Kees Groeneboer, Weg tot het Westen

Drie talen spelen in de tijd van de VOC dus een belangrijke rol: Portugees, Maleis en Nederlands. Zoals we zullen zien, is deze volgorde doelbewust door Valentijn zo gekozen. Het zijn deze drie talen die voor de VOC van belang waren; men leerde en sprak in die tijd in VOC-kringen geen Inheemse talen, zoals Soendaas of Javaans, laat staan een vreemde taal als het Chinees. Voor zover de VOC rechtstreeks contacten onderhield met de vele volkeren waar zij mee in aanraking kwam in Oost-Indië, werd gebruik gemaakt van Maleis of Portugees, beide reeds lang voor de komst van de VOC als ‘lingua franca’ in gebruik, of men maakte gebruik van de diensten van ‘translateurs’.
Kees Groeneboer, Weg tot het Westen · dbnl.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

1 Response to Kees Groeneboer, Weg tot het Westen

  1. Surya Atmadja schreef:

    Kleine opmerking:
    Maleis (Hoog-Laag Maleis of soms ook Pasar Maleis) is niet Bahasa Melayu .
    ==================
    Quote:
    dat zoo vele welopgevoede westerlingen , na jaren lang verblijf in deze streken , zich niet dan hoogst gebrekkig hebben laten uitdrukken in ’t argot, koeterwaalsch of de dieventaal , gedeeltelijk door onze voorouders uitgevonden en in zwang gebracht , om zich te onderhouden met de meest verschillende inheemsche bewoners van den archipel.
    Aan de bedoelde lingua franca , die lichtekooi onder de talen heeft een Indisch taalgeleerde de naam “brabbelmaleisch” geschonken.
    (Kjahi Goeroe 1879-72-3) .
    Zie verder over “Indisch gebrabbel”een weinig vleiende aanduiding voor Laag-Maleis , te spreken over Europeesch gebrabbel , waartoe behoren het “kazerne-maleis ” en andere toko-marine- Bataviaasch havenwerken.
    blz 145 en verder.

    Ik(S.A) heb altijd bezwaren gemaakt dat sommigen Bahasa Indonesia als een afgeleide of voortzetting van Maleis i.p.v de officiele Bahasa Melayu ( uit Riau Lingga) .
    Bhs Melayu was “overgewaaid”van Sumatra , waarschijnnlijk ten tijde van Srivijaya.
    Maleis is volgens Prick van Wely is een uiterst arme taal , die dood gemakkelijk is om te leren.
    Het hierop gebaseerde Petjoh , het Indisch-Nederlands der Indo Europeanen zou diezelfde armoede kennen en daardoor een evenzoo verderfelijke invloed op de geestelijke ontwikkeling hebben.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *