Het afgelopen jaar liep anders dan gedacht, plannen en verwachtingen moesten worden bijgesteld. Maar een nieuw jaar biedt nieuwe hoop. Ivette (40) en Jeroen (47) Langeveld uit Stadskanaal emigreren naar Bali om een tehuis voor meisjes uit te breiden.
- Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden. Verslagen van kumpulans, verwijzing naar nieuwe boeken, updates van Indische sites, expo’s. Van pasars tot en met het Indisch Platform . Wat onze Indische gemeenschap aangaat, vindt u hier op indisch4ever.nu
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
Mail ons: indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
En er is nog de archipelsite met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
-
Jeekel
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Een heel initiatief ,als ze maar niet ondergedompeld worden in en door de Indonesische politiek en corruptie. Ik kan deze mensen alleen heel veel geluk wensen met hun doel.
Ik begrijp wel dat ze goed willen doen en dat ze gemotiveerd zijn de kinderen te helpen, maar hetgeen ze van plan zijn is niet legaal.
Ook al noem je het onbezoldigd vrijwilligerswerk, het is en blijft een activiteit die niet zomaar voor een buitenlander (WNA) is toegestaan in het land. Je kan ook beredeneren dat ‘kost & inwoning’ eigenlijk ook een soort van betaling is trouwens, personen in Europa worden gekort op hun uitkering als hun ouders voedsel voor ze kopen.
Vrijwilligerswerk en stage doen zijn activiteiten waar geen aparte visa voor zijn, dit is wel het geval voor werk en studie. Dus i.p.v. een benodigde verblijfsvergunning i.c.m. een werkvergunning, zullen ze wel met een verlengbaar bezoekersvisum (verlengbaar tot maximaal 6 maanden voordat men het land dient te verlaten) het land binnenkomen.
Ik ga ervan uit dat hun kerk / organisatie goede kontakten heeft met lokale overheden waardoor het waarschijnlijk wel oogluikend wordt toegestaan. Maar daar is ook een gevaar, iets minder op Bali dan op Java; men gaat er snel vanuit dat de buitenlander vanuit een religieuze organisatie een zendeling is en mensen wil bekeren. Wat volkomen verboden is. En als er kinderen in een weeshuis/internaat met andere religies zitten (volgens hun KTP), kan dit tot grote problemen leiden.
@ Personen in Europa worden gekort op hun uitkering als hun ouders voedsel voor ze kopen “” Ja klopt als een bus Anise en de rest van je verhaal is ook geen speld tussen te krijgen .Hier is veel commotie omtrent een vrouw in de uitkering met veel psychische problemen ,haar moeder kocht en betaalde wat boodschappen voor haar ,nu moet die vrouw dat bedrag terug betalen aan de uitkering instantie plus een hoge boete er over heen ,tot in de Tweede Kamer spreken ze er schande van maar juridisch staat die uitkering instantie sterk ,wat ik mij afvraag hoe in hemelsnaam is die instantie er achter gekomen ? moet of die vrouw of die moeder toch loslippig zijn geweest ? Een bekend schaker was uitgenodigd om in Amerika te spelen ,tussen neus en lippen vertelde hij aan de pers ,dat hij ook wat schaaklessen zou geven aan jonge Amerikanen ,hij kon meteen zijn boeltje weer inpakken en linea recta terug naar Nederland gaan ,schaaklessen geven wordt daar beschouwd als werk .
“hoe in hemelsnaam is die instantie er achter gekomen ?” Het ging dan ook niet om “wat boodschappen” maar bijna dagelijks.
Bijna dagelijks ? voor 1 persoon ? Als je 1x per week boodschappen doet en dan een beetje veel en het s,avonds laat naar binnen brengt is er geen haan ,die er naar kraait maar ja sommige uitkering trekkers hebben het wiel niet uitgevonden ,zo ook een meisje /jonge vrouw die bij mij schoonmaakte ,uiteraard zwart ,anders schiet zij er niks mee op ,werd ik thuis gebeld door die uitkering instantie of ze X aan de lijn mochten krijgen ,ik vroeg ze meteen hoe ze aan mijn nummer kwamen “” Oh van mvr X gekregen !””🤔🤔🤔
Tja …. met bevlogen idealisten loopt het zelden goed af. Menig zendeling verdween in de goeie ouwe tijd in de kookpot.
Jaja, big business die ‘weeshuizen’ op Bali en in de rest van Indonesië.
En veel schandalen; wat wil je als nog geen 10% van de kinderen wees is en ze die overal vandaan halen met de belofte op een beter leven?
Er zijn redelijk veel onderzoeken naar gedaan en vooral die korte termijn opdrachten -zie het een beetje als druiven plukken in Frankrijk- zijn funest voor de lokale situatie.
https://www.abc.net.au/news/2019-08-18/the-dark-side-of-voluntourism-causing-orphanages-to-spread/11408396
Nu, er zijn echt wel meer mogelijkheden om mensen te ondersteunen i.p.v. de gezinnen te ontwrichten.
https://indonesia.tripcanvas.co/volunteer-in-bali-ethical-issues/
Jammer dat ik het volledige Trouw artikel niet heb kunnen lezen vanwege die rot cookies. Ik zal me niet aan die dwingelandij onderwerpen, tenzij ik zonder acceptatie van cookies geen eten krijg.
Ook met deze disclaimer durf ik sceptisch te zijn m.b.t. het plan van het echtpaar Langeveld uit Stadskanaal om op Bali een weeshuis voor meisjes te helpen uitbreiden. Hopelijk hebben zij zich aan alle kanten terdege georiënteerd op de situatie en varen zij niet blind op puur hun ideaal om de mensheid te redden. Zeker als zij hun (spaar)centjes in het project willen steken en alle scheepjes achter zich gaan verbranden lijkt mij voorzichtigheid geboden.
Zij “emigreren”. Dus niet zo maar voor een jaartje weg zijn en dan weer terug. De Amerindos onder ons weten al te goed wat dat betekent. Navelstreng met het land van herkomst en alle dierbaren doorknippen om elders opnieuw beginnen. Aan de kost zien te komen, wennen aan de lokale mores, de nieuwe taal leren spreken. Bij tegenslag niet zo maar bij moeders thuis kunnen aankloppen voor raad en troost, ook al is dat nu virtueel enigszins mogelijk.
Ik wens ze veel geluk. Met voldoende geld voor eten en drinken en adequate gezondheidszorg als back up lijkt me een verblijf op Bali overigens een stuk aantrekkelijker dan in Stadskanaal. Daar wil een mens toch niet dood worden gevonden.
@ PdlX..
Nicht Els in Semarang heeft een behoorlijk zwaar jaar achter de rug wegens dat rotte virus. Cottages, die het weeshuis verhuurt, om extra inkomsten genereren, waren zo goed als leeg
Dank voor de info, Hans. Tja … ze is ook “op leeftijd”, maar gelukkig nog niet zelf kenak virus.
Op het gebied van weeshuizen in Indonesia mag ze wel ervaringsdeskundige worden genoemd.
Ze hebben dar wel een mooie begraafplaats!
Bedoelt u het ereveld “Candi”, voorheen aan het Tillemaplein? Dat is er nog wel. Beheerd door de OGS. Liggend in een dal van het heuvelterrein Candi, met de Oengaran op de achtergrond. Als knaap vaak boven gezeten, zo maar voor het mooie uitzicht tot aan de berg, nu zo te zien erg verlelijkt door bebouwing. Van mijn plekje op de tjot ook toevallig getuige geweest van een militaire begrafenis. Kennelijk van een gesneuveld lid van de T-brigade, regiment stoottroepen. Met muziek van de St. Bernhardkapel en vuurpeloton. Mascotte van de “Stoters”, Kees de Bok, ook van de partij. Onvergetelijk.
De begraafplaats van mijn grootouders Bonjer, Kobong, is niet meer, zo heb ik begrepen. Gebongkar. Zij lagen bovengronds in een nis, afgedekt met een zwart marmeren plaat. Alles gebongkar. Geen idee wat er met de graven is gebeurd. Soedah ….. laat maarrrr …
@PdlX
Ben nog steeds bezig via vriendjes aldaar om te weten te komen, wat er precies gebeurd was, maar zij komen ook niet verder tot nog toe.
@PdlX…. In 1978 was de pasar Remuloyo publiekelijk geopend, nadat het in 1977 werd gebouwd op het terrein van het voormalig kerkhof Kobong. Maar ik probeer via hen te weten te komen wat er met de geruimde graven is gebeurd.
“Bedoelt u het ereveld “Candi”” Nee, reactie op uw “een stuk aantrekkelijker dan in Stadskanaal. Daar wil een mens toch niet dood worden gevonden.” Overigens vind ik erevelden geweldig. Allemaal jongelui die daar niet hadden moeten liggen. Zelf knikken we altijd even naar de onbekende soldaat. Die krijgt nooit bezoek.
@PdlX.
IN 1974 was men begonnen met de relocation van de graven naar ???? (ontbrekende kennis waar precies) en in 2003 werd vanuit deze nieuwe lokatie wederom gerelocated naar????(ontbrekende kennis)…. Tot nog toe wat summiere vage berichten erover gehad…
Quote: waah sayangnya pemakaman yang disebutkan sudah dibongkar, terakhir tahun 2003, kini sudah tidak tersisa lagi. Pemakaman ini mulai dibongkar, mulai dari sektor utaranya tahun 1974 dan menurut penuturan warga, saat itu diumumkan kepada melalui surat kabar. Bagi yang ahli waris yang tidak mengurus kemudian makam dipindahkan secara massal ke TPU Kedungmundu dan hanya diberi penanda salib kayu dan sayangnya semuanya sudah lenyap karena lapuk. Salam…Unquote.
Dus vertaald oor PdlX: Resten wederom verkast naar de TPU Kedungmundu.( Taman Pemakaman Umum Kedungmundu) en slechts voorzien van een soort houten kruis….Dat was 2003. Nu 17 jaar later is het zo, dat al deze houten kruizen (bijna allemaal) vergaan zijn.
Dat verkassen naar andere kerkhoven (bijv. Jogja Utara Laya tegenwoordig) vindt plaats waarbij veelal de grafstenen met namen erop mee verkaste,
Het feit dat er naar Kedungmundu verkast werd vanuit Semarang en slechts voorzien van eenvoudige houten kruizen, duidt erop dat men de tombes e.d. heeft laten staan om vernietigd te worden tijdens de bouw van de pasar….
De grote hamvraag is dus: Heeft ooit iemand van de gemeente de namen genoteerd en erbij gezet wie op welke lokatie precies is herbegraven. En bij de gemeente weet niemand er iets meer over te vertellen tot nog toe. Want dat ligt – als er überhaupt iets geadministreerd werd op de juiste manier – natuurlijk in een oude kotak sepatu
[…Stadskanaal. Daar wil een mens toch niet dood worden gevonden.]
Zeg dat nou niet. Gelijk wordt er een McD in de fik gestoken
Misschien wel door Balinezen die tegen het gebruik van rundvlees zijn?
Nu ja ….. ik heb geruchten, herhaal geruchten, vernomen dat McD helemaal geen daging sapi in zijn hamburgers verwerkt.
De pickels zijn wel echt. Wie is er tegen pickels?
Heel veel dank voor je hulp bij de speurtocht naar de graven van Kobong, Hans. Ik herinner mij dat boven het toegangshek in smeedijzeren letters stond “Memento Mori”. Misschien hebben ze dat hek met die spreuk in tact gelaten en geplaatst bij de ingang van Pasar Remuloyo, op Kobong gebouwd. Waarschuwing voor de pasarganger met Gymnasium diploma :). Kennelijk is de Indonesiër van nu niet bang dat de plaats kesambet (anker) is, behekst en dus ongeluk brengt.
Zo op Kobong ook een hadji begraven zou liggen, dan had hij wel rondgespookt op de pasar, vooral bij de bibik2 tènong met hun lekkernijen. Maar goed, Kobong was er misschien alleen voor (Indo) Europeanen en een enkele (Christen) Chinees.
Ik zwierf met mijn vriendjes wel eens op het indrukwekkende kerkhof van de steenrijke Chinees Oei Tjong Ham, achter de HBS en de gelijknamige weg richting heuvelterrein. Ik ging naar huis met toch het akelige gevoel dat ik werd achtervolgd door een gestorven Chinees die ’s nachts aan mijn bed zou schudden en door de klamboe dreigend naar mij kijken.
Laat die search naar de stukken en brokken en knekels van Kobong maar rusten, Hans. Dust to dust, ashes to ashes. Hoeveel mensen hebben nooit een graf gehad?
Salam.
@ PdlX
OK Pierre. Gelijk de geest uit de fles zeg ik: uw wens is een bevel. 🙂
Je opmerking: Hoeveel mensen hebben nooit een graf gehad…doet me denken aan 6 directe familie leden van me, zonder graf:
Pa, Ma, broer, oom, oom en neef…. allen zonder graf en allen slachtoffer oorlog W2 of de naweeën ervan. Tja, het kan verkeren.
Overigens: Één van de ooms had toevallig ook Gymnasium en zelfs meer. Hij had ook nog een ir- (niet ing) voor zijn naam. 🙂
Fijne maandag en hopelijk geen verdwaalde sneeuw uit Limburg.
Gr/H.
Nou … zo te lezen heb je het wel behoorlijk voor je kiezen gehad, Hans. Alleen op de wereld. Maar uit zo’n situatie worden vechtertjes geboren. Voor Armenië en de Armeniërs bij voorbeeld.
Poekoel teroes maar en blijf weg van de virusjes.