Mevrouw Hartono

Geplaatst op 9 november 2011 door Boeroeng

Ze hadden het over de begonia’s achter de vitrages, terwijl mijn moeder dacht aan de bamboestruik voor het platje. Ze trok het meest naar Indische mensen. En dat doe ik ook als ik in Holland ben. Hier in Indonesië  bestaat niet zoiets als een Indisch circuit. Ik heb er tenminste nooit iets van gemerkt. Je gaat gewoon met de mensen om die je aardig vindt.
 Hans en Emma van de Wal » Melanie Hartono.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

8 Responses to Mevrouw Hartono

  1. Ed Vos schreef:
    15 november 2011 om 18:54

    Zoals lonthoir het al stelde, waarom zouden wij – en daarmee bedoel ik de personen met een indisch achtergrond en in Indie/indonesie geboren – niet mogen uitkomen voor onze Nederlandse afkomst, zowel in Indonesie als elders. Overigens past een dubbelrol als toneelspeler mij niet.

    In Indonesie zeg ik gewoon dat ik in Surabya ben geboren – daarmee ben je min of meer ook een kind van hun land (met eigenaardige Nederlandse gewoontes).

    In Nederland ben ik ook Nederlander die in Indonesie is geboren. Voor de Nederlanders ben je ook een van hen, maar niet hier geboren (met eigenaardige Indonesische gewoontes, die ze ook vaak indisch noemen)

    Overigens in Salatiga waar ik regelmatig op vakantie ga, kijkt men ook niet op van de aanwezigheid van (bruine) Nederlanders. (Ik weet dus niet hoe het in andere steden en dorpen is.)

    Ten eerste is men nu trots op het bezit van die oude Hollandse gebouwen, die ze registreren en proberen te documenteren. In het boek “Galeria Salatiga” luidt hoofdstuk 1. Ketika orang Belanda tinggal bersama kita. Hoofdstuk 2 luidt: Kota Belanda yang menebar (verspreiden) pesona (betovering). En hoofdstuk 3 luidt: Terlalu indah untuk di lupakan. Ik wreef mijn ogen uit toen ik dat allemaal las…

    De schrijver van dit boek die veel kinderboeken heeft geschreven en ook journalist is, is dus niet blijven steken in benamingen als penjajah, kolonial, indis en dergelijke. Een dr. Feelgood als het ware,

    Hieruit blijkt ook wel het belang van goed onderwijs 😉 Je hoeft niet alles te verdoezelen of te verbloemen, maar je hoeft ook niet voortdurend in het negatieve blijven steken of het negatieve voortdurend benadrukken, want dat nu beinvloedt naast je denken ook je gedrag.

    Beantwoorden
  2. lonthoir schreef:
    15 november 2011 om 15:06

    Een aantal Indische familieleden heeft al jaren terug tegen hun zin Indonesië moeten verlaten vanwege hun Nederlandse naam, terwijl hun ouders en zijzelf voor dat land gekozen hadden en hun familie daar al sinds honderden jaren woonachtig was. Degenen die trouwden met Indonesiers zijn nooit uitgekomen voor hun Nederlandse achtergrond om problemen te voorkomen. Ik ben voor assimilatie, maar ben tegelijkertijd van mening dat mensen zich niet hoeven te schamen voor hun Nederlandse afkomst, net als Amerikanen met een Nederlandse achtergrond zoals de .familie Vanderbilt en anderen.

    Beantwoorden
  3. sil schreef:
    12 november 2011 om 01:47

    ehh… wordt vaak geassocieerd met VOC
    vooral door de jongeren.
    Mijn indruk is: kwestie van klok en klepel, en willen doen voorkomen of ze kennis van de geschiedenis hebben..

    Beantwoorden
  4. sigeblek schreef:
    11 november 2011 om 23:01

    Tielman Brothers kwamen ook uit Indonesia .

    En over het verhaal van Mevr.W , dan kan ik min of meer beamen.
    Tenminste als je tot de oudere garde behoorde .
    De kennis van een doorsnee Indonesier m.b.t orang Indisch/Indo Belanda is ook niet veel .
    Werd vaak geassocieerd met KNIL .

    Beantwoorden
  5. Ed Vos schreef:
    11 november 2011 om 13:30

    Mevrouw Warindi die diep in de kampong woont zegt hier:

    “Hier weet ook niemand dat ik Indisch ben. Dat komt omdat ik de streektaal spreek. Als ze het wel zouden weten, zouden ze niet meer aardig voor mij zijn. Je moet dus altijd een dubbele rol spelen.”

    http://www.hansenemmavandewal.nl/?page_id=32

    Of dit geheel waar is laat ik in het midden. Het is of je houding tegenover de lokalen of het is louter verbeelding.
    Ik heb er geen last van. Ik zeg gewoon dat ik Nederlander ben en geboren in Indonesie.
    Dat begrijpen ze, je moet met hen ook geen lange discussies voeren, 1000 en 1 verhalen en anecdotes vertellen, dat “begrijpen” ze toch niet

    Hier noemt iemand immers ook trots

    Tielman Brothers Band asal Indonesia

    http://terselubung.blogspot.com/2009/12/tielman-brothers-band-asal-indonesia.html

    Beantwoorden
  6. sigeblek schreef:
    11 november 2011 om 13:02

    In Surabaya heb je een Indische club , door te kort aan vers “bloed”zijn ze toch genoodzaakt om niet Indischen maar wel Nederlands sprekenden als lid te accepteren.
    Ik denk dat er mss ook een clubje in Malang zit .

    V.w.b Ibu Nas , denk dat veel Indonesiers het niet weten dat ze een Hollandse moeder had .
    Ze had ook nooit geprofileerd als Indische , gezien de achtergrond van haar vader en haar echtgenoot .

    http://www.hansenemmavandewal.nl/?page_id=31

    Beantwoorden
  7. Ed Vos schreef:
    11 november 2011 om 09:46

    Een website met met mooie verhalen, vooral de persoonlijke verhalen van de “indo’s” in Indonesie, waarin ik – als kind van dat land – heel veel in mijzelf herkende.
    Het was moeilijk reageren op dat blog, en daarom doe ik het hier.

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op Ed Vos Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *