Persbericht:
De  Erfenis………van  een Indo. 

 De  Erfenis  van  een  Indo  is  een  verhaal , met  persoonlijk belevenissen.  Een  levens  verhaal vol  met ervaringen , en  belevenissen  zoals  zoveel  indo’s het  hadden  kunnen   vertellen.

Het  is  geen  verhaal  over  glamour of  glitter  maar  een  verhaal  over  de  wijze   waarop  de Indische  Nederlanders  na  hun  vertrek  uit  Indonesië werden  opgevangen  en  behandelt.  En  hoe  zij  het  hadden  ervaren .

Een  verhaal  over  een Indo  die  zich  in  Nederland  probeerde  aan  te passen.  Naast  alle  persoonlijke  leef  omstandigheden. De  persoon in  dit  verhaal ,  werd steeds  weer  geconfronteerd  met  het  verleden  wat  hem  is  overkomen  waarin  hij  ongewild  in  terecht  was  gekomen  en  er  mee  moest  leren  leven.   Hij  moest   nood gedwongen  een  nieuw leven  opbouwen  in  een  voor  hem  vreemd  land .  Hij  moest  noodgedwongen   “Opnieuw  beginnen “  omdat  hij  geen  keus  had  om  te  kiezen.  Omdat  hij  uit  een  land  kwam  die  als  eigendom  toebehoorde   aan  Nederland .  Hij   moest  vertrekken  uit  zijn   Moederland .  Niet  als  vluchteling  maar  als  Nederlander.   Zijn  ouders   moesten  alle  bezittingen   achter  laten , om  af  te  reizen  naar een  vreemd  land  . Naar  een  land  waar  de   Indo  geacht  werd  een  Nederlander  te  zijn. 

“Erfenis van een Indo.”     Te bestellen via    Time-outevents@ziggo.nl 

Met  dezelfde  rechten  en  plichten  waar  elke  Nederlander  zich  aan  moest   houden .  Zich  afvragend , zouden  wij  ook  dezelfde  rechten  krijgen  en  zullen wij  ook  met  dezelfde  respect  worden  behandelt? Waren  zij  Nederlander  met  een  Nederlandse  paspoort  of  waren  zij  slechts  inwoners   van  dit  land.   Allemaal onbeantwoorde  vragen.

Na  ruim  zestig  jaar  kwamen  velen  tot  de  conclusie , dat  zij  alleen vanwege  hun  paspoort ,  Nederlander  waren.  Maar   voor  hun  gevoel  ,  te  gast waren  in  een “vreemd  land” . En  leefden met het  gevoel dat  zij  slechts ……Medelanders  waren . 

Geen  enkel  ander  Nederlander  of  zelfs  geen  enkel   vluchteling  die  asiel  aanvraagt ,  om  Nederlander  te  worden , verbleef  60  jaar  in  de  wachtkamer  Wachtend ,  om  een  antwoord  te  krijgen ,  met  betrekking  tot  gedane  beloften  door  de  Nederlandse  Staat. Maar  de  Nederlandse  Staat  bleef  het  probleem maar  voor  zich  uit  schuiven.

Alles  liep  anders  vanaf  het  moment  dat  zij  hun  land  Indonesië  verlieten.  Er  werd  geen rekening  gehouden met het  verschil  van  cultuur . De  opvang.   En  plaatsing  van  de  Repatrianten  uit  Indonesië   was  mens  onwaardig  en troosteloos .  De  behandeling  ten  aanzien  van  de  beloften  die  hun  was  toegezegd .  Alles  liep  anders  uit.  Voor  velen  is  gebleken  dat  het  moeilijk  te  verteren  was  zo  te  moeten  leven . Na  ruim  60  jaar  strijden  om  gerechtigheid,  waren  zij  moe  gestreden  en  leefden  met  een  Trauma.

Zo  ook  de  persoon  in  dit  verhaal . Vanuit  zijn  persoonlijke  situatie  dacht  hij  bij  alles  op  een  wel  overwogen  wijze  te  hebben gehandeld .  Als  kind  zag   hij  alles  vanuit  een  kinderlijke  roes . Maar  het  bleek anders.  Zonder  het  zelf  te  beseffen  was  ook  hij  een     “ Medelander”  van  zijn  directe   omgeving   geworden  en  gevormd   door  de  situatie.  Hij  had  het  gevoel  dat  hij  er  niet  bij hoorde.  Hij  leefde met het gevoel  een                                 “ Medelander “ te  zijn.

Hij  leefde   met …….De   erfenis  van  een Indo.