Foto’s hier te bekijken — Zaterdag de 25e mei, 3 interessante items op rij bekeken in het Bibit theater. Als eerste de voorvertoning van de documentaire “Buitenkampers”, daarna interview Florine Koning met Marion Bloem, Pamela Pattynama en Jill Stolk, en tot slot de “Grote Surabaya Show”, van de laatste twee hebben we later deze week ook wat video’s.
In de film “Buitenkampers” komen o.a. aan het woord dhr Bussemaker en Ron Mertens. Laatstgenoemde schrijft regelmatig hier op I4E, zo ook zijn kleinzoon Stéphan, hier op de foto met regisseurs Hetty Naaijkens – Retel Helmrich , broer Leonard Retel Helmrich van Scarabee en Peter van de Broek, u allen hier wel bekend.
De documentaire gaat naar verwachting in september in premiere.
Wat gaan wij straks allemaal zien? In de Bengkel de workshop van Shelley Lapré en Tjendol Sunrise in Indorock cafe om 16.30u. Wij hebben dan in ons midden iemand die NOG NOOIT op een pasar is geweest dus daar verheug ik mij enorm op. Zal ‘m in ieder geval durian laten proeven!!
22 mei t/m 2 juni –> website Tong Tong Fair <–
...................
Indisch4ever 
@Boeroeng
ik werk eraan en zal het je z.s.m. doen toekomen
Orale traditie ?
Een beetje te ver gezocht.
Juist orale traditie ( de Inheemsen hebben het ook) kan sterker en makkelijker overgedragen worden .
De probleem lag alleen aan het niet door geven , opa/oma verteld niks.
Een groot probleem met orale traditie: de verhalen worden steeds mooier. Mijn eigen ervaringen vervagen, ervaringen van anderen worden er doorheen geweven, witte vlekken vul ik zelf op met mijn eigen logica. Op het laatst zijn er alleen maar helden vs. misdadigers. Geen ‘gewone’ mensen zoals in de laatste verhalen in Javapost. Dappere Knil-lers tegen rampokbenden. Vrijheidsstrijders tegen koloniale bezetters/onderdrukkers. Met de klewang achter zielige Inlanders aanjagen. Het bloed van onthoofde Gurkha’s drinken. Prachtig! Zelf als je het wilt lukt het niet meer te controleren.
Maar weer terug naar de topic: wat was het zaterdag druk! Normaal ga ik nooit in een weekend.
Jan A. Somers, op 3 juni 2013 om 11:44 zei:
Een groot probleem met orale traditie … etc
————————————————————————————-
Dat is waar , daarom is het belangrijk dat er veel inbreng komt , van verschillende kanten. En al te veel sterke verhaaltjes ( Indianenverhalen) kan door andere ervaringsdeskundigen /getuigen doorgeprikt worden.Tenminste als ze het willen of kunnen .
Het gaat om een serieuze zaak , niet over sterke verhalen ( jachtverhalen)van een of andere Indische Tjang , of pemuda/verzetsstrijder .
We zullen zien of het gelukt is , heb wel goede hoop dat de filmmakers het goed doen (zie hun Contract pensions Djangan loepah ).
En hoop dat men niet te snel waardeoordeel geven .
Het gaat namelijk om overleven.
Ik had tijdens de presentatie van de film “Buitenkampers” een vraag gesteld aan de samenstelster Mevr. Helmrich nl “waarom er zo weinig bekend is over de Buitenkampers”. Zij sluisde de vraag direct door naar dhr. Bussemaker die antwoord gaf op een vraag die ik ten stelligste niet gesteld heb. Het antwoord toont wel de wonderlijke gedachtenwereld van dhr Bussemaker
Hij begon zijn betoog met : “het antwoord op de vraag is vrij DUIDELIJK, zei hij.Ik begon mij allengs te schamen om mijn tololheid dat zulk soort simpele en evidente dingen voor mij niet zo duidelijk zijn
Hij geeft aan dat de Indische Nederlanders een orale , terwijl de Totoks een schrijftraditie hebben, ze schreven in Indie brieven naar familie in den Nederlanden, zodat het bijhouden van een dagboek in het kamp volgens dhr Bussemaker in de traditie past. Hij eindigt zijn opmerkelijk betoog met “nogmaals het zijn hypothese, theorien”. Toen zakte bij mij wel even de broek af, ik droeg geen riem. Dhr Bussemaker had het eerst over een DUIDELIJK antwoord en dat is toch volledig tegenspraak met de hypothese danwel theorien die hij te berde denkt te brengen.
