Klik het plaatje voor een vergroting .
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Dat is zeer “ruwet”. De foto/prent heb ik eerder gezien in een tijdschrift. Panorama?
Cap
Sorry voor(opnieuw) een typo; lees “pre-december 1941″(Pear Harbour).
….. en nou vergeet u die “l” van Pearl Harbour weer ……
Pak Pierre
De vader van de fotograaf was Jan August en kreeg in 1890 toestemming zijn naam te veranderen in Retel Helmrich.
Zijn vader heette Helmrich, zijn moeder was Retel. Gehuwd in 1849 te Pattie
Jan August had een eerder huwelijk met Josephine Sonjé, vermoedelijk een nicht van de oma van Yvonne Keuls
Een derde huwelijk was er met Annie Hildering, vermoedelijk familie van de dominee die de peniwen-zaak bekendmaakte
De fotograaf was kind uit het 2de huwelijk met Maria van Schuijlenburch in 1896
( nazaat van de familie Versteegh uit Rumpt, dus familie van Pierre Versteegh)
—–
De naam Ketting Olivier ontstond 200 jaar geleden in Den Haag.
Het lijkt me dat in Indïe er meer gefoezeld kon worden met namen. De burgerlijke stand kon het niet zo strikt controleren als in Nederland. Maar ook in Indië moest men toestemming vragen voor naamsverandering bij het gouvernement.
In de VOC-tijd was het nog makkelijker met de naamsveranderingen.
“”””””””. De burgerlijke stand kon het niet zo strikt controleren als in Nederland. “””””””””
Op de Nieuwendijk woonden 3 familie leden met de naam Herman Jacobsz Marcus.
Een van de 3 werd vaak boos, omdat hij wel eens de verkeerde post kreeg. Vlak boven zijn huis hing een schild met plattegrond van Amsterdam en een naam Doornik.
Daardoor veranderde deze man zijn naam in Herman Jacobsz Doornik.
Ron, dan heb je het over Doornik ca het jaar 1600. Er was toen geen burgerlijke stand en de overheid had geen controle over de naamgeving.
Het was 8 Mei 1633
Ter aanvulling ook het volgende. Jackie Doornik is een Amerikaanse. Ze was getrouwd met de Indo Bob Doornik, die een eigen makelaars kantoor had. Hij is intussen al overleden. In NL is er ook een Bob Doornik. Hij maakt veen you-tube filmpjes van Indorock avonden. Jackie Doornik heeft eens mij gevraagd om iets over haar man zijn Indo verleden te vinden. Kreeg contact met de Indo Bob Doornik in NL. Hij bevestigde de relatie met de Indo Doornik in de US. Heeft mij veel informatie in oud Hollands betreffende de naam Marcus-Doornik toegestuurd. Ben nu begonnen het te vertalen voor Jackie in het Engels. Veel werk. Intussen is mij iets opgevallen. Deze familie heeft over de vele jaren (eeuwen) vele wetenschappers en artsen voortgebracht. Een jongere broer van Bob Doornik hier in de US is ook een bekende Chirurg.
oa Shanna Ingram, eventjes first lady van Griekenland, is een doorniknazaat
Misschien heb ik meer gegevens over Doornik voor je, Ron
Of had ik je die al gestuurd ?
En Jantje en Betsy van de stenenregen, ook doornikvoorouders
http://www.louiscouperus.nl/publicaties/artikelen/de-akelige-geschiedenis-van-jantje-en-betsy/
“”””””””Misschien heb ik meer gegevens over Doornik voor je, Ron””””””””””
Nee, ik heb daar niets van. Over Ingram gesproken. Mijn vrouw is als wees in het gezin van haar oom opgenomen. Haar oom is een Konig en zijn moeder is een Kouthoofd, jongere zus van mijn vrouw haar grootmoeder. Edwin Konig is getrouwd met Maggy Ingram. Geboren in Surabaja, dacht ik. De andere Ingram’s woonden toen aan het Sweelinckplein, Den Haag. Tweeling zusjes van Maggy Ingram wonen hier in SoCal. Edwin Konig is een neef van de moeder van Marion Bloem.
“”””””””””””Haar man was Willem Frederik Ingram, zoon van George Ingram en Petronella Elisabeth Ungerer. George was een Engelse zeeman geboren te India. Stamvader Ungerer uit Duitsland was chirurgijn te Padang, waar de familie Ungerer zich ontwikkelde. Een van de nazaten is Patty Brard.”””””””””””
Nog even gekker maken, Boeroeng.
Mijn nicht Gerdy (Meity) meisjes naam is Uyleman-Anthonijs. Haar moeder is de zus van mijn vader en heet Lucie Geenen. Meity is getrouwd met Daniel Ungerer, die ook een afstammeling van de de duitse Chirurgijn te Padang.
In Oss woont een dochter, Reggy, van Edwin Konig en Maggy Ingram. Zij is getrouwd met Andy Keim. Zijn moeder is Elvie Geenen, een zus van mijn vader Eddie Geenen.
M.a.w. Geenen (ik), Kouthoofd (mijn echtgenote),Bloem, Krancher, Ingram, Ungerer, Doornik zijn allemaal ergens gerelateerd. En nu ook nog Brard.
Was de burgerlijke stand en de formele naamgeving niet tijdens Napoleon ingevoerd? Net als het metriek stelsel?
“””””””””””Net als het metriek stelsel?””””””””””””
Daar zegt u mij wat. Heb net mijn bureau wat zitten opruimen en kijkt naar mijn 4 calculators.
De meest beroemde HP48 met program modules. Veel gebruikt in Civil Engineering. Was goed omzetbaar van metrisch in het Amerikaanse systeem. Daarnaast een nieuwere HP 32SII, met veel ingebouwde programma’s.
Ook een makelaars calculator voor het estimaten van de waarde van commerciele bezittingen en ook bankzaken als hypotheken. Zeer veel gebruikt.
En een heel leuke “DecoratorCalc” Rekent hoeveel tegels (ook aanrecht), verf, behang en vloerbedekking en parket uit per FT2 of per m2. Jammer dat de US niet wil overstappen naar de metriek. Heb wel het kwadraat van 2 tot en met 30 uit het hoofd geleerd. Even een kleine zijsprong, maar nu terug naar de realiteit.
De Burgerlijke Stand werd in Nederland in 1811 ingevoerd, maar in Indië pas ca 1828
In Batavia was de invoering een paar jaar eerder.
“”””””””De Burgerlijke Stand werd in Nederland in 1811 ingevoerd, maar in Indië pas ca 1828
In Batavia was de invoering een paar jaar eerder.”””””””””””
Ben benieuwd of na de invoering van de Burgerlijke Stand ook vermeld werd dat de naam voordien al was verandert van Marcus tot Doornik. Want een ding kan nooit verandert worden: DNA. Vandaag aan den dag kan het verwarrende situaties geven.
“Jammer dat de US niet wil overstappen naar de metriek.” Ik zat in dienst in een afdeling met Amerikaans geschut. 8″ houwitser. Het was even wennen, rekenen met ‘duizendsten’. Maar dat bleek veel makkelijker dan de 360 graden enz. bij de Engelse 25 pounder. Wel bleef het landmeten in graden, maar die was je kwijt als je eenmaal de coördinaten had berekend. Er was soms ook een probleem met de Engelse verrekijkers, daar zat een liniaal met graden in de lens gegraveerd. Maar dat was een probleem voor de waarnemers, niet voor ons vuurregelingscentrum.
“”””””””””Er was soms ook een probleem met de Engelse verrekijkers, daar zat een liniaal met graden in de lens gegraveerd. “”””””””””””
Het probleem tussen Engeland en Amerika, is dat ze ook niet het zelfde systeem hanteren. Heb bij Badger BV in Den Haag eens leiding gegeven aan 3 verschillende projecten. Een revamp in Engeland, een uitbreiding in Saudi voor Aramco (Amerikaans systeem) en in België een opknap beurt na een brand (volgens het metrisch systeem). Daarbij gebruikten de Engelsen vaak andere woorden dan de Amerikanen voor de zelfde woord betekenis. Het is net of je iedere keer een knop omzet. Daarbij hebben Amerikanen heel veel moeite om anders te denken.
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/diversen/133850-het-ontstaan-van-onze-achternaam.html
En hier in California worden de namen met van”” of van de”” bijna altijd gekoppeld aan de achternaam. Menno van der Veen heet hier Menno Vanderveen. En Rudy van der Geld heette hier Rudy Vandergeld. En de Amerikaanse naam verschijnt dan op alle officiële papieren, ook rijbewijs.
Uitstekende reaktie Ellen; ik hoop,vurig, dat de lezer mijn chargerende tekst van 11.51 in het juiste perspectief plaatst; de gezagsgetrouwe (“vermeende NL staatsburgers”=men was er pre-december 1942 voor 100% van overtuigd Nederlander te zijn, tot……..in de mid-50’er jaren men met HARDE bewijzen(documenten)moest komen om dit te onderbouwen )Indo werd, na decennia, achtergesteld bij vreemdelingen die “gratis” het felbegeerde NL paspoort in de schoot geworpen kregen.Opnieuw, ik kan,met de beste wil van de wereld niet “sabar” zijn,omdat onrecht t.a.v.ons die zich voor (meer dan 100%)voor onze Souverein,onze driekleur en Patria (Continentaal/oostelijk deel v/h Koninkrijk)hebben ingezet, (althans voor mij) onverteerbaar is,en blijft.I rest my case.
“De positie der Indo-Europeanen was niet anders te zien dan als een zeer tragische. Een groep die in de – koloniale – samenleving in een scheve positie was geplaatst; die zich Europeaan voelde en het staatsrechtelijk ook was, maar die voor het grootste deel sociaal en economisch behoorde tot de Indonesische massa, welke zij minachtte (de Inlanders waren grotendeels hun bedienden). Een groep waarop door de bovenlaag werd neergekeken en die door de Indonesiers werd veracht als renegaten (afvalligen) of – door de Indonesische bourgeoisie – beschouwd als concurrenten; een groep die door de onderlaag langzamerhand uit haar positie werd gedrukt en die door de Nederlanders niet voldoende werd gesteund, omdat die in hun politiek van tegen elkaar uitspelen van Indonesier en Indo het niet zover konden drijven dat hun eigen belangen daardoor zouden worden geschaad; een groep tenslotte die door de Revolutie gedwongen werd een keus te doen, welke, hoe dan ook, altijd zou neerkomen op het opgeven van een ideaal – ‘Indie ons Vaderland’ -, of van een staatsrechtelijke positie die sociaal aanzien had verschaft.” (Citaat uit: J.M. Pluvier – overzicht van de ontwikkelingen der nationalistische beweging in Indonesie; in de jaren 1930 tot 1942. (1953).
Bovenstaand citaat is gedaan door een Nederlandse historicus. Een Indisch-Molukse historica, Pamela Pattynama, zag het in het contact met de lokale bevolking een tikje anders. “Vermeld moet worden, dat de baboe (Inlandse bediende) in eerste instantie een vertrouwde rol had. Een Indonesische baboe was minder de ander binnen Indische gezinnen. De schrijver Bob Nieuwenhuys (Breton de Nijs) heeft veel over de baboe geschreven. Hij beschouwde haar meer als een deel en vertrouwelinge van een Indische familie en niet echt als een bediende. In Hollandse gezinnen hadden baboes en bedienden een volstrekt andere rol, vooral in de 20e eeuw. Indonesische mensen maakten binnen Indische gezinnen altijd al deel uit van de familie. Er waren bijvoorbeeld Indonesische oma’s.” (Uit: Bitterzoet Indie. Geschreven door Pamela Pattynama, 2014).
. Een Indisch-Molukse historica, Pamela Pattynama, zag het in het contact met de lokale bevolking een tikje anders. “Vermeld moet worden, dat de baboe (Inlandse bediende) in eerste instantie een vertrouwde rol had.”
================================================================
Zou hier sprake zijn van romantisering of idealiseren van het “gebrek” (ma’af ya) aan kind of moeder relaties in de koloniale samenleving van Nederlands Oost Indie.?
Door dat de Njonja Besar te veel druk bezig was met haar sociaal leven en “geen tijd” had om persoonlijk dag en nacht niet in staat zijn om voor de kinderen te verzorgen.
Na jarenlang / groot gebracht te worden door Sarinah kreeg Non Mientje een vertrouwensrelatie , soms gaat Sarinah verder dienen bij Non Mientje als ze gaat trouwen.En Sarinah zal altijd trouw zijn op haar Non Mientje.
De andere baboe’s hebben ondergeschikte rol , zijn gewoon personeel .
“romantisering of idealiseren ” Baboe Soep was niet zo romantisch of ideaal, zij was gewoon de baas over mij. Maar ik dacht wel met een verlicht idee, ik moest een ideaal mens worden (net zoals zij zelf???) en begrip hebben van de geestenwereld die mij moest beschermen.. Mijn broer en zus waren ouder (ik was een nakomertje) en dus minder gezeglijk. En wij moesten met haar dochter Nederlands spreken. (een slimme meid is op haar toekomst voorbereid). Die dochter ging nog op school.
“”””””””””Door dat de Njonja Besar te veel druk bezig was met haar sociaal leven en “geen tijd” had om persoonlijk dag en nacht niet in staat zijn om voor de kinderen te verzorgen.””””””””””””
Dat kwam bij ons in de familie niet voor. Onze oma zorgde voor ons. Ze stierf echter binnen een jaar in NL. Niet gelukkig in NL, maar ze had haar taak volbracht, denk ik.
Pak Surya,
U vergeet alweer de Indo’s die daar heel ”toevallig”
al vele jaren een familieband hadden opgebouwd.
Zeker de prent gezien waar de Baboe op de grond
voor het bed van nonnie blanda ,van haar nachtrust geniet
Toch wel moeilijk om het vooroorlogse beeld in Nederlands-Indië
in diverse samenstellingen te zien.
siBo
.
Nog even over de “gelukkigen” die (uiteindelijk)in NLcontractpensions terecht kwamen.Velen hebben veel moeite moeten doen om de overtocht (paspoort!)geregeld te krijgen.Zoals Dr.Hans Meyer in zijn boek “In Indie geworteld” schreef “, deed het Hoge Commissariaat alles wat maar mogelijk was om de Indische Nederlanders/”vermeende Indische Nederlanders”(zij die, in hun onschuld, meenden Nederlander te zijn) de overtocht te bemoeilijken” (of gelijke woorden).Zij die geen papieren hadden om hun paspoortclaim te onderbouwen werden “gestraft” met het “Warga Negara-schap” (de nog levenden worden NIET door de NL staat, maar door de stichting HALIN uit private fondsen gesteund.)Hoe wrang, moet schrijven VRESELIJK WRANG, was deze houding vergeleken met het “uit-de-vrije-hand” uitdelen van NL paspoorten aan vreemdelingen,bv uit Somalie (waar al gauw na in handen hebben van paspoort men op reis ging naar het land wat zij waren ontvlucht!, en recent nog een Somalische Nederlander (zeg ik het goed),zich in Somalie met een bomgordel opblies) Ook nu nog, vanaf het G(eneraal)P(ardon) worden duizenden paspoorten “uit-de-vrije-hand” rondgedeeld.Resumerend: de Indo was ongewenst, dat blijkt uit de geschiedenis, waarom dan toch dat gevoel “erbij te willen horen” als men ongewenst blijkt te zijn?
“”””””””””””Zij die geen papieren hadden om hun paspoortclaim te onderbouwen werden “gestraft” met het “Warga Negara-schap” (de nog levenden worden NIET door de NL staat, maar door de stichting HALIN uit private fondsen gesteund.)””””””””””””
Precies Rob. Lees maar wat mevrouw Elisabeth Adriana Brail is overkomen. http://MyIndoWorld.com
Sorry dat ik nu pas hier op reageer Ron.Maar het relaas over mevr.E.A.Brail lezend, merk ik toch een periode 1957 (alle belanda’s/”belanda’s” weg uit de R.I.)-1962 dat mevrouw de “kans” had om naar Nederland te komen.Ik schatte haar kans op tenminste 50% dat zij een NL paspoort kreeg.Maar nu,na 27 jaar,(eindelijk )proberen naar nederland te komen,ljkt mij een verloren zaak.Nog wat over de W.N.’ers en de steun door HALIN.Zocht uit hoe de W.N.’ers door HALIN werden geholpen.Het bleken de Protestante Kerken(Synode van de Protestante Kerken) te zijn geweest, die bekend met de (vaak diepe)nood van de (stok)oude W.N.’ers deze hulpaktie op touw hadden gezet(hulde).Maar gelijktijdig mijn verwijt; “Waarom niet bij de NL regering aangedrongen op hulp ” (bv uit een of ander potje voor hulp aan buitenland)voor deze(voormalige)Nederlanders?Nu wil een bepaalde gemeente in ons land 500 euro per DAG per asielzoeker uitgeven(en ik weet welke dat is).De nog levende W.N.’ers kosten vele,vele malen minder dan 10 asielzoekers in een maand.Zou zeggen Protestante Kerken ” Do the math” , en doe er wat aan.
“””””””””””Ik schatte haar kans op tenminste 50% dat zij een NL paspoort kreeg.”””””””””””
Ik heb ook het vermoeden dat, misschien door onkunde?, toen veel is mis is gelopen.
Toch heb ik ook andere vragen.
1. Waarom staat de NL grens voor al die andere mensen en vluchtelingen wel open. Mevr. Brail is van NL afkomst en wijlen haar vader heeft ook net het MOK toegekend gekregen. Haar familie in NL wil voor haar garant staan.
2. Erhens gelezen dat Halin deze oudjes probeert te voorzien van 40 dollars per dag, ongeveer 35 euros, dacht ik.
Daarnaast zijn er honderden NL clubjes die zich richten op arme Indonesische kinderen om die een goede schoolopleiding te geven. Ik begrijp dat allemaal niet goed.
“waarom dan toch dat gevoel “erbij te willen horen” als men ongewenst blijkt te zijn?”
Dat is een hele goede en mooie vraag. En dan met het accent op: willen.
Hoeveel Indische jongens (Indo’s) waren er in Indië getouwd met een Hollands meisje? Ik weet het niet, maar denk dat het er niet veel zijn geweest.
In Nederland zijn vrij veel Indische jongens met een Hollands meisje getrouwd.
Nu is het interessant om na te gaan of er verschillen zijn in hoe Indische jongens in de Nederlandse samenleving zijn gaan staan, hoe ze over Nederland praten, als die jongen getrouwd is met een Indisch meisje danwel met een Hollands meisje.
Wat mij altijd al opviel binnen bijvoorbeeld deze site, is dat degenen die vertelden met een Hollands meisje te zijn getrouwd altijd positief spreken over dit land. Dit is hun hemel gebleken. Indische jongens met een Indisch meisje getrouwd willen nog wel eens kritisch zijn.
“””””””””Nu is het interessant om na te gaan of er verschillen zijn in hoe Indische jongens in de Nederlandse samenleving zijn gaan staan, hoe ze over Nederland praten, als die jongen getrouwd is met een Indisch meisje danwel met een Hollands meisje.””””””””””””
Dat sluit aan op een door mij eerder reeds geconstateerde feit, dat bijna alle geëmigreerde Indo families een Indische dame aan hun zijde hadden. Tijdens alle kumpulans waar ik wekelijks aan deel neem, heb ik pas een keer een Indo ontmoet die met een Hollandse dame uit NL is vertrokken.
En in SoCal wonen dacht ik wel het merendeel van de Indische mensen.
@Dit is hun hemel gebleken.@
— [CITAAT}
Kennisgeving ontwerp-beschikking Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) t.b.v. detailhandel in volumineuze goederen in het pand President Kennedylaan 737 (reguliere procedure)
Burgemeester en wethouders van ………. maken bekend, dat zij, op grond van de artikelen 2.1, lid 1, sub c en 2:12, lid 1, sub a, onder 2˚, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) en artikel 4, lid 9, van Bijlage II van het Besluit omgevingsrecht (Bor) jo. Afdeling 3.2 en artikel 4:8 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), voornemens zijn vergunning te verlenen voor het ‘handelen in strijd met regels ruimtelijke ordening’ ten behoeve van het gebruik van het pand President Kennedylaan 737 (groot ca 500 m2) voor detailhandel in volumineuze goederen t.w. keukens, sanitair, vloeren door I.A. Rizzla.
De aanvraag met bijbehorende stukken en de ontwerp-beschikking liggen met ingang van 12 mei 2016 gedurende twee weken (dus t/m 26 mei 2016) ter inzage in het stadhuis van ……….. U kunt de stukken elke werkdag tijdens kantooruren inzien. Op afspraak kunnen de stukken ook dinsdagavond tussen 16.00 en 19.00 uur worden ingezien. De stukken zijn ook digitaal te raadplegen via de gemeentelijke website. https://www…………nl/inwoner/officiele-bekendmakingen.html .
Tijdens de periode van terinzagelegging kan een belanghebbende naar keuze schriftelijk of mondeling een zienswijze indienen. Zienswijzen moeten worden gericht aan Burgemeester en wethouders van ………., Postbus 5678, 1234 AZ ………. t.a.v de Afdeling SBP. Voor mondelinge zienswijzen kunt u een afspraak maken met dhr. A.M.B te.Naar.
………., 11 mei 2016
Burgemeester en wethouders van ……….,
drs. A.B.C. Vader, burgemeester
mr. drs. ing. M. Schrijver, secretaris
[EINDE citaat]
— Heerlijk toch, om in zo’n democratisch structureel georganiseerd en geordend land te wonen en te leven. Althans ‘mia idea’ . . .
e.m.
Wij leven vrij, wij leven blij …….
Pak Pierre
Met een Duitse nog wel.
Pak Pierre
“”””””””””— Heerlijk toch, om in zo’n democratisch structureel georganiseerd en geordend land te wonen en te leven. “”””””””
Ja en een ieder heeft een betaalde boterham van de door anderen betaalde belastingen.
Anderen zullen beslist met andere ideeën komen, waardoor nog meer regels en wetten worden ontworpen. Een verhaal zonder einde en een ieder een stukje van de koek.
Zo te zien zijn ook deze personen naar de VS vertrokken.Vond tenminste 20 Helmrich’s in de California phone directory (aantal 65 of ouder),en mogelijk hun kinderen.Dubbele namen zijn in Amerika moeilijk te gebruiken, neem een oud-luchtmachtman Oetgeest van Waveren Pancras Cliiford, of Beer van Dingstee, Beckman Lapré,de la Rambelje, Ronkes-Agerbeek, de la Bretonniere , al dat soort.namen zijn voor de amerikanen te moeilijk.
Heer Beckman L.,
Het is toch niet zo dat de afgebeelde personen de zelfde naam droegen als de fotograaf (Retel) Helmrich? Ik heb overigens in Semarang op de HBS gezeten met een Peter R.H. Waar zou die zijn gebleven?
Over dubbele namen gesproken: Ik heb me laten vertellen dat men in het oude NOI nogal gemakkelijk een naam voor of achter de oorspronkelijke familienaam kon plakken. Met een beetje geld misschien en/of met het argument dat de toe te voegen naam op punt van uitsterven stond.
Maar zo kon je het dus hebben dat van één familie een tak “Retel Helmrich” ging heten en een tak “Retel” of “Helmrich” sadja. Dat zal met de Beckmannen en Lapré’s niet anders zijn. Eén Lapré sadja (Sjoerd) werd zonder Beckman toch Ridder MWO kelas empat.
Ik heb mij wel eens laten vertellen dat de meest gedecoreerde Vietnamveteraan de Amerindo Danny Ketting Olivier was. Special forces. In NL had hij al een commando opleiding gehad. Hij werd later politieman in Santa Monica geloof ik. Zijn uniform met al zijn bintangs en insignes zou in een of ander museum te bewonderen zijn. Hoe zou hij, resp. hoe zouden zijn nazaten nu door het leven gaan – als “Kettingen” en/of “Oliviers”?
Ten laatste over de foto: Als niemand weet wie dat echtpaar op de boekomslag is, dan is er zeker geen toestemming gevraagd en gekregen om die foto daarvoor te gebruiken. Kan dat zo maar?
Misschien ligt er ergens in een verborgen la van de fotograaf of een fotobureau toch nog een papier met naam, rang en registratienummer van die twee op dat opklapbed en een tjakar ajam van meneer en mevrouw voor de toestemming. Zijn de archieven van het toenmalige DMZ dat, naar ik meen, zorgde voor eerste huisvesting van “repatrianten” (in contractpensions en hotels) al uitgeplozen?
Pak Pierre
Pak Pierre,
Nog iets over nu soldaat der Eerste klasse Johan Frans Ketting Olivier (Batavia (Nederlands-Indië), 21 oktober 1926 – Korea, 15 februari 1951) was soldaat in het Korea-detachement en ridder in de Militaire Willems-Orde.
Hij diende sinds 1947 bij de Leger Technische Dienst van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger, legernummer 26.10.21.235.
Op 26 oktober 1950 vertrok hij naar Korea.
Daar maakte hij deel uit van het 75 mm Terugstootloze Vuurmond (TLV) peloton van de Ondersteuningscompagnie (Ostcie) van het Nederlands Detachement Verenigde Naties (NDVN).
Soldaat Ketting Olivier onderscheidde zich in de nacht van 14 op 15 februari 1951 bij Mayong nabij district Wanju, toen hij met gevaar voor eigen leven ordonnansdiensten .etc….
https://nl.wikipedia.org/wiki/Johan_Ketting_Olivier
siBo
Tja …. misschien heeft Johan Frans Ketting Olivier nog lang genoeg geleefd om een even dappere zoon te verwekken. Het zou zo maar kunnen …..
Pak Pierre
“dan is er zeker geen toestemming gevraagd ” Een antwoord kan worden gevraagd bij de auteur en de uitgever. Die zijn verantwoordelijk voor dat boek. Of even kijken bij de verantwoording in dat boek. Bij het KITLV had ik toestemming voor éénmalig gebruik van hun foto’s. Makkelijk toch?
Wordt vandaag de dag naast het gebruikelijke: @’Toestemming voor het gebruik van foto’s is verkregen van’: (volgen namen personen, instanties e.v.)@ niet het begrip ‘disclaimer’ gehanteerd:
“ De samenstellers hebben hun uiterste best gedaan alle bronnen van het beeldmateriaal te achterhalen. Mocht een rechthebbende om de één of andere reden niet zijn bereikt, dan wordt verzocht contact op te nemen met: [{volgen na(a)m(en) samenstellers, uitgever, redactie(s), auteur(s) e.v.)}] ”
e.m.
“””””””het begrip ‘disclaimer’ “”””””””””””””
Daarom staat er op mijn website rechts beneden een uitgebreide “Disclaimer”
Wie de man en vrouw zijn op de omslag van het boek “Opgevangen in andijvielucht” is blijkbaar een mysterie. In mijn voorgaand stukje van 3 dezer, 12 03 uur vroeg ik mij dus af: “Als niemand weet wie dat echtpaar op de boekomslag is, dan is er zeker geen toestemming gevraagd en gekregen om die foto daarvoor te gebruiken. Kan dat zo maar?”.
Het zou natuurlijk kunnen zijn dat de auteur (Griselda Molemans) hun namen wel kent en toestemming heeft gekregen om de foto te gebruiken, op voorwaarde dat zij anoniem zouden blijven. De auteur zelve zou daarover uitsluitsel kunnen geven.
Geen vrolijk beeld overigens, dat paar op dat opklapbed in dat volgepakte kamertje. Dat zal de bedoeling ook zijn geweest, prima vlag die de lading van het boek dekt.
Zouden mijn vrouw en ik daar zo zijn gekiekt, zij weliswaar in een net jurkje met bordje op schoot maar ik in doffe berusting voor mij uitstarend, dan zouden wij waarschijnlijk geen toestemming hebben gegeven om die kiek wereldkundig te maken.
Ik hoop dat het paar na die foto betere tijden heeft leren kennen.
Pak Pierre
“”””””””dan zouden wij waarschijnlijk geen toestemming hebben gegeven om die kiek wereldkundig te maken. “””””””””””””
Dat is natuurlijk uw goed recht. Maar die foto, zoals u ook schreef, beantwoord volledig aan het boek. Als ik terugdenk hoe mijn moeder en haar kinderen toen werden behandeld, dan had ik graag meegewerkt aan zo’n opname. Misschien denken die mensen op die opname hetzelfde.
We zullen het echter nooit weten, denk ik.
Tja …. ieder z’n meug. Ik loop niet graag te koop met mijn sores, noch in woord, noch in geschrift, noch in beeld.
Maar goed …… het gaat om dat mysterieuze, kennelijk onbekende (echt)paar op de omslag. Hadden zij het leuk gevonden om daar te kijk te staan?
Pak Pierre
Pierre je snapt het allemaal niet. Het zijn geen sores of te kijk te staan. Het is een voorbeeld zoals wij dit allemaal hebben beleefd. Hoe wij werden behandeld en desondank dit met onze trots en adat hebben geacepteerd om een nieuw leven te beginnen hier in NL. Als ik kijk naar onze 2e en 3e generatie dan zien we dat we nog sterker zijn dan daarvoor. Wees trots en schaam je niet hoe ondankbaar wij werden behandeld door de overheid NL. Laat iederen dat zien middels deze mooie foto.
Tja heer Guus, ondanks mijn ruim 77 jaar op deze aarde snap ik nog zoveel niet. Ik gaf dus ook alleen te kennen dat ik mijn vrouw en mijzelf niet graag te kijk zou zetten in zo’n desolate setting. Ook een vorm van trots, zeg maar. Niemand zal mijn tranen zien …..
Als u er anders over denkt, be my guest.
De hamvraag blijft hangen over dit topic: Hoe zou het betreffende mysterieuze (echt)paar van de boekomslag over publicatie van “hun” foto denken of hebben gedacht?
Pak Pierre
“””””””””De hamvraag blijft hangen over dit topic: Hoe zou het betreffende mysterieuze (echt)paar van de boekomslag over publicatie van “hun” foto denken of hebben gedacht? “””””””””””
Sudah, Laat maar?
What’s the gain?
Als niemand verder piept …… wij zijn geen drammers toch?
Als ik al ergens nieuwsgierig naar ben, dan is het naar hoe het (echt)paar het in het verdere leven is vergaan. Ging het als bij zoveel anderen: Contractpension – baan – flatje – brommertje – scootertje – autootje (most likely VW Kever of Opel Olympia, 4de hands, of misschien eerst Goggomobiel) – promotie . rijtjeshuis – nog een promotie – vrijstaande woning – AOW – pensioen – rollator – verzorgingshuis?
Hoeveel van die 1ste generatie heb ik niet gekend met ongeveer zo’n CV. Allemaal netjes op hun pootjes terecht gekomen, ondanks die andijvielucht.
Pak Pierre
“””””””””What’s the gain?
Als niemand verder piept …… wij zijn geen drammers toch?””””””””””
Ik denk niet dat het met drammers en/of cv heeft te maken. Misschien wel met het land waar men in woont. De kosten van rechtszaken kunnen soms heel kostbaar zijn. Voorzichtigheid is veel goedkoper.
Hier is een mopje over advocaten en rechters.
Wat heeft men als er 100 advocaten en rechters vast zitten op de bodem van de zee?
Een goed begin!
Anders dan in de VS loopt men hier niet zo snel naar de kadi om een geschil uit te vechten. Dat heeft minder te maken met “poen” dan met cultuur, de heersende gewoonte. Hier heeft men toch altijd de neiging om zaken eerst in der minne te schikken door te palaveren, het zogenaamde “polderen”. Misschien is er wel een lichte trend te bespeuren richting het Noord Amerikaanse model. If any, dan gaat het schoorvoetend en zijn de door een rechter toegewezen schadevergoedingen niet duizelingwekkend hoog.
In het onderhavige geval zie ik voor mijzelf geen winst (“gain”) in verder doordrammen over de vraag wie het (echt)paar is en of het nu ja of neen toestemming heeft gegeven om hun foto in die weinig opwekkende setting op zo’n prominente manier te publiceren.
Ik ben wel geïnteresseerd in mensen, hoe het hen in het leven vergaat en waarom. Is dit (echt)paar de eerste schok van de opvang en de andijvielucht te boven gekomen en heeft het, als zoveel anderen, zijn weg naar geluk en welzijn in de diaspora gevonden?
Waren zij maar de ouders van Marion Bloem of Adriaan pan Dis. Dan was er over hun lotgevallen al lang een spannend boek geschreven.
Pak Pierre
“””””””””Anders dan in de VS loopt men hier niet zo snel naar de kadi om een geschil uit te vechten. “”””””””””””””
Mee eens. Het is ook vrij logisch, want de rechtszaken in Nederland geven vaak de indruk, dat de misdadigers in bescherming worden genomen en dat ten koste van het slachtoffer. Er wordt altijd wel een reden gevonden om iets goeds te praten. De moordenaar van Pim Fortuyn loopt ook weer rond in plaats van dat hij permanent achter slot en grendels blijft. Een moord is ook permanent.
Als u het over “misdadigers” hebt, dan worden die doorgaans berecht volgens het strafrecht. Veel meer dan in de VS veroordelen Nederlandse rechters misdadigers, rekening houdend met “omstandigheden”. In beginsel een goede zaak. Maar soms worden straffen uitgedeeld waar de gewone burger niets van snapt.
De koelbloedige moordenaar van Pim Fortuin die zijn moord overduidelijk met voorbedachte rade pleegde, kreeg 18 jaar. Waarom hij 18 en de even koelbloedige moordenaar van Theo van Gogh (grote vriend van Theodoor Holman) levenslang? De gedachte dringt zich dan toch op dat laatstgenoemde veel zwaarder werd gestraft omdat hij Mohamed heet en niet Piet, Klaas of Volkert.
In NL heerst bovendien de rare gewoonte dat iemand die zich in de gevangenis “netjes” gedraagt, d.w.z. geen amok maakt, voorwaardelijk vrijkomt na 2/3 van zijn straf te hebben uitgezeten. Automatisch. In mijn ogen inderdaad een absurd automatisme. De “2/3 regeling” geldt niet voor levenslang gestraften, want 2/3 van oneindig is geloof ik ook oneindig (disclaimer: ik ben ook niet zo goed in wiskunde).
Zou het over de boekomslag onder dit topic nog tot een rechtszaak komen, dan zou – geloof ik, ik ben eveneens te dom voor jurist – het civiel recht (merkenrecht, portretrecht) van toepassing zijn. Partijen zouden niet à priori worden gedoodverfd als “misdadiger”, zodat rechters zich niet hoeven te verdiepen in hun achtergrond en zielenleven om tot een oordeel te komen.
Pak Pierre
“”””””””””Partijen zouden niet à priori worden gedoodverfd als “misdadiger”, zodat rechters zich niet hoeven te verdiepen in hun achtergrond en zielenleven om tot een oordeel te komen.””””””””
Ben wel eens met uw schrijven. Trouwens ik lees regelmatig werkstraffen van 80 tot 240 uren voor zware misdrijven, die mij uiterst verbazen.
Vraag mij af of daardoor iemand gemakkelijk een zware overtreding begaat. Herinner de juwelen roof, waarbij de vrouw haar echtgenoot verdedigde en een van de daders dood schoot. Hier zou ze als een held worden geëerd.
Pak Pierre schrijft: Nog een promotie-vrijstaande woning.
Zo gezien hebben weinigen die tweede promotie gemaakt want de meesten wonen nog steeds tegen, boven en onder elkaar in Nederland.
Heer Geenen: Een straf in juridische zin heeft in NL dacht ik (nogmaals, ik ben te dom voor jurist), 3 componenten: 1. Vergelding 2. Preventie 3. Beveiliging. In NL ligt bij mijn weten de nadruk meer op preventie en beveiliging dan op vergelding; in de VS geldt dacht ik veel meer het oog-om-oog, tand-om-tand principe.
De vergrijpen waarvoor een werkstraf wordt opgelegd zullen – hoop ik maar – niet ernstig genoeg zijn om de samenleving te moeten beschermen (beveiliging) tegen de zondaar. Voor wat betreft het puntje “preventie” is het mij niet bekend of en in hoeverre de taakstraf de zondaar ervan weerhoudt opnieuw de zelfde zonde te begaan en of en in hoeverre de straf anderen ontmoedigt de wet te overtreden. Wellicht zijn er de statistieken die het gelijk van de taakstraf bevestigen. .
Ik zie wel eens taakgestraften tussen de professionals (eerstgenoemden vaak te herkennen aan de intelligente brilletjes die ze op hebben) in het gemeentelijk groen schoffelen. Het gaat er in die “chain gangs” gemoedelijk aan toe; geen bewaker met heweer in de aanslag, op z’n tijd een koffiebreak en schuilen in de werkauto als het hard regent, geen afschrikwekkende toestanden als aan de Birma- en Pakanbaroe spoorweg.
In mijn tijd als (onbezoldigd) rondleider voor de Stichting AAP (asiel voor verwaarloosde apen en andere dierlijke exoten) heb ik ze bijna constant meegemaakt in de dierenverzorging: Hokken schoonmaken, assisteren bij het voederen, etc. Nuttige arbeid en wie weet ….. met preventieve werking.
Heer Olive: Tja … ik chargeerde misschien, voor het gemak van het voorbeeld. Maar toch …. . De meeste Indische Nederlanders die werden opgevangen in andijvielucht hebben kunnen en willen meeprofiteren van de stijgende welvaart: Nederland was in opbouw en er was werk en dus inkomen voor iedereen.
De evolutie van fiets naar brommertje naar scooter naar zesde hands VW-kever – naar de eerste nieuwe Japanner was overal in die jaren 50, 60 en 70 zichtbaar. De in die jaren typische Indische buurten in Den Haag waar je omviel van de trassilucht zijn nu bevolkt door andere nieuwkomers. Wandelend door die straten vraag ik mij af waar de Indootjes van toen zijn gebleven: Allemaal naar Zoetermeer naar een doorzonwoninkje met tuin voor en achter, een paar gelukkigen naar een vrijstaand pondokje elders en een enkeling een verbouwde boerderij op de Veluwe? Im großen und ganzen zijn “wij” toch heel succesvol geweest en hebben “wij” de geboden kansen gegrepen, zoals ik gisteren ook met instemming las van Neerlands beroemdste zelfstandige taxichauffeur en notoir levensgenieter.
Pak Pierre
“”””””””””in de VS geldt dacht ik veel meer het oog-om-oog, tand-om-tand principe. “””””””””
Ik denk niet dat bovenstaande de basis is. De straffen zijn zodanig (zwaar?) dat een ander zich wel 2 maal bedenkt om in herhaling te vallen. Vooral zij die voor het eerst een overtreding met beroving hebben gepleegd worden hard aangepakt ter voorkoming van herhaling. Ik hoor van anderen in NL dat er soms gelachen wordt om de straffen. Is het dan niet zo, dat de crimineel vaak beschermd wordt? En het slachtoffer gewoon wordt vergeten? Ik vraag maar.
U vraagt maar, heer Geenen. Ik probeer te antwoorden. Maar ik ben geen boekengeleerde. Alleen maar een waarnemer in het leven.
Voor zover mijn waarneming dan strekt (gesprekken in familie- en vriendenkring, radio en TV-rapportages/commentaren, informatie uit de courant) is het inderdaad zo dat de doorsnee Nederlander vindt dat er in NL “te laag” wordt gestraft in relatie tot de ernst van het vergrijp. Zondaars worden te veel in bescherming genomen en er wordt nauwelijks rekening gehouden met het leed dat zij de slachtoffers of hun nabestaanden hebben berokkend, zo is de communis opinio. Kortom, het puntje “vergelding” wordt in NL in de bepaling van de strafmaat onderbelicht.
Als een meisje wordt verkracht en daarna vermoord, dan willen haar naasten het liefst dat de dader wordt gevierendeeld. Vergelding. Oog-om-oog plus meer. Begrijpelijk. Als het mijn dochter (if any) zou zijn overkomen, dan zou ik dat ook willen. Maar de misdadiger wordt hier dan grondig onderzocht op allerlei defecten – aangeboren dan wel later aan komen waaien – die in het oordeel als verzachtende omstandigheden kunnen worden meegenomen. Tja …. men vindt dan in zo’n onderzoek al gauw wat, want wie zo’n daad heeft begaan “tickt nicht richtig”, zoals mijn goede vrouw uit Duitsland zou zeggen.
Onder een ander topic (of dit, dat weet ik niet meer) kwam ook ter sprake dat volgens Prof. Dr. (emeritus) Geert Hofstede de VS hoog scoort op de culturele dimensie “masculiniteit” en NL juist op feminine elementen. Dat kan ook de “harde” benadering in de VS tegen de “zachte” in NL verklaren. Vaders zijn sneller geneigd hun stoute kinderen flink te meppen dan moeders.
Pak Pierre.
“”””””””””. Dat kan ook de “harde” benadering in de VS tegen de “zachte” in NL verklaren.”””””””””
Ook merkbaar is dat iedere staat in Amerika iets anders reageert. Er wordt vaker meer aandacht besteed naar wat het publiek in de desbetreffende staat wil. Mensen mogen hier vaak mee beslissen (stemmen) wanneer een nieuwe wet wordt ingediend.
Daarentegen wordt in NL zeer waarschijnlijk de Ukraine stem, die pas werd uitgebracht, door de huidige NL regering gewoon opzij geschoven.
Tja … te veel democratie lijkt me ook niet goed. Iedere Tom, Dick and Jerry kan zich in de VS laten kiezen tot sheriff, gevangenisbewaarder, burgemeester en president. Voorwaarden om gekozen te worden zijn té vaak schone beloften, grote mond, poen en de juiste vriendjes.
Bestaat er zoiets als een functieomschrijving (lijstje van “competenties” in modern jargon) voor de president van de VS (m/v), nu nog de machtigste mens ter wereld? Ik heb er nooit eentje gezien. Ik bedoel eentje, niet opgesteld door een schrandere journalist of humorist, maar door Congres en Senaat?
De moderne mogelijkheid in NL om het volk via de sociale media warm te maken voor een referendum over een complexe zaak lijkt mij doodgevaarlijk, maar het is hier dan toch gebeurd.
Het is zo gemakkelijk om via een druk op de knop ja of neen te stemmen.
“Willen jullie dat premier Rutte en PvdA leider Samsom worden gekielhaald?”
“Ja, natuurlijk willen wij dat. Lijkt ons leuk. We nemen er nog een biertje op”.
En PATSSS …….. binnen 30 seconden hebben 400.000 mensen “ja” gestemd. Het volk heeft gesproken.
Pak Pierre
“”””””De moderne mogelijkheid in NL om het volk via de sociale media warm te maken voor een referendum over een complexe zaak lijkt mij doodgevaarlijk, maar het is hier dan toch gebeurd. “””””””””””
Over de jaren heb ik, o.a. ook bij de Indo’s, gemerkt dat het stemmen voor hun een serieuze zaak is. Het is hier vaak ook wat eenvoudiger door het voornamelijke 2 partijen systeem.
Het is in NL toch gebeurd, maar waarom dood gevaarlijk? Is het ook niet dood gevaarlijk dat de politiek op eigen houtje alles opzij zet en zijn eigen gang kan gaan. Een vorm van dictatuur?
Er was een verschil tussen contractpension en een contracthotel. In een pension was geen eetzaal…want iedere ruimte werd gebruikt om een gezin onder te brengen. We moesten niet klagen maar dragen….wat een armoe! Met ingehouden woede kijk ik naar het nieuws….dat asielzoekers nog zoveel commentaar hebben….
Het is niet het pension of hotel, maar de eigenaar of de vrouw. Heb genoeg ervaring in het verleden. De eigenaren waren profiteurs en uitmelkers. Sommigen liepen tegen de lamp en anderen werden door rotte ambtenaren gesteund.
Wat ee onzin van die dochter. Iedereen weet dat er oogluikend een komfoortje werd toegestaan op je kamer omdat het eten in het pension zo lekker……….was. Daarnaast heb ik de 3 jaar dat we in een pension hebben gezeten nog nooit in de eetzaal hebben gezeten.Gewoon op de kamer van pa en ma met de familie was toch veel gezelliger dan de bedompte eetzaal waar eigenlijk een tekort aan hulp was.