Documentaire 95 minuten, 15 augustus 22.10
2Doc, NPO2 en NPO Start:
Als ik mijn ogen sluit – Leven met de Japanse kampen
Wat hebben de vrouwen en kinderen in de Japanse kampen in Nederlands-Indië meegemaakt? Welke wonden en trauma’s zijn daarbij achtergebleven en hoe zijn ze daar tijdens hun leven mee omgegaan?
Regisseur Pieter van Huijstee heeft zelf ook een persoonlijke band met deze geschiedenis, aangezien zowel zijn moeder als oma tot de overlevenden van kamp Tjideng behoorden. Omdat hij met zijn moeder nauwelijks over haar ervaringen heeft gesproken, stelt hij in de film juist de vragen die hij nu niet meer aan zijn overleden moeder kan stellen. 2Doc.nl
In gesprek met Pieter van Huijstee
Waarom er bijna geen documentaires over de Japanse kampen uit Nederlands-Indië zijn? Omdat er geen beeldarchief is. Dat kreeg filmmaker en producent Pieter van Huijstee te horen toen hij met het plan voor zijn documentaire Als ik mijn ogen sluit aanklopte bij de NTR. ‘Er zijn nauwelijks foto’s of bewegende beelden uit de kampen. En van het archief dat er wél is, is het grootste deel pas van na de capitulatie van Japan in 1945. Gelukkig ontdekte ik dat er wel een ander bijzonder archief bestond, namelijk honderden tekeningen gemaakt door vrouwen die vastzaten in de kampen.’
...................
Indisch4ever 
Van een van de overkevenden van kamp Ambarrawa 6, meen ik, kreeg ik een klein noekhe getekend en geschreven door een van de vrouwen. Om haar kinderen een beetje gerust te stellen. Vergelijk; “La vita e bella” Mevrouw gad 2 exemplaren. 1 zal nog in de familie zijn, 1 kreeg ik.
Vanwege ons onderzoek naar de ramp met de Poelau Bras (7/3/1942) hebben we tekeningen van de Fremery uit de kampen in Taiwan kunnen bekijken, en van het Museon Omniversum in den Haag een heel gedetaillerd boek gekregen dat tekeningen bevatte over kampen. Mijn oma, tantes zaten ook in Tjideng, zij hebben niets verteld, wij hebben te weinig gevraagd. Wat ons rest is delen, zoveel als we kunnen om lacunes op te vullen en een verbinding te leggen naar de omstandigheden, waar onze (groot)ouders en inlandse mensen aan werden blootgesteld