Namens Indisch4ever (I4E) bezocht Nama de 40e Pasar Malam Den Helder

Als razende reporter van I4E afgereisd naar het hoge noorden, op uitnodiging van de vereniging Tropische Vrienden Den Helder, om daar de Pasar te bezoeken.
Gelijk bij binnen komst, liep ik tegen Carmen Hagnauer aan. De secretaris van de vereniging.
Hallo, ik ben Nama de razende reporter van I4E. Carmen had even wat tijd ingeruimd en we besloten om gelijk een praatje te houden. Even lekker naar buiten, in de zon zitten, ik ben toe aan een sjekkie,  zei ze. En ze stak van wal, terwijl we op het grasveld gingen zitten.

Foto: Nama en Carmen Hagnauer.

De Pasar Malam, viert dit jaar haar 40-jarig jubileum. In 1969 gestart met zeven kraampjes in het eerste overdekte winkelcentrum van Nederland, het Falga centrum. De drijvende kracht was en is nog steeds de bovengenoemde vereniging. Negen jaar geleden, melde ik mij aan voor een bestuursfunctie van deze vereniging. De Pasar te Den Helder, is volgens zeggen de een na oudste Pasar in Nederland. Gestart door de grote Indische gemeenschap, die hoofdzakelijk hun emplooi vond bij de Koninklijke Marine. Ik heb ook gewerkt bij Defensie. Nadat mijn kind van de lagere school kwam, wilde ik wat anders doen en zodoende kwam ik bij deze vereniging terecht.  Het waren moeilijke tijden, de eerste generatie, staat op het uitsterven, het leden aantal liep terug. Als vereniging beleefden we zware tijden, net zoals vele anderen. Vooral de financin, was een heikel punt en het verhogen van de contributie was niet bespreekbaar. Om het hoofd boven water te houden, werd toch besloten om de bijdrage te verhogen. Maar voor wat hoort wat. De leden hebben gratis toegang tot de jaarlijkse Pasar, feestavonden, kumpulans en bij uitstapjes georganiseerd door de vereniging, krijgen zij een sponsering. De inkomsten van de Pasar vloeit als het ware terug naar de leden. Opmerkelijk is dat wij nu een langzaam aan het verjongen zijn. Vele tweede generaties Indos melden zich aan als lid. De Pasar draait op veertig vrijwilligers en we hebben hier stagiaires rond lopen. Deze stagiaires doen dit in het kader van de maatschappelijke stage, verplicht gesteld voor de middelbare scholier. Ze vinden het bijzonder leuk en leren hierdoor ook een stuk Indische cultuur kennen. Het is leerzamer dan ergens in een bejaarden huis toiletten schoon maken, werd er door een stagiaire gezegd. Door deze samenwerking met een school, ga ik binnenkort aldaar een lezing geven over  de Indische cultuur en mensen. Het gros wist totaal niets over het Indisch verleden. Ok nog n sjekkie, want dan is het vier uur en heb ik een bespreking met de stagiaires. Heel veel plezier op de Pasar en we zullen elkaar regelmatig tegen het lijf aanlopen, want zo groot is deze niet.

Binnen gekomen, snoof ik kenmerkelijke geur van de Pasar op. Liep langs de kraampjes en hield stil bij een kleine warong met een gigantisch spandoek. De rode letters sprongen van het doek. Ciska Cress. Proyek Sekolah Dasar AlBayyinah Cibadak Indonesia. Wah even, is dit de Ciska Cress van de kook boeken? Ik, zo brutaal als een monjet, sprak de dame achter het kraampje aan.
Ja, ik ben Ciska Cress en ik doe een project in Indonesi, in Cibadak, bij Sukabumi. En, ja, ik heb vijftien kookboeken geschreven en had een culinaire column in de Moesson. Nu, doe ik een scholen project. Ik leef zes maanden hier en zes maanden in Indonesi.  Al de spulletjes in de kraam, koop ik op aldaar en verkoop deze op de Pasars. Ik doe 12 pasars in zes maanden, en met de inkomsten, financier ik het project en koop ik weer spullen daar, die ik hier verkoop.

En jij bent? Ik stelde mij voor en vertelde over I4ever.
Indisch 4 ever, nog nooit van gehoord. Ik bezit geen computer. Ciska, vertelde dat ze in een huisje midden in de kampung woonde, dicht bij het project en vandaar uit alles leidde en regelde. Bewonderswaardig hoor, deze vrouw. Ik vroeg of het huisje in de tijd dat ze afwezig was, niet te huur is. Ik weet dat sommige, goud geld betalen om het authentieke her te beleven. Ze moest hartelijk lachen om dat voorstel.

Foto: Ciska Cress.

Ik slenterde door en kwam terecht bij het podium en eetgedeelte van de Pasar. Heel slim deze opstelling. Terwijl je lekker zit te smikkelen, kan je zitten luisteren naar de muziek en dansvoorstellingen. Challenge was de huisband voor vandaag en dat zijn oude bekenden van mij en zij speelden als vanouds. Ik was zeer benieuwd naar de Indonesische groep Harpa singers. Carmen had mij verteld, dat deze groep in samenwerking met  vijf andere organisatoren waren geboekt voor een tournee langs verschillende Pasars in Nederland. Ik heb genoten van hun optreden en hun meerstemmige zang. Natuurlijk een VCD van de jongens gescoord.

Het was een gezellige en leuke Pasar, voor ieder wat wils. En zeer zeker zal ik volgend jaar weer even langs gaan om de gemoedelijke sfeer op te snuiven. Daarnaast, moet ik eerlijk bekennen, een geslaagde indeling en een strakke organisatie. Het bestuur en Carmen, nog bedankt voor de uitnodiging.

denhelderactueel schrijft:
Tijdens de opening werd de geestelijk vader en grote inspirator van de Helderse Pasar Malam, Chris Uittenbogaard, onderscheiden met de erespeld en oorkonde van de Tropenvrienden.