Na meer dan 65 jaar kunnen deze hypothese/theorien toch wel empirisch getoest worden zo een onderzoeker betaamt.
Als de Indische Nederlanders een orale traditie hebben dan hadden ze wel over de oorlogsperiode kunnen praten en dat is juist niet gebeurt. De film doorbreekt juist en falsificeert de theorie van dhr Bussemaker.
En dan de schrijftraditie van de Nederlanders, Binnenkampers hebben 107 dagboeken bij gehouden, van deze is een veeltal ook in boekvorm uitgegeven, maar wat de literaire kwaliteiten betreft steekt Mevr. Leonora Dijkgraaf-Lokkers met kop en schouders boven de middelmaat.
Dhr Bussemaker ontzegt de schrijftraditie aan de Indische Nederlanders. Maar hoe moet ik dan E. Du Perron, Rob Nieuwenhuys, Cleintuar, Joop van den Berg, Lilian Ducelle of een Tjalie Robinson plaatsen. En dan laat ik niet onvermeld de keur van tweede generatie Indische schrijvers, zoals Marion Bloem, Adraan van Dis, Jil Scholte. Het lijkt dat zij zich van de koloniale kettingen hebben ontdaan. Waar is de tweede generatie totokschrijvers danwel gebleven waarvan de ouders volgens dhr Bussemaker toch mooi in die schrijftraditie passen?
Zolang dhr Bussemaker zijn theorien niet empirisch toest dient hij toch op zoek te gaan naar betere stellingen.
Ik hoop dat de documentaire/film van Mevr. Helmrich een duidelijk beeld geeft van de leef- en gedachtenwereld van Buitenkampers. Dan worden ze eindelijk in de schijnwerpers geplaatst.
Is dit een idee, Peter?
Maak een gastpikirans.
Formuleer de vraag opnieuw en geef je overwegingen.
Wat zijn de mogelijke juiste antwoorden op je vraag.
Dit onderwerp verdient een apart topic.
Ik kom zelf ook niet verder dan…. misschien is het dit, en zus-en-zo lijkt me meespelen. Hoewel…… etc.
Jos schrijft:
Hij zei niet “alleen totoks” .
Hij legde uit wat het Japans beleid was in hoofdpunten in die begintijd. ( wat weer iets anders is dan hoe het in de praktijk werd uitgevoerd)
Feitelijk zegt hij niets wat niet waar is. (mijn schatting als eigenwijze leek: 30.000 indo’s in de burgerkampen, 30.000 indo-militairen in de krijgsgevangenkampen. Wat telling ingewikkelder maakt is dat in 1943 sterke burgermannen werden overgebracht naar krijgsgevangenkampen.. dat was makkelijker voor de dwangarbeid elders… meestal buiten Java)
Het is wel jammer dat zoals hij het zegt het zwart-wit beeld in de publieke opinie van ‘indo’s waren niet in kampen’ bevestigd wordt.(zie onderstaande tekeningen)
Maar de heer Bussemaker is veel met deze materie bezig geweest en hij weet dat het niet zo zwart-wit ligt, Hij zal het zo niet bedoeld hebben.
De bruine Nederlanders vergeten :
En nog eens de indo’s vergeten:
De heer Louis Pauselius en ik hebben onlangs een uitgebreid gesprek gehad, eerst over Sawah Luntoh en daarna vrij uitgebreid over zijn ervaringen in Surabaya.
Conclusie is dat vele van de verhalen verschillen van elkaar en grenzen aan de waarheid.
De heer Pauselius zegt letterlijk dat vele van de verhalen letterlijk gewoon niet waar kunnen zijn en noemde mij enige voorbeelden.
Voorbeelden waar ik natuurlijk niets aan heb, omdat ik nooit in Surabaya ben geweest.
Ik denk dat de heer Somers hem kent.
Ronny
Over situaties o.a. in Soerabaja tijdens en na de oorlog zijn er heel veel verhalen. Het gaat vaak om ‘helden’. Het ene verhaal is nog wilder dan het andere. Een minderheid, en dat waren we in Indië, heeft helden nodig voor hun identiteit. Ik buig mijn hoofd, ik was geen held. In het begin van de bersiap, toen ik nog een melkwijk had, heb ik zelfs een rood/wit strikje gedragen. Geen heldendom, alleen maar overleven. En daar schaam ik mij niet voor, ik kan dit stukje nog schrijven! Lees in Javapost over de mensen die geen held waren, maar alleen deden wat ze dachten dat nodig was. Zij hebben nooit een lintje gekregen.
Het was verdraaid jammer dat ik die bewuste zaterdag niet kon gaan naar de TTF.Eerst de Grote Surabaya Show moeten missen van ons aller Herman Keppy en ook nog Heer Jan Somers persoonlijk niet ontmoet,maar ja volgens de presentator komen er nog meer shows.Heer Jan Somers verliet Surabaya op zijn 15de jaar en ik eveneens;hij ging schijnbaar naar Holland toe en wij vluchtten naar Nederlands Nieuw-Guinea.Mijn Vader wilde niet naar iets kouds,maar zoekt de warmte op;het laatste bolwerk van ‘ons’ Nederland.
Waar het eigenlijk omgaat is de film waar heer Bussemaker het heeft over Buitenkampers.Ik hoop dat ik hem juist heb horen zeggen bij ca.10.20 dat alleen Totoks geinterneerd werden;ik heb dan een metamorfose ondergaan na mijn kampleven,omdat ik in het geheel niet op een Blanda lijk;een mengelmoes van:Schots-Chinees en Moluks-Portugees.Ik ga er even aan twijfelen of de Jap op dat moment denkelijk beneveld was van de sake;Mijn hele familie zat in het kamp Soemobito en mijn Vader in Ceweng.Ik huiver soms van onze deskundigen c.q.onderzoekers als zij ons wat doceren of bekend willen maken;Vorig jaar heer Drooglever horen zeggen over het Middelbaar onderwijs in Hollandia betreffend de vreemde talen,dat er slechts Engels werd gegeven.Toen ik hem vertelde dat wij ook Duits en Frans kregen net als in Nederland,antwoordde hij dat hij het slechts heeft onderzocht en er niet geweest was.Donderdag 23 mei in het Bibit theater heer Henk Schulte Nordholt,Indonesie deskundige een vraag gesteld;ik kreeg doodeenvoudig een onjuist antwoord waar nergens opslaat.Thuis aangekomen heb ik heer Nordholt direct per e-mail benaderd en gaf mij gelijk.Tot slot:waarom wordt er om de hete brei gedraaid;Een Indonesier is daar directer in:Saya tidak tahu Tuan(Om);ik weet eveneens ook niet wanneer ik na bijna 71jaar de waarheid mag weten……..ben ik soms ook een Anak Kolong;Ik weet het wel zeker Geen sprake van,daar ken ik mijn beide Ouders te goed voor.Al is de leugen nog zo snel,de waarheid achterhaalt hem wel.Kom op Regering,vertel mij de waarheid en niets dan de waarheid.
Heer Jos Crawfurd,
Inderdaad weten de mensen ambtenaren niet veel wat er allemaal buiten hun gezichtsveld is gebeurt.
Bezijden uw artikel het volgende.
Van morgen werd ik naar aanleiding van een verzoek van een sociaal rapporteur van het Nederlands Consulaat in LA naar de SVB in Leiden gebeld door een ambtenaar.
Ik wilde weten waarom mijn vrouw geen uitkering krijgt en haar 12 jaar oudere broer in Florida wel.
Broer is geboren voor de ww2 en mijn vrouw 9-9-1945.
De oorlog in Azie eindigde 15-8-1945. Haar vader werd op 19-8-1945 voor de ogen van vrouw en oudste broer op hun erf dood geschoten.
Als moeder nog in leven was, had ze een uitkering gehad en broer krijgt ook een uitkering omdat hij getuige was van de moord. Als hij het niet had gezien kreeg hij het niet. Mijn vrouw, al een levend wezen in de buik van de moeder kon het natuurlijk niet hebben gezien, ondanks de reactie van de moeder.
Ik zei hem dat de wet wel aan zijn kant stond, maar het antwoord net zo onlogisch is als het niet erkennen van het recht tot vergoeding aan de Indische Nederlanders, die al hun hebben en houden kwijt zijn geraakt. En ook de nog niet verkregen salarissen van o.a. Knil’ers.
ZIJN ANTWOORD: DAT HAD HIJ NOG NOOIT VAN GEHOORD.
Ronny
Ik zal hier niet vertellen over mijn ervaringen. Alleen het getuige zijn van deze moorden (en twee gevangenisperioden) heeft mij niet verleid tot het aanvragen van een uitkering. Waarom dan? Ik verdien mijn eigen boterham. Het is natuurlijk anders voor mensen die hierdoor geknakt zijn, en hierdoor niet in eigen onderhoud kunnen voorzien.
Heer van Geenen,mijn verontschuldiging t.o.v.de stroeve start in het begin.Van huis uit heb ik altijd geleerd altijd beleefd te zijn tegen de oudere,om die reden schaam ik mij van mijn daad.Berouw komt altijd na de zonde;echter de wet kent dat niet.Ze denken niet aan de naweeen van degenen die na 1945 zijn geboren en hanteren de botte bijl Nu en voor Altijd.Zoals U kunt lezen in mijn vorige reacties dat ik pas op mijn 19de richting Nederland per ssZuiderkruis afreisde en dus kan fluiten naar mijn volledige AOW,nog niet gesproken van het Onroerend goed dat mijn beide Ouders in Surabaya en Nederlands Nieuw-Guinea moesten achterlaten.Geen sikkepit kreeg ik en mijn familie ondanks het Miljoenen aan guldens het Onderzoek Indische Tegoeden 2000 door VWS heeft laten doen door geleerden met twee of drie titels achter hun naam.Mijn gevoel, dan heb ik het slechts over de mijne is dat wij Indo’s in welke campuran-quote ook mag zijn,NIET volwaardig worden geacht en gezien;maar ngak papa Mas als die Man in Heaven gelukkig er anders over denkt,Amen.
filmpje van het internet geplukt, van onbekende filmer
In het filmpje, op 14.28 minuten van het begin, vertelt Ron Mertens zijn verhaal.
Jammer dat onder de foto’s geen namen van de personen staan. Vooral voor ons die in het buitenland wonen.
@Geenen,
Foto hierboven. Van links naar rechts, Leonard, vd Broek, Hetty, mas van Beek
Bedankt. Nu kan ik tenminste vd Broek en van Beek uit elkaar houden, want van Beek is nog een Broekje. Just Kidding!
Ik ben er ook geweest.Het is voor mij interessante verhaal van Jan Somers,hoe hij destijds als vijftien jarige jongen overleefde van vervelende situatie in Surabaya.ik dacht dat Huub Akihary aanwezig was,maar dat is niet het geval,maar zijn moeder was wel aanwezig en volgens de moeder van Huub Akihary zit hij al zes maanden in Indonesie en hij werkt als hoogleraar in Yogyakarta.
Jan Somers zat in de Grote Surabaya Show en stuurde deze foto’s:
2 kleindochters , Jan ?
Nadette was er niet ?
En wat aten jullie ?
—-
Op het einde van het filmpje was er een vraag uit het publiek.
Dat was vaste lezer Peter van de Broek en Nelly kwam attent voor de camera lopen om een foto te maken .
@ Boeroeng: “En wat aten jullie”?
Ik las: Nasi rames van 8,50 Euro.
Duur maar nou ja ….. met de vacantietoeslag van de Sociale Verzekeringsbank brandend in de pocket kan dat wel voor een keertje.
Staan er nog prominente sprekers uit Semarang op de rol?
Pak Pierre
Nadet was voor haar tweede studie (van vader geleerd) aan veldwerk bezig. Het zijn inderdaad twee van haar drie dochters. We eten nasi rames (niet vegetarisch), makkelijk als snelle hap. De vegetarische was goedkoper, maar miste de gehaktballen.