Desa Warande

Geplaatst op 18 augustus 2011 door Boeroeng

desawarandeOp vrijdag 27 mei ondertekenden wethouder Fackeldey en directeur Mateboer, van Mateboer Projectontwikkeling BV in het Infocentrum Warande twee nieuwe kooprealisatieovereenkomsten (KRO) voor twee projecten in de Warande.   Lees verder
Op dit moment wordt de grond bouwrijp gemaakt.
Site Desa Warande  , warande-info , archieftopic1 , archieftopic2

Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink .

18 Responses to Desa Warande

  1. Pierre de la Croix schreef:
    23 augustus 2011 om 12:43

    Huize Nostalgia (3)
    Tja … Pak geblek, je ziet maar. Genieten kan heel goedkoop zijn, gewoon dromen achter de kompeuter op zo’n diep sombere dag als deze, in Negeri Dingin. Dadelijk na de lunch verder dromen, op de water bal-bal.
    Ik heb ook een mooi schilderij waar ik dagelijks van geniet, gesigneerd door ene “S. Abdullah”. Ik weet niet “DE” Abdullah, die heette geloof ik Basuki. Als hij “Suki” werd genoemd, dan zit ik goed en ben ik misschien toch rijk.
    Mijn tante, in Semarang bij velen bekend als “juffrouw Bonjer”, was voor de oorlog ook onderwijzeres aan een HIS en mijn moeder gaf les aan de Kartinischool (Karreweg). Pa was ook schoolmeester, later Hoofd van de School van het Protestantse Weeshuis in SMG. Ik ben dus een product van inteelt tussen schoolmeesters. Dat zal wel te merken zijn.
    Mijn moeder had een stukje grond in Bandungan (niet Bandung). “Voor later”, dan kon er een pondok op worden gebouwd.
    Ketjelik, bodjohn loerik, nandoor katjang di oerik-oerik pitik, niet dus. Na de oorlog ook gewoon ingepikt door wat toen werden genoemd “onwettige occupanten”. Als haar erfgenaam heb ik dat landje al lang afgeschreven in de boeken. Niet recupereerbaar.
    Nou …. wie weet, misschien ook tot ziens bij die goeboeg en dat uitgebreide ontbijt.
    Pak Pierre

    Beantwoorden
  2. sigeblek schreef:
    23 augustus 2011 om 11:36

    Pak P,
    Ik sta ook te dromen van een eenvoudige gubuk (saung),ergens in de buurt van Tasikmalaya , situ Sanghiang.
    Vanuit een heuvel kon mijn ouders de situ Sanghiang overzien, met aan de achterkant de Gunung Galunggung.
    Is te zien in een oude schilderij , gemaakt door mijn opa ,hij was ook een goede potret tekenaar.
    Toen de Sultan van Jogja en een van zijn dochters naar Tasikmalaya (Rajapolah) kwamen (i.v.m met de wereldtentoonstelling in Brussel of Parijs ) mocht hij een potret maken en aanbieden.
    Als guru van een Gupernemen HIS werd hij naar voren geschoven.
    Mijn ouders hadden tijdens de Zaman Jepang tijdelijk gewoond (ngungsi), hun eerste kind(dochter) werd daar ziek en gestorven.
    Dat was de reden waarom ze een klein deel van de uitgestrekte grond hadden vast gehouden.
    Ongeveer 15 jr geleden waren we daar geweest , nog een stukje rimboe was over .
    Mss wonen nu al mensen , zonder onze medeweten.
    Of ik daar terug kom ? Denk ik niet.
    Over die zware shag , tjap warning , doet me denken aan de vrienden van mijn oud kostbaas.
    Met hun dun gerolde shag maar wel met dikke uiteinde.
    En maar batuk batuk , oho oho ,oho .
    En even de kopi tubruk(in grote mok) slurpen, srupuuut . Aaaaah , lekker dese.
    En dan die opmerking aan de gastheer gericht , mana pisang gorengnya, tjamilannja dong .
    En dan gaan ze verder met de vele sterke verhalen over froeher.
    En ik sta daar mee te genieten.
    Echt onbetaalbaar !!

    Beantwoorden
  3. Pierre de la Croix schreef:
    23 augustus 2011 om 11:00

    Huize Nostalgia (2)
    Pak Arthur,
    Misschien ontmoeten we elkaar nog wel eens bij die goeboeg. Gewoon kijken, luisteren, geuren opsnuiven. En een beetje dongng natuurlijk.
    Koele ochtend. Verse wdang kopi, boeboer ketan.
    Zwaar sjekkie, geen Pan Nelle, maar natuurlijk Javaanse Jongens, tembago “jang paling baik” zoals vroeger groot op de reclameborden was te lezen.
    Toen was roken nog niet dodelijk. We hadden andere vijanden: Malaria, dysenterie, een rampokker met geweer.
    Van Semarangse kant, djongkok op een tjot in het heuvelterrein met uitzicht op het ereveld in het dal beneden, keek ik verlangend naar de bergen in het zuiden. Eerst Oengaran, dan Merbaboe en verder, steeds vager, Soembing, Sindoro, Merapi. Achter die bergen Magelang, Solo, Djokdja. Allemaal toen voor mij onbereikbaar.
    Wie weet, wie weet …….. Sampai bertemu di situ!
    Pak Pierre

    Beantwoorden
  4. Arthur Olive schreef:
    23 augustus 2011 om 04:19

    @ Pak Pierre
    Uw droom van een Goeboeg in het Magelangse spreekt mij erg aan, alhoewel ik daar nooit ben geweest kan ik mij het goed voorstellen als de dromen van mijn ouders.

    Beantwoorden
  5. Pierre de la Croix schreef:
    22 augustus 2011 om 22:30

    @ Pak Geblek
    Mooie plaatjes. Alleen isterniet gunung.
    Jammer genoeg nooit in Tasik geweest in mijn Bandungse kindertijd. Katanya te gevaarlijk. Darul Islam en andere bendes.
    Weet je wat een “zoutpik” is? Afrikaners in Zuid Afrika noemden de Engelse immigranten in hun land zo. Die stonden met hun ene been nog in Good Old England en met het andere in hun nieuwe woonland. In die ongemakkelijke spagaat hing hun pikkie te verzouten in de zilte atlantische oceaan.
    Wij zijn ook “zoutpikken”. Hier gelukkig met HEMA, FEBO,nyonya putih en de vele zekerheden van een goed georganiseerde staat, maar altijd geplaagd door dat onbestemde verlangen naar “toen” en “daar”…..
    Pak P.

    Beantwoorden
  6. sigeblek schreef:
    22 augustus 2011 om 12:03

    Nah , itu dia.
    Dat is onze gezamenlijke lot .
    Als je hier ben , wil je naar daar.
    Mijmeren over hoe froeher was.
    Toen ik nog naar mijn oma ging in Tasikmalaya , we hadden een klein lapje grond in de buurt van Singaparna . waar je uren lang kan doorkruisen .
    Zie je de heuvels , de grote situ .
    http://aguswidiatmoko.blogspot.com/2009/10/situ-sanghiang-tasikmalaya.html
    Maar strakjes hoe dan ?
    Je bent tenslotte geboren/groot gebracht in Jakarta , en al meer dan 30 jr in Amsterdam.
    Dan ga ik daar verpieteren , zonder mijn Febo/Kwekkeboom kroket, mijn Hema, VD etc.
    Toen kennen ze wie de S.A zijn .
    Nu zijn wij vreemden in onze eigen huis.
    En mijn nyonya dan ?
    Ben ook INDO ( In Nederland door Ouders ).
    Terwijl mijn ouders terug gingen naar Jakarta na de beeindiging van de detachering van mijn oude heer.
    Ahh, het is nasib.
    Wie weet kom ik ook naar zo’n Hollandse versie van een Rumah Senang of desa wonen.

    Beantwoorden
  7. Pierre de la Croix schreef:
    22 augustus 2011 om 10:27

    Huize nostalgia
    Tja …. zo zal er ergens in Canada, Australi of Nieuw Zeeland wel een tehuis zijn voor bejaarde Nederlandse immigranten dat verdacht veel lijkt op een Zaanse windmolen, met paviljoens in de vorm van een Volendamse klomp.
    Zoals wijze Pak Geblek schrijft: “Het is maar net waar jij je op je oude dag senang voelt”.
    Ik droom wel eens van een goeboeg in het Magelangse, met uitzicht op Merapi, Soembing en Sindoro.
    ’s Morgens bij het krieken van de dag voor het huisje met kopi toebroek, sjekkie en turen over de sawahs naar die mysterieuze goenoengs in de verte.
    Pak Pierre

    Beantwoorden
  8. P,Lemon schreef:
    21 augustus 2011 om 23:12

    Aan de overkant vdeze nieuwe wijk wonend natuurlijk toen gekeken naar deze indische bouwplannen. Vooral deze opzet (Typerend aan de woningen zijn de veranda’s aan de voorzijde van de woningen en uitkijken op de binnentuinen. Tevens is de woonkamer en keuken aan de voorzijde gesitueerd, maar kan, indien gewenst, worden aangepast aan de hand van de wensen van de bewoners.)doet veel aan het wonen in het oude indie denken. De Minangkabau dak en gevel zijn alleen de blikvangers.

    Beantwoorden
  9. Ed Vos schreef:
    19 augustus 2011 om 12:45

    Even tot slot.
    Niet eens te ver gezocht. Bij mij komt eea over als. Wanneer die Ed Vos 80 wordt en hij behoefte heeft aan een laatste verblijfplaats waar hij met de zijnen kan nogobrollen over vroeger, dan maken we voor hem c.s. een boomhutje, in een dessa-omgeving,
    want dat is/was toch zijn natuurlijke omgeving 😉

    Beantwoorden
  10. Ed Vos schreef:
    18 augustus 2011 om 14:51

    p.s. sorry, ik bedoel Michel de Klerk, en de andere was Piet Kramer 😉
    Ruwet dese.

    Beantwoorden
  11. Ed Vos schreef:
    18 augustus 2011 om 14:45

    Overigens sigeblek, ik was van morgen even chagrijnig, 4 uur op niet geslapen verder.;-)
    Je woont toch in Amsterdam? Ik heb niet voor niets verwezen naar de Amsterdamse School (AS). Wellicht weten weinigen dat zo’n man als P de Klerk bijzonder goed heeft gekeken naar de hindoe-architectuur, en dat er bij jou in de Spaarndammer buurt een gebouwenrij staat waarvan de dakpunten verdacht veel verwijzen naar Minangkabauwse woningen. Ik zag het ook toevallig op een foto.
    Ik wil hiermee natuurlijk niet zeggen dat al de gebouwen in die buurt Indisch zijn ;-). Maar je kunt natuurlijk op een briljante manier met decoraties en constructies omgaan en bvb decoraties zodanig in je gebouwen integreren, zonder het totale gebouw plat en populistisch indisch te noemen.
    Op dat indoforum noemde ik bvb ook dat gebouw van Radio Kootwijk. Nou, wanneer die niet de contouren heeft van een hindoeistische tempel, dan weet ik het niet meer en dat gebouw is niet eens de enige.
    OK dan..

    Beantwoorden
  12. sigeblek schreef:
    18 augustus 2011 om 08:59

    Nee, Nir .
    Ik heb gehaald uit een Indonesische site , ik dacht dat het een soort scriptie was.
    Vila Isola heb ik in mijn kinder jaren vaak gezien zoals Hotel Sapoy( Savoy Homann ) .
    Weet alleen dat het Hollandse gebouwen zijn ,had nog nooit gehoord van Art deco of andere Europese bouwstijlen.
    Over typisch Indische bouwstijl ( parade paardje ITB gebouw) heb ik pas geweten toen ik in 1966/67 probeerde te studeren bij de ITB , jurusan teknik sipil . Maar werd uitgeloot , kon de toelatingseisen niet halen.Orang bodoh dese.
    Een zakelijk ingerichte “Rumah Belanda” ken ik redelijk goed , had tot een paar maanden geleden nog een halve rumah Belanda in Jakarta .
    Een Indische bouwstijl huis had ik ook gekend , van mijn grootmoeder , ook in Jakarta .Een kleintje vergeleken met de dienstwoning van mijn grootvader.

    Beantwoorden
  13. Ed Vos schreef:
    18 augustus 2011 om 08:44

    @sigbelk, ik had het over stijlkenmerken en niet of iemand waar dan ook zich senang voelt 😦

    Beantwoorden
  14. Ed Vos schreef:
    18 augustus 2011 om 08:25

    V.w.b Vila Isola , dat was een Vila in Bandung die geen Indische kenmerken heeft, wel art deco stijl .
    N.m.i geen Indisch .
    Dat heb je van mij overgenomen sigeblek, dat schreef ik al op dat londoh blog.
    Ik had evengoed die ITB kunnen noemen.
    Als echte indische zeg ik, geen haar op mijn hoofd die zijn laatste jaren slijt in een rumah jompo.
    Dan liever in Indonesie in desa X

    Beantwoorden
  15. sigeblek schreef:
    18 augustus 2011 om 07:56

    Deze keer kan ik Meneer Vos een beetje volgen vwb de Minangkabause bouwstijl.
    De Minangkabause bouwstijl is echt dominant aanwezig.
    Doet me denken aan Rumah Senang Almere .
    De voorgevel is duidelijk iets Europees (Nederlands?) .
    Het doet me denken aan 2 vuurtoren ?
    Dus er is iets van 2 werelden .
    Zou het dan de reden zijn om het bouwsel Indisch te noemen?
    Een Indische bouwstijl is een combinatie tussen Inlandse ( in deze geval Sundanese/Javaanse ) met Europese/Nederlandse bouwstijl.
    V.w.b Vila Isola , dat was een Vila in Bandung die geen Indische kenmerken heeft, wel art deco stijl .
    N.m.i geen Indisch .
    Maar ya , zo lang de toekomstige bewoners senang voelen wie zijn wij om te oordelen.

    Beantwoorden
  16. Eric Jahreis schreef:
    18 augustus 2011 om 06:23

    Ik ben het volledig eens met Ed Vos en voeg derhalve verder niets toe!

    Beantwoorden
  17. Ed Vos schreef:
    18 augustus 2011 om 05:48

    p.s.
    Als Tilburger en Nederlander mag i khier best trots op zijn 😉
    http://nl.wikipedia.org/wiki/Oude_Warande

    Beantwoorden
  18. Ed Vos schreef:
    18 augustus 2011 om 05:30

    De vraag die ik me stel naar aanleiding van dit artikel is wat dit dorp nou tot indisch maakt.
    Wat maakt de stijl van dit gebouwencomplex even indisch als bijvoorbeeld de Vila Isola in Bandung?
    Ja dan kun je de Minagkabau architectuur aan de ingang van de Efteling ook indisch noemen.
    Kijk, wanneer men in Indonesie opeens er toe besluit om midden op Java een dorp neer te planten in Minangkabaustijl of een nieuwe interpretatie daarvan, dan kan ik me dat wel best voorstellen. Maar een dorp in een Nederlandse polder in Minangkabaustijl?
    Je zou dan eerder een herinterpretatie van de Amsterdamse School verwachten of van de Stijl van Rietveld.
    Ik begrijp dat het de bedoeling is van de projectontwikkelaars om “indische mensen” te lokken naar een voor hen bekende omgeving.
    Nou mijn voorouders woonden in een omgeving die meer leek op een Europese stad met veel Art Deco en Nieuwe Zakelijkheid en dergelijke dan op een Minangkabaudorp.
    Ik weet zelfs 100% zeker dat wanneer mijn overgrootvader zou leven en over dit project zou lezen hij zijn wenkbrauwen zou optrekken. Hoe kolot hij ook mocht zijn in Trowulan/Lumajang/Mojokerto in de buurt van de Hindoe-tempels ondanks zijn rijdom, die man maakte je niks wijs.
    De neiging om alles wat los en vast zit gewoon maar indisch te noemen, begint me nu eigenlijk een beetje tegen te staan.
    Ere wie ere toekomt, zeg ik maar.

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op P,Lemon Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *