Indonesia buku bewaakt het verleden | Indisch4ever

Indonesia buku bewaakt het verleden

Geplaatst op 13 augustus 2014 door Boeroeng

IAF:
De drang om te archiveren is typerend voor de Westerse samenleving. Alles wordt bewaard: op papier, microfiche en digitaal. In ontwikkelingslanden blijft het bewaren van het verleden achter bij leven in het nu. Een groep Indonesische kunstenaars, wetenschappers en schrijvers probeert dat te veranderen. “We moeten weten wie we zijn, wie we waren, om te ontdekken wat we zullen worden.”
—-
Toen Nederland ons koloniseerde, waren zij degenen die het bestuur overnamen en verantwoordelijk werden voor het registreren van kennis. Na de onafhankelijkheid waren we die vaardigheden dus weer kwijt.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

11 Responses to Indonesia buku bewaakt het verleden

Surya Atmadja schreef:

14 augustus 2014 om 08:00

Ik ben alleen getruikeld op de bewering van een landgenoot van mij .
Die menir (akademikus?) staat gewoon te lu.. , pardon te zwetsen ,

Dat klopt dat VOC veel had gedaan , zie hun erfenis .
En niks Belanda als zondebok.
Dat de Nederlanders van af 1891 pas actief beleid voerde is meegenomen.
Nusantara, de kleine en grote vorstendommen hebben hun eigen, al dan niet nog “primitief”hun eigen “archieven”.

Wat die menir zeide over oral overlevering is ook waar , dat doen de Arabieren en andere volkeren ook .

Beantwoorden
- Paul Vermaes schreef:
  
  14 augustus 2014 om 08:51
  
  @Pak Surya: Orale overlevering, daar is het bijbelverhaal Exodus een voorbeeld van. Pas tijdens de Babylonische Ballingschap leerde het Uitverkoren Volk het schrift kennen, dat is 500 jaar na de exodus. Met al die Moses en Pharao-verhalen wordt er geen woord gewijd aan pyramides…
  
  Beantwoorden
  - Jan A. Somers schreef:
    
    17 augustus 2014 om 15:29
    
    Ja, maar dat is ver voordat de Batavieren bij Lobith de Rijn afvoeren. U weet wel, die dronken bier uit de schedels van verslagen vijanden. Dit is niet alleen meligheid van mij hoor. Orale geschiedenis levert prachtige verhalen op, gevolgd door muziek en schilderkunst. Misschien niet waar, toch wel mooi. Kijk ook eens naar de database van de Stichting Mondelinge Geschiedenis Indonesië. Honderden verhalen. Ieder voor zich ‘eigen kleine oorlog’, samen Indische geschiedenis.
Boeroeng schreef:

14 augustus 2014 om 02:15

In de middeleeuwen had je in Europa de katholieke kerk die de kunst van lezen, schrijven én van bibliotheken aanleggen doorgaf.
De adel had geschreven documenten over zaakjes, pacten en huwelijken nodig. Er ontstonden steden met een burgerij die dit overnamen.Koop, verkoop. eigendomsrechten,boekhouding, procesvoering… dat moest worden vastgelegd.
Wellicht dat deze schrijf- en archiveringsbehoefte niet zo sterk aanwezig was in Indonesië..
Hooguit kun je Nederland verwijten na de VOC het onderwijs voor Indonesiërs onvoldoende op poten te hebben gezet.. en daaruit volgend mensen lezen, schrijven en archiveren te hebben geleerd.
Maar de VOC archiveerde zich het lazerus …Een uitstekend voorbeeld voor Indonesiërs. Als men dat onvoldoende overnam ( men= de meer ontwikkelde adel, burgerij, korangeleerden) dan is dat hun tekortkomen.
Als nu, bijna 70 jaar na de onafhankelijkheid , de archivering nog steeds rommelig is… dan is het tijd voor zelfbezinning en niet terugvallen op de aloude zondebok de belanda’s.
Verweet 10 jaar terug minister Mahendra dat Nederland de celebesaffaire niet doorwrocht had onderzocht en beschreven?
Hij had gelijk….. maar hij verweet het niet Indonesië.
En Indonesië zelf is verantwoordelijk voor haar archivering en daarmee het fundament van de geschiedschrijving.

En toen was Nederland bereid haar excessen te onderzoeken , maar Indonesië wilde dat weer niet.

Beantwoorden
- Loekie schreef:
  
  14 augustus 2014 om 09:42
  
  Terzijde: tegenwoordig gaat alles digitaal, ook bij de overheid. Vraag me af hoe in de toekomst archiefonderzoek zal plaatsvinden. Documenten, brieven, akten, handschriften, correspondentie enz. zijn er niet, alleen datgene wat op harde schijven staat, als die al niet gecrasht zijn.
  
  Beantwoorden
- Jan A. Somers schreef:
  
  14 augustus 2014 om 17:06
  
  “Maar de VOC archiveerde zich het lazerus ” Klopt, alleen al in het NA kilometers archief. Heel veel alleen met een sticker wat er ongeveer te vinden is, nog nooit gelezen. Maar in Afrika en Azië nog meer archieven, vaak in slechte staat. Behalve aan Jakarta moet je o.a. ook denken aan Sri Lanka en Zuid-Afrika. In 2002 was er geld voor uitgetrokken t.g.v. het VOC-jubileum. Dat geld is wel uitgegeven, maar het is niet bekend waaraan. Een paar miljoen! Daar is wel de (dode?) stichting TANAP van overgebleven.
  
  Beantwoorden
  - Paul Vermaes schreef:
    
    14 augustus 2014 om 18:09
    
    Het VOC-archief toegankelijk maken voor het publiek vereist een groot aantal deskundige archivarissen. Mensen die onderwerpen kunnen benoemen en die verwijzingen naar genoemde onderwerpen kunnen tabeleren. De archieven digitaliseren door een aantal ICT-arbeiders is niet voldoende.
  - Jan A. Somers schreef:
    
    15 augustus 2014 om 16:39
    
    Tot nog toe alleen selectief gezocht voor grote historische overzichten en dissertaties. Ook ik ben selectief bezig geweest. Verder heeft niemand er belangstelling voor. Nog een voorbeeld: bij de sociale werkplaats in Delft zijn ze bezig geweest met digitaliseren van de monsterrollen van de VOC, Na een cursus 17e eeuwse handschriften lezen. Ik weet niet hoever ze zijn, of gestopt vanwege de bezuinigingen. Deze digitalisering is belangrijk voor genealogisch onderzoek bij een breed publiek..
Surya Atmadja schreef:

13 augustus 2014 om 23:56

” Na de onafhankelijkheid waren we die vaardigheden dus weer kwijt.”
==================================================
Flauwe kul seh.
Nusantara kende al diverse verslagen in de vorm van prasasti.
Meestal is het een verslag over een koning , zijn daden, zijn koninkrijk etc.
Die werden “geschreven” op een platte steen , metaal en later ook op lontar bladeren.
De oudste bekende prasasti was van KUTAI op Kalimantan, omstreeks 4de eeuw N.C
In Sanskrit en Palawa schrift. In andere eilandjes heb je geschriften in Oud Javaans, en andere streektalen.
Het gaat om diverse onderwerpen zoals verdragen , brieven tussen vorsten , diverse kitabs(oude boeken) , kakawin , hikayat etc .

De plaatselijke steden die vroeger ooit de hoofdstad van een vorstendom waren hebben ook hun eigen “archieven” , naast instanties, banken etc.
De meeste boeken, artikelen zijn onder gebracht bij de ANRI (Arsip Negara Rep.Indonesia ) Jakarta en in Leiden .

Op grond van Missive van de Gouvernement Secretarie (?) 14 Augustus 1891 Nr 1939 werd besloten om archieven uit buitengewesten van voor 1830 te centraliseren in Batavia.
Na 1949 werd het overgenomen en ondergebracht bij de Kementerian PP&K (Ministerie van Onderwijs etc) onder de naam Arsip Negeri de voorloper van het ANRI.

Beantwoorden
- Paul Vermaes schreef:
  
  14 augustus 2014 om 08:34
  
  @Flauwe kul seh: “Na 1949 werd het overgenomen en ondergebracht bij de Kementerian PP&K (Ministerie van Onderwijs etc) onder de naam Arsip Negeri de voorloper van het ANRI.”
  
  En dat Ministerie gaf het in de vertrouwde handen van de rayap…
  
  Beantwoorden
  - Surya Atmadja schreef:
    
    14 augustus 2014 om 09:11
    
    Paul Vermaes, on 14 augustus 2014 at 08:34 said:
    En dat Ministerie gaf het in de vertrouwde handen van de rayap…
    ——————————————————————————–
    Is ook zo , in den tropen veel rayap, mieren , kakkerlakken etc.
    We praten nog niet eens over genteng bocor( daklekkage).
    Gelukkig werd de arsip in een grote Gedung Belanda opgeborgen ( grote huis met een rode kleur) in de buurt van Kota Tua Batavia .
    En uiteraard hebben ze de hulp van hun “oudere broer”(Nederlanders) gekregen.
    Voor al uang hebben ze toen te weinig , veel verplichtingen, veel schulden o.a aan de Nederlanders .
    Tegenwoordig is er een goede samenwerking.

Laat een reactie achter op Surya Atmadja Reactie annuleren