Joty ter Kulve noemde de heruitgave van dit boek in haar pikirans van 14 augustus. Een toelichting van de uitgever en
bestel op deze link .
De schrijver Rob Bouwman vertelde in het Leids Dagblad:
,,Ik heb het boek geschreven uit eerbetoon. Allereerst natuurlijk
aan mijn moeder, die vlak voor de bevrijding overleed, maar ook aan al die duizenden vrouwen die, alle jaren dat ze in de kampen bivakkeerden, constant in angst zaten over hun kinderen.’Laat mij alsjeblieft niet eerder sterven dan mijn kinderen, want wat moeten ze dan?” Familiefoto’s van Rob Bouwman
...................
Indisch4ever 
Als er geen namen in zouden hebben gestaan, zou ik zeggen: Het oorlogsverhaal van mijn moeder en zus. Zelfs de Daendelsstraat in Soerabaja. Maar er is meer: Genoemd wordt de herenmodezaak Stemmerik. Daar schijnt een zekere Ab Croin te hebben gewerkt, ik weet niet hoe en wat. Het was (volgens mij) een Nederlander met een Belgisch paspoort. In de oorlog had hij een melkerij gekocht op Goenoengsari. Daar ben ik na mijn verblijf bij de Kenpeitai tewerk gesteld. Daar heb ik over geschreven in de Javapost. Weet u meer? Daar zou ik een kleindochter van hem groot plezier mee kunnen doen. Als het vertrouwelijk is kunt u bij Boeroeng mijn e-mailadres vragen.
http://kranten.kb.nl/view/article/id/ddd%3A011209992%3Ampeg21%3Ap002%3Aa0038
Mijn verhaal speelt zich wel af in de oorlog/bersiap. Niet in 1948. De melkerij waar ik werkte was de Winnerboerderij in Goenoengsari. Na de bersiap, begin 1946, zijn ze een nieuwe melkerij begonnen in Ngagelredjo.