Frits en Ita van Hutten, Ambarawa 1912?

Mail:
Frits van Hutten werd geboren 8 mei 1886 in Soerabaja en was een zoon van Christiaan Willem Gerrit van Hutten en Ernestine Marie Reijneke.
Uit dit eerste huwelijk van Christiaan Willem Gerrit werden nog drie zoons geboren, waarvan er twee vrij snel na de geboorte overleden. Toen Frits vijf jaar oud was is zijn moeder overleden.
Frits ging na zijn middelbare school per s.s. “Prinses Amalia” in 1902 van Semarang naar Nederland. Na zijn slagen voor het Cadetten Examen in Alkmaar werd hij in juli 1904 toegelaten als cadet op de KMA. In 1907 sloot hij deze opleiding af en werd hij benoemd tot tweede luitenant van het Wapen der Artillerie en bestemd voor het Oost-Indische leger. Hij keerde terug naar Indië met s.s. “Koning Willem I op 16 mei 1908 , waar hij werd geplaatst bij Bataljon Vesting Artillerie te Batavia.
In januari 1910 werd hij overgeplaatst van de 93e compagnie Artillerie Batavia naar 2e afdeling Veld-en Berg Artillerie te Banjoebiroe. In die periode werd hij bevorderd tot eerste luitenant.
Op 8 mei 1911 trad hij in het huwelijk met Hendrika Wilhelmina (Ita) Hoolboom. Uit dit huwelijk werden drie kinderen geboren: Dirk Christiaan (6-9-1912), Geertruida Antonia Ernestine (2-1-1915) en Frederik Johan (12-10-1918). Bovenstaande foto met Frits en Ita moet zijn genomen kort na de geboorte van Dirk Christiaan, die werd geboren in Ambarawa.
Frits van Hutten bekleedde diverse posities in het leger en zijn laatste post (als kapitein der Artillerie) was bij het depot der militaire artillerie te Tjimahi ; hij werd toen ter beschikking gesteld van de chef van de generale staf te Bandoeng.
In 1929 werd hij tijdelijk werkzaam gesteld als leraar bij de Koningin Emmaschool in Soerabaja en in oktober 1930 werd hij eervol ontslagen uit ’s-lands dienst.
In 1935 begon hij een driejarige particuliere HBS-opleiding en werd hij diverse keren aangesteld als gecommitteerde voor wiskunde en mechanica.
In die tijd bekleedde hij ook diverse nevenfuncties zoals voorzitter van een inrichting voor jongens wezen, lid van de gemeenteraad in Soerabaja, voorzitter van de I.E.V afdeling Soerabaja en plaatsvervangend wethouder in die stad.
In 1941 vertrok hij uit de gemeenteraad van Soerabaja en daarna is er weinig meer bekend van zijn omzwervingen anders dan hij actief was in het verzet tegen de Japanners.
Zo was hij actief in de LBD-groep in Soerabaja een groep die verbindingen met geheime zenders onderhield, waar hij beter bekend stond onder de naam “Pa van Hutten”.
Hij werd gearresteerd door de Japanners en zwaar mishandeld, hetgeen op 4 februari 1944 leidde tot zijn dood in de Tjipinang gevangenis.
Frits van Hutten werd de Verzetsster Oost-Azië postuum toegekend bij K.B. 21 december 1949, nr.10. De daarbij aangegeven motivatie luidde als volgt:
Heeft zich onderscheiden door bijzondere daden van moed en trouw in verband met de verzetsstrijd tegen Japan en daarmede de belangen van het Koninkrijk gediend. In de eerste moeilijke dagen na de capitulatie van het K.N.I.L. op 8 maart 1942 wist “Pa” van Hutten al zijn medewerkers om zich te verzamelen en met hen het ondergrondse verzet te beginnen. Zij zorgden voor contacten met de interneringskampen, hadden buiten de stad zenders verborgen alsmede ontvangsttoestellen. Onder zijn leiding werd een groot aantal wapens weggehaald uit de door de Japanners bezette suikerschool te Soerabaja. Augustus 1942 werd hij gearresteerd, zeer zwaar gemarteld en veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf. Hij overleed in de gevangenis Tjipinang in februari 1944.
Miel van Hutten