Dit is een tekst op een pagina van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945.
Op deze site is deze tekst al vaker besproken. Nog maar eens.
De paragraaf ‘wat herdenken we’ geldt niet voor de herdenkers zelf die zich in Den Haag verzamelen of elders. Die herdenken ook de periode na 15 augustus.
De focus kan wel op WO II en 15 augustus 1945 blijven maar de stichting moet die paragraaf aanvullen met het herdenken van veel na 15 augustus 1945 .
Zoals Erry Stoové het onlangs verwoordde op 15 augustus 2016. Zie onder.
En zodanig schrijven dat het ook de subdoelstelling van de nationale herdenking wordt.?
Is dat geen goed idee ?
Erry Stoové, voorzitter Stichting Herdenking 15 Augustus 1945, sprak in het World Forum: 
Hoewel de oorlog op 15 augustus was beëindigd was thuis daarmee nog steeds niet thuis. Die geborgenheid, dat thuis van voor de oorlog kwam nooit meer terug. Er is een werkelijkheid ontstaan van een wereld van “voor de oorlog” en een wereld van daarna. Die scheidslijn is voelbaar tot op de dag van vandaag.Elk jaar staan wij stil bij die tijd van angst, vernedering, onzekerheid, ontheemding, vervreemding, hoop en wanhoop. En staan wij stil bij onze dierbaren die er niet meer zijn.
++
In de tekst staat: “In april 1942 valt Japan het toenmalige Nederlands-Indië binnen“. Oeps… Dat moet zijn januari 1942
++
Verder is geschreven:
“Alle Europeanen, waaronder merendeels Nederlanders worden geïnterneerd”
Nog een foutje. Het is simpelweg niet waar . De meeste Europeanen werden niet geïnterneerd. Dat moet veranderd worden in “de meeste volbloed Europeanen en een minderheid van de indo-europeanen worden geïnterneerd”
Dit onderwerp hoort in deze serie Het verdriet van de indo omdat in het besproken zinnetje indo-europeanen niet erkend worden als Europeaan of Nederlander
...................
Indisch4ever 
Indo-europeanen are also human beings and not less important than any other human beings.Life is short and death does not discriminate.
https://www.opendemocracy.net/people-migrationeurope/article_1616.jsp
http://www.insideindonesia.org/review-becoming-dutch-staying-indo
Wat ’n slap aftreksel !
## Erry Stoové, voorzitter Stichting Herdenking 15 Augustus 1945, sprak in het World Forum:
Hoewel de oorlog op 15 augustus was beëindigd was
thuis daarmee nog steeds niet thuis##
Zie dan de toespraak van Griselda Molemans ,
Voor de Nederlandse Staatsburgers en loyale onderdanen was
de euforie slechts van korte duur ; er brak een bloedige
revolutie uit in de Kolonie Nederlands-Indië,die
nog eens drie jaar duurde.
Bravo
siBo
Wat herdenken wij? Is ook de vraag die menig (NIET Indisch) Nederlander zich afvraagt bij het zien van de tv. reportage(s). -Bij aankomst uit Indië in 1950, toen er nog geen Indië monumenten waren, was de ontvangst kil. De militairen werden zelfs voor moordenaars uitgemaakt en het geheel voor koloniale onderdrukkers! Mijn vader, ex.Knil mil., had al meteen door dat, zijn uniform aanleiding gaf tot opmerkingen/aantijgingen van/bij jan publiek. In 1e week van onze aankomst jan.1950 te Noordwijk a/zee werden wij te Leiden, om kleding in te kopen, bij verlaten van het station al door een stel kinderen toegeroepen; ‘hei, Soekarno, pinda’s etc.’. Welkoms bogen voor de Indië gangers werden na thuiskomst haastig verwijderd. Iedereen had totaal geen interesse voor het Indië verhaal. Zie de ingezonden kranten commentaren op de Indische nieuwkomers nav. sociale toestanden; huisvesting etc. Ooit een verzameling gezien bij de tentoonstelling Indisch Erfgoed in Apeldoorn jr.90; rot op, jullie pikken onze huizen/werk in, wees blij dat nu hier zit, etc. Het nu vaak gehoorde verhaal; over; ‘wij in Holland hebben erger geleden, vanwege de hongerwinter’ was/is de halve waarheid over die periode. Erger waren de ingezonden stukken in de kranten! Op (mijn) school ontbrak het Indië verhaal in geheel. Ooit op mijn verhaal over bersiap moeten aanhoren; ‘wat had je dan verwacht van die Indonesiërs na 300 jaar?’ (!) -Wat te herdenken? De slachtoffers? De helden? Journaliste/fotograve M.Pagee (zelf dochter van een marinier, diensttijd te Soerabaja) legt mi. de vinger op zere plek! Die gehele koloniale periode is een bezettingsperiode! Met allerlei bloedige toestanden, die wij eufemistisch benamingen gaven; pacificeren=vrede brengen, expedities= leerzame/studie uitstapjes, het (wettelijke?) gezag handhaven, het tuchtigen van werkonwilligen(?), orde en rust voor de bevolking etc.etc. En de periode na de Japanse tijd; een (poging) tot herbezetting! Een beschamende periode- noemt historicus Gert Oostindie. Wij, burgers, dienaren waren onderworpen aan dit Nederlands beleid, uit Den Haag! Wij waren Nederlanders. En dus ook slachtoffers van/door dit beleid! Zelfs geslachtofferd voor dit beleid! -Ik herdenk deze slachtoffers; mijn familieleden, vrienden en kennissen. En ook ….de Indonesiërs/andere Inheemsen; vooral de familie van mijn Javaanse oma. Zij waren zeer zeker ook slachtoffers van dit Nederlands beleid.
Note; met respect aan mijn ouders, die ons toen in deze voor hen zo moeilijke fase in Nederland,
hebben begeleid tot volwaardige burgers!
De volle 200% met deze reaktie eens.Ik kan mij,dan met moeite,nauwelijks voorstellen dat er nog meer “nare dingen”over de ontvangst van de Indo-europeanen in het koude/afstandelijke Nederland, geschreven zou moeten worden.Behalve dit; herinner mij de brooers Synnen+(?) die in koude voorjaar ’55 op de boulevard van Scheveningen in korte broer en T-shirt demonstratief rondliepen om te tonen dat de Indo niet “geen koukleum was”.En denk aan Frits(Willem)Michon,boom van een kerel uit Soerabaja(Technische School) die ook door zijn postuur de nodige aandacht van de dames in Scheveningen trok.Helaas moeten wij Frits(“De Indo”,september 2014)missen,na zijn heengaan op 16/08/2014 in British Columbia,Canada, 79 jaar oud.You’ll be missed.
Sorry voor de typo’s; bv “niet” was NIET nodig,Salah wessel dong!
De stichting augustus 1945 heeft me gemaild en vroeg me te doneren.
http://www.indieherdenking.nl/nl/
Mijn antwoord:
Beste Boeroeng,
Het heeft mij ook gestoord! April 1942! Toen waren de Jappen al een maand “heer en meester”. 8 maart 1942 capitulatie KNIL. Ik zie het nog voor me in die dagen: terugtrekkende ongewapende KNIL militairen op de Lembangweg. Ik was toen 15 jaar!
Enkele dagen daarna: Bewapende Japanners in legertrucks en met PAARDEN!
Heb het bestuur van de stichting een mailtje gestuurd!
Dit is nou een happy newyear !!
Ik kreeg net een mail van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945.
De tekstgedeeltes die ik noemde zijn aangepast.
http://www.indieherdenking.nl/nl/wat-herdenken-we
* Nu staat er: Begin 1942 valt Japan het toenmalige Nederlands-Indië binnen.
* Nu staat er: De meeste volbloed Europeanen en een minderheid van de Indo Europeanen worden geïnterneerd en militairen worden krijgsgevangen gemaakt.
De tekst onder het kopje ‘wat herdenken we’ is ook veranderd.
Maar jammer dat niet duidelijk omschreven is dat mensen ook veel herdenken van wat na 15 augustus 1945 gebeurde. Tjaaa… misschien heeft dat te maken met zoals de doelstelling van de stichting is geformuleerd. Dit kan men pas veranderen na een bestuursbesluit ?
Maar goed ….. je kunt niet alles hebben.
Boeroeng
Tsja,nu die selfmade verhalen vertellers van
Koninklijk Tehuis Oud Militairen en Museum
die nog koppig volhouden aan hun visie hierop.
Het is nog altijd heel moeilijk om een
betonnen plaat te verplaatsen.
siBo
Dynamiet?
Pak Pierre