Het iconische restaurant Garoeda aan de Kneuterdijk is failliet. Eigenaar Peter ’t Mannetje zocht al sinds 2018 naar iemand die het drie verdiepingen tellende restaurant van krakend djatihout wilde overnemen, maar dat is niet gelukt. AD.nl.
Archieftopic,
Google_maps
-
...........𝓘𝓷𝓭𝓲𝓼𝓬𝓱𝟒𝓮𝓿𝓮𝓻
Berichten van het heden, maar ook uit het verleden -

- en


Indische Soos -

Recente reacties
- Boeroeng op De Weduwe van Indië: Rugebregt
- Miel Rugebregt op De Weduwe van Indië: Rugebregt
- Anoniem op Indisch in Beeld
- Anoniem op Indisch in Beeld
- ronmertens op Zussen Klemann op zoek naar voorouders Bekker
- ronmertens op Bitterzoet Indonesië
- Boeroeng op Tweelingzussen Tangel 100 jaar geworden
- Boeroeng op Rudy Schreijnders (75) werd eens voor de rechter gesleept om een ingezonden brief
- Ed Vermeulen op Zussen Klemann op zoek naar voorouders Bekker
- ronmertens op Rudy Schreijnders (75) werd eens voor de rechter gesleept om een ingezonden brief
- Boeroeng op Bibi Breijman over haar roots
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Anoniem op Bibi Breijman over haar roots
- Gerard op Bibi Breijman over haar roots
- Gerard op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow vereist JavaScript.




































Toen ik vroeger op de fiets of in de tram langs restaurant Garoeda reed, dan sprong het post-kolonialisme al van de kleren van het inlands bedienend personeel af, het leek net als op oude foto’s van Indie. Zij bedienden totoks, die van hun tempo doeloe droomden. dat was niks voor mij. Maar toch ben ik een keer met Elly van I4E en Ted Hartman daar gaan eten. het eten maakte weinig indruk op me, althans ik kan me er niets meer van herinneren, want buiten de deur Indisch eten is geen pretje, behalve Surinaams-Javaans, dat kan mijn keel wel bekoren.
In Hotel des Indes in Den Haag ben ik nooit geweest. De foto’s van de kamers zien er mooi uit, maar het blijft een hotel. Afgelopen week waren mijn vrouw en ik in een hotel in Subiaco dat vroeger het paleis Moraschi was, we hadden een heel eenvoudige kamer, waar je voor die prijs in Hotel des Indes nog geeneens de WC krijgt, maar die ingericht was als de bruidssuite in de opera Turendot. De eetzaal had schitterende wandschilderingen en er was ook een tuin erbij, meer een half bos midden in de stad. Voor het slapen luisterde ik nog naar de muziek van de opera “nessen dorma” (niemand slaapt). Italië bestaat uit overdrijvingen.
Was diverse keren in Hotel des Indes. Primair voor sociale contacten en netwerken. Het eten was secondair. Daar kwam je niet voor bij wijze van spreken. Idem dito Societeit de Witte aan het Plein of het Paviljoen de Witte op Scheveningen in de zomermaanden. Keurige ontvangst, stropdas required, prima lounge, maar toch gefocused op business, dus wie is er en bij wie of wat aanhaken.
Maar ik ben het met u eens, een bezoek Keraton Damai of Istana in Den Haag vult de maag in een uitbundiger sfeer. Wat betreft Indische/Indonesische specialiteiten restaurants sluit ik me aan bij eerder commentaar. Zo was Salero Minang in Den Haag één grote teleurstelling. Een kaki lima in b.v. Lhokseumawe is veel lekkerder (en goedkoper !).
Citaat” Zelf heeft ‘t Mannetje geen specifieke relatie met Nederlands-Indië, de achtergrond van zijn restaurant. ,,Ik zeg altijd dat mijn familie van over de hele wereld komt. Ik heb het Indische gebeuren altijd heel leuk gevonden. Ik heb altijd getracht de zaak draaiende te houden en dat blijf ik de komende twee weken in elk geval doen.”
Garoeda is een van de eerste Indische restaurants van Nederland en bestaat al sinds 1949.
#Kasian . In het ver verleden daar een keer gemakant en de nostalgische sfeer geproefd. Corona eist zo z’n slachtoffers…duimen dat er een opvolger wordt gevonden.
Kwan Rutte daar niet regelmatig met zijn gasten?
@ JAS. Favoriet Indisch restaurant van M. Rutte is Soeboer aan de Brouwersgracht in Den Haag. Kamerleden en hoge ambtenaren een paar jaar geleden steevast in Le Bistroquet (Nu Cottontree), Lange Voorhout, Den Haag. Het eten bij Le Bistroquet was buitengewoon smakelijk (Frans), wel aan de prijs.
Ik vond Soeboer iets beter dan Garoeda. Allebei heel duur (zeg maar ongelofelijk duur) voor Indonesische begrippen. Zo’n 110.000 rupiah voor 4 stokjes sate?! Tja, dat was dus eenmalig.
En de kwaliteit van het eten? Niet slecht maar thuis beter. Waar je ook de keuken kiest; we eten óf Sundanees, óf Javaans, óf Manadonees (Beautika), óf Padang (Pagi Sore, Merdeka, Sederhana) óf Balinees (Ayam Betutu) óf ….. Alleen een Sate Khas of zo combineert verschillende keukens. Dat is ook mijn probleem een beetje met de meeste Indonesische restaurants in Nederland, het is een ratjetoe zonder echte specialisatie.
Toch jammer dat ze verdwijnen. De trend is meer Japans, Vietnamees en Thais zeker?
@@Dat is ook mijn probleem een beetje met de meeste Indonesische restaurants in Nederland, het is een ratjetoe zonder echte specialisatie.@@
Dat is o zo waar. Men heeft in Nederland geen geen Indische/Indonesische specialiteit restaurant, waarbij direct herkenbaar is uit welke streek de gerechten afkomstig zijn. Daarnaast hebben de huidige keukens weinig tijd om iets goed te bereiden. U noemde sate. Wil je het lekker mals hebben, dan marineren overnight in de ijskast. en de stokjes bambu in een hoog glas met water in de ijskast naast de mariage plaatsen.
En de japanse keuken kent over het algemeen maar 4 kruiden. Een eenheidssmaak.
“Niet slecht maar thuis beter. ” Van belang bij dit soort zaken is dat je daar gezien wordt. Ben één keer met TNO-gasten in Des Indes geweest. Duurde lang en kwam met honger thuis. Wel gezellige babbels! Maar dat had niets met Des Indes te maken. Mijn eerste maaltijd als student in Delft was bij de Chinees. Goedkoop, dat was het belangrijkste. De Chinees doet heel veel met vlees!
@@De Chinees doet heel veel met vlees!@@
O.a. het gebruik van chemische Vet Sin?
U kent duidelijk de Nederlandse studententaal niet.
Naast de ratjetoe en gebrek aan specialisatie bij Indische/Indonesische restaurants is er een andere ontwikkeling gaande (eerder gesignaleerd bij het topic rendang in Amsterdam West). Las het vandaag : https://www.nu.nl/eten-en-drinken/6080572/indonesisch-maakt-comeback-mayo-met-kentjoer-en-cocktails-met-pandanlikeur.html. Dat zal een bezoek aan de Randstad worden. Een eerste ervaring met spekkoeklikeur (Sayah) een paar jaar geleden gaf ik 1 ster.