Papa uit Jakarta zet zijn kinderen in Goes in een riksja

Papa uit Jakarta zet zijn kinderen in Goes in een riksjaHet was niet druk, wel warm. Het driedaagse Indonesische evenement Pasar Malam deed voor het eerst de Zeelandhallen in Goes aan. Bezoekers kwamen vooral met specifieke redenen. ,,Dit herinnert mij aan vroeger.”  pzc.nl
Foto : ©Cynthia Cats

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

15 Responses to Papa uit Jakarta zet zijn kinderen in Goes in een riksja

  1. powderbrush53e2715e60 schreef:

    ik ken heel geen japans dus en kinderliedjes eerlijk heseh. wijlen mjn maatje was altijd en eeuwig die zonnetje gaat van ons scheiden aan t zingen. totdat.. op n dah.. ik al lang in canada… was wekelijks naar n cbc radio programma aan t luisteren naar kinderliedjes van de hele wereld en die zong men dan in de taal van t land en tot mijn vreugde ook af en toe hoorde ik dan gollanse kinderliedjes.. Ennn op n avond.. hoorde ik n kinderliedje maaaaar mistte welke taal t was.. toch bleek ik de taal te kennen tot mijn eigen verbazing… erna was ik echt stil..want men kondigde aan dat t japans was..duss ik belde mijn ma in gollan op de volgende dah.. en zei.. totbat ik ga n liedje voor je zingen en jij pertel mij hoe ken ik ken de woorden.. EN tis ook nog eens japans.. wah beroerde wassss wij allebei niet lekker..want toen zei mijn maatje.. DAT was t liedje dat ik zong waneer er n jap aan t aankomen was en je oudste broer aan de illegale radio zat te luisteren naar n radio zender helemaal van Australie.. hij zat in de ondergrondse.. Dusss mjn maatje zong dat liedje als waarschuwing en mocht de jap stoppen dan volgde een gesprek met mijn maatje over die man zijn eigen moeder en dat die dat liedje zong.. beroerde wassss … isss dat ik noooit heb gevraagd..HOE ze in hemelsnaam de woorden van dat liedje kende.. toen op n dah.. die ma van mij mampieren hier bij mij in canada en ontdekte ik tot mijn verbazing dat ze vloeiend was in t Japans en alles kon lezen op de bovenkanten van de japanse winkels in Toronto, Ontario, Canada.. ze ging zelfs n gesprek aan met die jap daar in downtown Toronto.. ik weet wij die mentrjet wij beiden voor weken lang nadat ik haar had gebeld.. iets waarover ik leerde zeker 40 jaar later toen n joodse buurvrouw me naar haar joodse huisarts bracht die mij weer bij the Canadian Centre for victims of War Trauma and War Torture verwezen kreeg.. onder behandeling.. sudah.. niets werkte alleen de art therapy.. en ik die niet eens kan tekenen.. sudah.. wat n betjah niet te weeg kan brengen.. ik wist niet over die wagentjes van India… maar ik weet WEL dat ik eens als kind een riksja heb gezien met n chinees erin.. ging op onderzoek uit en ontdekte dat die dingen in china en Hongkong en Singapore zijn/waren en ook in Japan..maar daar worden die dingen geen rikshaw genoemd.. dus neem ik aan daar ze ook contacten hebben met de UK dat t n engelstalige verbastering kan zijn.
    uuh meneer.. tobat is er n manier waarbij ik u iets kan vragen? aub? over fam. eventueel van u? die ik kende als kind .. in Jakarta en later in gollan?

    • vandenbroek@libero.it 1953 schreef:

      @powderbrush….
      Ik onderzoek het ondergronds verzet in het voormalig Nederlands Indië. Zat de “oudste broer” bij het ondergrond verzet in Bandoeng of Soerabaja? Hoe heette deze verzetsgroep en wie was de leider?

      • powderbrush53e2715e60 schreef:

        ik kan u daar heel niets over zeggen. hij zat inderdaad in Bandung maar ik vind wat ik vroeger wel eens hoorde nogal verwarrend. want mijn moeder en broers woonden in Jakarta en Bandung is nu niet meteen naast de deur in de oorlog als je geen auto hebt. Mijn oudste en jongste half broers van moeders kant waren in de ondergrondse. op n dag werd de groep waar mijn oudste halfbroer in zat verraden en hij raakte gewond. maar hoe weet ik niet .. hij kon niet thuis blijven omdat anders iedereen zou gevangen genomen worden door de jap en zeker gedood. ik heb er nooit naar gevraagd en weet verder niets. in de tijd dat iedereen nog leefde had ik heel geen interesse in die kant van de fam. geschiedenis vooral niet omdat ik al jaren in Canada woonde.

      • vandenbroek@libero.it 1953 schreef:

        @powderbrush…..
        Als U de namen en voornamen, eventueel geboortedatum en plaats van de oudste en jongste half broer van moeders kant kunt geven, dan zal ik verder zoeken. Is er ook bekend wat er met de broers na de Japanse capitulatie in 1945 is gebeurd, zijn ze vanuit Bandoeng geevacueerd of in een zgn “Beschermingskamp” van de Indonesische Republikeinen terechtgekomen?
        Kunt U al deze gegevesn aan mijn mailadres sturen? vandenbroek@libero.it

      • powderbrush53e2715e60 schreef:

        voor zover ik weet ?hebben mijn halfbroers nooit in Bandung gewoond. we woonden allemaal in Jakarta
        De jongste was niet vermoord geworden omdat ie niet meteen naar de afgesproken plek was gegaan.. daardoor was zijn leven bespaard gebleven.
        Meneer niemand in de fam. leeft meer..
        ik ben de laatste van de mohikanen van de kinderen van onze moeder.. en eerlijk gezegd weet ik niet eens wat goed t zou doen als ik te weten zou komen wat er met mijn oudste halfbroer is gebeurd. ik ben al 81 jaar en zooo lang zal ik helaas niet meer leven.. ik heb t me nl nooit afgevraagd zelfs wel toen mijn moeder nog leefde maar nu is onze moeder al zeker 37 jaar met hem en de rest van haar kinderen uit dat eerste huwelijk verenigd geworden.. echter ik wil u graag bedanken voor uw aanbied.. en wens u veel succes bij uw onderzoek.

      • vandenbroek@libero.it 1953 schreef:

        @ powderbrush…..
        Het verhaal over Uw familie en Verzet in Nederlands-Indie kan wel degelijk betekenis hebben. Uw informatie is weliswaar verstopt in een terloopse opmerking bij een topic over “Papa uit Jakarta zet zijn kinderen in Goes in een riksja”, maar het toeval wil dat ik net bezig ben met een verhaal over het Indisch Verzet i.c. Soerabaja en de Vuurpijlaffaire. Na het Verzet in Bandoeng komt nu ook het Verzet in Batavia in beeld.

        Hoe past het verhaal van Uw jongste en oudste halfbroer van moederskant in het grote verhaal over het Verzet in Nederlands-Indie tijdens de Japanse bezetting?

        Het Indisch Verzet werd/wordt niet alleen onderbelicht maar ook ondergewaardeerd, zie L.de Jong in zijn standaardwerk “Het Koninkrijk der Nederlanden in WO2, deel 11b. Uw verhaal kan een bijdragen leveren aan nieuwe inzichten over het Verzet in Nederlands-Indie, niet alleen van militairen maar ook en ook en vooral van burgers buiten de kampen
        , de z.g.n. Buitenkampers. Zij waren geen weerloze slachtoffers zoals vaak wordt gedacht maar personen zoals Uw familie die daad bij woord voegden. Buitenkampers hebben een bloedige prijs betaald, dat wordt in Nederland vaak vergeten/genegeerd.

        Wat was precies het Verzet en wat betekende dit Verzet voor de deelnemers zoals Uw jongste en oudste halfbroer van moederskant? Zij maakten in de Japanse bezettingstijd een duidelijke en politieke keuze, ze hebben hun leven gewaagd. Het is juist hun oral history die een beeldend perspectief geven van deze gebeurtenissen.

        Dan is het meer de moeite waard om hun verhaal te vertellen en door te geven aan volgende generaties.

      • Mrs Victorine Warren schreef:

        ik wens verder niet op uw aandringen in te gaan. respecteer mijn beslissing!

  2. Bung Tolol schreef:

    ❓❓❓Risha /Bedjah /Riksh /Riksja /Betjah ! Maakt allemaal geen Nasi Bal uit ! Voor die kinderen is het een Woke bakfiets en laat lekker blanke MA maar trappen per slot van rekening is het volk van bruine PA 3000000 jaar onderdrukt geweest ! 🥷😀😂

  3. powderbrush53e2715e60 schreef:

    uh dit is geen risha maar n bedjah.. riksh is chinees en wordt getrokken en betah heeft n deel net zoals n fiets achter waar de passagiers zitten en die wordt van achter voort bewogen.

    • powderbrush53e2715e60 schreef:

      verbetering: riksja en betjah.. enige tijpfouten van mij

    • Mr. B. schreef:

      Rickshaw is Japans. Dit is inderdaad een Becak, een fietstaxi. Nog redelijk populair in steden als Yogya en Semarang. Bijna uitgestorven in Jakarta en Surabaya. Een auto, dat willen we als volgende stap na de motorfiets*.

      Zelfs de Bajaj (dat is een merknaam uit India), een gemotoriseerde driewieler die door toeristen vaak foutief Tuktuk wordt genoemd, wordt steeds minder populair. Dus zeker eens proberen zou ik zeggen, voordat ze uitgestorven zijn. Je moet wel goed kunnen onderhandelen en stalen zenuwen of zelfmoordneigingen hebben.

      Daarover gesproken; ik weet dat die super dure bakfietsen vooral bij het grachtengordel-publiek heel populair zijn, maar echt veilig kan je ze nu toch ook niet noemen.

      *Deze zijn goed bezig, allemaal met helm! Dat zie je nauwelijks…

      • Pierre de la Croix schreef:

        “saya+mau+tamasya+berkeliling+kota”. Een alleraardigst kinderliedje over een ritje met de betjak naar de kota dat ik al kende in Japanse bezettingstijd, is te vinden op JoeTjoep.

      • Mrs Victorine Warren schreef:

        ik heb altijd lol als ik die lui in Azie ZO zie.. en dan wat ze niet allemaal op hun fiets of motorfiets naast de mens nog opladen. EN ze vallen niet .. alhoewel ik me soms afvraag..tobat nooit geen getabrak ja? al

    • Bung Tolol schreef:

      Ha ha ha Powderbush natuurlijk is het een BETJAK heb er 1000x ingezeten ! Heb eens een betjak genomen in Tegal ( Midden Java ) bestuurder was een oude Javaan ,we gingen naar het strand ,bij een bruggetje moest ik uitstappen ,hij redde het niet meer ! Enfin ik stelde voor dat ik zou rijden en hij lekker achterin ! Enfin zo gezegd zo gedaan ! We stoppen bij een Warung ,ik zeg eet maar wat je wilt ,nou dat kwam goed uit want hij stierf van de honger ,hij had 8 kinderen ! Zeg ik tegen die Warung eigenaar 8 maaltijden bungkus ( meenemen ) Wij weer terug naar Tegal ,vroeg ik wat krijg je van mij ? Ja niks natuurlijk ! O.K maar wat vraag je normaal ? Zegt hij 3000 rupia ( 3 gulden ) Precies het bedrag wat er voor staat ! Conclusie hij was eerlijk ! Dat viel mij op ! Ik werd niet veel opgelicht ! Prachtig volk eigenlijk ! Ja o,k ook mijn bloed ! Dat ik diep in mijn buidel had getast zal niemand verbazen! Die Pribumi had een leuke dag met die Orang Campur !

      • Bung Tolol schreef:

        Op de vraag van die betjak rijder waar ik vandaan kom ,antwoorde ik “” TEGAL “” Oh zei hij Orang asli ! Ik liet hem mijn paspoort zien ! Ya betul orang asli ! Ik gaf hem 30.000 rupia extra ,lijkt veel geld ,maar het was maar 30 gulden ,voor mij peanuts maar zijn gezinnetje was blij ! Ook voor mij was het een leuke dag ! Wat een prachtig volk zijn die Indonesiers trouwens !!!!!!

Laat een reactie achter op powderbrush53e2715e60 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *