2 Responses to Opgevoed met een oorlogstrauma

1. P.E.Pinchetti schreef:

   29 december 2012 om 11:34

   P.E.Pinchetti`s
   29 december 2012 10:56

   Het is idd. ongelooflijk maar waar dat velen die als jong kind de ellende hebben ondervonden in die oorlogsjaren, dit hun hele leven met zich zullen meedragen. Ikzelf heb dit al mijn hele leven ondervonden en word er onder bepaalde situaties nog steeds mee geconfronteerd, ik denk dat je ook nooit van je af kunt zetten dat je als kind geconfronteerd werd met gruwelijke excecuties zoals onthoofding, doodsteken met bajonet, doodschieten, enz. Ondanks mijn carrieëre als beroepsmilitair vanaf 1955 tot leeftijdsontslag 1989 komen tot heden bij gelegenheid de nachtmerries uit de japanse tijd regelmatig opdagen. Psyschiatrische behandeling heeft enkel inzicht gegeven hoe daarmee om te moeten gaan, doch het wegbannen is onmogelijk en het zal je tot je dood blijven achtervolgen.

   Beantwoorden
   • Leo tho Neijenhuijs, voorzitter BEGO. schreef:

     29 december 2012 om 13:51

     Volledig eens met de heer Pinchetti.
     Na het Japanse concentratiekamp waar ik mijn moeder voor mijn ogen zag neerschieten en gedwongen werd om een aantal onthoofdingen mee te moeten maken om daarna nog een drietal aanvallen van de Pemuda’s te overleven, Wie denkt dat dergelijke gebeurtenissen in je verdere leven geen trauma’s oplevert is simpelweg niet goed snik en is zelf rijp voor een psychiater.

     Beantwoorden