The Batik and the Cobek – The Indo Project

Geplaatst op 22 januari 2021 door Boeroeng

Indo refugee treasures prized possessions from Indonesia as family repatriates to the Netherlands and then eventually immigrated to the USA.
The Indo Project

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

7 Responses to The Batik and the Cobek – The Indo Project

  1. Anise schreef:
    23 januari 2021 om 14:08

    Is niets mis mee, iedereen heeft een eigen smaak. Ik ben mijn verzameling wat aan het uitdunnen en ben van plan alleen de speciale stukken te houden. Ik hou persoonlijk iets meer van geweven textiel, vooral die van Flores. Maar zelfs uit Peru en Ukraïne bijvoorbeeld, vind ik fraai en heb ik.

    Het is natuurlijk zo dat er tussen handgemaakt en geprint batik een wereld van verschil is. En dan zijn er nog eens varianten met een combinatie van beiden; grotere repetitieve oppervlaktes worden gestempeld. Die stempels, in hout of koper, zijn ook decoratief, ik heb wat in laten lijsten en die hangen in mijn hobbykamer.

    Iwan Tirta was een belangrijke ontwerper, de shirts van Mandela kwamen voornamelijk uit zijn collectie. Heel duur, net als Batik Semar. Ik zag dat jullie minister president tijdens zijn bezoek ook batik droeg.

    Over batik shirts en blouses en jurken gesproken; vrijdag is batik dag in de meeste grotere steden van Indonesië en iedereen op kantoor draagt het dan ook. Zelfs de Japanners en Bule. Niet slecht als stimulans van de lokale economie. Natuurlijk wordt het ook o.a. in de DPRD en op bruiloften gedragen; hier is het volledig acceptabel als formele kledij en als man heeft u geen kostuum nodig.

    Beantwoorden
  2. Peter (Petrone) van den Broek schreef:
    23 januari 2021 om 12:36

    Toen ik laatst (sic) in het voormalig Nederlands-indie was, werd ik rondgeleid in één van de traditionele batikfabrieken in Jogya, day & night techniek. Ik was meer geinteresseerd in batik met een eigentijds design en ook dat had de rondleider, hij was zelf de maker ervan. Nu heb ik wat figuratieve gesigneerde batik aan de muur hangen, gewoon ter herinnering aan……, een souvenir dus.

    Beantwoorden
    • A. Olive schreef:
      23 januari 2021 om 16:46

      In 1989 gedurende een rondleiding in een batikfabriek merkten wij op dat sommige werkers heel vreemd deden. De guide vertelde ons dat de chemische stoffen die gebruikt werden om de wax af te spoelen een slechte invloed hadden op de hersens. Ik zag de dampen opstijgen uit het warme water zonder dat er ook maar enige ventilatie was.

      Beantwoorden
  3. Wal Suparmo (@WSuparmo) schreef:
    23 januari 2021 om 12:24

    Alleen Nelson Mandela die durft voor koningn Elisabeh in een Indonesische batik hemd te verscheinen Ook in de VN. want hij was de eerste persoon die de Batik shirt intenationaal had gepromoveerd.

    Beantwoorden
  4. Anise schreef:
    23 januari 2021 om 05:03

    Een echte autoriteit op het gebied van batik is geen Nederlander, maar een Duitser; Rudolf Smend. Hij heeft een klein maar wel interessant museum in Keulen en we zien (zagen) hem wel eens op beurzen en expo’s in Indonesië. Hij heeft hier veel kontakten in de verzamelaarswereld en heeft een paar interessante boeken over batik geschreven. En toch heeft hij nog iets van mij geleerd (ikke trots trots, hij kende een term niet)*!

    Met de prijzen gaat het een beetje als bij veel verzamelaarsstukken; het is wat de gek ervoor geeft. Er zijn nogal wat mensen in Nederland die (onterecht) denken dat de batik van grootmoeder die op zolder lag, veel geld waard is. Als het geen (echte!) batik uit de Nederlandse of Japanse (hokokai) periode is, en het heeft niet de unieke toenmalige patronen en afbeeldingen, en het niet in perfecte staat is, is het niet veel waard.

    In een Jakarta kan men trouwens betere koopjes doen dan in Solo of zo; ga bijvoorbeeld naar de kelderverdieping van Thamrin City.

    * Kopi Tutung

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *