Wouter Muller schrijft in de Tubantia:
Met dertien mensen uit Nederland begeleidde ik een zogeheten ‘rootsreis’. Dat is een reis waar mensen naar sporen zoeken van het Indische verleden van hunzelf of van familieleden. Zo trokken we drie weken door Java en zochten mensen met succes naar hun ‘roots’. Dat was bijvoorbeeld de plantentuin van Bogor, waar iemands vader had gewerkt. Of het graf van oma ergens op een berg in Garut, of een gevangenis in Semarang waar een oom had gezeten.