1934 Benkoelen. Feest van het Indo-Europeesch Verbond.
Wat de Indische jongen kan als hij wil: dat stond boven een artikel in het eerste nummer van Onze Stem, per 1 september 1920 het blad van het Indo-Europeesch Verbond.
De duizenden leden zullen het hebben gelezen, met gemengde gevoelens, dat wel.
De uitdrukking ‘Indische jongen’ ken ik uit de Indische gemeenschap. Het is iets van erkenning, herkenning en genegenheid. Je zegt zo: hij is een van ons, hij hoort bij ons.
Dus dat juist het Indo-Europeesch Verbond die kop boven het stuk zette, was te verwachten. Het Verbond zette zich in voor emancipatie van de Indische bevolkingsgroep, en dat moest op twee manieren: Indische Schrijfschool
...................
Indisch4ever 
@IndischeSchrijfschool; ‘Indische jongen etc.’- In die periode jr.1920 was er ook grote groeperingen ‘kampong Indo’s’! Verwerkte kinderen van vooral Tottoks en Inlandse vrouwen/bedienden, die aan hun lot werden overgelaten/niet erkend! En in de kampongs/bij hun moeder verbleven. Totaal zonder scholing etc. Velen(gelukkig) ook bij de stichting van Pa van der Steur. Vanwege de ‘ethische politiek’ kregen ook Inlanders scholing en dus in concurrentie kwamen met de Indo Europeanen. De IEV inspande zich toen in om ook vooral tbv, ‘die kampong Indo’s ‘ scholen op te richten; de IEV scholen.
R.L.Mertens
Volgens de gegevens die ik heb over de suiker fabriek, Wanasepi in Krawang, van mijn over over grootvader was het personeel grootdeels Inlander.
In de brief van de administrateur van de suiker fabriek Klampok werd aangehaald dat het personeel vrijwel geheel uit “Indische jongens” bestond.
Dit lijkt mij merkwaardig aangezien de administreur de opmerking maakte dat het aanstellen van Europeanen uit Nederland de afstand tussen Europeaan en Javaan vermeerderd.
Zou het kunnen dat de administrateur Javanen voor “Indische jongens” aanzag.
De man in de foto lijkt ook niet op een “Indische jongen”.
A.Olive