Als ik begin te werken in de huishouding ben ik 15 jaar, vertelt Lili uit Jogjakarta. ’s Nachts om 2 uur moet ik opstaan. Tot 4 uur ben ik bezig eten te koken. Dat is voor het cateringbedrijf van mijn baas. Van 4 tot 9 uur was ik de kleren van de 11 gezinsleden. Dan geef ik de kinderen eten….Dit is het verhaal van Lili.
Veel van de 2,6 miljoen huishoudelijk werkers in Indonesie kunnen net zo’n verhaal vertellen. 35% van hen is nog kind. De Indonesische vakcentrale SBSI trekt zich hun lot aan. In 2007 gaat de SBSI in 3 grote steden op Java, Jakarta, Surabaya en Bandung, huishoudelijk werkers organiseren,
-
...........𝓘𝓷𝓭𝓲𝓼𝓬𝓱𝟒𝓮𝓿𝓮𝓻
Berichten van het heden, maar ook uit het verleden -

- en


Indische Soos -

Recente reacties
- ronmertens op Zussen Klemann op zoek naar voorouders Bekker
- ronmertens op Bitterzoet Indonesië
- Boeroeng op Tweelingzussen Tangel 100 jaar geworden
- Boeroeng op Rudy Schreijnders (75) werd eens voor de rechter gesleept om een ingezonden brief
- Ed Vermeulen op Zussen Klemann op zoek naar voorouders Bekker
- ronmertens op Rudy Schreijnders (75) werd eens voor de rechter gesleept om een ingezonden brief
- Boeroeng op Bibi Breijman over haar roots
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Anoniem op Bibi Breijman over haar roots
- Gerard op Bibi Breijman over haar roots
- Gerard op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Gerard op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- xenia and adolf andreas op Indisch in Beeld
- Pierre H. de la Croix op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Boeroeng op 2025 in vogelvlucht
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow vereist JavaScript.




































Sigeblek je steelt mijn hart met jouw betoog voor de boe, zijn de kerels dan aan aan de kretek?
Even als anvulling :
Hong kong , Singapura , zelfs niet lang geleden in Amerika , waar een TKIsters mishandeld etc werd door haar Midden Oostense werkgeefsters.
In het begin zijn ze vaaklaag opgeleide vrouwen uit de dorpen .
Tegenwoordig is het big bisnis , de ” export” van TKI werd ook als een buitenlandse inkomen gezien.
In de laatste kwartaal van 2006 hebben ze 2 triljoen rupiah(hoeveel nullen en euri is het ??)naar huis gestuurd.
Werd ook als pahlawan devisa genoemd.
Logisch dat er veel illegale TKI- sters met valse papieren naar het buitenland gingen , de gevaren trotserend (uitbuiting,verkrachting etc).
En die zijn dan de potentiele slachtoffers.
Dat was ook 1 van de redenen bij hun zusters die in indonesia blijven en van de platteland naar de grote stad moeten trekken.
Vaak zijn ze ook illegaal , dus chantabel.
Je kan niet zo maar van een dorp naar de stad verhuizen , laat staan dat je fatsoenlijk werk kan vinden.
Je heb nog geluk dat je als PRT kan werken, soms ben je gedwongen de ” oudste” beroep te gaan uitoefenen of werd bedelares.(gelandangan)
Moet je eens gaan zien in sommige plaatsen in West Java (zal ook bij andere plaatsen zo zijn ), midden in the nowhere zie je dan een echte villa (mijn amsterdamse woningkje is nog kleiner en eenvoudiger) .
En dat zijn dan villa’ s van de TKIsters die in de midden oosten etc hebben gewerkt(en nog steeds werken).
In de toekomst zal de inkomsten mss hoger zijn dan de oude export producten zoals olie.
Moet je gaan uitrekenen wat voor economische injecties dat kan leveren op de plaatselijke economie , huizebouwers , dienstverleners , scholen etc.
Maar alles heeft ook zijn prijs.
Sommige huwelijken zijn stuk gegaan , manlief ging vreemd of nemen stiekem een 2de vrouw.
Het is toch wat .
Ik heb wel vreselijke verhalen gelezen over Indonesische pembantu2 in Maleisie en de golfstaten.
Mishandeling, moord, zelfmoorden..
De meeste schrijnende uitbuiting in Indonesie zal wel zijn bij de internwonenden.
Dat zouje toch niet geloven als je het niet zelf gelezen hebt.
In 2007 en dan nog middeleeuwsw toestanden, uitbuiting ,niet betalen van loon , slavenwerk ?
Terwijl men zogenaamd een wettelijk minimumloon hebben , gespecificeerd als min.loon van de grote steden(o.a Jakarta) , en provincies.
Kennelijk is er nog steeds misbruik gemaakt door veel mensen .
De vraag is of het voor de hele “branche” van huishoudelijk hulp geldt of alleen maar de zgn intern PRT er/sters.
Zulke lange werkuren kon alleen maar gebeuren bij de inwonende PRT er.
Voorzover ik weet (van 30-40 jr geleden )hebben ze meestal 10-12 uren per dag .In de praktijk is het vaak niet echt tot 12 uren doorbuffelen .Meestal is het afgewisseld en onderbroken door “niet productieve”uren.
Wel moeten ze “standby”blijven.
Bij de uitwonende PRT er/sters zitten ze gemiddeld ook 8 uren perdag , daarna gaan ze naar huis.De misbruik gebeurt in de meeste gevallen bij de intern wonende PRT er. Intern betekent dan wel gratis kost en inwoning.
Tegenwoordig hebben ze ook vaak taakverdeling , meestal heeft men 2 of 3 werkkrachten , voor huishoudelijkwerk , kinderen verzorgen/wegbrengen-ophalen v.d school etc.
In de kleine huishouding gaat het vaak mis omdat er alleen maar 1 of 2 personeel aanwezig zijn , dus ze moeten daardoor langer en harder gaan werken.
In de grote(re) steden verdienen ze meestal tussen 3/400.000 rupiah /maand als ongeschoolde nieuwkomers.
Meestal komen ze dan in de buurt van 15 of 16 jaar.
Een “ervaren”huishoudhulpje” kan meer verdienen , en omdat ze intern wonen kunnen ze ook gaan sparen.
Vaak na 2 of 3 jr werken gaan ze dan trouwen met een dorpsgenoot.Hebben ze al een paar juta rupiah gespaard.
Voor de externe huishoudhulpje geldt andere salarisniveau(min. loon).
Voordeel is dat ze alleen maar ong. 8 uren werken.De weekenden hebben ze natuurlijk vrij.
Amnesty International houdt zich ook bezig met de uitbuiting van Indonesische hulpen (zie ‘Indonesische overheid faalt bij de uitbuiting van huishoudelijke hulpen’ op mijn website [23/3]). In 2005 had Human Rights Watch ook al de uitbuiting van honderdduizenden minderjarige dienstmeisjes in Indonesi aan de kaak gesteld. De toenmalige minister van Sociale Zaken had daarop gezegd dat de meisjes maar moeten weglopen als zij zich slecht behandeld voelen! En dat was al in het Yudhoyono-tijdperk.
Het woord ‘baboe’ is afgeschaft, want het was te denigrerend en te koloniaal.
Maar …. in hoeverre zijn de pembantu2 van nu beter beschermd tegen misbruik ? cq verkapte slavernij ?
Was er een vakbond mogelijk in het Suharto-tijdperk ?