Het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) rekruteerde in de Tweede Wereldoorlog extreem jonge kindsoldaten op Java. De jongste claimt zeven jaar oud te zijn geweest toen hij aan de slag ging op de kazerne. Dit blijkt volgens het overlegcollege Indisch Platform (IP) uit de leeftijden en getuigenissen van oud-strijders die zich hebben aangemeld voor de eenmalige ‘backpay’ van 25.000 euro netto. Telegraaf.nl
NOS: Het ministerie zegt tegen De Telegraaf dat er tot nu toe niks bekend was over de aanwezigheid van kindsoldaten in Nederlands-Indië. Ook het NIOD was niet op de hoogte van kindsoldaten in Nederlandse dienst. Wel zijn er bij het NIOD gevallen bekend van jongeren van rond de 16 jaar die voor het KNIL werkten. Het ministerie gaat extra onderzoek doen naar de groep relatief jonge mannen die zich gemeld hebben.






















































Mangunwijaja is en Pastoor.Hij heeft dit ook gerijmt: Sol do iwak kebo.Mie fa sol iwak tongkol, Mie ree, mie ree Tahu tempe enak dewe.Wal Suparmo.
De Indonesische schrijver Y.B. Mangunwijaya gaf de volgende regels als zijnde een KNIL marslied. Ik vroeg me af of de ouderen onder ons dit iets zegt.
KNIL Mars-lied
Dèng! Dèrèng… dèrèng dèndèng!
Nanti makan dèndèng cèleng!
Si Pak Kopral muka bopèng!
Si Mbok Kopral kulit srundèng!
Drèng! nDèrèng-dèrèng dèndèng!
Ikke Anak Kompeni!
Een-twee-drie Infanterie!
Siapa braniiii, ik brondong matiii!
(dor! dor! dor!)
Drèng! nDèrèng-dèrèng dèndèng!
Soldat! Spandri! Kopral!
Spandriiiiii tiiit-piluiiiit!
Ikke Kompeni!
(Uit: Y.B. Mangunwijaya, Het boek van de wevervogel)
Pak Eppeson is a wondelful Stoly Tellel zei de pinda Chinees tegen zijn flauw met een big smile.
Huib
Oppassen!!! Pindachinees is toch ook zoiets als Zwarte Piet? Alleen een beetje andere kleur. Ik heb gehoord van activisten in Spanje die willen dat één van de Driekoningen een Koningin wordt. Wel off topic, maar Driekoningen hoort een beetje bij de Kerst!
Een van de Driekoningin een Koningin wordt?
We weten niet eens of er drie koningen waren die naar Bethlehem gingen, laat staan een koningin. De bijbel heeft het over de wijzen van het Oosten die drie geschenken met zich mee brachten.
Er is een stroming in Nederland die de naam “Driekoningen” het liefst helemaal ziet gewijzigd in “Drie Presidenten”. Past beter bij deze moderne tijd.
“Wijzen uit het Oosten” klinkt niet meer zo geloofwaardig in de oren als heel vroeger, toen alles nog pais en vree was. Hun kraamcadeautjes zouden nu eerst door de scanner worden gehaald, ook al schreeuwen ze nog zo hard dat er alleen goud, wierook en mirre in de pakjes zit.
Roewet dese. De veranderingen zijn niet meer bij te benen.
Pak Pierre
“De veranderingen zijn niet meer bij te benen.” Hoeft toch ook niet! Morgen komt Boeroeng weer met leuke topics, is iedereen dit topic weer vergeten. Ik doe ook niet modern, geen feesboek enzo. Wel zo rustig. Voor dat goud zou ik wel de bonnetjes bewaren. Tenzij u niet meer weet hoe of u er aan bent gekomen. Geeft niet. Sommige mensen uit Indië weten hun leeftijd uit hun KNIL-periode ook niet meer precies. Wel handig, hebben we weer wat voor I4E.
Ach ja, Pak Somers, alles wat wij en anderen hier schrijven is als zuchtjes in de stormwind. Waarom schrijven we eigenlijk?
Pak Pierre
@/…/als zuchtjes in de stormwind.@
— Kabar angin: ‘write or wrong, MY KNIL’
e.m.
Motto van de kindsoldaat in the knilling fields.
Pak Pierre
pak Huib,
Dood eenvoudig ,er moet toch een goede ”waarnemer”
zijn om UITWERKINGSVUUR -VUUR te geven.
De slechte doen het alleen”eenmaal fout.”
siBo
Bij de 8 ” houwitser was ik wel de baas in het vuurregelingscentrum, maar ik had niks in te brengen bij de ‘opper’. Op het aangeven van de waarnemers moesten wij corrigeren met: links > optellen, rechts > aftrekken. Lora was onze artilleriehoer.
“Lola” in het Chinese leger.
Pak Pierre
“A Chinese man walked into the currency exchange in New York City with 2100 yuan and walked out with $300.
The following week, he walked in with another 2100 yuan, and was handed $276. He asked the teller why he got less money that week than the previous week. The teller said, “Fluctuations.”
The Chinese man stormed out, and just before slamming the door, turned around and shouted, “Fluc you Amelicans, too!”
e.m.
Ook ik werd op mijn 17e al gekeurd en helaas goedgekeurd, maar van uitstel was geen sprake. Ik was net 20 toen nik mijn eindexamen deed. De uitslag was meen ik al in Mei 1958 bekend (ik was toen net een maand 20 jaar) en vervroegd in dienst zat er blijkbaar ook niet in. Vandaar die Marine keuring in Mei of juni 1958 in Voorschoten en enige maanden later in Breda.
Maar kennelijk hebben wij allebei een B-diploma vanwege die plaatsing bij de artillerie. In mijn geval later als dienstplichtige bij de zware mortieren. Blijkbaar wordt je geacht wiskundig exact de baan, het te raken doel en de benodigde lading te kunnen uitrekenen, ook als je kippig was. Maar dat verklaart dan weer niet waarom ik dan ook nog voor waarnemer als nevenfunctie werd opgeleid.
Huib
Heer Huib,
Als ik mij goed herinner zat het met de dienst- en opkomstplicht in onze dagen (we zijn allebei van het goede jaar1938) zo:
– Keuring (1 dag) algemene dienstplicht ergens op je 18de jaar.
– Was je na die keuring al dan niet op eigen verzoek bestemd voor de marine, dan volgde later nog een tweedaagse marinekeuring, in Voorschoten. Zeevaartschooljongens zoals ik hadden so wie so de eer voor die keuring te worden uitgenodigd. De marine had zo een enorme kweekvijver van zee-enthousiastelingen, die ze nog maar half hoefde op te leiden.
– Je werd vervolgens opgeroepen voor “eerste oefening” (opkomstplicht) in het jaar dat je 19 werd, maar je kon uitstel krijgen als je nog met een studie bezig was. Je mocht die studie afronden maar niet slabakken en er langer over doen dan standaard.
– Had je de studie netjes binnen de tijd afgerond en je was 19 of ouder, dan volgde onherroepelijk inlijving in Harer Majesteits krijgsmacht.
Je was “net” 20 toen je eindexamen HBS deed en dus meteen het haasje, of de pisang op z’n Indisch.
Ik kwam er als oude bok van 24 in omdat ik ruim 5 jaar had gevaren, maar nog niet lang genoeg om mijzelf geheel vrij te kopen. Ik zou daarvoor door moeten gaan tot mijn 27ste, maar dat vond het meisje wel wat lang.
Pak Pierre
In de 50-er en 60-er jaren toen de militaire dienstplicht nog bestond werden jongens met een lage schoolopleiding en geen vooruitzicht om verder te leren al op 16 jarige leeftijd in Nederland opgeroepen voor de vervulling van dienstplicht of konden zich zelf opgeven om vervroegd in dienst te mogen gaan.
Vaak betrof het jongens afkomstig uit de zgn. “arbeidersklasse”.
Huib
Ik dacht vanaf 17 jaar. Het ging om jongens van 17 (of dat jaar 17 zouden worden) die van de middelbare school kwamen. Ze konden natuurlijk gaan werken, maar dan zouden ze na een jaar misschien dat werk moeten onderbreken vanwege die militaire dienst. Geen werkgever die daarin trapte. Die konden vervroegd in dienst. Dat waren er volgens mij niet zoveel. Als je verder ging studeren kreeg je uitstel van de opkomstplicht.
Ik weet het niet zeker, want al zo lang geleden. Maar ik dacht dat ik, in de jaren 1955 – 1957, toen ik mij in A’dam op een zeemansleven voorbereidde en op huisfuifjes Indische jongens van de marine tegenkwam, van hen hoorde dat je er “met 16” kon “tekenen”, voor 6 jaar nog wel. Misschien dat het eerste jaar als proefjaar gold, waar binnen het slachtoffer nog ieder moment gillend kon weglopen.
Tja …… wanneer is een mens nog kind en wanneer niet meer?
Op de “Christelijke Koopvaardij” trof ik ketelbinkies en matrozen “onder de gage” (vroeger “lichtmatrozen” geheten) van 16, 17 jaar. Sommigen waren melkmuiltjes, zielige hoopjes mens die zo van moeder’s boezem leken weggetrokken en sommigen waren gespierde potelingen die al precies wisten hoe de hazen liepen in de grote boze zeemanswereld.
Pak Pierre
In mijn geval dan toch mooi niet. In Mei 1958 cum laude geslaagd 6 jarig Lyceum-B in Oldenzaal, maar door 2 jaar schoolachterstand in de Jappentijd al te oud om nog uitstel te krijgen ivm. verdere studie. Heb me dus laten keuren als marine officier in Voorschoten en goedgekeurd voor Administratieve dienst terwijl ik bij de Technische Dienst of Zeevaartdienst wilde. Omdat ik al brildragend was ging dat feest niet door.
Dit dus afgezegd en aangemeld bij de KMA. Goed genoeg bevonden voor de artillerie. Dit trok mij ook niet dus de boel afgeblazen. Maar pas in Dec. 1958 moest ik daadwerkelijk opkomen en uiteindelijk bij de Stoottroepen terecht gekomen na enige omzwervingen via Roermond en Maastricht, kaderschool Den Bosch en opleiding stukscdt. Zware Mortieren in Ermelo.
In die tussen tijd geen duimen gedraaid maar nood gedwongen losse baantjes bij NS en scheepswerven uitgevoerd .Je moest tenslotte wel je kostgeld aan je hospita kunnen betalen. Excuus voor weigering uitstel was Hongaarse opstand en dreiging Russische inval en mijn leeftijd.
Ik was goed en wel 6 maanden in dienst toen er een nieuwe wet werd ingevoerd dat de oudste zoon van een in de oorlog omgekomen militair vrijstelling kon krijgen mits de weduwe niet was hertrouwd. Daar voldeed ik dus volledig aan maar zat intussen wel weer mijn jaren te vergooien.
De latere man van mijn even oude nichtje Mary Kalff en ook haar twee jaar oudere broer Wim zijn al op 16 jarige leeftijd bij resp. marine en landmacht ingelijfd of vrijwillig getekend rond 1954/55.
Huib
Bij mijn HBS-diploma was ik (dank zij de oorlog) 20, maar ik kreeg toch uitstel voor studie. Ik hoefde me niet te laten keuren want dat was al op 17-jarige leeftijd gebeurd. Ambtshalve opgeroepen. Ook ik had een voorkeur voor de marine, maar werd later alsnog afgekeurd vanwege een bril, en dat werd in 1955 de artillerie.
Vanwege het geld komen de kindsoldaten te voorschijn. Waarom niet? Als de regering je beduvelt, waarom niet terug duvelen.
Kindsoldaat is echter een fatamorgana.
Cap
“Een hersenspinsel” zo gezegd.
Pak Pierre
Zonder al te veel in de diepte te gaan heb ik het verhaal hiermee wel ontzenuwd lijkt me:
Lijkt me onzorgvuldig, zowel van de kant van IP, als van de Telegraaf.
Bericht Javapost: “Woordvoerster Peggy Stein van het IP meldt dat drie van de circa 500 mensen die nu in aanmerking komen voor de zogenaamde backpay uitkering tijdens de oorlog zwaar minderjarig waren”.
Tja …… hier proberen MISSCHIEN (ik schrijf het er voorzichtigheidshalve in kapitalen bij) een paar slimmeriken de Nederlandse staat een poot uit te draaien.
Eind vijftiger jaren v.d.v.e. voer ik op de zeesleepboot “Oceaan” van L. Smit & Co. o.m. met een Ambonese (Molukse) matroos/runner, ex KNIL. Aangezien wij de enigen waren uit de Oost tussen Vlaardingers en Maassluizenaren kwam hij wel eens bij mij in de radiohut een praatje maken. Hij heette Willem Siarananoeal, woonde ergens in Zeeland en was gehuwd met een Zeeuwse. Willem vertelde mij dat hij bij het KNIL was gekomen toen hij net 16 was.
Bovendien was het in het goede oude NOI natuurlijk zo, dat de meeste inheemsen oftewel Inlanders niet exact wisten wanneer ze waren geboren. Ik zou mij dus kunnen voorstellen dat, wanneer een inheemse jongen zich zonder geboortepapieren meldde bij het KNIL, zijn leeftijd werd geschat op grond van uiterlijke kenmerken. Was die jongen in feite 12 maar groot voor zijn leeftijd, goed gevoed, gezond en sterk genoeg voor karabijn en klèwang, dan was hij welkom in het koloniale leger, no further questions asked. Te minder, als die jongen van feitelijk 12 nog eens kwam op voorspraak van een oom, neef of broer die al bij de Kompenie zat.
Zo kan menig dapper KNIL man als “kindsoldaat” zijn begonnen. Op basis van vrijwilligheid. Niet gedwongen.
Pak Pierre
Lijkt me betrekkelijk eenvoudig na te gaan in de KNIL archieven of iemand die claimt bij het KNIL gediend te hebben of in het Jappenkamp als militair gezeten te hebben de waarheid spreekt.
Pak Brijl c.s. kan hierover natuurlijk veel meer vertellen.
Overigens heb ik indertijd toen de claims van de Indonesische weduwen speelde ook al geconstateerd dat er kindbruiden bij geweest moeten zijn. Wat gelet op het geloof die wordt aangehangen natuurlijk minder vreemd is dan die kindsoldaten. Zoals jongens en meisjes die claimen door RK geestelijken te zijn misbruikt later ook kon worden bewezen.
Huib
.Huib Otto zegt:
17 december 2015 om 13:47
Lijkt me betrekkelijk eenvoudig na te gaan in de KNIL archieven of iemand die claimt bij het KNIL gediend te hebben of in het Jappenkamp als militair gezeten te hebben de waarheid spreekt
Ik geloof niet dat zo eenvoudig is na te gaan.
Het kwade menselijk vernuft,als er zilverlingen rinkelt
is onbegrensd .
Dan nog nmm.nog een punt,zij die hand en spandiensten
voor de Jepang hadden gedaan.Bijv. chauffeurs ed.
siBo
De KNILlers waar het hier over gaat moeten nu gepensioneerd zijn of dood. Bij SAIP moet dit zijn na te vragen. En als dat niet mag vanwege privacy, is de omweg via SVB mogelijk. De SVB is toch het uitkeringsorgaan voor deze uitkering?
In de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw kon je als gezonde jongen van 15 of 16 jaar je gewoon aanmelden bij bijvoorbeeld de Kon. Ned. Marine als matroos.
Ik ken een aantal jongens die op die leeftijd inderdaad dienden bij de marine.
Conclusie: kindsoldaten in het Nederlandse leger???
Kindsoldaten van 7 – 15 jaar bij het toenmalige KNIL is m.i. gewoon een kletsverhaal! Degenen die hiermee proberen de 25.000,- euro binnen te halen zijn gewoon ordinaire graaiers en een belediging voor o.a. wijlen mijn schoonvader, die net zoals vele andere brave KNIL-lers, tevergeefs heeft gewacht op een eerlijke compensatie van de Nederlandse overheid tijdens zijn leven.
Maar ja waren het niet de Romeinen die toen al stelden: pecunia non olet.
Eerst nagaan of iemand anders, bijv het ministerie, hen op de lijst van rechthebbenden heeft gezet.
En wie heeft de term kindsoldaten ingevoerd. Nu gonst die term door het ganse medialand.
De Telegraaf zet het in de kop van een artikel.Die heeft de verantwoordelijkheid en/of heeft iemand van het Indisch Platform die term voor het eerst gebezigd in gesprek met de Telegraaf?
Ja en sambal badjak maak je met de tjobet, zei de toekang tjopet
Is een kindsoldaat gelijk te stellen met een ambtenaar of militair die geen salaris heeft ontvangen? Zo ja, svp dokken: 25.000 euro.
En daar is het om te doen.
Natuurlijk schrikken we van de term ‘kindsoldaten’
Weer een medium die het wel sappig vind te overdrijven. Goed voor de leescijfers.
Andere media nemen het over. Het was ook al op de radio.
Ik vind het wel een kunst hoor, zo’n storm in een glas water. Maar net als elke storm gaat deze ook weer over, vooral als ons opperhoofd een leuke nieuwe topic plaatst. De Telegraaf doet dat bijna elke dag, verkoopt goed.
“Ze foezelden met hun leeftijd” Toen ik voor het Rode Kruis in Soerabaja lijken ging bergen was ik formeel 18. Dat ik feitelijk 15 was, is wat anders. Je moet toch in leven blijven? Voor de liefhebbers: De jure of De facto! Alleen kreeg ik geen salaris. Kost en inwoning en een zakcentje. Geen mondkapjes en handschoenen.
Lachen! Ik zat al voor mijn 18 levensjaar bij het
Knil. Totdat ’n wakkere legerleider ‘ns goed naar
mijn geboorte datum keek.
Toen was het matje oprollen en tot ziens.
En drie maanden later zat ik er weer in als
echte soldadoe sadja.
siBo
John Clem was de jongste en beroemste kindersoldaat in Amerika.
Hij was 9 jaar oud toen hij onofficieel begon en werd sergeant toen hij 12 jaar oud was.
Ging met pensioen in 1915 als generaal majoor.
http://www.civilwar.org/education/history/biographies/john-clem.html
Ik geloof niet dat zijn nabestaanden hierover hebben geklaagd en of op een uitkering hebben gewacht.
Telegraafartikel, alleen te lezen met een account:
Het was heel normaal in het KNIL dat hele gezinnen woonde op de kazernes/tangsi.
En als kinderen hele dagen niks te doen hadden zochten ouders of commanders bezigheid voor de kinderen.
Dit is wat anders dan kinderen rekruteren als soldaat.
De verhalen van jongeren onder de 18 jaar die zich aanmelden voor een militaire job zijn bekend. Overal ter wereld. Ze foezelden met hun leeftijd of het leger deed wat ‘creatiefs’ in de papieren.
A II BG ( 2de Afd BerGartelerie) is in SALATIGA , met op 10 Mei 1940
A II BG ( 2de Afd Bergartellerie) is in SALATIGA , met op 10 Mei 1940 als onder commandant de luitenant ajudant WINDHORST. Wal Suparmo