De tentoonstelling stelt dat bezoekers ‘anders’ zullen gaan kijken naar koloniale fotografie en daarmee een ‘realistisch beeld van de koloniale periode tussen 1840 en 1949’[1] zullen krijgen. Veel dagbladen waren lovend. Het AD sprak van confronterende beelden[2], het NRC over ‘gruwelijke foto’s’[3] en Het Parool tekende uit de mond van Hoffman zelfs op dat ‘de gewone Indonesiër zal schrikken’ van wat er op de tentoonstelling te zien is.[4] Het zijn allemaal stevige claims.
carolinedrieenhuizen.wordpress.com