Een artikel op de site Java Post in 2012 door Herman Keppy
Zou Nederland het enige land in de wereld zijn waar de herdenking aan de Tweede Wereldoorlog wordt opgedeeld in een Westers en Oosters gedeelte?
Is eigenlijk gek, alsof autochtone Nederlanders part noch deel hebben gehad aan de strijd tegen de Japanners.
En alsof er geen mensen uit Indië hun leven hebben gewaagd en gegeven tegen de Duitsers.
Het was Ernst Jansz die met een lezing op 4 mei 2007 voor het eerst voor een groot publiek kond deed van het bestaan van het Indisch/Indonesisch verzet in Nederland. De vader van Ernst, Rudy, was betrokken bij met name de Indonesische illegaliteit in Amsterdam en omstreken. Meer bekende Indo met betrekking tot de oorlog in Nederland is tegenwoordig Peter Tazelaar, de onverschrokken kompaan van de Soldaat van Oranje, beiden in Indië geboren. Er waren er veel meer, onder hen ook Pierre Marie Robert Versteegh. Hoewel na de oorlog een straat naar hem is vernoemd in Bussum, weet niemand dat hij een ‘Indische jongen’ was – geboren op 6 juni, 1888 in Kedoengbanteng, midden-Java
De foto is van de site van Herman Keppy, die meer informatie heeft over anderen uit Indië in verzet tegen de nazi’s
Verzetsmuseum schrijft:
Verzetsgroep Soerabaja
Het vliegtuig van de Nederlands-Indische kapitein Meelhuysen wordt tijdens de Japanse inval neergeschoten. Meelhuysen overleeft en duikt onder in Soerabaja. Daar organiseert hij een verzetsgroep, verkleed als een Indonesiër, onder de schuilnaam Tahir. Hij krijgt hulp van zijn schoonzus Godie Meelhuysen.
Zelfmoord
De groep verzamelt wapens en inlichtingen. Eind 1942 worden enkele leden van de groep opgepakt. Meelhuysen geeft zichzelf aan, neemt alle schuld op zich en pleegt op 21 december 1942 zelfmoord in zijn cel.
...................
Indisch4ever 
15 augustus 1945
om 12.00 uur klonk door iedere radio in Japan de stem van Keizer Hirohito. In zijn rede kondigt de keizer aan dat Japan de voorwaarden had geaccepteerd van de vier grote mogendheden Amerika, China, Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie, die een onvoorwaardelijke overgave hadden geëist. De speech was voor Hirohito één van de laatste daden als het hoofd van de staat.
De Engelse vertaling: Emperor Hirohito, Accepting the Potsdam Declaration, Radio Broadcast. Transmitted 15 August 1945 and Recorded 14 August 1945
To our good and loyal subjects: …………………. We have ordered our Government to communicate to the Governments of the United States, Great Britain, China and the Soviet Union that our empire accepts the provisions of their joint declaration.
De vraag is wat de historische waarde is van de rede van de japanse keizer op 15 Augustus aangezien
1) de keizer als staatshoofd en niet een militair houdt de rede ,
2) de keizer spreekt de Japanse burgers (subjects) en niet specifiek de militiaren aan over Japan die de voorwaarden had geaccepteerd , hij praat niet specifiek over dat de onvoorwaardelijke capitulatie was aanvaard.
3) De keizer heeft het over de 4 mogendheden dat is niet gelijk is aan ALLE geallieerden die deelnamen aan de oorlog tegen Japan
4) De keizer geeft Opdracht aan zijn regering en niet de militairen om de regeringen van de 4 mogendheden mee te delen dat het keizerrijk de bepalingen van de gezameljke verklaringen accepteren. Hij richt zich niet direkt tot de tegenpartij, de Geallieerden
5) In de hele rede van de keizer komt het woord Capitulatie cq. Overgave niet voor.
De situatie is op 2 September 1945 geheel anders:
2 september 1945 Aan boord van het Amerikaanse slagschip Missouri tekenen de Geallieerden en Japan de onvoorwaardelijke overgave
De inhoud van de Japanse capitulatie-overeenkomst of Japanese Instrument of Surrender (02-09-1945) luidde als volgt: …………Japanese Instrument of Surrender:
We, acting by command of and on behalf of the Emperor of Japan, the Japanese Government and the Japanese Imperial General Headquarters, hereby accept the provisions in the declaration issued by the heads of the Governments of the United States, China, and Great Britain 26 July 1945 at Potsdam, and subsequently adhered to by the Union of Soviet Socialist Republics, which four powers are hereafter referred to as the Allied Powers.
We hereby proclaim the unconditional surrender to the Allied Powers of the Japanese Imperial General Headquarters and of all Japanese Armed Forces and all Armed Forces under Japanese control wherever situated.
The authority of the Emperor and the Japanese Government to rule the State shall be subject to the Supreme Commander for the Allied Powers, who will take such steps as he deems proper to effectuate these terms of surrender.
Signed at TOKYO BAY, JAPAN at 09.04 on the SECOND day of SEPTEMBER, 1945.
Mamoru Shigemitsu By Command and in behalf of the Emperor of Japan and the Japanese Government
Yoshijirō Umezu By Command and in behalf of the Japanese Imperial General Headquarters
Accepted at TOKYO BAY, JAPAN at 09.08 on the SECOND day of SEPTEMBER, 1945 Achtereenvolgens werd de Japanse capitulatie-overeenkomst ondertekend door:
Verenigde Staten (09:12 uur), China (09:13 uur), Verenigde Koninkrijk (09:14 uur), Sovjetunie (09:15 uur), Australië (09:17 uur), Canada (09:18 uur), Frankrijk (09:20 uur), Luitenant-admiraal Conrad E.L. Helfrich voor Nederland (09:21 uur),Nieuw Zeeland (09:23 uur).
Mijn opmerkingen
1) Op 2 september 1945 tekenen beide strijdende partijen Japan en de Geallieerden het Instrument of Surrender althans dat stond op Document.
2) Japan tekent namens de Keizer en de Regering maar ook namens het Japanse Algemeen Hoofdkwartier, dit om het Japanse leger niet het schijnargument te geven dat burgers besloten tot beeindiging van de oorlog (zie dolkstootlegende bij WO1)
3) Nadrukkelijk geeft het dokument aan dat de geheel Japanse militaire macht en alle legeronderdelen onder hun controlle zich onvoorwaardelijke overgeeft aan ALLE Geallieerde legeronderdelen.
4) Het dokument wordt door alle geallieerden betrokken bij de oorlog in Azie getekent inclusief Luitenant-admiraal Conrad E.L. Helfrich voor Nederland.
Door de ondertekening van het dokument “Instrument of Surrender “ was de Tweede Wereldoorlog in die gebieden afgelopen. Ned.Indie was vrij en viert daarom 15 Augustus althans volgens de argumenten van de Stichting Herdenking 15 Augustus 1945 en ook historisch gezien. In het verlengde kan dhr Keppy met steekhoudende argumenten uitleggen waarom Nederland i.t.t. tot andere Geallieerden 2 September 1945 niet viert.
De Stichting Herdenking 15 Augustus heeft bepaald dat de Japanse Keizer, eenzijdig als overwonnene beslist wanneer de oorlog is afgelopen, een wel heel vreemde voorstelling van Zaken.
Als antwoord op bovenstaande reactie schets ik de formele situatie in Nederland althans historisch gezien. Afsluitend kom ik NAAR ANALOGIE terug op het einde van WO2 in Ned. Indie.
In het Canon van de Nederlandse Geschiedenis staat : In mei 1945 tekende de Duitse commandant (welke?) de overgave en was heel Nederland bevrijd, daarbij wordt gedacht aan Wageningen maar dat berust op een misverstand.
Bij de formele overgave(capitulatie) spelen 2 documenten een doorslaggevende rol:
– Instruments of Surrender: document van overgave/capitulatie geeft de voorwaarden van de (militaire) overgave aan
– Orders of Surrender: wijze waarop de overgave in de praktijk dient te worden uitgevoerd.
De Britse bevelhebber van de Brits-Canadese Noordelijke Legergroep veldmaarschalk Bernard Montgomery op de Lüneburger Heide eiste van het Duitse Opperbevel OKW (OpperKommando Wehrmacht) de onvoorwaardelijke overgave/capitulatie van de Duitse strijdkrachten in Nederland, Noordwest-Duitsland, Sleeswijk-Holstein en Denemarken. De delegaties tekenen op 4 mei 1945 om 18.30 uur het capitulatiedocument (Instrument of Surrender). De gecapituleerde (Duitse) troepen zouden zaterdag 5 mei 1945 om 08.00 uur alle vijandelijkheden ter land, ter zee en in de lucht staken. Op dat tijdstip van inwerkingtreding van de overgave/capitulatie op de Lüneburger Heide was de Tweede Wereldoorlog in die gebieden afgelopen. Nederland was vrij en viert daarom 5 mei Bevrijdingsdag; althans historisch gezien.
Velen in Nederland verwarren het capitulatiedocument (Instrument of Surrender) van 4 mei 1945 getekend op de Lueneburgerheide met de overgavebevelen (Orders on the Surrender) van 5 mei 1945 getekend in Wageningen . Die laatste bevelen dienen ter implementatie of uitvoering van het capitulatiedocument.
Het 1ste Canadese Leger was belast met de uitvoering van het capitulatie in Nederland. Onderhandelen over een onvoorwaardelijke capitulatie of overgavebevelen was uiteraard onmogelijk.
In Wagingen waren aanwezig de Canadese delegatie olv Luitenant-generaal Ch. Foulkes en de Duitse delegatie olv Generaloberst Blaskowitz als opperbevelhebber van het 25. Armee en de Vesting Nederland. Merkwaardigerwijze was ook prins Bernhard aanwezig die daar geen enkele functie had. Zijn naam wordt ook niet genoemd in de Overgavebevelen.
Foulkes en Blaskowitz ondertekenden de bevelen (Orders on the Surrender)op 5 mei 1945 om 16.30 uur in de gelagkamer van Hotel ‘De Wereld’. Er is geen sprake van capitulatie noch tekende een Duitse commandant de overgave in Nederland.
Mijn schets van het einde van WO2 in Nederlands-Indie , althans historisch gezien, heeft de Stichting Herdenking 15 Augustus 1945 nog tegoed.
15 augustus 1945
om 12.00 uur klonk door iedere radio in Japan de stem van Keizer Hirohito. In zijn rede kondigde de keizer aan dat Japan de voorwaarden had geaccepteerd van de vier grote mogendheden Amerika, China, Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie, die een onvoorwaardelijke overgave hadden geëist. De speech was voor Hirohito één van de laatste daden als het hoofd van de staat.
De Engelse vertaling: Emperor Hirohito, Accepting the Potsdam Declaration, Radio Broadcast. Transmitted 15 August 1945 and Recorded 14 August 1945
To our good and loyal subjects: …………………. We have ordered our Government to communicate to the Governments of the United States, Great Britain, China and the Soviet Union that our empire accepts the provisions of their joint declaration.
De vraag is wat de historische waarde is van de rede van de japanse keizer op 15 Augustus aangezien
1) de keizer als staatshoofd en niet een militair houdt de rede ,
2) de keizer spreekt de Japanse burgers (subjects) en niet specifiek de militiaren aan over Japan die de voorwaarden had geaccepteerd , hij praat niet specifiek dat de onvoorwaardelijke capitulatie was aanvaard.
3) De keizer heeft het over de 4 mogendheden dat is niet gelijk is aan ALLE geallieerden die deelnamen aan de oorlog tegen Japan
4) De keizer geeft Opdracht aan zijn regering en niet de militairen om de regeringen van de 4 mogendheden mee te delen dat het keizerrijk de bepalingen van de gezameljke verklaringen accepteren. Hij richt zich niet direkt tot de tegenpartij, de Geallieerden
5) In de hele rede van de keizer komt het woord Capitulatie cq. Overgave niet voor.
De situatie is op 2 September 1945 geheel anders:
2 september 1945 Aan boord van het Amerikaanse slagschip Missouri tekenen de Geallieerden en Japan de onvoorwaardelijke overgave
De inhoud van de Japanse capitulatie-overeenkomst of Japanese Instrument of Surrender (02-09-1945) luidt als volgt: …………Japanese Instrument of Surrender:
We, acting by command of and on behalf of the Emperor of Japan, the Japanese Government and the Japanese Imperial General Headquarters, hereby accept the provisions in the declaration issued by the heads of the Governments of the United States, China, and Great Britain 26 July 1945 at Potsdam, and subsequently adhered to by the Union of Soviet Socialist Republics, which four powers are hereafter referred to as the Allied Powers. We hereby proclaim the unconditional surrender to the Allied Powers of the Japanese Imperial General Headquarters and of all Japanese Armed Forces and all Armed Forces under Japanese control wherever situated.
The authority of the Emperor and the Japanese Government to rule the State shall be subject to the Supreme Commander for the Allied Powers, who will take such steps as he deems proper to effectuate these terms of surrender.
Signed at TOKYO BAY, JAPAN at 09.04 on the SECOND day of SEPTEMBER, 1945.
Mamoru Shigemitsu By Command and in behalf of the Emperor of Japan and the Japanese Government
Yoshijirō Umezu By Command and in behalf of the Japanese Imperial General Headquarters
Accepted at TOKYO BAY, JAPAN at 09.08 on the SECOND day of SEPTEMBER, 1945 Achtereenvolgens werd de Japanse capitulatie-overeenkomst ondertekend door:
Verenigde Staten (09:12 uur), China (09:13 uur), Verenigde Koninkrijk (09:14 uur), Sovjetunie (09:15 uur), Australië (09:17 uur), Canada (09:18 uur), Frankrijk (09:20 uur), Luitenant-admiraal Conrad E.L. Helfrich voor Nederland (09:21 uur),Nieuw Zeeland (09:23 uur).
Mijn toch wel heel formele opmerkingen
1) Op 2 september 1945 tekenen beide strijdende partijen Japan en de Geallieerden het Instrument of Surrender althans dat stond op Document.
2) Japan tekent namens de Keizer en de Regering maar ook namens het Japanse Algemeen Hoofdkwartier, dit om het Japanse leger niet het schijnargument te geven dat burgers besloten tot beeindiging van de oorlog (zie dolkstootlegende bij WO1)
3) Nadrukkelijk geeft het dokument aan dat de geheel Japanse militaire macht en alle legeronderdelen onder hun controlle zich onvoorwaardelijke overgeeft aan ALLE Geallieerde legeronderdelen.
4) Het dokument wordt door alle geallieerden betrokken bij de oorlog in Azie getekent inclusief Luitenant-admiraal Conrad E.L. Helfrich voor Nederland.
Door de ondertekening van het dokument “Instrument of Surrender “ was de Tweede Wereldoorlog in die gebieden afgelopen. Ned.Indie was vrij en viert daarom 15 Augustus althans volgens de argumenten van de Stichting Herdenking 15 Augustus 1945 en ook historisch gezien. In het verlengde kan dhr Keppy met steekhoudende argumenten uitleggen waarom Nederland i.t.t. tot andere Geallieerden 2 September 1945 niet viert.
Misschien kan hij tegelijkertijd uitleggen wat de invloed is van de datum van 17 augustus (proklamasi) op de beslissing om het einde van WO2 op 15 augustus te laten vallen. Men dient niet te vergeten dat door deze keuze eigenlijk de Japanse keizer eenzijdig beslist, wanneer de oorlog is afgelopen. wel een heel merkwaardige gang van zaken voor de Overwinnaars.
Vergeet de voorgeschiedenis niet. De onderhandelingen waren al lang bezig. De Japanse prins (?) eiste dat de positie van de keizer (de soeverein) onaangetast zou blijven. Dit werd door MacArthur verworpen, het moest een onvoorwaardelijke overgave, niet beperkt tot een militaire capitulatie, worden, waarmee de onderhandelingen stokten. Pas na de atoombommen ging Japan met een onvoorwaardelijke overgave akkoord. Dat is meer dan capitulatie! De keizer spreekt hier dus inderdaad als staatshoofd, niet beperkt tot militaire operaties. En als staatshoofd heeft hij zich te richten tot de collega-staatshoofden. Het is een politieke overgave (their joint declaration), geen militaire capitulatie. Vergelijk met de capitulatie op 8 maart 1942, capitulatie van het KNIL, niet de KM, niet Nederlands-Indië. De aanwezigheid van de GG was alleen maar ingewikkeld en verstorend.
“niet gelijk is aan ALLE geallieerden” Die vier waren de actievelingen, Potsdam plus de SU.
Hierboven wordt steeds capitulatie-overeenkomst genoemd. Maar het is een algemene onvoorwaardelijke overgave, Instrument of Surrender. Verder: “acting by command of and on behalf of the Emperor of Japan, the Japanese Government” Dat is meer dan een capitulatie.
Dat MacArthur koerste naar een politieke overgave is begrijpelijk. Hij moest Japan omturnen naar een Amerikaanse geallieerde in de strijd tegen het communisme. En daar was de keizer bij nodig, daar gehoorzaamde het Japanse volk aan..
“dat door deze keuze eigenlijk de Japanse keizer eenzijdig beslist, wanneer de oorlog is afgelopen. wel een heel merkwaardige gang van zaken voor de Overwinnaars.” Dat was helemaal de bedoeling van het toneelstuk! Volkenrecht blijft nieuwe oplossingen voor toekomstige situaties bedenken. De bühne, de overwinnaars, kregen het toneelstuk op de Missouri. Iedereen tevreden, Japan bondgenoot van Amerika, en de overwinnaars juichen. Knap werk van de adviseurs van de Japanse en Amerikaanse onderhandelaars. En goed uitgewerkt door MacArthur, als onderkoning van Japan.
“waarom Nederland juist het einde van WO2 op 15 Augustus viert.” Omdat die keuze maar deels afhankelijk is van de historie, wij kiezen gevoelsmatig zelf die dag. . Onze koning wel jarig op koningsdag, maar koningin Beatrix was niet jarig op Koninginnedag (Jezus is ook niet geboren op 25 december). In Nederland is 5 mei (Wageningen) gevoelsmatig dichterbij dan 8/9 mei. In Indië is 15 augustus gevoelsmatig dichterbij dan 2 september, die datum zegt de meesten van ons niets. Het is vooral een herdenkingsdag voor de Indische gemeenschap in Nederland. Overigens zijn die 5 mei en 15 augustus ook historische dagen. Terug naar de topic: De groep Meelhuysen kwam ook ter sprake bij mijn ondervragingen bij de Kenpeitai. Zie ook Nadet Somers, Het levensverhaal van Bep Stenger (Walburg Pers), waarin ook sprake was van de groep Meelhuysen.
…..En de Sowjetten, de Australiers, de Canadezen etc. kortom de Geallieerden.
Een raad aan Herman Keppy, we hebben het dus over een historicus:
als hij de juiste vragen stelt, dan krijg hij de juiste antwoorden.
VE-day Victory in Europe Day 8 Mei 1945.
De acte van militaire overgave werd op 7 Mei in Reims, Frankrijk getekend en op 8 Mei in Berlijn herhaald . Aangezien het op dat tijdstip 9 Mei in Moskou was, vieren de Russen en andere Sowjetstaten de militaire overgave op 9 Mei. In Nederland vieren wij de bevrijding op 5 Mei.
VJ-day Victory over Japan Day 15 Augustus 1945
Einde van WO2 2 september 1945: officiele overgave van de Japanners tijdens de ceremonie op 2 September 1945 a/b USS Missouri in de baai van Tokio. Misschien dient Herman Keppy als historicus zich af te vragen waarom Nederland juist het einde van WO2 op 15 Augustus viert.
Misschien een vraag voor de Tong-Tong-Fair?
“Zou Nederland het enige land in de wereld zijn waar de herdenking aan de Tweede Wereldoorlog wordt opgedeeld in een Westers en Oosters gedeelte? ”
====================================================
De Fransen en de Engelsen , de Amerikanen ?