“Je hebt nog steeds Indië in je ogen”, laat Diederik van Vleuten iemand zeggen in zijn voorstelling ‘Daar werd wat groots verricht’. Er zijn veel mensen in Nederland voor wie dat geldt. Van alle leeftijden. Omdat ze er opgroeiden. Nog altijd vol heimwee naar de kinderjaren. De koele tegels van de veranda, de geur van de eetstalletjes, het uitzicht op de bergen waar het zo heerlijk vakantie houden was, de waterval, het eten, de vruchten, de baboe, dichterbij dan moeder zelf. In de middag, als je verondersteld werd te rusten weer onder de klamboe uitkruipen en ver weg op het erf spelen.