‘Pas maar op, al die vreemde knullen hier! En die etensluchtjes!’

Geplaatst op 25 januari 2013 door Boeroeng

In de zomer van 1959, net van de lagere school, verhuisde ik naar Den Haag Zuid-West. Enigszins bezorgd reed ik in de verhuiswagen mijn nieuwe leven tegemoet. In plaats van een herenhuis in een rustige Schiedamse straat wachtte ons zevenhoofdige gezin een vierkamerflat, 2 hoog, aan de rumoerige Leyweg. Bovendien hadden ooms en tantes ons gewaarschuwd voor de bendes nozems, die, als ze niet met elkaar vochten, daar rondscheurden op hun brommers. Het gevaarlijkst waren de Indo’s, ook wel ‘blauwen’ genoemd. Messentrekkers waren dat! Ook was er kritiek op de eetgewoonten van deze uit Indonesië afkomstige mensen, die zich de afgelopen jaren met duizenden tegelijk in Den Haag hadden gevestigd. De normale Hollandse pot van aardappelen geprakt met groente en jus, die aten ze bijvoorbeeld niet. Wat wél, kon men niet zeggen, alleen dat het vreselijk stonk… Lees de ontknoping.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

5 Responses to ‘Pas maar op, al die vreemde knullen hier! En die etensluchtjes!’

Ronny Geenen schreef:

25 januari 2013 om 22:25

Mijn vrouw heeft als meisje aan de Steenwijklaan gewoond, een zijstraat van de Leyweg en ik iets meer naar het oosten aan Hoogveen. Ik denk dat het gewoon meeviel. In ieder geval heb nooit een of ander knok partij meegemaakt. Soms wordt er enorm overdreven.

Beantwoorden
- Jan A. Somers schreef:
  
  26 januari 2013 om 11:51
  
  Ja, vooral als je als minderheid denkt je altijd te moeten rechtvaardigen en verdedigen. Niet doen, gewoon je zelf blijven. Dan word je ook niet zo moe.
  
  Beantwoorden
- Pierre de la Croix schreef:
  
  26 januari 2013 om 21:50
  
  Mijn moeder en stiefvader kregen eind 1956 van de gemeente een flatje toegewezen in de Dwingelostraat, op spuugafstand van de Leyweg. Geen chique buurt, moeder en stiefvader hadden niet veel te makken. Witneuzen en Indische “repatrianten” woonden er door elkaar, voor zover ik als weekendbezoeker en later bezoekende verlofganger heb kunnen beoordelen was er geen greintje spanning tussen de 2 groepen.
  
  Elders werd wel geknokt tussen Indische jongens en witneuzen, in de Goudenregenstraat bij “De Plu” bij voorbeeld en rond de Boekhorststraat. Ikzelf ben nooit bij de gang fights betrokken geraakt.
  
  Ja ….. er was toch sprake van segregatie in de Dwingelostraat: Aan de kant waar moeder en stiefpa woonden waren huurflats van de gemeente. Aan de overkant huurde men van een katholieke woningbouwvereniging. Aan die kant kwam de katholieke bakker aan de deur, aan moeder’s kant een neutrale of protestant, dat weet ik niet zeker.
  
  Op het pleintje aan de Leyweg tussen Erasmusweg en Melis Stokelaan 2 uitstekende toko’s voor Indisch lekkers, “Pasar Baroe” aan de ene kant en “Lestari” aan de andere. In het zelfde rijtje van Lestari liet vishandel Buis zich met Indische snoeperijen en gerechten ook niet onbetuigd. De ras Scheveninger Buis moet over een uitstekende kokkie hebben beschikt en in ieder geval over gezond zakeninstinct.
  
  De Leyweg is nu voor mij onherkenbaar verbouwd en de Indootjes van weleer hebben plaats gemaakt voor een nog gemêleerder gezelschap met eigen luchtjes.
  
  Pak Pierre
  
  Beantwoorden
  - eppeson marawasin schreef:
    
    26 januari 2013 om 22:42
    
    De aroma komt je tegemoet, zodra je ..eh.. de pintu opendoet; hoe je van groepen die elkaar niet kunnen luchten een luchtig onderwerp kunt maken. A propos, staat er in Scheveningen niet een huis waar ze van tijd tot tijd ook een luchtje mogen scheppen. Ik weet niet waarin, maar het verhaal doet de ronde.
    
    e.m.
  - Pierre de la Croix schreef:
    
    27 januari 2013 om 10:33
    
    Tja … ooit Oranje Hotel onder degelijk Duits management. De luchtjes die er nu worden geschept en geschapen blijven in kwade reuk gehuld.
    
    Pak Pierre