door Bianca.

Maria Gerda Duret kwam uit een groot gezin.Geboren in 1911 in Batavia.
Zij trouwde Lieve Wilhelm Doeve (geboren in 1897) en samen kregen zij vier kinderen. Mijn moeder is hun derde kind.
In 1946 is oma met haar kinderen naar Nederland gekomen,nadat mijn opa in ’44 aan beri beri is overleden.Mama was toen 10jaar.
Zij hertrouwde met Harry Prins en toen was de situatie daar waaraan ik veel dierbare herinneringen heb.
Het ‘grote’ huis in Hilversum;  de slaapkamers met kleine raampjes op een rij en met bedden met dikke stikdekens.Het wakker worden met het geluid van koerende duiven.De mysterieuze deur naar de zolder waar wij nooit heen durfden.
Zelfs het behang op de kastdeuren op de overloop zie ik nog voor me.
De dingdong-deurbel, de ijskoude wc met naast de pot altijd een melkflessenrekje met 6 flessen(eveneens ijskoud!)water.

(kinderfoto van Bianca)

De huiskamer,verdeeld in een voor en achterkamer.De bank en de stoelen met bruinige kussens met een friebeltje in de stof.
De kachels met daarboven een mobiel met engeltjes die tingelden door de warmte.De pendule erboven die klonk als de Big Ben en ook de koekkoeksklok waaraan Oma Koekkoek haar naam te danken heeft.

De eethoek,waaraan oma vaak kaartte met vriendinnen en familie, en de kast in de achterkamer en de vogelkooi met kleine glatiks.
De keuken met granieten aanrecht en altijd Sunlight zeep en Pears zeep aanwezig.
De transistorradio in een hoekje stond s morgens vroeg op radio veronica.
We ontbeten vaak aan t aanrecht.Wit brood en witte gekookte eieren.Gezellig!
Met verjaardagen werd er heleml uitbundig gekookt, maar ook op ‘gewone’ dagen was de keuken het centrale punt.
Als op de kachel een paars koekblik stond had oma kaasstengels gemaakt.
Andere grote trommels waren altijd gevuld met emping en kroeppoek.Ik mocht ook wel helpen en meestal was dat de rijst schoonmaken.”Goed de pietjes eruit halen,meid!”Of de kopjes van de taugeh halen voor gado gado.

Buitenspelen bij oma was ook leuk. Eigenlijk weinig te beleven, maar we vermaakten ons prima.
De geur van Opa Prins zn garage kan ik nog zo bovenhalen.En in de herfst plakten we Pinokkioneuzen op die van de esdoorn(?) vielen.Iets verder de straat uitlopen om bij die mooie tuin met kabouters en bruggetjes te kijken.
Even een boodschap doen aan de overkant bij een drogist die een wel heel breed assortiment had.- De ‘dropjesdrogist’ die Conny Vandenbosch bezingt is voor mij onlosmakelijk verbonden aan die winkel-
Met opa op de fiets in een zitje voorop!

Opa kreeg een beroerte en lag beneden in de voorkamer.
Oma verzorgde hem helemaal zelf en al snel kwam ook haar bed beneden te staan, in de achterkamer.
Als ik dan kwam logeren mocht ik bij oma in bed en vond t helemaal gezellig dat ik gewoon de televisie kon horen als ik slapen moest.Van oma heb ik ook geleerd om te knijpen met je tenen…(haha totaal niet belangrijk,maar wel heel leuk!!)
Oma kon ook met pidjet ongelooflijk veel kracht zetten op haar duimen…Pfff..
Opa Prins is in 1972 overleden.
In mijn herinnering heeft oma niet lang meer in dat huis gewoond.
Mijn oom heeft het opgeknapt en zijn oudste dochter is daar gaan wonen.
Oma heeft verder ingewoond bij 3 van haar kinderen en elk jaar bezocht ze haar jongste kind in Canada.
Ach, door de jaren heen zoveel lieve herinneringen opgebouwd.
De meest dierbare zijn wel die we hier bij mij thuis hebben meegemaakt.
Oma kwam graag hier en logeerde vaak een weekje.
Vooral rond de Kerst genoot ze van de mooie boom en de warmte en gezelligheid eromheen.
Samen de All you need is love kerstshow kijken, terwijl oma ongeveer in kleermakerszit op de bank zat! Lenig was ze nog steeds!
s Morgens vast een ontbijtje voor haar klaarzetten als ik de kinderen naar school had gebracht, met altijd beschuit , thee met melk en KH3 pillen.
Na haar ontbijtje ging ze yahtzee spelen of scrabbelen.Vaak in haar eentje maar ook samen.
Zo teruglezend ben ik blij met zoveel herinneringen.Ze zijn me allemaal heel dierbaar.

Oma is op 9 januari 2001 overleden. Vijf dagen na haar 90e verjaardag.
Een mooie en respectabele leeftijd om te gaan.Ze zei zelf ook dat ze ‘op’ was..
Maar wat mis ik haar..