Vrij Nederland: Als Kamerlid heeft u vurig gepleit voor een breed onderzoek naar de misdaden tijdens de dekolonisatie in Indonesië. Maar als minister stelt u er geen geld voor beschikbaar.
‘Toen ik minister werd, heb ik het idee besproken met Indonesië. Het antwoord was een keihard: nee, hier doen wij niet aan mee, en als jullie het wel doen, zal dat de relatie bepaald niet bevorderen. Terwijl ik in mijn naïviteit dacht dat Indonesië het juist zou verwelkomen als Nederland aan soul searching zou doen. Maar ze voelen er niks voor, mede omdat het onderzoek zich ook zou richten op Indonesische misdaden in die periode. Als ik nu zou doorzetten, brengt dat schade toe aan de relatie met Indonesië. En dat is niet in het Nederlands belang, mijn primaire verantwoordelijkheid.’
...................
Indisch4ever 
bo keller, op 31 december 2013 om 13:23 zei:
maar mana in 1962/63 in het Garoetse een blinde vlek.
in het kort ,wie/ gaf de Daroel Islam de laatste ongenadige klap.
——————————————————
Dat zijn de TNI(Siliwangi) , het volk ( geen steun meer geven) .
Dat kan men evt. bij de archieven van Pikiran Rakyat( grootste krant van Bandung) raadplegen.
Dat er toen verschil van mening was over Negara Islam en Republik Indonesia kan men herleiden uit deze artikel.
Even vertalen via google voor mensen die de B.I niet echt kunnen lezen.
In het kort een verhaal over Kiai Haji Yusuf Tauziri, oude vriend van S.M Kartosuwirjo, mede oprichter van Institut Sufah in Malangbong,
waar intelectuele santri’s werden opgeleid in de strijd tegen Belanda (1940).
Hun PonPes(Pondok Pesantren) werd aangevallen door D.I gerombolan , ten koste van het leven van 7 santri’s .
http://politik.kompasiana.com/2013/04/05/pondok-pesantren-di-garut-dan-mimpi-negara-islam-548072.html
Daar sluit ik mij bij aan.
Bultzakken voor de deur
Het rijke roomse leven
Doe wel en zie niet om.
Ik merk het al, Frans kan de Gouden Buffel op zijn buik schrijven, althans zo lang hij nog minister is.
VVD krijgt de schuld. Wist niet dat die partij zoveel verderfelijke invloed kon hebben op vrome Frans (socialisten van katholieken huize kunnen nog vroom zijn, met “je weet maar nooit” in het achterhoofd).
Ach …… ik heb het al eerder gezegd en geschreven: Staten kennen in hun onderlinge relaties geen emoties (ze veinzen die wel eens), maar keiharde belangen.
Misschien is Indonesia in deze wel de wijste (of is het “meest wijze”?) partij. Zand over die ellende en “NOZ”, niet verder over zeuren.
Stap 2 zou moeten zijn “Zorgen dat het niet weer gebeurt”. Tja …. maar dan komen weer die “belangen” om de hoek kijken. There’s a hole in my bucket …….
Buiten knalt het nog steeds. Het lijkt wel bersiap. Nog maar even controleren of het huis goed is gebarricadeerd, bultzakken als kogelvangers tegen de muren, palang pintoes voor deuren en ramen, pentoeng klaar om tenminste één rampokker mee te nemen naar het paradijs …..
Zalig uiteinde en gelukkig nieuwjaar allemaal. Ga voor een betere wereld, er is veel arbeid te verrichten. Kijk vooruit, niet achterom.
Pak Pierre
O, ik vergeet nog de Papoea’s en Timorezen.
Ach ja. In Nederland waren het eerst de Batavieren die bier dronken uit de schedels van hun verslagen vijanden. Dan even Bonifatius in Dokkum. De Hoekse en Kabeljauwse twisten. De Watergeuzen waren ook geen lieverdjes (maar daar mag je geen kwaad over spreken). Provo in Amsterdam. Ik sla maar wat over en kom dan bij Ajax-Feijenoord terecht. (uit een reportage: het is net oorlog!)
6) Ook de illusie van een eenheidsstaat in stand houden?
Andersom is ook keihard opgetreden door Daroel Islam en PKI toch.
De RMS heeft alleen getracht het eigen grondgebied tegen de Indonesische invasie met nota bene behulp van de KPM te verdedigen.
Misschien wel interessant , wanneer en door medewerking van,
de Daroel islam in w-java werd verslagen.
Dat moet terug te vinden zijn en denkt aan de datum.
siBo
Pak Bo
Was het niet Westerling met het korps speciale troepen?
Ik zal het wel mis hebben en googelen is niet mijn sterkste kant.
Ik geef op.
The last Darul Islam band in West Java surrendered on August 1962. Successive military operations also crushed the Darul Islam in South Sulawesi. On February 1965, its leader Kahar Muzakkar was killed in a military ambush in the interior of Southeast Sulawesi province, ending the Darul Islam insurgency in Indonesia.
http://en.wikipedia.org/wiki/Darul_Islam_(Indonesia)
Ik word kennelijk op mijn wenken bediend.
Mijn dank heer Max vd Werff.
Wordt het geen tijd dat mevrouw de advocate hiervoor ook ten strijde trekt?
Er zijn toch al hele hordes Indonesische advocaten op zoek naar nog meer weduwes die ze kunnen coachen om bij Nederland te kunnen claimen. Zie Telegraaf artikel.
Kunnen ze deze DI weduwes en passant ook nog even meenemen en bij de Indon.Staat claimen. Bingo!
http://en.wikipedia.org/wiki/Darul_Islam_(Indonesia)
———————————————————
Jammer dat wikipedia niet echt up to date is.
In Indonesia en zeker in de provincies of dorp gemeenschappen kenden iedereen wie hun buren zijn .
Dankzij de RT-RW systeem , de buurt en wijk systeem .
Alleen door de komst van nieuwelingen die getrouwd zijn met een plaatselijke bewoner ( vaak vrouwen) komen ongewenste personen van buiten af , met vaak vervalste papieren.
Kijk maar naar de rol van Dr Noordin Top of Dr Azahari die op Java opereren met behulp van hun “onwetende” echtegenoten.
Veel van de terroristen cellen opereren in West Java en Midden Java.
Dat zijn andere soorten “strijders”, met internationale achtergronden en contacten .Terug gekeerde Jihadisten die in Afghanistan, Kosovo en andere brandhaarden hun ervaring en kennis hadden opgedaan.
De (extreem) groepen zijn anders dan de nog “onschuldige” D.I mensen van toen, in het dorp niveau kent men elkaar goed , zoals de rol of lidmaatschap van oom X of neef Y is .
Maar dat is tempo dulu, ze zijn insyaf (bekeerd) geworden en hun leven slijten als goede burgers .
Vergeten en vergeten.
Soms heb je af en toe oprispingen, en dan heeft het leger of speciale eenheden plotseling druk .
Pak Bo,
D.I-T.I.I werd niet echt gesteund door de strenge Sundanese Moslims.
Zelf niet in hun thuis basis Malangbong* ( in de buurt van Garut ).
In het begin was het min of meer gedoogd door de gewone man(tani) , veel families waren in 3 kampen verdeeld , de pro Jakarta-TNI, pro D.I en de “rest”.
Tijdens pemuda tijd was mijn vader leraar/instructeur in de buurt van Malangbong -Garut .
Toen de T.I.I (Tentara Islam Indonesia) terrein hadden verloren door versterkte dorpen tactiek( zie ook Vietnam Oorlog -waarschijnlijk uit de koker van Kolonel Nasution , de heuvels in de buurten van Bandung (zelfs Bandung werd vaak bedreigd), Garut kaal werden gemaakt ( di-babat , Amerikanen doen het met Agent Orange) gingen ze over tot terreur.
Ik kan nog herinneren dat in mijn lagere schooltijd we van af Bandung in een versterkte treinstel bewapend met kleine kannon met zwaar bewapende soldaten moeten reizen om mijn oma in Tasikmalaya te bezoeken.
Veel dorpelingen werden afgeperst om eten/voorraden te leveren, kiaji’s , rijke hadji’s die niet meewerken werden gedood .
Een “familie lid” een bekende Kiayi Haji xx werd in de buurt van Bogor in zijn huis vermoord/doodgeshoten.
Die Tentara I.I werd langzamerhand “gerombolan” D.I.-T.I.I
In de dorpen , bij de thuisbasis van mijn grootmoeder in de buurt van Singaparna hadden het personeel van mijn ouders in Jakarta veel vrienden/familie die ook lid zijn van de D.I.
In Maart 2013 , ontmoette ik een kleine pezige ouwe man in Jakarta die ook lid was van de D.I .in de buurt van Bogor.
Als je de Wikipedia doorneemt bijv. bij Hardhandig optreden,
dan zie je jaartallen van 1957/1959 met namen van de optreders
,maar mana in 1962/63 in het Garoetse een blinde vlek.
in het kort ,wie/ gaf de Daroel Islam de laatste ongenadige klap.
siBo
Wat betreft de Indonesische weigering tot medewerking is het geweld van Indonesische zijde een van de argumenten. Maar ik heb er afgelopen tijd van Indonesiërs veel meer gehoord:
1) Nederlanders zijn gewoon slechte, onbetrouwbare verliezers.
2) Laat maar, te weinig, niet onpartijdig, te laat.
3) Indonesië heeft niets te winnen bij een dergelijk onderzoek.
4) Indonesië wil de illusie van een eenheidsfront in stand houden.
5) Indonesië is bang voor de eigen lijken in de kast.
Wat het betreft het geweld van Indonesische zijde is men niet zo zeer beducht voor geweld tegen Nederlandse militairen. Het gaat vooral om het onderlinge geweld (zie 4). De republikeinse troepen hebben keihard opgetreden tegen vooral PKI en Darul Islam en na de onafhankelijkheid ook tegen de RMS. Op Java zijn pas in 1962 (!) de laatste gewapende eenheden van Darul Islam verslagen.
Max van der Werff, op 31 december 2013 om 03:09 zei:
Maar ik heb er afgelopen tijd van Indonesiërs veel meer gehoord:
1) Nederlanders zijn gewoon slechte, onbetrouwbare verliezers.
2) Laat maar, te weinig, niet onpartijdig, te laat.
3) Indonesië heeft niets te winnen bij een dergelijk onderzoek.
4) Indonesië wil de illusie van een eenheidsfront in stand houden.
5) Indonesië is bang voor de eigen lijken in de kast.
—————————————————————————————
A.Eerlijk gezegd moeten de Nederlanders in het algemeen de Indonesiers in verschillende groepen onderscheiden.
1.De oude generatie ( vaak behorende tot Nationalisten leiders ) , nu al ver in de 90 en al met de hand te tellen .Gemakshalve Generatie I , de generatie die bewust in opstand kwamen tegen de Nederlanders.
Met kennis of wapens.
De grote massa die niet echt bewust betrokken waren.
2.De overgangsgeneratie die bepaalde kennis hebben van gebeurtenissen, toen ter tijd de generatie vlak onder de 1ste maar niet tot de 2de Generatie behoorden .
En een tweede groep de grote massa die of slachtoffers ( direct getroffenen , qua omvang 100.000 den of “waarnemers”waren.
3.Indonesiers die tot de 2de Generatie behoren (kinderen van Generatie 1.).
Die weten “iets”over de geschiedenis van Indonesia , of vanuit eigen ervaringen van familieleden/ouders die bewust hadden meegemaakt.
Bij deze 3de groep heb je ook de grote massa die het op school hadden geleerd ( National Building) hoe het gegaan was , maar niet echt betrokken waren ( zoals slachtoffers bij naaste familie – vrienden) .
4. De volgende generaties 3de en 4de ,Indonesia is een jong land , heeft bijna dezelfde geschiedenis zoals bij de Indische Nederlanders .
De 3de en 4de generaties zijn gewoon bezig met hun toekomst , kijken niet terug naar het verleden.
—————————–
B.Wel zijn ze als je hun goed vraagt , geen communicatiestoornis en in vertrouwelijk gesprekken( en ook afhankelijk met wie je praat ) beamen wat bij Max posting staan.
pt 1 .
Ya , de Nederlanders (van toen , sommigen ook van nu ) zijn slechte verliezers en dan die beroemde wijsvingers.
Met verdragen (toen) zijn ze niet te vertrouwen .
Dat begon al van af de tijd van J.P.C
2. Voor de nog rondlopende “oudere” generatie , ya laat maar, tidak usah lagi.Percuma saja , (Hoeft niet meer Nir , heeft geen zin ).
Want voordat er basa basi(beleefdheids ) gesprekken voorafgaande aan eventuele “samenwerking” beginnen “jullie”al te wijzen ( niet so ah) , allerlei claims / schuldvraag gedeponeerd bij ons .
Bevordert de voortgang niet , lijkt wel of men niet wil praten .
Gewoon excuus/redenen zoeken , want mss omdat er te veel lijken in de oude vergeten kasten zijn ?
De jongeren zeggen dan , itu tempo doeloe verhalen .
We hebben andere prioriteiten.
3. Ben ik ( toevallig generasi kedua) niet eens.
Want er zijn te veel Indianen verhalen in omloop.
Het is goed om te weten wat er in het verleden gebeurde.
4.Indonesia is een eenheidsstaat , bij benadering kan men het slachtoffers aantallen wel schatten .
De 2de en 3de generatie Indonesiers die slachtoffers waren geworden kan men bij benadering ook inschatten ( men heeft ook statistieken, de opvolger van de oude Nederlandse CBS in Batavia ).
Vergeet niet de PRRI (West Sumatra), Permesta -Sulawesi, GAM -Aceh.
5.De meeste eigen lijken zijn meestal al bekend .
De 2de generatie 60-70ers kunnen nog vertellen of opa, oma , tantes,ooms (vrienden etc in hun directe omgeving ) slachtoffers waren geweest tijdens de Onafhankelijksoorlog 1945-1949.
Zo niet dan kan de regering of Indonesische historici de voortouw nemen .
Ik kan ook een lijst maken van onze familie (soms ook van vrienden) wat ze mee gemaakt hadden.
Als ik dat kan , kunnen anderen uit mijn “generatie” dat ook , en zeker als er traumatische ervaringen waren in de familie.
@Max van der Werff: …Op Java zijn pas in 1962 (!) de laatste gewapende eenheden van Darul Islam verslagen.
De kop- en andere stukken van de D.I. kregen in Nederland asylum en genoten de bijbehorende uitkeringen en toeslagen…
Paul Vermaes, op 31 december 2013 om 12:22 zei:
De kop- en andere stukken van de D.I. kregen in Nederland asylum en genoten de bijbehorende uitkeringen en toeslagen…
——————————————————-
Vreemd verhaal, bronnen ?
De kopstukken in de lapangan( op het strijdveld ) zijn bijnaallemaal opgepakt.
Mss bedoel je politieke kopstukken ?
Maar dan moet het onderverdeeld worden / onderscheid gemaakt worden met de GAM tak ( Daud Beureuh) en Kahar Muzakar.
In principe hadden ze niet de macht en impact zoals in West Java.
Het is een mooi voorbeeld van de rol van de PvdA in de Nederlandse politiek. In de oppositie de kritische partij spelen om vervolgens op het pluche zogenaamde ‘realpolitik’ te bedrijven.
Of Timmermans met zijn partij in de oppositie of in de regering zit: het partijbelang gaat altijd voor het landsbelang. Heel naief om te denken dat dat niet zo is.
Journalisten vragen niet door. In Duitsland of de VS kom je met een oneliner niet weg. Blijven de volgende vragen dus nog steeds onbeantwoord:
1) Waarom heeft Nederland nooit een grondig onderzoek uitgevoerd? De excessennota van 1969 kan op zijn best worden beschouwd als een uiterst beperkte steekproef.
2) De hele wereldgemeenschap was tegen de Nederlandse ‘politionele acties’. Nooit in de geschiedenis was de Nederlandse diplomatie zo geïsoleerd, maar de wereldopinie werd genegeerd en 150.000 soldaten werden een militair conflict ingestuurd. Hoe kon dit gebeuren en wie waren verantwoordelijk?
3) Wanneer werd Indonesië onafhankelijk? Het lijkt een domme vraag, omdat iedereen het antwoord op kan zoeken bij Wikipedia. Maar in tegenstelling tot de rest van de wereld die weet dat 17 augustus 1945 de juiste datum is, is het officiële Nederlandse standpunt zelfs vandaag de dag 27 december 1949. Tijd voor een aanpassing?
4) Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot verklaarde in een toespraak, gehouden op 17 augustus 2005 in Jakarta: ‘Nederland stond aan de verkeerde kant van de geschiedenis’. Wat houdt dat precies in?
5) In 1971 vindt een wetswijziging plaats waardoor oorlogsmisdaden niet langer kunnen verjaren. Uitdrukkelijk wordt in de wet opgenomen dat dit niet geldt voor Nederlandse oorlogsmisdaden begaan in Indonesië tussen 1945-50.
– Wat is de rechtvaardiging voor deze uitzondering?
– Is Nederland geloofwaardig als zelfbenoemd centrum van internationaal recht?
6) Waarom zijn grote delen van Nederlandse archieven na bijna zeventig jaar nog steeds geheim?
http://7mei.nl/indonesiacallingnl/
– “Het is een mooi voorbeeld van de rol van de PvdA in de Nederlandse politiek” Waar stond dit in het artikel?
– “De hele wereldgemeenschap was tegen de Nederlandse ‘politionele acties’.” Waar stond dit? De Veiligheidsraad besloot in een resolutie de partijen op te roepen tot een staakt het vuren. Die Veiligheidsraad bestaat uit vijftien leden. De hele wereldgemeenschap?
– “Wanneer werd Indonesië onafhankelijk?” Dat kunt u lezen onder een verdrag tussen de RIS en Nederland, met heel veel handtekeningen eronder. Aanpassen kan altijd, nieuwe onderhandelingen op verzoek van Indonesië. Gelukkig gaat de diplomatie hier heel soepel mee om, als je een uitnodiging krijgt voor 17 augustuus, ga je op 17 augustus. Ben zelf ook eens geweest. Ik vind het alleen jammer dat koningin Beatrix zo in haar hemd is gezet. Dat mag je niet doen met een functionaris die haar mond moet houden omdat ze onschendbaar is.
– “‘Nederland stond aan de verkeerde kant van de geschiedenis’” De heer Bot is een heel aardige man. En een leuk gevonden opmerking bovendien. Maar ja, geschiedenis is geschiedenis.
Pak Somers voor de Gouden Buffel.
Oh neen, sajang, kèn niet dese, hij is al jurylid.
Honoris causa dan maar.
Pak Pierre
Tegenvraag: Welke landen kozen partij voor Nederland in het conflict met de republiek?
Ik heb mijn smoking maar weer terug gehangen in de kast. Paste toch al niet meer.En van mijn Zeeuws meisje moet ik altijd decorum ophouden.
“Welke landen kozen partij voor Nederland ” Eigenlijk vind ik dit niet zo belangrijk. Er was veel bla bla voor de eigen bühne. Van groter belang waren de uitkomsten van het overleg. Strijd of geen strijd, de trein van de diplomatie bleef rijden. Zoals Soebandrio die in Caux (Zwitserland) met de Nederlanders geheim overleg voerde. De onafhankelijkheid stond allang vast, het ging over het ‘hoe’. Voorbeelden:
Op 27 september, tijdens een informele lunch van Schermerhorn en Sjahrir bij Killearn, constateerde Sjahrir een hechte Brits-Nederlandse samenwerking: er waren meer Nederlandse troepen onderweg en de laatste Britse troepen zouden op 30 november vertrekken. Sjahrir achtte een akkoord dringend gewenst, maar eerst diende de oppositie van de republikeinse militairen inzake een wapenstilstand te worden overwonnen.
Van groter belang was een aide memoire van de Amerikaanse regering van 28 juni. Hierin stelde de regering van de Verenigde Staten dat zij ‘must necessarily be concerned with developments in Indonesia because of the importance of Indonesia as a factor in world stability, both economical and political’ en drong zij aan op aanvaarding van de door Nederland omschreven interim-regering en de erkenning van de Nederlandse soevereiniteit in de overgangsperiode. Daarna zouden besprekingen kunnen volgen over financiële hulp voor Indonesië.
Op 17 januari 1948 werd het akkoord van Renville ondertekend, feitelijk een bevestiging van Linggadjati! Er was duidelijk sprake van een Amerikaans-Nederlandse overeenstemming waarbij de Republiek afstand moest doen van de net door de Nederlanders veroverde gebieden.
De afwijzing van het plan Beel door de Republiek, en een ernstig incident in Djokja waarbij sultan Hamengkoe Boewono was betrokken leidden tot een toenemende internationale druk, resulterend in een ruling van de Veiligheidsraad van 23 maart 1949. In deze ‘brief’ werd de UNCI aangespoord partijen behulpzaam te zijn bij de ten uitvoerlegging van de resolutie van de Veiligheidsraad van 28 januari en het bereiken van overeenstemming over de voorgestelde conferentie in Den Haag.
De Britten, Verenigde Staten, China, Sovjet-Unie, India, Australië en tal van andere landen hadden allemaal hun eigen redenen om meer sympathie te hebben voor de republikeinse dan de Nederlandse positie.
De uitkomst van het conflict geeft naar mijn mening aan dat dat wel degelijke belangrijk was.
België leefde wel met ons mee, vanwege de belangen in de Benelux en de eigen kolonie Congo.
Nou … tenue de ville mag ook toch? Voldoende decorum voor een man met inhoud.
Pak Pierre
Oeps … voor het geval dat iemand denkt dat Pak Pierre nu écht van de rails is voeg ik toe dat mijn kledingadvies aan Pak Somers sloeg op zijn verzuchting dat hij geen smoking meer had.
Geen schande. Nu bijna niemand meer rookt hoeft dat jasje voor de rookkamer natuurlijk ook niet meer.
Pak Pierre
@Max van der Werff: 2) De hele wereldgemeenschap was tegen de Nederlandse ‘politionele acties’. Nooit in de geschiedenis was de Nederlandse diplomatie zo geïsoleerd, maar de wereldopinie werd genegeerd en 150.000 soldaten werden een militair conflict ingestuurd. Hoe kon dit gebeuren en wie waren verantwoordelijk?
Lang voor de Bersiaptijd stuurde het net bevrijde Nederland al troepen om Nederlands Indië te bevrijden van de Jappen.
Max maakt dezelfde gedachtefout als Jeffry Pondaag, die in een in Trouw gegeven interview de gedachte opperde, dat de eerste ex-kampbewoners die voor recuperatie door de verantwoordelijke Britten naar Nederland werden gestuurd, in Nederland zo’n gruwelijk beeld van de Indonesische wreedheden schetsten, dat Nederland 150.000 troepen uitzond.
N.B. De Nederlandse troepen werden in eerste instantie gezonden om Indië van de Jappen te bevrijden.
De troepenopbouw begon in 1945, maar de Engelsen hielden de aanvoer in eerste instantie tegen. De opbouw van de totale legermacht heeft een stuk langer geduurd en het is ook zeker niet zo dat de troepen werden gestuurd vanwege de bersiap. Het ging om het opnieuw in bezit nemen van de plantages en olierijke gebieden. Economisch belang dus.
Voor Nederland werd (heel optimistisch!) begin 1945 een snelle bevrijding verwacht waarna met modern uitgeruste divisies, zelfs een legerkorps, de strijd met de Japanners in Indië kon worden aangegaan en deel zou kunnen worden genomen aan de opmars naar Japan. Het geallieerde hoofdkwartier in Europa verzette zich echter tegen de overzeese inzet van de vele duizenden oorlogsvrijwilligers uit het vroeg bevrijde zuiden, zij waren in Europa zelf nodig; naderhand bleek dat ook de grote Nederlandse maritieme transportcapaciteit voor ongeveer 60.000 man geheel geblokkeerd bleef in de geallieerde transportpool.
Wel konden militairen in Amerika een mariniersopoleiding gaan volgen t.b.v. van die opmars onder MacArthur. Vanwege het vervroegde einde van de oorlog konden deze mariniers toch in Indië worden ingezet. Indië, waar inmiddels de Engelsen een eind hadden gemaakt aan de bersiap. Toen de mariniersbrigade half maart in Soerabaja arriveerde kwamen ze in een rustige stad terecht. Met enkele ambulances waren we naar de haven gestuurd om eventuele zieken op te vangen. Een paar Sikh’s van de MP stonden verveeld toe te kijken. Met Indonesiërs bemande sleepboten zorgden voor het afmeren.
De stad was weer tot leven gekomen, winkels, pasars, bioscopen draaiden weer volop. De Indonesische politie functioneerde normaal. De drinkwater/electriciteitsvoorziening vanuit buiten Soerabaja was normaal in bedrijf. De pasars en winkels kregen hun verse waren ook van buiten Soerabaja. We durfden zelfs in republikeins gebied, voorbij de demarcatielijn, met mobiele poliklinieken gezondheidszorg te bieden, zonder militaire bescherming. (vonden we overigens wel een beetje griezelig).
De Engelsen hadden overigens niets met het naar Nederland sturen t.b.v.de recuperatie te maken. Vanaf het begin gebeurde dit door Nederlandse instanties met hulp van Rode Kruis en RAPWI. Ik heb ergens nog deze papieren van mijn vader liggen.
Hoewel ‘afgedwongen’ heeft het Nederlandse voorbeeld om de weduwen te compenseren Indonesië dus niet over de streep kunnen trekken.!?
Tegen deze achtergrond is ws deze andere toezegging ‘on hold’ gezet???
“Hoewel de zeventien nieuwe gevallen al in september zijn gemeld, is er nog geen zicht op de afhandeling van de claims. Een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken bevestigt dat de afhandeling nog maanden kan duren. Een commissie van ambtenaren van de ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken gaat de claims eerst onderzoeken.”
Deze Minister heeft duidelijk nooit de
moeite genomen om de geschiedenis te lezen laat staan te kennen. Als hij al zegt dat hij naief was. Dat bedoel ik nou met de klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt.
Bert laat hem maar met Poetin bezig houden en daar blijven.Hij spreekt toch de taal.
Mvg Jos Crawford.
Het is dus een duidelijke zaak, wie hier afhaakt en waarom.
Nederland haakt af.
Een democratie moet haar fouten onder ogen durven te zien …. en niet die zelfreiniging verwaarlozen vanwege de druk van een buitenland aan de andere kant van de aardbol.
Wellicht had de PvdA een onderzoek wel gewild. Maar de VVD niet.
En de PvdA doet maar mee voor de lieve vrede.
Indonesië haakt af…. ook om de reden dat ze haar fouten niet wilt zien. Ook niet erkennen .
Daarmee verspeelt de Indonesische politiek het morele recht Nederland te verwijten dat zij haar excessen niet voldoende erkent, niet voldoende schuld bekent etc……
>>>>>>>>>>Indonesië haakt af…. ook om de reden dat ze haar fouten niet willen zien.<<<<<<<<<
Er zijn fouten gemaakt aan beide kanten. Wanneer Indonesie afhaakt kan men alleen in de documenten die in Nederland liggen, onderzoeken. De Indonesische docs blijven verborgen. En wanneer er in de Nederlandse docs feiten worden gevonden, die ook slaan op Indonesie, heeft men een rel aan de hand. En het onderzoek levert misschien 50% op van de waarheid. Het is dus lood om oud ijzer.