“Bali 1”- Ingezonden door Geraldine Brckel-Lang Vancouver Island,Canada.
.
De laatste keer dat ik Indonesia zag was in l949, toen we van Indie
weg moesten naar Holland. En nu al 50 jaar in Canada.
(foto rechts uit 1957)
Eindelijk in Bali geweest, lekker warm, klapperbomen, pisangbomen, sawaas, mooie bloemen, en vriendelijke mensen. In het drukke gebied waar de toeristme hussles en buzzles vonden wij ons voor ons 50ste huwelijksjaar in een resort.
.
Terug voor de eerste keer naar Indonesia waar wij geboren waren, de heimwee en onze diepe wens vervuld.
Was het net als vroeger en het eten hetzelfde vroegen wij ons af.
Met veel verwachting, zaten we in een klein restaurantje en hadden
satee en gado gado, nee, in Holland is het veel lekkerder.Waar zijn de vele vlinders, en de mooie vogels die je vroeger zo veel zag?
– foto Wim en Geraldine bij de Uluwatu Tempel – De vriendelijke mensen, zowel voor elkaar als voor de toeristen,was wel het beste van onze reis. Als je ze verteld dat je in Indonesia bent geboren en nog een paar woorden Indonesisch spreekt, ben je gelijk ook een Balinees.
De bergen zijn niet altijd om je heen, maar ze zijn er wel, je moet
er naar toe rijden, wel mooi natuurlijk, iets komt terug in je gedachten
.
Het verkeer is ongelovelijk chaotisch, scooters met soms 4 of 5 mensen erop en de auto’s gaan kriskras over de weg. Meeste wegen zijn zo slecht met gaten en bobbels, je hobbeld maar mee in de
auto.Toch zagen we haast geen ongelukken,de mensen zijn er gewend aan.
Balinese mensen bidden en offeren elke dag, ze begrijpen elkaar ze zijn allen met elkaar eens.
Maar Bali heeft ons nodig, het heeft geld nodig. Onze chauffeur, Kadek bracht ons naar een weeshuis. Lieve kindertjes lachen en zongen voor ons. Wij moeten hun helpen dachten wij, en dat zullen we ook doen. Gewoon tweede handse zomer kleertjes op sturen. Ze zullen er zo dankbaar mee zijn.
.
Wij zijn blij dat we deze reis gemaakt hebben. Het verleden is nu achter de rug. En ik die van schilderen houd, ben rijker geworden. Mijn schilderijen worden nu heel anders. Het zal meer spiritueel en natuurlijk worden ik laat mijn kwastjes en vingers mij de weg wijzen.
Wordt vervolgd…
...................
Indisch4ever 
Kleding, zowel nieuw als tweedehands, opsturen via pakket etc. naar Indonesia is verboden. Het pakket wordt (zeker)in Jakarta in beslag genomen. Het beste is via iemand meegeven die naar Indonesia reist. Wij nemen altijd elk jaar zo’n 30 a 40 kg. aan tweedehands kleding mee in onze bagagekoffers voor de armere bevolking hier.
Patrick van Asdonck – Solo/Java/Indonesia