Nieuw Wij: Als kind verhuisde Kirsten van Ekris – Van der Poel vaak. Dat gaf haar veel aanpassingsvermogen, maar zorgde op latere leeftijd ook voor verwarring: waren de verhuizingen een vlucht? “Het is alsof ik niet echt weet waar ik vandaan kom, wat mijn achtergrond is en waar dus mijn wortels liggen.” NieuwWij.nl publiceert enkele verhalen uit het boek Indische blik met twaalf portretten van Nederlanders met Indische roots. Vandaag het derde interview met Kirsten van Ekris – Van der Poel. Een gesprek over contact maken, verborgen leed, schaamte en aanpassen.
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Het afgeven op Indonesië neemt karikaturale vormen aan. Als Indo-Europeaan met een inlandse grootmoeder en overgrootmoeder voel ik me na bovenstaande bijdrage aangesproken. Na meer dan 35 jarige verblijf in het buitenland noem ik mezelf niet meer Indische Nederlander.
Ik kan me best indenken dat generaties Indische Nederlanders gemengde gevoelens hebben bij hun confrontatie met Indonesie, het voormalig Nederlands-Indië. Tempo Doeloos en Bersiap staan dicht bij elkaar. Maar dat Bennet niet dat Indonesie van Toen en Indonesiërs van Nu worden gekleineerd, een typisch Nederlands post- of neo-koloniaal trekje.
In dit kader mag ik me in alle redelijkheid afvragen welke generatie Nul begrijpt van onze gezamenlijke, Nederlandse en Indonesische geschiedenis.
Het code switchen heeft niks met mixen van talen te maken, men komt dan niet als een verstandelijk petsoon over, men neemt zo’n persoon niet serieus,
Toen ik in Zwitserland woonde verstond ik het Schwitzerduetch, het plaatselijk dialect. Aangezien ik het wel versta, spraken Duits-Zwitsers me in hun moerstaal aan, natuurlijk antwoordde ik in Hochdeutsch, de kans is te groot dat ik in hun taal mijzelf belachelijk maak.
wat code switching betekent in de praktijk voor echte migranten die zich „inpassen“ is in de volgende video bij (president) Barack Obama overduidelijk te zien: https://www.reed.edu/slx-artifacts/artifacts/video/barack-obama—code-switcher.php
En ja hoor, Peter weet het weer beter. Om even te ‘code switchen’: Peter knows best! 🙄
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Codewisseling
Was er vroeger niet een leuk liedje, “….. ja dat is Peter ….”?
Terug naar de wetenschap, naar Wikipedia: “Codewisseling is soms een manier om een identiteit tot uiting te brengen ….”.
De eerste generatie Indo’s in de diaspora maakte daar royaal gebruik van.
Bij die generatie vond codewisseling ook plaats als midden in een gesprek iets moest worden gezegd wat kleine kinderen niet mochten horen. Dan werd effe overgegaan op Maleis, in één adem, vaak gevolgd door gegiechel als het om een scabreuze tekst ging.
Het verhaal van Kirsten van Ekris-van der Poel is herkenbaar. Wellicht is zij onbekend met het verschijnsel “Code-switch”.
“Code-switching” is al lang een strategie voor mensen van gemengde afkomst, vooral voor mensen van mensen van kleur om succesvol te navigeren door interraciale interacties en heeft grote implicaties voor het welzijn, de economische vooruitgang (opklimmen op de sociale ladder) en zelfs de fysieke overleving.
Code -switch is gelaagd als een spekkoek. Hoe meer iemand in staat is om verschillende aspecten van zijn of haar identiteit te omarmen, des te meer kan men verbinding maken met verschillende (culturele) gemeenschappen (nationaliteiten) met verschillende standpunten over de onderwerpen waarvoor men staat.
Het betekent niet dat men zich aanpast, zoals bij vele Indischen in Nederland het
geval is, dat kan alleen frustraties geven, zoals wel blijkt. Uit ervaring en gesprekken met andere migranten heeft de strategie van “Inpassen” meer succes dan “Aanpassen”.
Ik heb in verschillende landen lange tijd gewoond en gewerkt, waarbij ik probeer de verschillende kanten van mijn identiteit te uiten. Het is alsof je voortdurend door verschillende authenticiteitstests gaat.”
Soms worden er fouten gemaakt, al doende leert men.
Ik dacht dat code switching meer te maken had met het mixen van diverse talen? Zoals iemand als Cinta Laura tot vervelens ‘flikt’ in interviews e.d. Ik doe het ook wel als ik een tukan iets moet uitleggen (wie weet in godsnaam dat een dakgoot een talang is?). Of bij schoonfamilie die zo nodig Engels met me willen spreken. Beetje steenkolen Indonesisch dus of aften toe er andere talen doorheen mixen.
Een Kamala Harris past het op een veel hoger niveau toe; niet zozeer taal maar culturele eigenheid en afkomst. Ik ben Amerikaanse maar ben wel van Jamaicaanse (dus Afrikaanse) en Indiase afkomst. Slim hoor.
“Ik ben Amerikaanse maar ben wel van Jamaicaanse (dus Afrikaanse) en Indiase afkomst. Slim hoor.”
Jaren geleden hier in California toen Kamala nog attorney general was hoorden wij nooit dat zij Black was, wel van Indiase afkomst (misschien was dat omdat haar Black familie ook slaven hadden).
Vier jaar geleden, met de verkiezingen, hoorden wij pas dat ze ook Black was. Slim hoor.
A.Olive
wikipedia 2006 :
2006. Haar ouders waren toen al bekend en wie meer wilde weten over hen kon dat makkelijk vinden.
Haar nu verwijten (Trump)dat ze niet vertelde dat ze een vader met donkere huid had is nogal zoeken naar een stok om haar te slaan. Natuurlijk vertelde ze wel dat haar vader Jamaicaan was , of ze wel of niet hem ‘black’noemde.
Ik vertel ook niet dat mijn vader een donkere huid had, wel zeg ik dat hij Indisch was .En zo nodig zeg ik Indisch-Nederlands.
Wat is er slim als ze gewoon haar nationale identiteit en afkomsten vertelt ?
Lijkt me ook traditioneel Amerikaans… dat vertellen van afkomsten.
Mr B ( Effe off topic ) Volg je de Olympische spelen ? Ik kijk vooral naar Nederland ,schitterende race van Femke Bol .Die Braziliaanse reporter maakte er wel een potje van FIBO ! FIBO ! FIBO ! bleef hij schreeuwen .Nederland staat nu op 15 medailles ! Ik kijk natuurlijk ook naar Indonesia ! Valt behoorlijk tegen 280 miljoen inwoners tegen 18 miljoen Nederlanders ,zegge en schrijve 1 badminton medaille en nog wel een bronzen !Indonesia moet er toch wat aan doen ! Laten die bobo,s het geld niet in hun zak steken maar besteden aan die sporters !
Boeroeng schrijft” Ik vertel ook niet dat mijn vader een donkere huid had, wel zeg ik dat hij Indisch was.”
Dat ligt voor de hand, Indo’s willen niet bruintje of blauwe genoemd worden.
Blacks willen daarentegen willen wel Blacks genoemd worden.
Als er in 2006 al staat op Wikipedia dat Kamala Harris Indo/African American was wil dat niet zeggen dat dat algemeen bekend was. Ik hoorde het voor het eerst gedurende de Democratic debate in 2019 toen Kamala Joe Biden beschuldigde van racism tegen haar toen ze als een Black girl naar school ging. Ook wisten we dat haar vriendje de powerfull Willy Brown was, een Black politician.
Boeroeng, waarom ben ik plotseling een Anoniem? Hoe kan ik dat veranderen?
A.Olive
Je wordt gemeld onder de naam wanasepi.
Als je reageert, scroll naar onderen en kijk of je een naam kan invullen
“Indonesia moet er toch wat aan doen !”
Ik stel voor dat ze het Olympic committee aanraden om vliegeren, knikkeren en gatrik in te voeren. Misschien ook Tarzan plaatjes gooien zoals we dat op school deden.
A.Olive
@Kirsten; ‘niet meer verstoppen etc.’- Als scholier in Indië jr.40, ergerde ik me vaak aan mijn Indische schoolgenoten, die zich zo nodig; zo Belanda/Hollands mogelijk gedroegen; geaffecteerd praten etc. Altijd waren zij ‘op zoek waren naar Hollands gezelschap’. Vooral diegenen die in Nederland zijn geweest. In Nederland jr.’50 merkte ik al gauw dat mijn Hollandse mede leerlingen juist mij ‘opzochten’ omdat ik mijzelf/Indisch ben gedragen/ gebleven. Vonden bij mij thuis de Indische welkom/omgang iets aparts. Dat zag ik ook later jr,’69 als vader bij mijn kinderen en hun Hollandse vrienden. Tot nu toe, als opa en ik af en toe die oude vrienden van mijn kinderen ontmoet, nu volwassenen, hoe zij over ons (Indisch) warm welkom praten!
– * Blijf jezelf; doe je niet voor….blijf Indisch!
Een goed en mooi artikel, ook in INDISCH BLIK van de 3e Generatie.
Theo StuckenCarp