Eric is terug uit Bandung

Zie de foto’s op zijn facebook

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

3 Responses to Eric is terug uit Bandung

  1. Bernadette S. schreef:

    Af en toe moet ik toch wat gniffelen als ik de reacties op de foto’s lees.

    Martabak is geen gefrituurde vis o.i.d. Er zijn twee versies, de zoete en die met ei. Neen, we zeggen niet zout of hartig. De zoete is van Chinese afkomst, waarschijnlijk via Bandung verspreid. De ei versie zou uit India komen en verspreid zijn via Semarang. Martabak is lekker maar niet echt gezond, zompig met veel olie, de binnenkant van de zoete versie lijkt op een spons.

    Dan de huwelijks dracht van de bruiden. Dat is werkelijk overal anders, zelfs tussen Solo en Yogyakarta zijn er verschillen. De oorsprong in centraal Java is vnl. India, maar de oorspronkelijk Hindu elementen hebben in de loop der tijd allemaal een Islamitische uitleg/betekenis gekregen.
    De kroon (cunduk mentul) bijvoorbeeld, bestaat uit een oneven aantal kleine cirkels op ‘stokjes’ die uit een boog steken. Als het 5 cirkels zijn, representeren ze de pijlers van Islam, 7 heeft een speciale betekenis in het Javaans, enz.
    De geschilderde ovalen op het voorhoofd zijn zeer belangrijk, ze worden hier paes genoemd. En u raadt het al, dit is overal verschillend. Maar ook deze hebben diepere betekenissen zoals trouw, loyaliteit, focus, enz. Eigenlijk is het gebruik redelijk recent te noemen, daar alleen de adel en koninklijke families dit mochten gebruiken.

    Dan de kleding van de dames. Neen, een burka is niet ‘normaal’. Men ziet het wel maar heel sporadisch. Een hijab, de hoofddoek daarentegen, is volkomen ingeburgerd en ik durf zelfs te zeggen dat van de jongere moslim meisjes, zo’n 95% er een draagt. Dat begint tegenwoordig al op de kleuter leeftijd. Wat we er ook van vinden, het is een trend en ze willen het zelf ook om ‘erbij te horen’. Misschien, als selebriti en influencers het beu zijn en ermee stoppen, zullen er veel volgen.

    Voor openbaar vervoer is het aan te raden om online taxi’s te gebruiken. Het gaat zeer snel hier, Bajaj’s, en Angkots ziet men minder en minder en een BlueBird is veel minder populair dan een aantal jaar geleden; er zijn veel taxi maatschappijen verdwenen. Het is niet moeilijk om de apps van GoCar, Grab en Indrive op uw telefoon te installeren (Uber bestaat niet meer). Het bedrag is vooraf bekend als u de bestemming ingeeft dus geen discussies en onderhandelingen, de route wordt bepaald door Google Maps.

    • Bernadette schreef:

      Er werd ook iets gevraagd over Christendom in het land en specifiek in West Java.

      Vergeet niet dat waar men in het westen de term Christen gebruikt, het woord Kristen hier in de omgangstaal Protestant betekent. Anders zegt men Katolik. Officieel is dit niet correct. Er zijn officieel zes religies hier, daarvan zijn er twee Christelijk.

      Vaak wordt het woord onderdrukking gebruikt in westerse krantenartikels over de kerken hier. Nu, er is zeker wel godsdienstvrijheid maar fanatici heeft men overal. En als een bepaalde godsdienst de absolute meerderheid heeft, kan dat intimiderend zijn. Wij zijn ook altijd voorzichtig maar mijn Bule echtgenoot trekt zich er weinig van aan en dat draagt wel risico’s met zich mee. Dat gezegd hebbend, als u aan kerkdiensten wil deelnemen, zal men u geen strobreed in de weg leggen en u zult gewoon uw geloof kunnen belijden; velen bidden ook in een restaurant voor het eten. Maar evangeliseren is verboden.

      Over het geloof vroeg ik mijn echtgenoot wat het verschil is in protestante kerkdiensten en de belevenis van de mensen hier t.o.v. die in het westen. Ik kreeg als antwoord dat het hier veel belangrijker is en dat het veel meer leeft bij de mensen. Een gereformeerde of hervormde kerkdienst hier lijkt bijna op die van een westerse pinkstergemeente. En hij zei dat zelfs de mensen in een katholieke mis zich vaak gedragen als in een westerse baptisten kerk (luid meezingen, handen opgeheven, …). Hij gebruikte ook het woord ‘fanatiek’. U weet dus wat u kunt verwachten, wel op tijd komen want de meeste kerken zijn overvol, vooral op de populaire tijden.

    • Bernadette schreef:

      En als laatste misschien nog wat culinaire terminologie en achtergrond? N.a.v. vragen en opmerkingen in de FB postings.

      Het officiële woord voor pikant is pedas, níet pedis. Maar dat laatste wordt in veel dialecten ook gebruikt.

      In de bakkerszaken en snacks worden waarschijnlijk de meeste Nederlandse woorden gebruikt (mijn echtgenoot roept hier: “Niet waar! Dat is in de automobielsector.”) dus woorden zoals sus (soes), bitterbal, sausies (saucijs), poffertjes, komt men zeer veel tegen. Maar wat men proeft is meestal niet hetzelfde als in Nederland. Denk ook niet dat de gerechten die men in Toko Oen of Keuken van Elsje of Indischetafel of H.E.M.A. of Goedkoop of Huize van Wely serveert, nu echt zo overeenkomen. Maar het is wel eens plezant om te proberen.

      Wat is altijd meeneem naar België en Nederland, is de Buah Naga. We noemen dit meestal Dragonfruit, niet Pitaya. Tegenwoordig ziet men meestal de versie met het rode vruchtvlees, de witte wordt zeldzaam. Ook (Buah) Rambutan wordt enthusiast onthaald en het heel goedkoop hier in verhouding met West Europa. Het is een beetje lychee-achtig, maar minder waterig en niet zo zoet. Ik vind persoonlijk Salak zeer lekker maar dit was geen succes; in België vond men het naar petroleum stinken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *