Nationale Herdenking Indisch monument, 15 augustus 2023

Beelden en verslag: Ellen

Van deze dag heb ik sfeerfoto’s gemaakt en niet van de plechtigheid zelf. Niet alleen omdat er genoeg foto’s en verslagen te vinden zijn van de herdenking, maar ook om het verzoek om alleen vanuit het persvak foto’s te maken. En omdat ik dit jaar ook vrijwilliger was, ik heb ik weet niet hoeveel spekkoeken gesneden, was ik er al vroeg in de middag. De dag ervoor was al het materiaal al aangeleverd op het veld en was de opbouw begonnen, maar op 15 augustus zelf moest er nog veel werk worden verzet. En met behulp van de militairen, scouts, leerlingen van het VCL en vele vrijwilligers was alles op tijd klaar.

Er waren veel belangstellenden dit jaar. En niet alleen ‘binnen’ de hekken, maar ook  ‘buiten’ de hekken was het aardig druk.

Tevens was er een kleine, rustige demonstratie waarin aandacht werd gevraagd voor Maluku, al 73 jaar bezet gebied. Zij mochten gedurende de plechtigheid niet op het veld zelf komen, maar op de aangewezen plek blijven staan. De Molukkers waren welkom om aan te sluiten aan het defilé, wat ze ook gedaan hebben.

Vorig jaar werd de gezelligheid voor en na de plechtigheid door velen gemist. Dat is dit jaar heel mooi opgelost. Men kon v.t.v. nasi bungkus bestellen om voor- of achteraf te nuttigen. Er stond een mooie grote tent met tafels en stoelen en niet alleen de bungkus van Poetri Ayoe kon worden opgehaald, men kon bij hun ook saté kopen, Julia was aanwezig met lekkere hapjes en verse tjendol en voor de drankjes stond er een bar van museum Sophiahof.
Ook het weer werkte mee en al met al was het een gezellig geheel.
En als er volgend jaar ook nog een band speelt……

Foto’s staan hier: https://photos.app.goo.gl/CQkDs88nYBV9QduK7

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

2 Responses to Nationale Herdenking Indisch monument, 15 augustus 2023

  1. Boeroeng schreef:

    NRC :

    De Indië-herdenking heeft altijd in de schaduw gestaan van de grote herdenking op 4 mei, maar beleeft de laatste jaren een opmerkelijke opleving. Vermoedelijk hangt dat samen met de toegenomen interesse in het Nederlands koloniaal verleden, en de kanteling van het beeld daarvan. Die kanteling heeft ook zijn weerslag op de controverses rond de herdenking.

    De verschillen met 4 mei zijn groot. Bij de herdenking op de Dam kan ik vaak nauwelijks ademhalen van de loodzware, stramme plechtigheid. Een opeengepakte massa zwijgende mensen tussen steen, een eindeloze reeks kransleggers. In de Scheveningse Bosjes zat het publiek op stoelen, met veel ruimte en groen om hen heen, de praatjes waren persoonlijker. Het was, hoe zeg ik het, menselijker.

  2. H.J.B. Goes schreef:

    Dank je wel Ellen, voor jouw mooie reportage!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *