Indische kinderen zijn schattig. Mijn kinderen zijn Indisch. Hun huidje is niet lelieblank. Alle kleding kunnen ze dragen. Je bent toch allochtoon. Overigens haat ik dat woord, maar dat terzijde. http://www.schrijverspunt.nl/schrijvers-in-beeld/blog/3819-indisch
Ik krijg er een soezerig gevoel van en mijn gedachten dwalen af naar Indonesië. Hoe ouder ik word (lees 42) hoe meer ik wil weten over Indonesië voor dat het een republiek werd.
Ik ben al een tijdje bezig met het onderzoeken van mijn roots. http://www.schrijverspunt.nl/columns/3828-buitenkamper
Ik ben Indisch maar wordt gedreven door een onbevredigd gevoel. Dat beweegt mij ertoe om de hele geschiedenis van mijn voorvaderen uit te zoeken. http://www.schrijverspunt.nl/columns/3111-de-rode-olifant
lekatompessy-verachtert
...................
Indisch4ever 
Wie kan mij iets vertellen over het XII e bataljon Gaja Merah?
Mijn Vader zat er ook bij ,en ik ben er trots op! ,heb het embleem op mijn pet, en het verwerkt in mijn Indo tattoeage op mijn rug!
@Mas Rob, Als je het KNIL bataljon “Gadjah Merah” als een verzetseenheid tegen de Republik Indonesia van Soekarno wil zien, dan heb je een verzetsstrijder in je familie. Maar ik denk dat de meesten op dit forum jouw (door mij vermeende) zienswijze niet zouden willen delen.
Het eerste stukje staat tussen aanhaligstekens en is een citaat van een van de stukjes in de link.
Het zijn dus niet mijn woorden.
Mas Rob,
Wat u constateerde kom ik regelmatig tegen en nmi komt
door dat personen op eigen houtje nasporingen doen ,
zonder eerst ergens een lijn te hebben getrokken.
Wie en wat hoorden bij elkaar.
mijn advies voor deze Roots onderzoeker is dan ook
”Ga te rade bij Indisch4ever en succes is verzekerd.”
siBo
Ik deel uw zienswijze!
e.m.
Dit ook niet
siBo
Paul Vermaes zegt:
28 september 2014 om 09:03
Welke Japanse militair had getroost willen worden
door het meisje op de cover van Days Japan?
“Het geval wil dat ik er achter ben gekomen dat in mijn familie een heuse verzetsstrijder zit, die na zijn verblijf in het jappenkamp bij een groep is gegaan die ‘de rode olifant’ heette.”
De “Rode Olifant” oftwel “Gadjah Merah” was een KNIL bataljon. Voor info, zie: http://www.indie-1945-1950.nl/web/infx.htm .
Over de verzetsdaden van leden van de Gadja Merah moge ik als Japans revisionist volgend citaatje brengen uit het gedenkboekje “Gadja Merah op Bali en Lombok”,. eerste hoofdstuk, “De geboorte van den Olifant”.
Quote
Diep in de jungle, sjouwend en ploeterend onder het gekrijsch en de slagen van de gele monsters die zich Nippon noemden, leverde de Roode Olifant zijn eerste gevechten. Het was meer een gevecht met de jungle, daar in de dagen van onze krijgsgevangenschap in Siam en Burma, dan een jungle-gevecht, maar de slachtoffers waren er niet minder om.
Toch zat de goede geest er toen al goed in. Dat getuigde een voetbalwedstrijd, die Nippon eens meende te moeten organiseren. Ze wilden een goede beurt maken en op een vrijen middag, dat je veel liever eens naar de rivier was gegaan om je paar schamele kledingstukken …. te wasschen, bevalen zij verplichte sportwedstrijden.
De spelers, de enkelen die zich ondanks de slechte voeding nog aan sport konden wagen, werden aangewezen en toen begon de veldslag. Er werd niet vuil gespeeld, neen, er werd alleen maar tegen de schenen van de krompoten getrapt: de bal deed aan onze zijde niet mee.
De wedstrijd was gauw afgeloopen, de spelers werden door Nippon in de houding gezet en afgeranseld, en sindsdien heeft Nippon nooit meer een Nederlandsch team “uitgenoodigd” om tegen hen te voetballen.
Unquote
Pak Pierre