Familieleven in de KNIL-kazerne, expositie.

In de Centrale Bibliotheek Rijswijk is in de maand november een expositie te zien die een beeld geeft van het familieleven in de KNIL-kazerne.
De bibliotheek speelt met de expositie in op de campagne Nederland Leest.  bron.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

18 Responses to Familieleven in de KNIL-kazerne, expositie.

  1. bokeller schreef:

    Voor de laatste keer dan.
    Nw.Guinea 1950 waren ook Militaire Tangsi’s
    en met de daarbij bijhorende vrouwen en kinderen, maar
    nu Uitsluitend voor Indo en Papoea militairen.
    Wel met wat ruimere kamers maar niet op ‘t
    kazerne oppervlak en het kwam vaak voor
    dat een sergeant-majoor en tevens Pa op het
    appél de komende dienst commandeerde met
    een kleuter aan zijn zijde.
    Je terug kwam van een meerdaagse patrouille
    door kinderen juichend werd ingehaald als wij
    terugkwamen voorzien van kleine varkens/papagaaien ,
    hertenvlees ed.
    In Merauke stalde ik mijn paarden op een grasplekje
    op het kazerne terrein.
    Hopelijk komen er meer Tangsi verhalen los.
    siBo

  2. eppeson marawasin schreef:

    Woonkazernes zijn meen ik van alle tijden. De Romeinen hadden ze al, als ik het goed heb onthouden. Het begrip woonkazerne kreeg ik bijna 50 jaar geleden voor het eerst mee tijdens één van die unieke geschiedenislessen van Dr Lafeber op het Sint-Jans te ’s-Hertogenbosch.

    Industriële Revolutie; Nederlandse fabriekseigenaren, die in Engeland gingen kijken hoe grootschalige industrieën hun arbeiders huisvestten. Dus ook hier verrezen de woonkazernes waar arbeiders, die van heinde en verre de aantrekkingskracht van de fabriek -in Brabant zegt men overigens ‘het’ fabriek- niet konden weerstaan (kunnen nooit Molukkers zijn geweest;).

    Tegen het eind van de 19e eeuw met 50 tot 70 gezinnen in zo’n ‘open’ woonkazerne(!). Je weet waarschijnlijk niet beter en leert er mee leven denk ik dan maar. Tja, en of nou alle kinderen per gezin dezelfde vader hebben? Achteraf: ‘who cares’ in de 21ste eeuw . . .

    Dus wat de ‘tangsi’ (Anak kolong)*** betreft, heb ik meer het idee dat er wel iemandzal zijn, die weer lekker aan zijn trekken komt.

    Christelijke denkers en Socialisten, die de erbarmelijke (arbeids/woon)omstandigheden onder het liberalere ‘laisser-faire’ toentertijd, niet voor lief namen dwongen met hun aanhoudend gekreun naar de elitaire bovenlaag uiteindelijk o.a. zoiets als het begin van sociale woningbouw af.

    Denkend aan DENKs ‘niet alle Nederlanders zijn fascisten’, durf ik te denken ‘niet alle directeur/fabiekseigenaren waren liberale slechteriken’.

    Het zijn overigens bijna altijd degenen, zonder verder namen te noemen, die hebben kunnen ‘doorleren’ (filosofen, juristen, economen), die de positie van de zwakkeren in de samenleving kunnen duiden en analyseren om vervolgens tot ‘verheffing’ in elk geval verandering die tot verbetering leidt, op te roepen. Om zodoende ook de nederigheid en apathie die ogenschijnlijk horen bij ‘laag opgeleid=laag opgeleid; slaaf=slaaf; arbeider=arbeider’, kortom de ‘wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje-mentaliteit’ mede te kunnen doorbreken.

    ***’Met dank aan Pak Pierre de la Croix: ‘Verzamelde romans en verhalen Lin Scholten [met een biografische inleiding door Vilan van de Loo] – isbn 978 90 78847 02 1 – €15,00

    e.m.

    • bokeller schreef:

      Hierbij wordt nmi. iets weggelaten nl.
      Het is geen woongemeenschap ,maar ‘n
      Militaire woongemeenschap waar TUCHT en
      ORDE en RESPECT voor de OUDEREN.
      Ook voor de andere daar wonende Indonesische
      bevolkingsgroepen, wel strikt gescheiden en
      sociale controle als Pa op meerdaagse Patrouille
      was.
      Ook in het Dagverblijf en Vrouwenloodsen,
      knettert het wel maar niet zoals in de van horen
      vertellen verhalen.
      Dan weet U niet van het nu ouderwets woord
      DISCIPLINE.
      siBo

      • bokeller schreef:

        Ach er is zoveel over het tangsi leven te vertellen.
        De dagelijkse immigratie van de dames naar de
        vrouwenloodsen en ’s middag retour.
        Controle op het eten en bereiding ,het op en neer
        wiegen van de baby’s in de vrouwenloods.
        Corvee straffen voor de luidruchtige dames.
        De soldaat van de week,herkenbaar aan rode kwast
        bevestigd aan de klewang,die als ondankbare taak
        had, om de dames in gehuwden chambree’s naar
        de vrouwenloods of rapport sakit te sturen.
        Een bijzondere leefgemeenschap waar ik ‘ns
        deel van uitmaakte.
        siBo

      • e.m. schreef:

        Terechte aanvulling, meneer Keller. Ik was te zeer gefocust op ‘niets nieuws onder de zon’.

  3. Jan A. Somers schreef:

    Bij het opruimen en herinrichten na de bevrijding van Soerabaja van het geplunderde Leger des Heilshospitaal kwam een grote groep Steurtjes helpen. Zij gingen daarna een verpleegopleiding volgen. Er werd nooit over afkomst gesproken, was kennelijk niet interessant. Daar waren vast wel kolongkinderen tussen. Niet interessant. Geweldige mensen. Waar we samen een hoop lol mee hebben beleefd. Op dat moment had ik geen ouders in de buurt, ik werd dus opgevangen als een van hen. Toen mijn vader terugkwam maakten ze er een feest van, Jan had een vader!

    • Bert schreef:

      @Pak Somers .Leuk om dit te lezen “” Toen mijn vader terugkwam maakten ze er een feest van,Jan had een vader!”” Die Steurtjes dat waren toch weeskinderen? En toch blij voor een ander kind,die wel een vader had ! Geen jaloezie ,prachtig.Ze waren oprecht blij voor een ander kind ! Heb ook ergens gelezen dat Pa van der Steur in het Jappenkamp heeft gezeten en dit ook overleefd heeft ,alleen pal na de “bevrijding “”overleden is , Groot man ! Hij gaf die weeskinderen datgene wat ze het liefst wilden ,een vader !

  4. Loekie schreef:

    Over de tangsi hoor je altijd kreunende avonturen, maar je hoort nooit ‘verheffende ‘verhalen van soldaten en/of hun anak2 kolong. Verhalen die hen iets hebben meegegeven voor hun karakter, hun denken, hun ontwikkeling, hun leven. Maar het is alleen maar een en al gekreun.

    • bokeller schreef:

      Hi Pak Wongso,
      Je hebt er niets aan al die sterke van horen
      vertellen verhalen.
      Jij bent toch geen ingoes meer .
      siBo
      +

      • Pah WONGSO is een Indo met een Chinese vrouw di aan de Djalan BLANDONGAN in Glodog in BATAVIA heeft gewoont.Die zich aan stoute Indo en Chinese jongens ontverm.Zijn Hollande naam is VAN WIJNHAMER.

  5. . schreef:

    Wal Suparmo ,zegt; De bekenste “product” van een KNIL kazerne is de ” ANAK KOLONG”. Omdat hele gezinnen slecht in een vertrek/kamertje word ge accomodeerd.Moeten de kinderen onder het bed van de ouders (KOLONG ) slapen en zijn getuige hoe hun jongere broers en zusters in the making waren.

    • bokeller schreef:

      Als oud-Knil militair en in de ”hoogste soldatenrang van Spandrie”
      verbleef ik in vele Knil Tangsi zowel op Sumatra als op Java.
      In Nw.Guinea waren ook Tangsi van uitsluitend Indo militairen
      en daarom effe een kleine aanvulling,dat
      niet alleen de kinderen de huwelijks geneugten meemaakten
      maar ook de naaste buren.
      siBo

      • . schreef:

        Wal Suparmo,zegt: Een TANGSI is in de realiteit een eenvoudige LANGE LOODS, alleen maar door GEDEG( gevochten bamboe) of TERPAL( zijldoek) tot HOKJES deseppareerd.Zo doende is het van 20 tot 22 uur.Een lawaai van de jewelste( exagerating) van ALGEMENE sexsuele kreunen en vaak genoeg van ERGENIS van tevlugge orgasme.

      • bokeller schreef:

        Ook in de TANGSI wonenden zijn beschaafde mensen
        en het is geen HOERENKEET.
        Heeft U ooit van Orde gehoord en van
        Chambree oudsten.
        Heel veel OMONG KOSONG verhalen.
        siBo

      • . schreef:

        WAL SUPARMO, ZEGT: Als je hersens altijd al bedorven zijn door pornografie als deze meneer Bo .Denk zeker dat officiele getrouwde KNIL mensen ( soms zelf kerkelijk) MET HUN NATUURLIKE BEHOEFTEN,natuurlijk zeker direct aan een hoerenkeet.Plus zijn bekromte kennis dat de waarheid niet kan verdragen als omong kosong beschouwd.

      • Tolol schreef:

        Ha ha ha Mr Keller Ik woon wel niet in een Knil Tangsi maar het scheelt niet veel,mijn huis is van 1880 ,oud en zeer gehorig zonder isolatie ,dat de naaste buren de huwelijkse geneugten kunnen meemaken daar kan ik van getuigen mijn bovenburen ,hij Drs en zij ook springen ,kreunen en gillen tijdens het gezellig samenzijn dat horen en zien je vergaat . Dan denk ik weer bukan main Drs en Drs zijn weer bezig en tegelijk begint die Franse peuter van hiernaast ook weer de Marseillasse te brullen ,sinds kort heb ik een “” bunker”” gebouwd achter mijn huis,ja ik kan wel gaan klagen maar ook kassian toch voor Drs en Drs ,dus ik denk maar zo ,sudah lah la maar en dan te bedenken dat vroeger in dit soort woningen 2 volwassenen woonden +meestel 4 kids ,3 etages maakt dan 6 volwassen en 12 kids,volgens mij was het een grotere herrie dan in een Knil Tangsi !

      • Jan A. Somers schreef:

        “Drs en Drs” Naar ik heb begrepen: doorgeleerd. Nieuwe academische studie om studenten te trekken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *