Portretten nakomelingen Japanse vaders te zien in Bronbeek

Het werk van de Japanse fotografe Miyuki Okuyama is vanaf donderdag 28 april te zien in Museum Bronbeek in Arnhem. Ze portretteerde 30 mensen uit Nederland die geboren werden uit een Nederlands-Indische moeder en een Japanse vader. Als kinderen van de Japanse bezetter groeiden ze op met een schuldgevoel in een vijandelijke omgeving. Okuyama geeft een beeld van hoe ze na 70 jaar vrede op zoek gingen naar hun biologische vader. Het werk is tot 3 juli alle dagen behalve maandag te zien van 10.00 tot 17.00 uur. gelderlander.nl

Dit bericht werd geplaatst in agenda - evenementen. Bookmark de permalink .

18 Responses to Portretten nakomelingen Japanse vaders te zien in Bronbeek

  1. bokeller schreef:

    Zouden deze foto’s en bijhorende verhalen ook in
    Japanse musea vertoond worden.
    De directie Museum Bronbeek heeft goede banden
    met Japan.
    Zijn van de achter gebleven Duitse kindertjes ook
    foto’s en verhalen bekend en tentoongesteld.
    Tsja, allemaal vragen.
    siBo

  2. RLMertens schreef:

    Tijdens de Japanse bezetting hoorde ik als jochie mijn moeder en haar zusters weleens een uitroep slaken; ‘siapa njang tjemploeng?’ Wie duikt er in? Wie gaat er voor de Jap werken? Want dat betekende geld en voedsel voor het gezin en familie. En de gevolgen… als er een baby kwam. Na de oorlog, stonden dan moeder en kind er alleen voor. Op eens waren zij ‘vergeten door de familie’, die indertijd met geld en voedsel werden geholpen/ en meeliften om te overleven. Als een paria gingen zij verder door het leven, die moeder en het kind van een Japanner. Zoals onlangs die vrouw in Rotterdam, die al 10 jaar ongemerkt door de omgeving, dood lag in haar huis. En ook al die tijd geen contact had met… haar dochter.
    Het is haar dochter, die haar uit het nieuwsfoto bericht herkende.

    • Jan A. Somers schreef:

      Tja, ik had het over “redelijk beschaafde mensen van nu”. Ik ben het met u eens, dat ‘redelijk’ is het midden, en betekent dat er ook een gebied met mensen aan de min-kant ligt. In Nederland was er sprake van ‘Trees heeft een Canadees’. Maar ja, dat waren onze bevrijders. Van de Duitsers waren het moffenhoeren. Van Indische kennissen kreeg ik het verwijt fat ik niet met een Indisch meisje was getrouwd.

  3. George schreef:

    Niemand, voor zover ik weet, heeft gevraagd om geboren te worden. Waar, waarom, welke familie, welk land, welke cultuur en in welk tijdperk, niemand heeft dat beslist voor hij of zij geboren werd. life is a gamble ate terrible odds-if it was a bet, you wouldn’t take it. There is no need to worry- whatever you do, life is hell.

  4. Anoniem schreef:

    Heer Jan A Somer; zowel de jap als de Nederlander hebben in Indonesia totaal niets te zoeken dan de eerste om er de baas over te zijn: Azië voor de Aziaten en de tweede om te rampokken.
    Lees U maar”Nederlandsch Indië onder Japanse Bezetting 1942-1945 samengesteld o.l.v.Prof.Dr.I.J.Brugmans hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam.
    Mvg.Jos H Crawfurd.

    • Peter schreef:

      Hr Jos, ik weet niet wat u onder rampokken verstaat, roven?
      Ik geloof dat je alles in z’n juiste perspectief moet bezien in samenhang met de tijdgeest.
      U mag denken wat u wil, maar ik vind dat we daar iets groots hebben verricht, wij hebben Nederlands Indie en daarmee Infonesie geschapen.
      En dat daarbij feiten zijm gemaakt, hetzij zo, daarvoor zijn we maar mensen.

    • Jan A. Somers schreef:

      Ik heb het door u genoemde uiterst waardevolle boek uit de kast gehaald, en begonnen te bladeren. Ik kon niet direct iets vinden wat mij niet bekend voorkwam, maar ja, het zijn dan ook 661 bladzijden. Kunt u mij relevante bladzijden noemen? Ik dacht overigens dat uw opmerking niets te maken had met de kinderen van Japanse vaders en Indische moeders. Allemaal mensen op de verkeerde plaats op het verkeerde moment. Of is daarover ook iets bij Brugmans te vinden?

  5. Peter schreef:

    Hr Jan Somers, ja zo is, helemaal met u eens.

  6. rob beckman lapre schreef:

    Zo’n 40 jaar geleden,ontmoette ik een jonge luitenant KL artillerie-waarnemer bij de heli-sqns van de Groep Lichte Vliegtuigen.Het leek een chinees type, die met (meer dan gewone)belangsteling een copie van een Japanse tekst(vertaald) ” Life is as the weight of a feather compared to one’s duty” las(tekst uit “The devine wind;the whole true story of the japanese suicide pilots in wwII”).Iemand fluisterde mij(later)toe “Een kind van Japanner en Indische moeder”.Deze mensen kunnen er niets aan doen dat moeder met de vijand “omging”.

    • Jan A. Somers schreef:

      Toch wel jammer, dat wij, beschaafde mensen, zo omgaan met anderen.

      • Anoniem schreef:

        Heer Jan A Somer; in die jaren waren de jap&Hollanders onbeschaafd waardoor de indo de dupe van is geworden. Deze toestanden staat nergens beschreven in de geschiedenis boeken.
        Mvg.Jos H Crawfurd.

      • Peter schreef:

        Hr Jos: in die jaren waren Jap en Hollander onbeschaafd, waardoor de Info de dupe is geworden.
        Waarom hr Jos? Jap, Hollander (en Indo), wij zijn allen mensen, met dezelfde emoties, maar wel met verschillende culturen ( dan wel subcultuur) met de behorende normen en waarden. Wilt u deze culturen rangschikken naar beschavingsgehalte?

      • Jan A. Somers schreef:

        Ik heb met ” waren de jap&Hollanders onbeschaafd ” niets te maken. Ik heb het over redelijk beschaafde mensen van nu die denigrerend doen tegen die kinderen die er niets aan konden doen. Behalve geboren worden. Wie van ons is er zeker van dat onze vader wel onze vader was? En dat “de indo de dupe van is geworden” is de schuld van onszelf, van nu, die met het vingertje zijn gaan wijzen. Ik vind het al erg dat er van die kinderen een tentoonstelling moet worden gemaakt. Aapjes kijken! Kijk, wat erg! Een soort mislukte marsmannetjes. Ook het woord ‘Hollander’ bevreemdt mij. Zou dat niet een Fries geweest kunnen zijn? Volgens mij niet, hierboven heb ik gelezen over “Nederlands-Indische moeder”. Met een Japanse vader. Hoeft ook helemaal geen slechte ‘jap’ te zijn geweest.

      • PLemon schreef:

        @Hr JS ” hoeft ook helemaal geen ‘slechte Jap’ te zijn geweest…

        Die zijn er inderdaad ook zoals deze zoektocht beschrijft……
        ***over de geschiedenis van Mary.
        Zoals al eerder aangegeven had ik de moed eigenlijk al opgegeven om haar vader te vinden. Ik had inmiddels zo’n 1500 boeken en manusscripten doorgeworstelt om ook maar iets te vinden over haar vader. De gegevens die ik had waren zeer summier en bestond eigenlijk alleen uit de naam OKADA en dat hij een soort baas was over het onderwijs uit de regio Soerakarta (Solo) en dat hij misschien een soort kolonel was.
        De moeder van Mary deed er het zwijgen toe en als wij het waagden een concrete vraag te stellen dan begon zij meteen te huilen en zich te verontschuldigen. De vaste kreet die daarop volgde was;”HET IS AL ZO LANG GELEDEN, LAAT MAAR, SUDAH AL”, daar moesten wij het meedoen. Onze indruk was dat zij uit angst of schaamte haar mondje dicht hield.
        http://selamat-datang-bij-han-en-mary.50plusser.nl/?page=article&warticle_id=60767&DE-ZOEKTOCHT-NAAR-MARYs-BIOLOGISCHE-VADER#.VxzlGHt1HMI

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *