1 Response to Indisch Familiefeest, het onderzoek

1. eppeson marawasin schreef:

   26 oktober 2014 om 19:05

   [CITAAT]

   9 Eindconclusie
   De resultaten van dit onderzoek hebben geleid tot een antwoord op de vraag “Welke bijdrage heeft het theaterstuk Familiefeest in het intergenerationele gesprek over herkomst en toekomst van Indische Nederlanders in Nederland?”.

   Daarvoor heb ik eerst de achtergrond van de Indische Nederlanders verklaard.
   De term is pas ontstaan in 1916, maar vooral bedoeld om een onderscheid te maken tussen de ‘volbloed’ en de ‘halfbloed’. Ondanks dat de Indische Nederlanders zich altijd zo Hollands mogelijk hebben gedragen binnen het koloniale tijdperk, behoren zij sociaal gezien niet tot dezelfde status als een Hollander. Wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, zorgt Japan voor een tweedeling en dat brengt de nodige identiteitsproblemen met zich mee voor de Indische Nederlanders. Zij behoren niet tot het Europese ras, maar ook niet tot het Aziatische ras. /…/

   10 Aanbevelingen
   Aanbevelingen heb ik gemaakt voor verschillende partijen, aangezien mijn afstudeeronderzoek een bijdrage levert aan meerdere partijen. Echter was het niet gemakkelijk aanbevelingen te formuleren.

   Onderwijs
   – Op dit moment wordt geschiedenis verteld vanuit één standpunt in het onderwijs. Men moet de geschiedenis vanuit meerdere standpunten bekijken. In het onderwijs besteedt men bijvoorbeeld aandacht aan het koloniale regime van Nederland in Nederlands-Indië. Dit wordt echter vanuit het ‘blanke’ perspectief verteld. Er zijn echter meerdere waarheden en het is van belang dat men deze diverse standpunten leert kennen om een zo divers mogelijk beeld te krijgen.

   /………./

   11 Nawoord
   Dit onderzoek is heel belangrijk voor mij geweest. Niet alleen als onderzoeker, CMV-er, maar ook als acteur en vooral als mens. Het is een zoektocht geweest naar mijn persoonlijke verhaal. Het verhaal van mij, mijn ouders, mijn voorouders en vele andere generatiegenoten.

   Dat is absoluut geen gemakkelijke tocht geweest, maar ik ben blij dat ik dit avontuur ben aangegaan.

   Het heeft een tijd geduurd voordat ik bij dit onderwerp terecht kwam en ik heb het mijzelf niet gemakkelijk gemaakt, maar het is absoluut de moeite waard geweest.

   Zeker gedurende het onderzoek kwam ik complicaties tegen die te maken hadden met mijn culturele achtergrond. Dat mijn opvoeding mij belemmerde in mijn manier van onderzoeken, merkte ik vooral bij het maken van conclusies. Ik had moeite om een conclusie te schrijven, aangezien ik een angst voelde voor de reactie van de lezer. Geen risico lopen, voor een veilige toekomst.

   In mijn eigen opvoeding zitten meerdere typisch Indische normen. Zoals Theodor Holman het beschrijft met de term ‘achteruitdringen’. Dit is in mijn eigen opvoeding ook aan de orde geweest en dat heb ik naarmate ik ouder werd proberen te veranderen, aangezien dat voor een acteur een belemmering kan zijn.

   Als ik kijk naar de psychologische gevolgen voor kinderen van oorlogsslachtoffers zie ik daarin ook een vorm van herkenning.

   Zeker van mijn ouders heb ik verhalen gehoord over de manier hoe zij opgevoed zijn en dat zij moeilijk over de ervaringen in het Jappenkamp konden praten met hun ouders. Dat behoorde niet tot een algemeen gespreksonderwerp en daar werd over gezwegen.

   Dat blijkt ook uit het gehele onderzoek.

   Nederlands-Indië behoorde in mijn jeugd tot het onbekende en is pas op latere leeftijd interessant geworden. Uiteindelijk heb ik zelf het heft in handen genomen, getuige dit onderzoek.

   [EINDE citaat]

   –Alweer een scriptie van een ‘3e generatie’ welke ik met toenemende belangstelling heb gelezen!

   Terima kasih …

   e.m.

   Beantwoorden