-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
FYI, Mijn neuropaty is inmiddels genezen.Bedank voor de attentie.Nu is het KANKER( kantong kering).Wegens minder/weinig werk en klein pensioen.
Ik heb bijna 10 jaren lang aan NEUROPATHY geleden .Dat is pijn aan de zenuuwen van mijn amen , borst en nek.Dit als ik mij een beetje forceer met mijn beweging , dan krijg ik een AANVAL en moet minsten 10 minuuten stil blijven voor dat het verdijnt.Gus het is eg lastig, voor als b.v ik aan stuuren ben.
Ik ben bij 6 medische specialisten geweest, in en buiten land en ook bij ALTERNATIVE geneeskundigen.Icl. in China.
ALLES VOOR NIETS (IN VAIN).
Een maand geleden heb ik kennis gemaakt met een z.g. autochtone medicijn met de merk PIL KITA dat een VOLKS MEDICIJN is en daarom erg GOEDKOOP. Hert is gemaakt/de inhoud is de( INCREDIENTEN) _ zijn bladeren en knollen van wat Mevr Kloppenburg had geschreven.Sins dien is er grote verandering met mij gebeurt. Allhoewel NOGniet helemaal want het is geen WONDER MIDDEL maar toch wel minstent met 90%.
Dit is mijn erwaring
@Een maand geleden heb ik kennis gemaakt met een z.g. autochtone medicijn met de merk PIL KITA dat een VOLKS MEDICIJN is en daarom erg GOEDKOOP. @
Alleen in Indonesie te koop?
Ik had in mindere mate dezelfde klachten als Pak Suparmo en neem daarvoor double strength “Glucosamine Chondroitin Complex” verkrijgbaar bij CVS apotheek.
Ik zou uw aanbeveling eerste moeten onderzoeken. Teveel van de amerikaanse pillen zijn voor mij niet te vertrouwen. Gelukkig zijn er veel websites die je op de hoogte houden van de naaste zijwerkingen. Als ik iets zoek is het meestal iets van een natuurlijk product. Wil daarom meer weten van de verschillende Jamu.
Mijn Zeeuws meisje heeft al zo’n dertig jaar last van Polyneuropathie. Ook aan Hernia geopereerd, loopt in een orthopedisch korset. Heeft al die tijd ook wekelijks zwemoefeningen gedaan in het revalidatiecentrum. Kan goed stabiel worden gehouden met gangbate medicijnen zoals Gabapentine (Neurontin). Oorspronkelijk bedoeld tegen epilepsie.
Ik hoor en lees steeds meer over vreemde ziekten. In ieder geval, waar ik nog nooit van gehoord.
Mijn jongste zus in Berkel lijdt aan een zenuwziekte, waarbij bijna constant prikkels en/of kleine steken voelbaar zijn in haar vingers en voeten. Ook als ze gaat zitten in haar zitvlak. Daarnaast kan haar huid niet tegen zonnestralen. Ze is verplicht haar hele huid met kleren te bedekken en een hoed op te zetten. Anders verbrandt haar huid. Hier in Amerika maken ze speciale stoffen om kleren te maken, die je huid beschermen tegen de inwerking van de zon.
In de begin jaren 50 in Manokwari hadden wij ook zo’n vrouw die niet tegen de zon kon.
Het was de vrouw van het hoofd van Kadaster en als kind zag ik haar alleen s’avonds als haar man een keer in de maand ons tracteerde op een openlucht bioskoop.
Zij was een totok, een bijzondere mooie vrouw maar zo wit als een melkfles.
@ ‘anders verbrandt haar huid’
Niet zo onbekende maar zeldzame aandoening:
***De officiële naam voor zonne-allergie is polymorfe lichteruptie (PMLE). PMLE is de meest voorkomende vorm van lichtovergevoeligheid. Van zonne-allergie of lichtovergevoeligheid spreken we pas wanneer iemand een huidontsteking krijgt na een normale blootstelling aan licht. PMLE is een vrij zeldzame aandoening.
Wie krijgt het?
PMLE komt bij mannen en vrouwen evenveel voor. De aandoening ontstaat vaker bij patiënten met een licht huidtype, maar mensen van elke huidskleur kunnen PMLE ontwikkelen. Meestal begint PMLE op jong volwassen leeftijd.
http://www.huidinfo.nl/z/zonne-allergie/
Heel toevallig krijg ik net een telefoon van mijn jongere zus. Zij blijkt aan 2 verschillende ziekten te lijden. Ten eerste een Neuropathy vorm, net als heer Suparmo. Maar in haar geval heet het “symdrome van Sjogren”, genoemd naar de ontdekker, een Zweed.
Daarnaast heeft ze een vorm van Lupis, een autonome ziekte
Toen ze nog een jonge vrouw was van in de 30, is ze eens meegegaan op vacantie naar Italie. En toen kreeg ze huid uitslag van de zon. Nu moet ze zich gaan beschermen tegen de UV stralen.
Dit laatste schijnt bij veel mensen voor te komen. Je kleren wassen met een speciaal wasmiddel helpt ook. Speciale stoffen hier in Amerika kosten ongeveer een $10 per yard en in Nl ongeveer 40 Euro.
bokeller zegt:
24 september 2016 om 22:49
Trouwens waar haalde de kleine Indo of Inlander
het geld vandaan om ’n arts te betalen.
====================================
In natura betalen zoals kip , vis of diensten verlenen .
Soms gratis als de kandjeng dokter medelijden heeft.
Of ze gaan naar een kwakzalver , de dukun of mantri verpleger of dokter Djawa ( was eerst eenvoudige studie , later ge-upgrade tot een goed geschoolde dokter , die hun diploma’s in Holland halen ) .
Sorry pak, mooier kan ik niet maken.
In bezettingstijd presenteerde kandjeng dokter Soedjono, onze huisarts, geen rekening. Als mijn grootmoeder, baas van de huishouding daarom vroeg, zei hij: “Komt wel goed, Omi, komt wel goed”. De rekening werd na de oorlog passend vereffend.
Toen mijn grootmoeder in 1947 overleed en Soedjono haar kamer binnenkwam, maakte hij voor haar een diepe buiging. Dat teken van hormat maakte op mij, 8 jaar oud, grote indruk
Pak Pierre
Tijdens de bersiap had onze Indonesische huisarts in Soerabaja (hoek Coenboulevard-Darmoboulevard) voor mij gezorgd voor een soort pasje. Met mooie tjaps. zoals Rode Kruis en nog wat anders, en handtekeningen. Vrijgeleide voor mijn melkbezorging. Voor de zekerheid had ik ook een rood/wit speldje opgeprikt. Dat werkte allemaal goed. Na vertrek bij de Kenpeitai had hij mij al opgelapt.
Wij hadden [mooie naam] een huisapotheek.
voor allerlei kwalen.
Van kaju pait – hertjes/slangen in jenever-
petroleum bijv. om wonden uit te branden-
Chinese keelpoeder – minyak kajoe poetie-
en minyak lawang – obat matjan- en de
Djamoe² die de Inlandse Tantes altijd meebrachten
en geneeskrachtige ? kruiden die rondom het
huis te vinden waren.en toegediend dmv.
het ”tjekok systeem”
Niets voor niets dat ik nu als bejaarde er
wel’ns wat achter mijn linkeroor kriebelt.
Om nu mijn wandelingen gezellig te houden
gebruik ik ”magnesiumolie”
siBo
Tja … In de oorlog was ook het kruidenboek van Njah Persteegh, tante van Pak Somers, ook een gids naar genezing en preventie. Kandjeng dokter Soedjono bleef weliswaar onze huisarts, maar medicijnen als b.v. kinine waren schaars en werden steeds schaarser.
Those were the days …… en “wij” (oeps …. Ik moet voorzichtig zijn …. Zure regen ofwel oedjan terlaloe ketjoet kan zo maar neder dalen) ons nu maar zorgen maken over “de zorg” in ons landje.
Pak Pierre
“”””””””””Om nu mijn wandelingen gezellig te houden
gebruik ik ”magnesiumolie”””””””””””””
Daar gebruik ik wel eens “Blue Emu”, origineel uit Australie. Naast dit potje blauwe zalf (reukloos), staan Kajoe Poetie olie en Obat Matjan.
De hoeveelheid rode bloed lichaampjes van een totok uit Europa en/of iemand uit het voormalig Nederlands-Indie of Indonesie is bij de volgende medische behandeling helemaal niet eens belangrijk. Dat wordt gewoon weggegooid.
Het is maar dat je het weet.
Het is algemeen bekent dat ouderen hun botten verslijten. Je kan dan een nieuwe heup of knie b.v. krijgen.
Een paar jaar geleden vond een medische staf in Berlijn een methode uit om sporters, die een blessure opliepen aan hun knie of een tennisarm opliepen, op een eenvoudige manier te genezen.
Succes rate, zonder operatie, is 70 tot 80%.
Wat wordt er gedaan. Je eigen bloed, ongeveer 60 ml, wordt afgetapt.
Dat bloed wordt voor 20 min. gecentrifugeerd en de rode bloedlichaampjes verwijderd.
Wat over blijft is een witte rijke substantie, dat o.a. ook nieuw kraakbeen kan helpen groeien.
Ze noemen het PRP (Patlelet Rich Plasma).
Hier in CA zijn klinieken, gespecialiseerd op Orthopedische behandelingen en gebroken botten (sport doctoren), die daar ook brood inzien.
Een van de Indo’s van onze kumpulan/lunch, nam een vriend mee. Een gepensioneerde botten-chirurg.
Ik kwam met hem in gesprek, omdat ik met een wandelstok loopt. Pijn in mijn rechter heup.
Deze arts had al 25 jaar geleden zijn heup laten vervangen en kreeg het laatste jaar weer last van, dat pijn veroorzaakte.
Hij is naar een collega chirurg gegaan, die de PRP methode toepast en nu loopt hij pijnloos rond. Ik kreeg de naam va de arts in Torrance, 80 km van mij vandaan.
Via het internet vond ik nog andere medici. Verzekering betaald het niet. Prijzen variëren enorm. Bij mij in de buurt rekent een orthopedic $1700.
In Hollywood is een arts die $3000 rekent. De dokter die onze vriend heeft behandeld rekent $500.
Nogmaals onze vriend loopt weer rond zonder pijn.
Heb met dokter Glenn Huber in Torrance een afspraak gemaakt. Hij heeft foto’s van mijn heupen gemaakt en daar kreeg ik te horen, dat mijn beide heup botten tegen elkaar zaten zonder beschermlaagje er tussen.
Ik had al jaren geleden behandelt moeten worden. In 2011 zelf een courtisane injectie in rechter heup gekregen. Dat wil ik niet meer. Mijn zus heeft in Juni 2016 een nieuwe heup gekregen. Kan nog steeds niet lopen en heeft pijnen.
Heb voor de PRP methode gekozen en een afspraak gemaakt.
Afgelopen September 14 bij hem geweest en de behandeling gekregen. Ongeveer 3 vingers breed van mijn lies, boven mijn dij, werd eerst een naald met verdoving gegeven.
Met een soort computer muis kan je op een computer mijn heup zien. Op de zelfde plek gaat een naald van ongeveer 10 cm in mijn dij.
Hij spuit de rijke gecentrifugeerde substantie plasma met de naald links en rechts van het gewricht precies tussen de 2 verbindingen naar binnen en je voelt de vloeistof gaan.
Kreeg een paar pillen mee voor de eerste 2 dagen pijn. Ben ongeveer 1 1/2 uur daarna, naar buiten gelopen en gewoon naar huis gereden.
Het is ruim een week geleden, en de pijn is zeker gehalveerd. Binnen 6 weken moet ik hem opbellen en het resultaat delen.
Als het zich zo blijf ontwikkelen, laat ik ook mijn linker heup behandelen.
PS: De laatste ontwikkeling: De placenta van een gezonde vrouw bij een bevalling, werd eerst weggegooid. Nu wordt het bevroren en naar een laboratorium gestuurd en de PRP/stamcellen er uitgehaald.Deze substantie is nog veel rijker en doet het aangroeien van kraakbeen nog sneller aangroeien. Ook niet gedekt door de verzekering, maar ongeveer 4 maal duurder dan PRP.
Ben benieuwt of het ook in NL wordt toegepast.
Misschien een idee voor de webmaster om een permanente medische rubriek open te stellen. We worden allemaal ouder en krakkemikkeriger.
Pak Pierre
Geen gek idee. We kunnen er allemaal baat bij hebben.
http://www.fashionablecanes.com/search.html?q=mens-canes.html&filter=gender_fq:%22Men%22
Mooie stokken. Ik heb evenwel net een nieuwe knie gekregen. Hoop binnenkort weer “met losse handen” te kunnen lopen.
Pak Pierre
“”””””Hoop binnenkort weer “met losse handen” te kunnen lopen.””””””””””
Hoop voor u. Mijn zus van 78 in Apple Valley heeft een nieuwe linker heup gekregen. Dat gebeurde op Juni 14 j.l. Kan nu nog niet lopen. Krijgt therapie en beweegt wat voort met een rollator in huis. Heeft nog veel pijn. Volgens de therapist duurt het bij oudere mensen soms heel wat langer voor men weer gezond kan rondlopen. Pas MRI weer genomen vanwege de zwelling.
Ik hoor dit allemaal over de telefoon. Door de PRP injectie loop ik met een van mijn stokken met veel minder pijn naar de winkels.
Nog iets. Rechter been probleem – stok in linkerhand. Anders omgekeerd. Neemt ongeveer 25 tot 30% van body gewicht over. Moet ook juiste lengte hebben.
(Ervarings)deskundigen zeggen dat “knieen” complexer zijn dan “heupen” en dat het herstel van “knieen” ook moeizamer en pijnlijker verloopt dan van “heupen”. Ik had de gevolgen van mijn knieoperatie in ieder geval schromelijk onderschat. Daarbij komt de leeftijd inderdaad als belemmerende factor om de hoek kijken. Men kan er dus niet vroeg genoeg mee beginnen.
Pak Pierre
“”””””””(Ervarings)deskundigen zeggen dat “knieen” complexer zijn dan “heupen””””””””””””””
In de behandelkamer van de Orthopedisch chirurg, die mij de PRP injectie toediende waren 2 zeer grote afbeeldingen, waarvan een een heup en de tweede een knie operatie en in kleur afgebeeld met beschrijving er naast wat er vervangen wordt enz. Daar was duidelijk te zien dat een knie zeer gecompliceerd was, waarbij alle nieuwe onderdelen precies gepast uitgevoerd moest worden. Daarbij wordt het bestaande bot wat afgeschaafd. Bij de heup is het een kwestie van een kom, een kogel aan een staaf op de juiste plaats aanbrengen. Ik wens u nogmaals sterkte, want u bent voorlopig onder de pannen.
Dank voor de goede wensen. Die kan ik goed gebruiken.
Pak Pierre
“””””””Dank voor de goede wensen. Die kan ik goed gebruiken. “”””””””””””””
Geen dank, maar wel gemeend. De orthopedisch chirurg heeft mij aan het nadenken gezet door een opmerking van hem. Hij zei letterlijk dat ik een hoge pijngrens heb. Hij maakte die opmerking na het bekijken van de foto van mijn beide heup gewrichten. Hij zei dat beiden bot op bot zijn en ik loop gewoon met wandelstok rond. Blijkbaar heeft ieder mens een andere grens en soms kan dat helpen.
Pijn is een waarschuwingsmechanisme. Wie om de een of andere reden geen pijn voelt of die niet ervaart als “vervelend” kan dus een belangrijke waarschuwing missen.
Uit angst voor ziekenhuizen en witte jassen heb ik 3 jaar pintjang gelopen, met een totaal versleten knie. De andere knie is ook van 1938. Als daarmee wat aan het handje is zal ik toch niet te lang wachten, ondanks de soesah achteraf.
Pak Pierre
“””””””Pijn is een waarschuwingsmechanisme. Wie om de een of andere reden geen pijn voelt of die niet ervaart als “vervelend” kan dus een belangrijke waarschuwing missen.”””””””””””
Dat is mij ook eerder verteld geworden. Maar ik ben zoals ik ben. In 2011 was mijn rechter heup eigenlijk al aan vervanging toe, maar heeft al die jaren tot op heden zijn loop functies gedaan. Verricht ook nog steeds technische reparaties rond het huis. Kan het blijkbaar niet laten.
Pak Pierre, het is dus geen ouderdomskwaal want beide knieen zijn even oud.
“”””””””””””Pak Pierre, het is dus geen ouderdomskwaal want beide knieen zijn even oud.”””””””””””
Als ik ook er even mag tussen komen. Ik heb mij dat ook al afgevraagd, waarom het vaak voorkomt dat de ene knie of heup verslijt en de ander nog jaren meegaat. Ze doen namelijk altijd dezelfde aantal stappen, dragen het zelfde gewicht van het lichaam. Misschien heeft het te maken, of je rechts of links bent? In mijn geval, ik ben links en mijn rechter heup heeft net de PRP injectie gekregen tegen de pijn. Daarbij hoop ik ook dat het rijke bloed nieuw bot laat aangroeien.
“naar een laboratorium gestuurd” Ja, maar wel na toestemming van de vrouw. Bij de bloedtransfusiedienst beschikten ze ook over mijn toesteming.
effe vergeten: Heel vroeger werd al mijn afgenomen bloed gedoneerd. Elk half jaar. Naderhand (plasmaferese) werd uit je bloed het plasma gecentrifugeerd, en kreeg je de rode cellen terug. Elke maand. Ik doe het niet meer, mag niet na 65 jaar. Wel medaille!
“”””””””Naderhand (plasmaferese) werd uit je bloed het plasma gecentrifugeerd, en kreeg je de rode cellen terug.”””””””””
Wat werd er mee gedaan met de plasma? En waarom krijgt u de rode lichaampjes terug? Bloed maakt het gauw aan. En hoe krijgt U het terug, per injectie of gewoon consumeren?
Waarom niet meer na 65 jaar als iemand gezond is? Er zijn mensen met een heel zeldzame bloedgroep en iemand van ouder dan 65 kan een ander daarmee helpen.
Te veel wetten kunnen een probleem zijn.
“Wat werd er mee gedaan met de plasma?” Van de componenten in dat plasma worden veel medicijnen gemaakt . Door het teruggeven van die rode cellen, gewoon met een slangetje in mijn arm, kon ik al snel weer opnieuw geven, en had je geen last van duizelingen op weg naar huis of terug naar je werk.
“Toestemming?” Ja bij het toestemming geven aan de bloedtransfusiedienst weet je wat ze ermee kunnen gaan doen. Dan hoeft dat niet bij elk proces opnieuw te worden gevraagd.
“65 jaar” Hierna kunnen de risico’s (onbekend) groter zijn, die verantwoordelijkheid willen ze afdekken. Er wordt overigens in Nederland voldoende bloed gedoneerd. En er wordt ook minder bloed gegeven na operaties. Voor een openhartoperatie werden vroeger zeker wel vijf à zes zakken gegeven. Na mijn openhartoperatie in 2005 kreeg ik er maar eentje. Met een goede nazorg is dat voldoende. Wat hier meespeelt is het risico dat niet op alle nu nog onbekende enge ziektes kan worden gecontroleerd. Door minder te geven maken ze dat risico kleiner.
Met de wetgeving zit het hier snor. Het is tenslotte mijn bloed, en ik moet toestemming geven wat ermee gebeurt. Ook als dat ver weg gaat gebeuren heeft dat impliciet mijn toestemming. En er wordt tegenwoordig veel meer met dat bloed gedaan dan alleen hetzelfde bloed doorgeven aan een patiënt.
“””””””””””“Wat werd er mee gedaan met de plasma?” Van de componenten in dat plasma worden veel medicijnen gemaakt . Door het teruggeven van die rode cellen, gewoon met een slangetje in mijn arm, kon ik al snel weer opnieuw geven, en had je geen last van duizelingen op weg naar huis of terug naar je werk.””””””””””””””
In mijn geval krijg ik mijn eigen rijke plasma, na afscheiding van de rode cellen, terug in mijn heupgewricht. Deze rijke delen plasma doen nieuw bot groeien. Duizelingen? Na de behandeling van ongeveer een uur, ben ik met wandelstok naar buiten gelopen, in mijn MB gestapt en naar huis gereden. Was 14 dagen geleden behandeld en mijn pijn is zeker gehalveerd. Over 4 weken moet ik de dokter opbellen en mijn ervaring geven. Waarschijnlijk maak ik er na een nieuwe afspraak om mijn andere heup ook een behandeling te laten geven. Kosten $500 en dat tegenover een heup operatie van ongeveer $30000 en maanden lang sukkelen.
Mijn vraag, kent Nederland deze methode van het injecteren van het rijke plasma in je (versleten) gewrichten? Nog belangrijker, wordt het toegepast?
https://www.bergmanclinics.nl/bewegingszorg/heup/acp-injecties-heup
Bedankt voor de info. Ik ga daar een vriend mee helpen, zodat hij het ook kan gaan uitproberen. Het laten groeien van nieuw kraakbeen door verrijkt bloed is veel goedkoper dan een operatie.
“”””””””””””“naar een laboratorium gestuurd” Ja, maar wel na toestemming van de vrouw. “””””””””””
Geachte heer Somers: Ik val misschien in herhaling, maar wilt u het ook van een andere kant bekijken. Het laboratorium staat in Arizona, meen ik. Toestemming? Ik weet het niet. Kent u de wet in Polen of Griekenland?
Amerika heeft 50 staten en Washington maakt de algemene wetten. Daarnaast heeft iedere staat zijn eigen regering onder een eigen gouverneur. De wetten in CA zijn heel anders dan in de andere staten. In ca wordt naast inkomsten belasting aan Washington ook belasting aan de staat betaald. Andere staten betalen inkomsten belasting alleen aan Washington. Enkele staten hebben een vorm van BTW en vele staten niet.
Dus als U iets uit Amerika wilt vergelijken, doe dat dan ook met Europa met Brussel als hoofdplaats. Stel dat de placenta naar een Lab. in Polen gaat. Gebeurd het daar met toestemming?
Een schrijver spreekt soms in raadselen (als stof tot nadenken voor de lezer), maar als u het bedoelde artikel van hem verder leest, dan kom ik tot de volgende samenvatting. (Zie het artikel, te vinden op internet: De houding van de Nederlanders in Indonesie zoals deze weerspiegeld wordt in de toenmalige letterkunde, geschreven door Rob Nieuwenhuys.) Rob Nieuwenhuys was een zogenaamde tempo doeloe-schrijver (Vergeelde portretten), maar omdat de tempo doeloe volgens oral history in mijn familie best wel een benauwende tijd geweest kon zijn, met name voor de Indische gemeenschap, kunt u zelf de conclusies trekken uit bovengenoemd artikel.
“De Europeanen leefden inderdaad in een gesloten samenleving – uit zelfbehoud, uit overleven – die overigens verschilde van die in Europa. Zijn kijk op de dingen werd bepaald door de nieuwe sociale verhoudingen waarin hij kwam te verkeren, maar hij bleef in Indie onder Europeanen leven. De onderwerpen van de Indische romans zijn ontleend aan deze Indisch-Europese samenleving en de Inlander wordt alleen beschreven als hij deze samenleving binnentreedt, meestal als werkkracht, bediende of als njai. De Inlander wordt toch altijd benaderd en beoordeeld naar de normen die aan de Europese samenleving zijn ontleend.”
De schrijver maakt verderop wel onderscheid tussen de Europeaan in de steden en in de binnenlanden. In de binnenlanden leefde men dichter bij de Inlandse wereld. Voor de bestuursambtenaar en de planter lag de zaak anders dan voor de bureau-ambtenaar. De eersten kwamen voortdurend met de bevolking in aanraking. Als de Europeaan zijn ethische politiek ontwikkelt, werkt dat averechts op de Inlander. Juist als er voor de Europeaan niets meer te besturen valt en niets meer op te voeden valt, zal – volgens Nieuwenhuys – het Indonesisch volk zijn eigen identiteit (wat dat ook moge zijn) kunnen vinden.
“Rob Nieuwenhuys was een zogenaamde tempo doeloe-schrijver (Vergeelde portretten”.
Als wordt gezegd dat Rob Nieuwenhuys een letterkundige was, wordt hem meer eer aangedaan.
De Inlander wordt toch altijd benaderd en beoordeeld naar de normen die aan de Europese samenleving zijn ontleend.”
==================================================
Een paar vragen .
1.En hoe zit het met met Inlanders die qua scholing, opleiding en vorming de Nederlandse level hebben bereikt of soms overtreffen ?
2.Wonen ze kris kras naast en met elkaar ?
3. Komen ze bij elkaar op bezoek na de “siesta”tijd ?
S’middags houden ze meestal slaappauze, en ongeveer 4 uren na gebaad te hebben (mandie-en) gaan ze aan de thee/koffie plus kwee kwee.
In Batavia heb je vroeger verschillende “enclaves” , de Nederlandse top(ook Indisch) wonen in Weltevreden (omgeving Koningsplein) , hoe verder je woont van Koningsplein buurt (Kebon Sirih) , Menteng (o.a Gondangdia) en verder zoals , Kemajoran , Matraman/Kramat , Meester Cornelis hoe minder “hoog” je maatschappelijke stand is.
Soortgelijke situaties heb je ook in dea andere grote steden.
Typisch de Indische standenmaatschappij. Soms lijkt het mij dat deze discriminatie sterker was dan de etnische discriminatie. Vooral ook doordat etnische verschillen mede werden veroorzaakt (???) door standsverschillen. Een lagere school onderwijzer had niet zomaar een akte, maar een hoofdakte! Maar onze Indonesische huisarts mocht wel in onze buurt wonen. Baboe Soep niet.
Pak Surya,
Hoe toch dese, ik heb al eerder hierover mijn verbazing
geuit en mij soms afvraagt of ik van een andere
planeet komt.
De eerste dokter Djawa ramde op mijn billen bij mijn
geboorte en mijn ouders /fam.-vrienden ,gingen niet
met deze arts een glaasje ranja drinken,dat doe ik
nu ook niet met mijn huisarts. U wel !
Dan waren in het vm.Nederlands-Indie ook nog
Chinezen -Japanners-Arabieren-Indiers- Joden
Duitsers -Armeniërs .etc.
En om bij de Indonesiërs te blijven bijv. de Bataks-
Ambonezen – Niassers en noem ze maar op.
En die gingen ook niet allemaal bij elkaar op bezoek.
Effe proberen niet alles Zwart/Wit te zien.
siBo
Pak Bo , toen pan froeher in NOI tijd, ben ik ng niet geboren( ben van 1948).
Mijn ouders ( hun generatie) gaan soms wel met hun artsen “omgaan”, reden was dat die Inlandse artsen soms “bekenden” waren , afkomstig uit de de plaatselijke families.
Met de Hollandse dokters denk ik niet dat ze omgingen .
Mijn generatie heeft andere sociale verhoudingen, veel van de artsen, juristen,ambtenaren etc waren vaak bekenden , oud klas of schoolgenoten of famileleden.
“”””””””””En om bij de Indonesiërs te blijven bijv. de Bataks-
Ambonezen – Niassers en noem ze maar op.
En die gingen ook niet allemaal bij elkaar op bezoek.””””””””””””””””
Zeker weten, via moeder en familie vernomen, dat de verschillende stammen/groepen elkaar met rust lieten en niet over de vloer kwamen.
De Niasser op het eiland is daarbij christelijk opgegroeid en zal alleen naar het vaste land gaan om de handel. Ook waren de Niassers niet welkom bij de Minang moslim.
Net als voor de oorlog was de verhouding tussen de Minang mens en de Javaan, die door de Nederlander naar Sumatra werd gehaald om in de Ombillinmijnen in Sawahlunto te werken, ook niet goed. Zo zal het ook het geval zijn tussen de Indo en de Indonesiër. In Socal gebeurt het ook heel sporadisch, dat buren, collega’s of werkvrienden bij je thuis komen of omgekeerd. De ontmoetingsplaats is in een restaurant of BBQ in een park. Zolang ik hier woon, heb ik alleen maar Indo’s op bezoek gehad. Nog nooit buren, van welk ras of kleur dan ook.
Als het wel het geval is in NL tussen de Indo en de Nederlander, dan is de Indo inderdaad geïntegreerd en meer blanda geworden. In ieder geval zij die bij elkaar over de vloer komen. Mijn jongste zus van 62 is daar een goed voorbeeld van.
Ik heb zo’n idee dat die lui in Atjeh niet vaak bezoek krijgen van zeg maar Javanen. Dan kan het best eens fout gaan.
Bedankt Ellen voor je exegese. Tja … Ik dacht dat alleen dichters het monopolie hebben op gebruik van omfloerste taal, die de lezer veel te raden – of te dromen – overlaat.
Het citaat tussen aanhalingstekens en wat daarop volgt weerspiegelt wel mijn eigen waarnemingen, gevoed door kinderogen en kinderoren. Right or wrong, zo was het: Hullie en zullie. De natuurlijke orde. Als kind stond je daar niet bij stil. Ik ging om met wat zich op school en in de buurt voordeed. Op zich niet typisch koloniaal.
In Semarang woonden de meeste totoks in “het heuvelterrein”. Relatief koel in vergelijking tot de benedenstad, waar de meeste Indo-Europeanen woonden. De totok kinderen gingen naar de “heuvelschool”. Pas op de HBS, waarvan er in Smg maar eentje was, kwam alles bij elkaar. Maar tot hechte vriendschappen tussen de heuvel- en benedenstadkinderen kwam het niet, domweg omdat de hevelkinderen zich na schooltijd weer in de heuvels terugtrokken.
Pak Pierre
@ Pak Ron, Bo
Lees het verhaal van P.P (Semarang)
“Maar tot hechte vriendschappen tussen de heuvel- en benedenstadkinderen kwam het niet, domweg omdat de hevelkinderen zich na schooltijd weer in de heuvels terugtrokken.”
De Tjandi bewoners en hun kinderen leven in een andere “enclave” dan de bewoners van de binnenstad zoals in de omgeving van Gang Kolmus / Jln Halmahera etc.
Bij de Indonesiers zie je dezelfde situatie , je woont in een bepaalde gebied , gaat naar bepaalde school, vereniging/padvinderij en voorgezet onderwijs zoals Mulo B -AMS-HBS etc , was afhankelijk van de positie van je oude heer en je asal-usul.
Van af 1908 (BudiUtomo) komen de jongeren bij elkaar en droomde van Groot Java , die veranderd werd in Groot Indonesia in 1928.
Toen werd de toekomstige samenwerking op politiek gebied gesmeed, kwam huwelijken tussen de studenten onderling .
Tsja, zo kunnen we nog uren door sidderen,
Toen wij in de bergen woonden ging ik te
paard of lorrie naar school en na schooltijd
[ Het is daar dan gloeiend heet,kon je niet op
het asfalt lopen] als de bliksem terug .want
de Inlandse voerman bleef echt niet op je
wachten.
Maar om bij de dokters te blijven ,zie onderstaande;
http://muse.jhu.edu/chapter/557327
Trouwens waar haalde de kleine Indo of Inlander
het geld vandaan om ’n arts te betalen.
Nogmaals niet ZWART/WIT denken.
siBo
“”””””””””””De Tjandi bewoners en hun kinderen leven in een andere “enclave” dan de bewoners van de binnenstad zoals in de omgeving van Gang Kolmus / Jln Halmahera etc.”””””””””
Toch een heel normaal verschijnsel. Als kind wordt je in een bepaalde richting opgevoed en meestal is het volgens het principe van de familie en van de generaties er voor. En vaak is het volgens de lijn van een bepaalde bevolkingsgroep. Dit was zeker het geval in Sawahlunto, waar ongeveer 50 families woonden, waarvan meestal een familielid bij de Ombilin mijnen werkzaam was, die ook een soos hadden, een voetbal club De Zwarte Diamant, een tennis vereniging, toneel club, enz In Nederland bestond die band niet. Daar werd je door Den Haag ergens tussen in gepoot. Happy of niet, er werd geen rekening mee gehouden. Ook een van de redenen waarom Indo’s weer uit NL weggingen. Hier in CA zoeken we elkaar weer op via de eigen soos de Avio, de pasar malam in Long Beach, onze wekelijkse kumpulan/lunch op donderdag en zaterdag. Afgelopen donderdag kwamen mensen van zeker 100 km ver en hadden we een lange tafel van muur tot muur en tussen de 30 en 40 Indo’s bij elkaar. We hadden Indisch eten en er werd gelachen. De andere gasten, Indonesiërs, Maleiers, Chinezen, Filippijnen, enz laten ons met rust.
Velen weten dat op donderdag die fun groep met dat mengel taaltje engels en iets anders aan die bepaalde tafels zitten. Believe me I feel at home.
De moraal van deze verhalen: Het “living apart together” binnen de Indische samenleving was niet typisch koloniaal. Het werd hoogstens alleen versterkt door de zichtbare kleurverschillen.
Pak Pierre
“”””””””Het “living apart together”””””””””””””
Is het niet nog steeds zo?
@PP; ‘alleen door zichtbare kleurverschillen’ – Moraal? En de rechtspositie van de inlander?
Sorry, het was toch een Indo (Rob Nieuwenhuys, Semarang 1908- Amsterdam1999, pseudoniem E. Breton de Nijs) die dit beweerde. De schrijver stelde: “De Europese gemeenschappen in het voormalige Indie, – als lichte uitzaaiingen in een groen landschap – heterogeen als weinig andere, met haar gradaties van blank tot bruin, van totok tot ‘bijna Inlander” hebben altijd enclaves gevormd temidden van het omringende miljoenenvolk. Deze gemeenschappen hebben bij alle innerlijke spanningen voortdurend de tendens gehad tot afsluiting.”
Die laatste zin begrijp ik niet. Wat zou de schrijver hebben bedoeld?
Pak Pierre
Een totok noemde de Indische gemeenschap aan het begin van de 20ste eeuw dan ook: ‘Lichte uitzaaiingen in een groen landschap’.
1.blz 99: Haar vader was half Nederlands en zijzelf is Indonesisch
2.blz 232: heeft zij naast Indonesisch ook Javaans bloed
==================================================
1. Kan toch niet ?
2.Dus geen Indisch ?
Moelek dese,
Ik zou me over die flauwekul van een beetje dit en een beetje dat dan ook niet druk maken.
Pak Pierre
“”””””””””1. Kan toch niet ?
2.Dus geen Indisch ?
Moelek dese,””””””””””””
Niet moeilijk. Een beetje dom (Maxima).
Even terug naar een andere kijk op het Indisch-zijn: het Boek “twijfelindo” van Armando Ello
In het boek zijn 276 mensen opgenomen met foto + verhaal.
Enkele open vragen bij de foto’s :
– Hoe Indisch ben jij?
– Heb je je grootouders nog gekend?
– Hebben je grootouders iets verteld over het Nederlands Indie?
– Welke generatie zou jejezelf beschouwen?
– Wat houdt indisch-zijn voor je in?
– Heb je iets tastbaars , dat jou verbindt met het Indisch-Zijn
Ik sla willekeurig wat bladzijden open:
blz 66: Ik heb een kleurtje en eigenlijk ook Indo,half
blz 99: Haar vader was half Nederlands en zijzelf is Indonesisch
blz 126: de kant van mijn moeder heeft Indisch bloed
blz 160: ik vind mezelf een kwart indo
blz 182: dan zeg ik dat ik een kwart indo ben
blz 200: als ik zeg dat ik Aziatisch bloed in me heb
blz 232: heeft zij naast Indonesisch ook Javaans bloed
blz 318: ik heb geen Indonesisch bloed
blz 380: mijn opa is volbloed Javaans
blz 414: ben ik dan nog een kwart Indisch?
blz 476 (laatste bladzij): naast een vriendin die kwart Indisch was
ieder mens weet in de basis van wie hij afstamt…..wanneer je achtergrond een belangrijke rol gaat spelen in welke levensfase dat ook is, dan realiseer ik me dat je als Indo een keus hebt om gebruik te maken van dit basisrecht (Armando Ello)
Ikzelf ben meer kwantitatief ingesteld, maar voor iemand die ervaring heeft met enquêtes met open vragen, is het best interessant te weten wat maakt de twijfelindo’s tot Indo. Daar ligt een uitdaging.
Leg ik het boek naast dat van “Vijftig jaar in het land van herkomst, een onderzoek naar het integratieproces van tweede generatie Indische Nederlanders” en naast dat van “Aanpassen, Aanpassen, Aanpassen” over Indische Nederlanders van vòòr de oorlog …….dan heeft elke generatie zijn vragen en zijn antwoorden
Is er toch sprake van voortschrijdend inzicht, geeft het Indisch-zijn hoop op de toekomst
“”””””””””Is er toch sprake van voortschrijdend inzicht, geeft het Indisch-zijn hoop op de toekomst”””””””””””””””
En de antwoorden van uw willekeurige pagina’s bewijzen ook dat ze er niet veel kaas van hebben gegeten.
Reactie op dhr Atmadja: in uw geval is spreken zilver en zwijgen goud. Maar ik dwaal af.
http://www.dbnl.org/tekst/_gid001199101_01/_gid001199101_01_0067.php
Wim F. Wertheim: Koloniaal racisme in Indonesië – Ons onverwerkt verleden?
Maar in het maatschappelijk leven in ‘onze Oost’ kwam ook een bijzonder aspect
van het racisme tot uiting, waarin de Nederlands-Indische samenleving enigszins afweek van andere koloniale samenlevingen.
In de Nederlands-Indische wetgeving en rechtspleging werden Europeanen van gemengde (sic) afstamming (sic) als volledig gelijkgerechtigd beschouwd en behandeld met de eigenlijke (sic) blanken. In de heersende maatschappelijke verhoudingen bestond echter toch zeer zeker raciale discriminatie (sic) van de blanken tegenover gemengdbloedigen (sic) , de zogenaamde Indo-Europeanen of Indo’s. Met deze ‘rassenscheiding’ werden mijn vrouw en ik (Wertheim c.s.) al geconfronteerd op onze eerste standplaats in Zuid-Sumatra. In de kleine kota (stadje) waar ik geplaatst was, was er een vrij scherpe sociale scheiding tussen de totoks (‘volbloed’ blanken) en de Indo’s.
Maar veel wezenlijker was dat de sociale status van een Indo (man of vrouw) in grote mate bepaald werd door uiterlijke kenmerken, de zichtbare bijmenging van Indonesisch bloed. …………………. En hoewel sinds het begin van deze eeuw de positie van de Indo-Europeanen duidelijk was verbeterd, was er aan het eind van de koloniale periode in wezen aan deze discriminatie op grond van raciale kenmerken nog geen (nooit?) eind gekomen.
Kleurschakeringen konden zelfs op een groteske manier het gezinsleven beïnvloeden. Er waren gezinnen waar de lichter gekleurde kinderen boven de donkerder types werden begunstigd. De lichter gekleurden konden statusverhogend werken, en boden aan de Indo-familie meer kansen via huwelijken met een totok (man of vrouw) of met een lichtgekleurde Indo de blanke overheersersgroep te naderen………………..
Het feit (sic) dat de Indo’s slachtoffer waren van rasdiscriminatie, betekende allerminst dat hun groep zelf vrij was van racistische vooroordelen (sic) …………………. De Indo’s ontleenden hun bijzondere positie en hun voorrechten in de koloniale samenleving immers aan hun status van ‘Europeaan’, en dreigden deze bij het wegvallen van het Nederlands gezag te verliezen. Daarom hadden zij soms de neiging zich tegen de Indonesische massa scherper af te zetten dan de meer welvarende en meer ontwikkelde groep, die eventueel kon terugvallen op het ‘moederland’. Het typisch ‘racistische’ in hun houding was dat zij meenden hun bijzondere voorrechten te mogen ontlenen aan hun bijmenging van ‘Europees bloed’ – en om dit aannemelijk te maken moesten ze weer de onder de blanken levende stereotypen omtrent de erfelijke eigenschappen van de ‘Inlanders’ overnemen………Einde citaat.
Het geeft toch te overdenken dat het denken bij Indischen zie bovenstaande reacties nog steeds bepaald wordt door het bloed,cq de bloedlijnen . m.i.heeft dat te maken met het onverwerkt koloniaal en post/koloniaal verleden inclusief de repatriëring.
Het is wel voordelig voor een 3de,dwz opvolgende generatie dat steeds minder aan iemands uiterlijk het Indisch-zijn is af te zien. Dat betekent dat het Indisch niet meer via bloedlijnen gedefineerd hoeft te worden en we eindelijk kunnen hebben over wat iemand tot Indisch maakt.
Het wordt tijd dat Indo’s aan hun eigen, innerlijke dekolonisatie beginnen. Probeer eens een discussie over afkomst te beginnen en te eindigen zonder de woorden gemengd, mixed, halfbloed, volbloed,1/2, 1/4, Indisch bloed, voor een helft Indisch, bloed van welk Europees land danook.
Ik ga verder met het lezen van het boek Twijfelindo…dat je er misschien niet Indisch uitziet maakt je niet minder Indisch (Armando Ello). Bij mij is dat: als je er Indisch uitziet, maakt dat je niet meer Indisch……Daar valt over te redetwisten.
Mee eens, maar ook niet niet onbelangrijke factor was de verbeterde positie van de allochtoon op de arbeidsmarkt. Door de ethische politiek verbeterde de arbeidsmarktpositie door scholing van de “inlander”, met als gevolg dat de Indo zich bedreigd voelde in de banensector die hem als vanzelfsprekend toekwam.
met als gevolg dat de Indo zich bedreigd voelde in de banensector die hem als vanzelfsprekend toekwam.
=============================
Toen de Indianisatie proces ingevoerd werd ?
Ze hebben gestaakt .
Tja …. Het is een menselijke behoefte om de wereld te verdelen in “hullie” en “zullie”, wij en zij. In koloniale samenlevingen, niet alleen de Nederlandse in oost en west, verliep de scheiding langs kleur en ras. En de kleur van de baas leverde voordelen op, dus ….
Waar iedereen in kleur en ras min of meer gelijk is, verzint de mens iets anders om zich te onderscheiden van de ander. Denk aan het kastensysteem in India en bij ons aan spraak, kleding en nog wat uiterlijke kenmerken die bepalen of iemand tot “de hogere kringen” behoort of er in kan doordringen. Onder “inlanders” in koloniaal Indie zou de zoon van een eenvoudige tani ook never nooit naar de hand kunnen dingen van een wonderschone prinses uit de Kraton.
Het besef dat kleur en ras er toe doen in de vaart der volkeren is uit NOI/Indonesia naar elders meegenomen door de generatie die nog als volwassene in de kolonie heeft geleefd en door de jongeren die direct door hen zijn beinvloed. Hoeveel zijn daar nog van over en hoeveel van hen die nu nog leven zijn niet al lang en met succes aan hun “innerlijke dekolonisatie” begonnen?
Pak Pierre
Waar ieder kleur en ras min of meer gelijk is, verzint de mens iets anders om zich te onderscheiden van de ander.
De kleine Boeng was niet alleen lager op de sociale economische ladder dan de Hollander vanwege zijn uiterlijk maar ook vanwege zijn gemiddelde lengte.
Zelfs als alles gelijk is, dan is de lengte van een person de doorgevende slag om verder op te komen.
Alleen 3% van alle CEO’s in Amerika zijn kleiner dan 1,70 meter.
https://en.wikipedia.org/wiki/Height_discrimination
De hele kleine jongens worden in arren moede dictator.
Pak Pierre
“”””””””””De hele kleine jongens worden in arren moede dictator.”””””””””””
Hoef niet. Gewoon je eigen kansen grijpen.
Napoleon complex
Met zo’n complex kan je zelfs Keizer worden.
Pak Pierre
Even een kleine afwijking van het onderwerp. Bent u family van George Arthur de la Croix? Hij heeft een stamboom onder zijn beheer:
“Website van de familie de la Croix en de familie Murk” Die familie is geparenteerd aan de familie van mijn echtgenote La Valette.
“”””””””Zelfs als alles gelijk is, dan is de lengte van een person de doorgevende slag om verder op te komen.
Alleen 3% van alle CEO’s in Amerika zijn kleiner dan 1,70 meter.””””””””””
Misschien daarom dat de Chinezen, Koreanen, Filipijnen en Middle East mensen zoveel mogelijk hun eigen bedrijf beginnen. Velen ook gaan in de Makelaardij, want dan ben je ook meer een kleine zelfstandige. Een Filipijnse vriend, jaren met hem samen gewerkt, heeft intussen een master in Structural and Civil engineering heeft o.a. een ingenieurs bureau in LA met ongeveer 15 man en een tekenkamer in de Filipijnen van ongeveer 100 man. Een Libanees heeft ook een eigen engineering bureau op civil gebied. Een Chinese vriend, MIT master, heeft een groot verpakking bedrijf.
Zou een zoon van een keuterboertje uit Brabant (ook een Nederlandse kolonie!) een kans maken bij een van de leden van ons Koninklijk Huis? Of een beetje lager, de Commissaris van de koning? Ze komen niet eens in de buurt (met al die beveiliging), laat staan in aanraking.
“”””””””””Zou een zoon van een keuterboertje uit “”””””””””
Misschien, als hij goed verstaanbaar is. Ha, ha!
“””””””””Waar iedereen in kleur en ras min of meer gelijk is, verzint de mens iets anders om zich te onderscheiden van de ander. “”””””””””””
In Juni 1981 vertrok ik naar CA. CF Braun Eng. had mij een baan aangeboden. De heer Braun himself stierf het jaar er voor. Zijn 2 zonen, beiden advocaat, wilden niet het bedrijf overnemen. Toen ik er kwam, waren er ongeveer 2500 mensen aan het werk. De heer Braun en mevrouw Braun, Duitse afkomst, hadden een rood boekje uitgegeven met gedrag regels. Donkere kleren, mannen in kostuum, wit overhemd en stropdas. Dames in mantel pak of rustige jurk met mouwen en knieën bedekt. Auto mocht alleen op parkeer terrein komen als het gewassen was. Bureau moest altijd schoon tonen. Het restaurant was voor een ieder. Zelf de directie zat tussen de anderen. Gelijkheid en eenheid.
Toen kwamen wij, 134 Engelsen en 16 Nederlanders uit Europa aangewaaid. Ik kwam toen binnen met blauw overhemd en een colbertje. We werden heel raar aangekeken, maar pas maanden later hadden we in de gaten, door de verhalen, waarom. We hadden wel een revolutie veroorzaakt.
@PP; ‘zijn met succesaan hun innerlijke dekolonisatie begonnen?’ – Hoeveel? U ook al?
Innerlijk, uiterlijk?
“”””””””””Probeer eens een discussie over afkomst te beginnen en te eindigen zonder de woorden gemengd, mixed, halfbloed, volbloed,1/2, 1/4, Indisch bloed, voor een helft Indisch, bloed van welk Europees land danook. “”””””””””””
Mijn IndoWorld site geeft het voor mij al aan. Ik ben geen Nederlander en geen Indonesier en zeker geen TwijfelIndo. Heb alleen wel eens moeten uitleggen het waarom en het hoe. Maar dat is geschiedenis.
@Geenen; ‘discussie zonder de woorden gemengd,halfbloed etc’ – Bas Veth; Het leven in nederlandsch Indië 1900; ‘indisch man is een volbloed (!) Nederlander die in Indië 1879 woont/leeft. Heeft gewoonlijk een lomerige manier van lopen. De huidkleur tanig geel of bleek. Hij is veelal alcoholist. Bezit aanleg voor corpulentie, pafferig en vetzucht. Hij zal dit of dat. Zegt zus of zo. Hij verdomt het(deze uitdrukking is HET merk voor een Indisch man). Ieder, die van het grondtype afwijkt, is geen Indisch man. Het treurigste is wel, dat een Indisch man in Europa, een Indisch man blijft. Enige trouwden met Europese vrouwen. Sommigen met vrouwen met 1/4, 1/2, 3/4 Inlands(!) bloed. Enkelen zelfs hun njai’s.
Een Indisch man van gemengd(!) bloed blijft hier buiten beschouwing’.
“””””””Heeft gewoonlijk een lomerige manier van lopen. De huidkleur tanig geel of bleek. Hij is veelal alcoholist. Bezit aanleg voor corpulentie, pafferig en vetzucht. “”””””””
Gefeliciteerd met de zelfkennis! Nu alleen nog enkele reis naar Indonesia.
@Geenen; ‘gefeliciteerd etc.’ – Een Indisch man van gemengd bloed valt buiten de beschouwing van Bas Veth. Gewoon een kwestie van begrijpend Nederlandse taal lezen!
Over frustraties gesproken.
Anoniem zegt:
21 september 2016 om 12:56
Dgr atmadja denkt dus dat Hij de aangewezen persoon is om voor te schrijven wat Indo’s zijn ?
========================================
Ik vertel alleen wat ik gezien/ervaren en gelezen heb.
http://dare.uva.nl/cgi/arno/show.cgi?fid=34001
“De koloniale wetgeving kende slechts drie groeperingen: Inlanders, Vreemde Oosterlingen en Europeanen. Indo-Europeanen waren geen aparte groep, maar vielen binnen de groep van de Europeanen. In juridische zin bestond deze groep niet en werd derhalve ook in administratief opzicht niet door het koloniaal bestuur gebezigd. Het gevolg is van meer sociaal-economische aard. Namelijk, dat de Indo-Europese gemeenschap, hoewel zeer zichtbaar in het koloniale straatbeeld, nagenoeg onzichtbaar is in de koloniale archieven. Verstopt in de Europese groep, zijn de Indo-Europeanen lange tijd nauwelijks object van afzonderlijke studie geweest. In de regel behoorden de gemengdbloedige blijvers (in tegenstelling tot de Europese trekkers) in de onderhavige periode rond 1900 niet tot de maatschappelijke bovenlaag en werd hun bestaan als ‘kleine luyden’ (kleine boeng) door historici niet belangrijk c.q. interessant genoeg bevonden om te worden bestudeerd. Als kantoorklerken, opzichters, kleermakers, onderofficieren en in tal van andere eerzame, maar doorgaans meer eenvoudige beroepen bleven zij behoren tot de people without history. Mensen zonder geschiedenis. Zelfs zij die succesvol waren, hogerop kwamen en wel tot de koloniale elite behoorden – en zij waren bepaald geen uitzondering – werden meestal veronachtzaamd en bleven in de schaduw staan van de blanke welgestelden (de totoks).”
(Bron: In Indie geworteld. Geschreven door Hans Meijer, 2004. Serie De geschiedenis van Indische Nederlanders.)
Toch knap – van de derde generatie? – om te pogen het volk zonder historie hun geschiedenis (terug) te geven.
“Toch knap – van de derde generatie? – om te pogen het volk zonder historie hun geschiedenis (terug) te geven.”
Jongens en meisjes van de tweede generatie zijn in de jaren 80 en 90 daarmee ook al bezig geweest.
“drie groeperingen” Oppassen, zoals u het hier kort weergeeft is dit de basis geweest voor discriminatie. En daar was het wetsartikel helemaal niet voor bedoeld, in tegendeel. De wetgever zegt het in artikel 163 I.S. heel voorzichtig, als het ware onwillig om aan het onderscheid in bevolkingsgroepen een al te bindend karakter te geven: Wanneer bepalingen van deze wet, (…) onderscheiden tusschen Europeanen, Inlanders en Vreemde Oosterlingen, gelden voor hare toepassing de navolgende regelen (…). Dus slechts wanneer wettelijk onderscheid gemaakt wordt, dan alleen geldt deze indeling. Maar dat is al moeilijk genoeg! Het ging in beginsel om aanpassing van de rechtstoestand bijvoorbeeld in het bestuur, de rechtspraak en het belastingwezen te verkrijgen aan de on-derling verschillende rechtsbehoeften der bevolkingsgroepen. De wettelijke indeling had tot doel degenen die ongeveer dezelfde rechtsbehoeften hadden in een grote groep samen te brengen. Het probleem was dat de wet zelf niet aangaf wie Europeaan, Inlander of Vreemde Oosterling was. En deze terminologie was op zich ook al niet juist; het ging er bijvoorbeeld niet om òf je Europeaan was, maar of de voor Europeanen geldende regels ook voor jou golden. Van Vollenhoven zocht naar aansluiting bij een gezonde pluriforme praktijk ter zake van de verscheidenheid van land en volk zonder achterstelling, maar karakteriseert de vaak onontwarbare juridische kluwen als een janboel .
Voor Europeanen was het eenvoudig, er was concordantie met de wetgeving in Nederland. Voor de Inlanders gold deze wetgeving in beginsel ook (moord is moord, diefstal is diefstal). Maar voor deze groep werd ook het adatrecht wet (niet voor Europeanen en Vreemde Oosterlingen). Meestal ging dit om van Nederlands recht afwijkend recht zoals familierecht, erfrecht, matriarchaat, eigendomsrecht e.d. Dat adatrecht kreeg ook een eigen leerstoel in Leiden, voor de indologenopleiding. Hetzelfde gold ook voor de Vreemde Oosterlingen. Ik weet daar geen details van behalve dat bijvoorbeeld adoptie voor Vreemde Oosterlingen was toegestaan, voor Europeanen niet.
Maar de praktijk was weerbarstig. Als de wetgeving voor jou iets anders was dan voor de ander, werd jijzelf ook anders beschouwd dan die ander > discriminatie.
Overgangsbepaling
Klik om toegang te krijgen tot Stbl_1892-268-nederlanderschap.pdf
U bent wel verschrikkelijk, heel lang geleden (1892) bezig zeg. Indië was toen nog een kolonie. Ik heb het over mijn eigen tijd, de Indische Staatsregeling van 1925. Dat was ongeveer de Indische Grondwet. Dat iedereen dat gebruikte voor eigen voordeel kan ik ook niet helpen.
“Toch knap van de 3de generatie om te pogen het volk zonder historie hun geschiedenis (terug) te geven” schrijft Ellen.
Waar doelt zij op, het boek van Hans Meijer waaruit zij citeert of het naar mijn indruk knullig opgezette onderzoekje van de HBO student van dit topic?
In beide gevallen denk ik dat er voor de pogingen van die 3de generatie toch al veel is geschreven over de ontstaansgeschiedenis van de Indo-Europeaan in NOI en zijn sandwichpositie in de samenleving aldaar. His times and lives zo gezegd.
Het citaat geeft overigens – ook alweer mijns inziens – uitstekend weer hoe het die Indo in de loop der eeuwen, tot de Japane inval, maatschappelijk is vergaan. Vanaf het begin van de 20ste eeuw was zijn opgang een feit en drong hij, zeker in ambtelijke en militaire functies tot de hogere, zo niet hoogste regionen door.
Mooi voorbeeld is misschien dat van mijn opa, ook een Pierre, geboren in 1880, door intimi ook wel “Zwarte Piet” genoemd, welke bijnaam wel iets over zijn kleur zei. Met alleen lagere school – want er was geen geld voor verdere studie – ging hij werken bij de Semarang-Cheribon spoorlijn, later de “zustermaatscappijen”. Als krullenjongen dus. Dat moet rond 1893 zijn geweest. In 1914 was hij zover dat hij door zijn werkgever met studieverlof naar Nederland mocht, met zijn gezin. In de 2 jaar van dat verlof haalde hij zijn diploma MO Boekhouden en werd enige jaren later, terug in Indie, bevorderd tot “hoofdambtenaar”, Kepala van de financiele administratie van die “Zustermaatschappijen”.
Helaas Pindakaas, het particuliere bedrijfsleven zoals “de handel” en de olie (BPM/Shell) bleef tot de oorlog een gesloten bolwerk voor Indische jongens, althans voor de hogere “staf”functies. Mijn stiefvader kon, met ook alleen lagere scool begonnen, na de oorlog ineens wel hoofd van het handelskantoor “Wellenstein & Krause” in Semarang worden en zijn jongste broer kwam ineens in “de staf” van de BPM terecht, met alle emolumenten van dien, zoals jaarlijkse verlofrechten naar NL en betaald onderwijs op internaten voor zijn kinderen.
Tja …. das war ein mal. En nu …… Quo Vadis Indo – Waarheen gaat gij? Ik ben bang dat ik het antwoord al weet.
Pak Pierre
Erratum: 4de alinea, 2de regel, “Japane inval” moet natuurlijk zijn “JapanSe inval”. Tolol dese. Komt door het moeizame tikken op de I-pad, zwaar gewond in het schuttersputje.
Pak Pierre
@ellen; ‘slechts drie groeperingen’ – Er werd zelfs een bijzondere (4e) groep Nederlanders gecriëerd ; de Staatsblad Nederlander. Natuurlijk alleen voor Inlanders, die hun ‘ziel en zaligheid’ aan het Nederlands bewind hebben toevertrouwd. Zo gebeurde het wel eens, dat een Inlander zich met zijn naam voorstelde en dan meteen het staatsblad nummer noemde.
‘toch knap-van de derde generatie’- Zeker toe te juichen, dat zij hun afkomst in ere houden. Het vermelden dat zij; 1/2, 1/3 etc. Indisch zijn zegt eerder iets over hun affiniteit met het Indische. Zelfs meer dan met die andere 1/2, 2/3 van hun afkomst.
Iets anders te zijn dan die grouwe massa is toch interessanter?
Dat gold niet alleen voor de Inlanders, maar voor allen die zich wat wetgeving betrof wilde vallen onder de wetgeving voor Europeanen. Onder meer: IS 1925, art. 131, (4), Inlanders en Vreemde Oosterlingen zijn bevoegd (…) zich in het algemeen of voor eene bepaalde rechtshandeling te onderwerpen aan niet op hen toepasselijke voorschriften van het burgerlijk en handelsrecht der Europeanen. art. 163, (5), De Gouverneur-Generaal is bevoegd (…) de bepalingen voor Europeanen toepasselijk te verklaren op personen, daaraan niet onderworpen (…). Behalve voor Inlanders en Vreemde Oosterlingen was dit o.a. ook het geval voor Japanners, Siamezen, Filippino’s, Turken en Egyptenaren. In vele andere gevallen zoals het overeenkomstenrecht kan ad hoc worden gekozen voor het toe te passen recht, nu nog steeds.
Lees bij de kinderen
Mijn hamvraag bij de voorgestelde “poll” van Boeroeng is: Wat schieten we er mee op?
Mijn moeder was fifty – fifty: Een zeer Germaanse vader uit een Oostfries (Emden) zeemansgeslacht en een Sumatraans-Javaanse moeder. De De la Croix’ evenwel moeten zich na hun aankomst in de archipel, 2de helft 18de eeuw, zich roekeloos hebben voortgekruist met alles wat zich er aanbood, Indisch (gemengd dus), inlands en Chinees, misschien nog een enkele Arabier.
Het “profiel” van menig Indo zal er net zo uitzien. Nou en? Wat doe je met al die uitgeplozen procentjes en promilletjes van ras A, B, of C?
Pak Pierre
Pierre helemaal met je eens. Wat zal er over 25 jaar, een generatie, over zijn van de Indische Cultuur. Ik denk dat het zal terugvinden in de keukenkastjes.Onze generatie houdt het nog een beetje in de lucht, mogelijk uit een nostalgische behoefte?
Van ons gezin gedraag ik mij nog het meest Indisch, ik zie weinig terug bij mijn dochter, ja zij heeft een Indo als partner, maar daarbij houdt het ook op en ik zie weinig anders met de kinderen en kleinkinderen van mijn nicht, jou wel bekend.
Groeten Peter
En als totok ook Joods, Frans, Russisch enz bloed heeft, wat dan?
=====================================================
Zo lang ze niet vermengd zijn met bijvoorbeeld de Niet Europese volkeren .
Totok betekent een “volbloed”.
“100%” Indonesier heet vroeger in N.O.I- tijd Inlander .
Een “100%”Chinees heet vroeger een Tjina Singke(h) , behoorde tot de Vreemde Oosterlingen .
Inclusief de Arabieren .
Zijn ze vermengd met oorspronkelijke bewoners van Nusantara( Indonesie) dan heten ze Tjina PERANAKAN.
Graag bij een taal houden.
En dan had je nog de Arabs en de Klings. Die kwamen regelmatig aan de deur om hun stofjes aan te prijzen. Ik weet het niet zeker maar die Arabs en Klings mengden zich volgens mij niet met de Inlanders.
Nu kan ik me niet herinneren of gevraagd werd jezelf in te delen als 1/1 of 1/2 of 1/4 indo etc
Maar het brengt me wel op een idee voor poll op de site
zoiets ? chinees telt als indonesisch
Beschrijf je grootouders
— 4 totoks
— 3 totoks, 1 indonesisch
— 2 totoks , 2 indonesisch
— 2 totoks, 1 indonesisch, 1 indo
— 2 totoks, 2 indo
— 1 totok, 3 indonesisch
— 1 totok, 2 indonesisch, 1 indo
— 1 totok, 1 indonesisch, 2 indo
— 1 totok, 3 indo
— 4 indonesisch
— 3 indonesisch, 1 indo
— 2 indonesisch, 2 indo
— 1 indonesisch, 3 indo
— 4 indo’s
— anders
Is dit onfris vragen naar ras ?
Stel dat er 50 respondenten zijn, dan wat? Welke conclusies wil je dan trekken?
En als totok ook Joods, Frans, Russisch enz bloed heeft, wat dan? Of bedoel je volbloed totok? Idem wat betreft Indonesiër.
totok = totok-europeaan, zonder Indonesische voorouders
indonesisch= indonesiër, zonder Europese voorouders.
Het is niet mogelijk zo’n poll toe te spitsen op soorten totoks, uit welke regio.
Ook niet het vragen naar andere grootouders, armeens arabisch, japans.
Dat wordt veel te lange lijsten…. en mensen denken dan : lah mar
ook met 50 respondenten kun je een verwevenheid van de I4E-deelnemers in kaart brengen.
De conclusies zouden niet echt verbazend zijn, maar dat hoeft ook niet. Het is dan een bevestiging wat men ongeveer vermoedde.
Dat is ook waardevol.
Maar wie ziet hier een rassenschema van mensen onderverdelen in halve en kwartindo’s . Je kunt het een rassenschema noemen, maar is een dergelijke poll dan ook ongewenst ?
“”””””””””Maar wie ziet hier een rassenschema van mensen onderverdelen in halve en kwartindo’s “”””””””””””””
Daar ik een vrij complete stamboom op papier heb tot de eerste blanda’s die toen voet in het voormalig Nederlands Indie voet aan wal zetten, kan ik je een ander beeld verschaffen dan anderen. Nogmaals ik behoor tot de zesde generatie. Daarnaast geloof ik niet in getallen als 1/2, 3/4, enz.
Ras? Het menselijk ras is biologisch gezien een eenheid en alléén door aanpassingen aan geografische/klimatologische omstandigheden qua uiterlijk en cultureel wat verschillend van elkaar.
Bijzonder is dat het kleine verschil in uiterlijk na vermenging genetisch wordt doorgegeven of soms helemaal generaties kan wegblijven (zoals bij Wilders en andere BN’ers waar we pas later ‘ontdekken’ dat er bv een aziatische voorouder in de kwartierstaat is opgenomen).
Voor het gemak spreken we dan weer wel van een blank, zwart, geel en bruin ras al doen we met dat kleurverschil als mens soms rare dingen die meer verbonden zijn aan culturele/ideologische en religieuze opvattingen.
“””””””””Voor het gemak spreken we dan weer wel van een blank, zwart, geel en bruin ras al doen we met dat kleurverschil als mens soms rare dingen die meer verbonden zijn aan culturele/ideologische en religieuze opvattingen.””””””””””
Dat wordt wel erg moeilijk met de Indische groep. We hebben namelijk allemaal wat, wat een ander niet heeft.
Als ik het goed heb begrepen, mijn twee opa’s en twee oma’s?
Of kan ik teruggaan tot de eersten van de familie die grond zetten in NI, want dan ben ik de zesde generatie.
Ron Geenen zegt:
21 september 2016 om 01:18
want dan ben ik de zesde generatie.
======================================================
Je bent een Amerindo , een Indo die naar de State was doorgereisd en nu daar senang voelde.
Moet als “buitenstaander”soms glimlachen als er gesproken wordt over echte Indo ( de eerste mix ?) , 1/2, 1/4/1/8/1/16 etc .
Kunnen jullie niet aspreken om als een hechte groep aan de anderen (niet Indo’s) te presenteren als 1 groep , Keturunan Indo ( nakomelingen van Indo’s uit NOI) ?
Zo lang men het gevoel hebt als Indo , en trots bent op je afkomst/ groep dan is het toch OKE ?
Ben je dan minder betrokken omdat je % minder is ?
Minder stemrecht omdat je huid blanker en je geen sambal trasi lust ?
Ik zou zien als een Homeopatische mengsel, zo vaak verdund en toch even krachtig.
Dgr atmadja denkt dus dat Hij de aangewezen persoon is om voor te schrijven wat Indo’s zijn ? Dan bent U wel de juiste persoon die zich aangepast heeft aan de Nederlandse gewoonten
“””””””””””Moet als “buitenstaander”soms glimlachen als er gesproken wordt over echte Indo “”””””””””
Eerst moet ik u even corrigeren. “echte Indo” heb ik nergens gezegd. Ik heb alleen eens opgemerkt dat de Indo’s in CA meer Indo zijn omdat wij buiten de NL sfeer zijn gekomen. Ook het verschil in het Nederlands praten is goed hoorbaar. Wij horen aan het verschil van de klanken van het Nederlands, dat we met Indo’s op vakantie hebben te doen.
Het is ook vrij logisch. De Indo kwam hier in de jaren 60 en gebruikt dat Nederlands en de gewoonten van toen. Is door ouders opgevoed met die oude Indo stijl en vervolgens is er niets meer bijgekomen. Daarnaast is hij/zij ook gaan aanpassen aan de levensstijl in CA. Bij onze kumpulan op donderdag, waarbij zo’n 20 man komen, kan je ook zien aan hun manier van eten. De ene helft eet nog met lepel en vork. Een groep, vaak nog geen 70 en Vietnam veteraan, eet op zijn Amerikaans alleen met een vork en een Indo, die ieder 2 jaar naar zijn familie in de kampong bij Bandoeng (zijn eigen woorden) gaat, eet bij ons aan tafel altijd met de hand. De conversatie is voor het merendeel in het Nederlands met een Indisch accent.
Van afstudeerscriptie naar Dr. de Jong. En nu weten nog niet wie de eerste of tweede genetatie is. Laat sraan de derde, Wiens mond wordt gesnoerd?
Cap
Mij is het nog net gelukt – voor de toetoep – het formulier in te vullen. Wat de student met deze uiterst korte vragenlijst wil is mij volstrekt duister. De vragen waren heel oppervlakkig. Ik herinner mij er zelfs niet veel van, omdat de materie niet is blijven hangen. Welke generatie ik ben, geloof ik, en of en wat ik heb willen doorgeven aan de volgende generaties. Indische gewoontes wilde ik doorgeven, als band met de Indische cultuur. Simpele vragen, simpele antwoorden. Voordat ik – als tweede generatie – een en ander wilde aanvinken over deze gewoontes (zoals Indisch eten en Indisch zwijgen), waren de vragen voorbij. Over Indisch zwijgen gesproken. Je wordt vanzelf de mond gesnoerd.
Tja … het geheel pleit dan ook niet voor de kwaliteit van de mentor of studiebegeleider van deze student. Ik stel me van haar/hem het navolgende voor:
“Leuk onderwerp. Heel origineel. Wat zijn Indische Nederlanders ook alweer? O ja, tante Lien. Wel eens van gehoord. Grappig taaltje. Spreken de kleurlingen van Zuid Afrika ook nog. Nou hatsekiedee, ga je gang maar. Maak zelf geen taalfouten. Daar letten ze tegenwoordig op. En maak het niet te ingewikkeld”.
Pak Pierre
Zie het boek “Gelders Blauw. Indisch leven in de provincie” van Humphrey de la Croix e.a.
Op de vraag of ik 1/4, 1/2 of volbloed indo ben, weigerde mijn PC mijn antwoord in te voeren.
Aangezien mijn ouders en grootouders Indisch zijn, waarvan één oma ook nog een Indonesisch, en ik via vaderszijde tot de 6de generatie wel een Chinees tegenkom maar geen
volbloed Nederlander wordt de bepaling van het raciale bloedgehalte een heel klus. Ik heb in mijn onnozel- en onwetendheid een Email gestuurd met uitleg wat iemand tot Indo maakt.
Tja … Weet zo’n student veel. Aan u en andere deskundigen om dit soort mensen vriendelijk op te voeden. Bravo!
Pak Pierre
Ik had nog even naar de questionaire willen kijken, maar dat kon niet meer. Soedah toetoep. Maar als het voor de uitkomst van het onderzoek relevant wordt geacht of een respondent half, kwart, achtste, zestiende, etc. Indisch is, dan vrees ik het ergste: Garbage in, garbage out. Relevanter voor de vraag of en in hoeverre Indische Nederlanders zich met de Indische cultuur (whatever that is) verbonden voelen zou de vraag zijn of de respondent een dan wel twee Indische ouders heeft en ook welke van de grootouders Indisch is.
Maar goed, all water under the bridge. Ben wel benieuwd naar de uitkomst van het onderzoek. Ik vrees het ergste. Een nieuwe mythe over de Indische Nederlander geschapen …. Nog meer nonsens. Ik neem nog een hapje nasi goreng van gisteren.
Pak Pierre
“”””””””””””een verspilling van tijd. Ik ben er toch weer ingetrapt. Tja …….””””””””””””
Mee eens.
Niet in een afstudeerscriptie, maar in een in het openbaar verdedigd academisch proefschrift, Stelling 12: Indo’s berusten in de overlevering van hun taal door tante Lien.
“”””””””””Indo’s berusten in de overlevering van hun taal door tante Lien.”””””””””””””
Vermoedelijk alleen in NL dan.
Hadden we ook niet een schoolmeester De Gruiter (of zo) met zijn studie van het Javindo?
Pak Pierre
@ de heer Pierre de la X.
Meneer V.E. de Gruiter, v/h leraar Nederlands “Morgenstond MULO” , Steenwijklaan 20-26 Den Haag in de beginjaren (of eerder) 1960 tot ??
Hij schreef het boek Javindo de verboden taal in 1990.
m.vr.gr. Hans Boers
Dank voor de verrijking heer Boers.
Pak Pierre
“Op de vraag of ik 1/4, 1/2 of volbloed indo ben, weigerde mijn PC mijn antwoord in te voeren.”
Je moet wel eerst de juiste software installeren.
1/4, 1/2 of volbloed indo
Het degraderen van de rassen heeft een dubieuze geschiedenis en werd b.v. gebruikt in de 18e eeuw in Amerika om uit te pluizen of men wel blank genoeg was om onroerende goederen te kopen.. Alleen blanken konden grond kopen in sommige Staten.
De degradatie werd ook gebruikt in het begin van de vorige eeuw toen de democratische president, Woodrow Wilson, interracial huwelijken verbood.
“Alleen blanken konden grond kopen in sommige Staten” In Indië was het juist andersom.
Tja … En sommige mensen zien daar toch weer een smerig plot van de Belanda Boesoek achter om die arme Inlanders toch weer uit te zuigen. Het is ook nooit goed in deze wereld …..
Pak Pierre
Indo software?
Ik zou graag willen helpen, maar eerst moet ik weten wie de eerste en tweede generatie zijn.
Begint de tweede generatie na 1949 of voor 1949. Bedenk, ik woon in Amerika dus heb ik een heel andere inzicht dan iemand in Nederland.
Cap
kelima884@gmail.com
Onze student schrijft dat zijn onderzoek is afgestemd op 3 generaties. Over de definitie van generatie 1, 2 en 3 zijn de deskundigen op I4E het geloof ik niet eens en mogelijk dat onze student een eigen, hopelijk wel beredeneerde indeling hanteert.
We kunnen dus ook gewoon opgeven onze geboortedatum en plaats, voor zover van toepassing hoe lang na geboorte nog in Indie/Indonesia gewoond en wanneer van daar vertrokken waarheen.
Wel interessant om ook uit te vinden of de in NL gebleven respondent anders tegen de verbondenheid met de Indische cultuur (wharever that is) aankijkt dan zij/hij die naar elders is doorgetrokken.
Pak Pierre
@PP. ‘generatie 1,2,3 zijn deskundigen etc.’ – Volgens Nederlands perspectief; is de 1e generatie, de generatie die in Indië geboren is. Dus NIET in Indonesië na 29/12’49) .Ook als je als baby in 1949 bent geboren= 1e generatie. Of je dan in staat bent om over Indië te praten, door bv. studie etc. hangt af van je geloofwaardigheid. Uw opmerking, hierboven aangaande 1e generatie oma’s/opa’ jaargang 1900/1910 voor navraag lijkt mij toch een beetje absurd. Vind u niet? Ook uw opmerking aangaande omgang met Indonesiërs, al vanaf uw kruipfase tot zelfs in de kampong toe, hen als gelijkwaardige medeburgers te zien is mi. te wijten aan een ethische syndroom; de inlander verheffen tot volwassenheid. Dat nog steeds in uw denken is verankerd. Vooral bij u, die zo het ‘koloniale systeem/ regime omarmt. Daar is zeker geen ruimte voor merdeka; vrijheid en gelijkheid! Nou ja , later…. Dat u toen ook vriendelijk tegen katjong/koelie/bapak bent geweest, geloof ik best. Ook op (vooral) de school met de Bijbel; zelfs tegen uw Javaanse Christen mede scholier. Maar het was altijd een gesprek van de heersende klasse tegen de onderdrukte! Enfin, ik hoop dat u met mijn respons toch een beetje behaag heb. En wellicht tot een inhoudsvolle(!) polemiek kan komen. Over de generatie die u vertegenwoordigt; de 1e.
Pertjoema. Boter aan den galg gesmeerd.
Pak Pierre
Ben 61, hoe ouder ik word hoe meer ik terug verlang naar mijn Indische oma en hoe meer ik wil weten, naar Herdenking Den Haag geweest, boeken, voel steeds meer dat het “Indische” bij mij hoort en juist nu zijn zij er niet meer, de familie. Heimwee.
@JudithTaat; Lees vooral dr.L.de Jong; Het Koninkrijk in de 2e wereldoorlog, dl.11-14.
Vooral de dl 11; een treffende omschrijving over die ‘Koloniale’ samenleving.
Op zoek naar “het Indische” in u. Lees De Jong en u hoeft al die andere honderden boeken over de Indische samenleving in koloniale tijden niet meer te lezen, want alle vragen die u uw oma zou willen stellen heeft De Jong in zijn wijsheid beantwoord.
Tjaaaa …. Wij van WC-Eend …….
Pak Pierre
@PP ‘alle vragen die u aan oma zou willen stellen’ – die oma’s/opa’s waren toen nog kleuters. Die zullen het alleen over hun lieve kokkie en djongos hebben. En natuurlijk over die prachtige natuur en hoe wij Nederlanders daar zo goed voor die inlanders zorgden. Dat Indië een raciale indeling kende; Europeanen en Inlanders, die welleswaar naast elkaar maar dan volkomen langs elkaar leefden. Vraag eens; hebben jullie ook Indonesische schoolvrienden?
Een beetje rekenen meneer Mertens. Dat leerden ze vroeger toch ook op de HTS met de rekenlineaal?
Mevrouw Taat schrijft dat ze 61 is. Dus geboren A.D. 1955, zeg maar. Haar ouders zouden kunnen zijn geboren in – pak ‘m beet – 1930. Gaan we dan nog een generatie terug, dan komen we bij Omaatjelief, die tussen 1900 en 1910 het eerste levenslicht zou hebben gezien. Dus opgegroeid in die verderfelijke Tempo Doeloe, dik volwassen toen de Japanners kwamen en toen uw helden de Bersiap ontketenden en dik volwassen tijdens deovertocht naar NL.
Mij dunkt, geen betere informatiebron voor mevrouw Taat dan haar lieve oma. U gaat er van uit dat die oliedom is geweest en met oog-en oorkleppen op door haar wereld van baboes en djongossen is gestapt. Ook te dom om in retrospectie anders tegen haar wereld van toen aan te kijken. Tja . …
Dat u in uw blindheid zo graag uw mantraatje kwijt wil via Lou de Jong is different cook, maar dat moet u mevrouw Taat dan ook eerlijk schrijven.
Pak Pierre
“hebben jullie ook Indonesische schoolvrienden?” Ja hoor, in Soerabaja op de broederschool. In Vlissingen op de HBS niet, daar zaten toen maar twee mensen uit Indië op, ikzelf en een Indisch meisje (moet omgekeerd!). Op de TU in Delft zaten er in mijn jaar maar twee Indonesisch studenten, die draaiden gewoon met ons mee. Maar later op mijn werk Indonesische stagiaires, die draaiden ook gewoon mee. En in mijn proefschrifttijd Indonesische studenten van TANAP. Tevreden?
De vraag van Mertens was of men in Indië (dus niet in Nederland) omging met Indonesische kinderen, met Indonesische families, met Indonesiërs. Dus niet alleen met baboe en djongos. Kwamen die Indonesiërs binnen? Aten ze mee? Behoorden zij tot de gasten die werden uitgenodigd? Liep men met hen over straat?
Dat was de (goede) vraag van Mertens.
“Dat was de (goede) vraag van Mertens” Voor een goede lezer, die had ik al vaker beantwoord bij diverse reacties. Op de broederschool, ja. Bij de padvinderij, ja. Bij de misdienaars, ja. De dochter van baboe Soep kwam na schooltijd vaak haar moeder helpen. Van baboe Soep moesten we Nederlands met haar spreken. Ze was de toekomst dus al ver vooruit: Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid.
“Ze was de toekomst dus al ver vooruit: Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid.”
Ligt aan mij, maar snap ik niet. Het kind, dat haar moeder moest helpen met huishoudelijke arbeid, moest Nederlands leren en was daardoor de toekomst ver vooruit.
Welke toekomst? Een toekomst in Nederland?.
Ach …. Ik hoef de heer Mertens niet te behagen. Die luistert uitsluitend naar zijn eigen tamboer en interesseert zich niet voor andere geluiden.
Maar voor de statistiek wil ik wel vermelden dat ik van mijn vroegste jeugd, zeg maar kruipfase, omging met de Javaanse jongens op ons erf en later ook met hun vriendjes uit de kampong. Op het erf en op straat Javaans, met volwassen Indonesiers (pasar) Maleis en thuis in het hoofdgebouw Nederlands. Op school (die met den bijbel) ging ik om met Indische, Chinese en Indonesische vriendjes uit diverse windstreken van de archipel. Ik geloof dat dit soort jeugd niet uniek was voor Indische meisjes en jongens. Van enig verheven gevoel t.o.v. de andere was geen sprake. Later op de HBS kreeg ik te maken met agressieve gangs van de Tentara Peladjar. Toen was het uit met de lieve vrede en vond mijn moeder het tijd worden dat ik naar Holland ging.
Pak Pierre
@PP; ‘ouders geboren in pak ‘m beet 1930 en oma’s uit 1900/1910′- dus oma’s zijn nu 116/ 106 jaar oud! ( geen rekenliniaal?) Zouden die nog over tempo doeloe kunnen spreken? ‘van enig verheven(!) gevoel was geen sprake etc.’ – U behandelde hen dus als u gelijke? Dus niet alleen met hen praten op vriendelijke wijze, zoals men met achterlijke kinderen praat? U was toen al ethisch gevormd?
JdeKadt; De geestesgesteldheid van de blanke bevolking (ook Indo Europeanen) was er een die voor de Indonesiër eigenlijk geen andere plaats bood dan die de huisbedienden, de grote massa tani’s en die andere grote massa van koelies. Dat er uitzonderingen waren , zou ik niet graag ontkennen maar ik wil direct aan toevoegen dat er heel weinig uitzonderingen zijn.
Rekenen blijkt u niet te kunnen, meneer Mertens. Begrijpend lezen evenmin, zeker van datgene wat niet in uw benauwde denkraam te pas komt. Sta mij dus toe dat ik niet inhoudelijk in ga op uw bovenstaande repliek aan mijn adres. Al een poosje geleden heb ik geconstateerd dat iedere poging om met u tot redelijke dialoog te komen “pertjoema” is, een verspilling van tijd. Ik ben er toch weer ingetrapt. Tja …….
Pak Pierre
“Ligt aan mij, maar snap ik niet” Waarschijnlijk de verkeerde inburgeringscursus gehad. Standaardkreet. Voor alle meisjes, zonder hun toekomst te weten, die weet je toch nooit. Maar ik zal het uitleggen. Dat meisje, ik weet haar naam niet meer, zat op een goede school. Heel belangrijk voor zo’n genduk (vraag aan de kenners, schrijf ik dat goed?), maar ze had thuis geen omstanders om te oefenen, daarom moest ik, lievelingetje van baboe Soep, Nederlands met haar spreken. Inlanders hadden met goede kennis van het Nederlands een pluspunt. Soms ging het natuurlijk fout, dan kreeg ik een stortvloed Maleis over me heen. Voor mij weer leerzaam.
@Somers; ‘lieveling van baboe Soep etc.’ – Mijn vraag/opmerking aangaande Indonesische schoolvrienden gaat niet om kontakten(!) met Indonesiërs dwz Javanen, Madoerezen, Soendanezen etc. ,mensen die met Inlanders werden aangeduid, maar omgang(!) in de ruimste van het woord. Als gelijken! Dus niet op een kinderlijke mannier met die Kromo praten. Er zijn weinigen die dat deden. Die oprecht de Javaan met toean/njonja en ‘U’ aanspraken.