfurd.
In m.z.ik en baby m.z.babu.
Mvg.Jos H Crawfurd.
Heer Eppeson Marawasin, heel hartelijk dank om dit alles te mogen lezen over Dhr.Wiebeng; echter ik stel daar geen waarde aan w.b.de titels die een persoon bezit.
Mijn oudste zoon bestiert een advocaten kantoor met z’n compagnon en mijn schoondochter is rechter.
Het is zaak dat je van die kennis die je hebt; gebruik maakt.
Menig keer is er een parlementariër bijna gewipt,maar na zich te verontschuldigen, mocht blijven.
Ik hoef ze niet te benoemen mijnheer Marawasin, maar alsnog bedankt voor de moeite.
Mvg.Jos H Crawfurd.
Dag meneer Crawfurd, het ging mij eigenlijk niet zozeer om de informatie over dhr. Wiebenga alleen … Overigens, graag voor u gedaan!
e.m.
Heer Eppeson waar gaat het dan ook meer over: Aku goblok; wong jowoh dg pasport belanda.
U straalt sympathie uit en dat hoorde ik van mijn neef Eddy Samson.
Laat in elk geval weten wat U nog in petto heeft; no problem.
We zijn mensen van vlees en bloed en mogen best blunders maken.
Vol verwachting klopt mijn hart; alhoewel die scheinheiligman al terug is in Turkije.
Mvg.Jos H.Crawfurd.